မိဘေတြ နယ္ေျပာင္းသြားေတာ့ တိုက္ခန္းမွာ လင္းလက္ရာ တေယာက္သာက်န္ခဲ့တယ္။ အစိုးရဝန္ထမ္းမိဘေတြမို့ တေနရာမွာ ၾကာၾကာေနရေလ့မရွိပါဘူး။ အခုတိုက္ခန္းေလးမွာေတာ့ နည္းနည္းၾကာတယ္ဆိုရမလား မသိ။ လင္းလက္ရာ ေဆးေက်ာင္းသက္ ေျခာက္ႏွစ္လုံး ဒီမွာေနခဲ့တယ္။ အခု အလုပ္သက္ဆရာဝန္ဆင္းတာ ႏွစ္လၾကာမွ ဖခင္ ရာထူးတိုးနဲ႔ နယ္ေျပာင္းေတာ့ မိခင္ပါလိုက္သြားတယ္။ လင္းလက္ရာ အလုပ္သင္ကာလၿပီးတဲ့အထိ တိုက္ခန္းမွာ ဆက္ငွားၿပီးေနေနခဲ့တယ္။ ေျခာက္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ေနလာေတာ့ တိုက္မွာေနတဲ့ မိသားစုေတြနဲ႔လဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္းႏွီးေနၿပီ။ မိဘေတြ ေျပာင္းသြားေပမဲ့ လင္းလက္ရာ အထီးမက်န္ခဲ့ဘူး။ လင္းလက္ရာက အေသးအဖြဲက်န္းမာေရးျပႆနာေလးေတြ ေျဖရွင္းေပးေနတာလဲ ပါတာေပါ့။
ေဆးအေၾကာင္း ေရာဂါအေၾကာင္း ေမးလာလဲ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ရွင္းျပေပးတယ္။ အဲလိုကူညီေပးနိုင္တာကို လင္းလက္ရာေက်နပ္ဂုဏ္ယူတယ္။ လင္းလက္ရာနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းမွာ မေဝမြန္တို့ လင္မယားေနတယ္။ သူက အသက္ သုံးဆယ့္ငါး ေလာက္ရွိၿပီ။ သားဦးကိုယ္ဝန္လြယ္ထားရတယ္။ မေဝမြန႔္မိဘေတြက ဆုံးသြားေတာ့ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတြကပဲ ကူညီၾကတယ္။ တိုက္ကသူေတြလဲ ကူၾကတယ္။ မိန္းကေလးတေယာက္တည္း ကိုယ္ဝန္နဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔ေယာက္်ား ကိုရဲလင္းက စလုံးမွာ နာမည္ႀကီး ဗိသုကာ။ မေဝမြန္ဆီ တႏွစ္ကို ႏွစ္လေလာက္ပဲလာနိုင္တယ္။ ကေလးေမြးခါနီးရင္ေတာ့ ျပန္လာမယ္ေျပာတယ္။ သူတို့ အိမ္ေထာင္က်တာ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ႀကိဳးစားေနတာၾကာေပမဲ့ ကေလးကဒီႏွစ္ထဲမွရတာ။ တရက္ လင္းလက္ရာ ေဆး႐ုံကျပန္လာၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးတယ္။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အိမ္ေနရင္း ေဘာင္းဘီတိုဝတ္ၿပီး ဆစ္ကလက္ဖြာေနမိတယ္။ စိတ္အပန္းေျဖတာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အခန္းတံခါးေခါက္ေတာ့ လင္းလက္ရာ ဆစ္ကလက္ကို မီးသတ္၊ ပူရွိန္းပီေကတခုဝါးၿပီး ဖြင့္ေပးေတာ့ မေဝမြန္ျဖစ္ေနတယ္။ မေဝမြန္က နဂိုတည္းက ေဘာ္ဒီခပ္ေတာင့္ေတာင့္။ ခုကိုယ္ဝန္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေဟာ္မုန္းအေျပာင္းအလဲနဲ႔ နို့ေတြဖင္ေတြ ပိုႀကီးေနတယ္။ မ်က္လုံးရြဲႀကီးေတြကလဲ မေဝမြန္ကို ပိုဆြဲေဆာင္မွု ရွိေစတယ္။
ကိုရဲလင္းက မေဝမြန္ကို လိုးျဖဳတ္ခြင့္ရတာ ကံေကာင္းတာပါပဲ။ တစ္ႏွစ္မွာ ႏွစ္လေလာက္ပဲ လိုးရေတာ့ မေဝမြန္က အလတ္ႀကီးက်န္ေနေသးတယ္။ လင္းလက္ရာရဲ့ စိတ္ကူးယဥ္ကမၻာမွာ မေဝမြန္က မင္းသမီးတေယာက္။ မေဝမြန္ အခန္းထဲဝင္လာၿပီး ဗိုက္ကဒ္နဲ႔ ေရခဲဗူးကို ေပးၿပီး ဆိုဖာမွာထိုင္တယ္။ ဗိုက္ကဒ္ကို ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္ဝန္က ေျခာက္လရွိေနၿပီ။ ကူးစက္ေရာဂါမရွိဘူး။ ကေလးလဲ ေကာင္းတယ္။ အိုဂ်ီမမက ေမးခိုင္ကာကြယ္ေဆးထိုးဖို့ ေရးေပးထားတယ္။ ေရခဲဗူးထဲမွာ ေမးခိုင္ကာကြယ္ေဆးပုလင္းေလးပါတယ္။ သူ႔ကို ေဆးထိုးေပးဖို့ လင္းလက္ရာကို အကူအည္ီလာေတာင္းတာပါ။ ေဆးပုလင္းထဲက ေဆးစုပ္ၿပီး မေဝမြန္လက္ေမာင္းမွာ ထိုးေပးဖို့ ဟန္ျပင္ေတာ့ တင္ပါးကိုပဲ ထိုးပါတဲ့။ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေနတဲ့အျပင္ အေဖာ္လဲ မရွိေတာ့ လင္းလက္ရာ တင္ပါးကို မထိုးခ်င္ပါ။ ၿပီးေတာ့ မေဝမြန္ဝတ္လာတာက ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေတြ ဝတ္တဲ့ဂါဝန္။ တင္ပါးေဆးထိုးရင္ ဂါဝန္ကိုလွန္တင္မွရမယ္။ မေဝမြန္က ဆိုဖာပ္ါတေစာင္းလွဲၿပီး ဂါဝန္ကို မတင္လိုက္တယ္။ ေဖြးႏုေနတဲ့ ေပါင္တံေတြၾကည့္ၿပီး လင္းလက္ရာ စ ေလာင္တီးၿပီ။ ဘစ္ကလဲ မဝတ္ထားေတာ့ သိသာေနမွာ။ မေဝမြန္ ေအာက္ခံက ပုံမွန္ပင္တီမဟုတ္။ ဂ်ီစထရင္းဆိုေတာ့ ဖယ္စရာမလိုပဲ တင္ပါးက ေပၚေနၿပီးသား။ အရက္ျပန္ေလးနဲ႔ ေဆးထိုးမဲ့ေနရာ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး ထိုးေပးလိုက္တယ္။
မ်က္စိေတာ့ တင္ပါးေတြကိုအရသာခံတယ္။ ဂါဝန္ျပန္ဖုံးၿပီး မေဝမြန္ကို ေခ်ဖို့ေျပာတယ္။ ေဘာင္းဘီေအာက္က ေဖာင္းေနတာကို မေဝမြန္ျမင္သြားေပမဲ့ ဘာမွမေျပာဘဲ အခန္းျပန္သြားတယ္။ လီးေတာင္ေနတာ မိသြားေတာ့ မ်က္ႏွာပူတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းေတြ ေလၽွာက္ေျပာရင္လဲ လင္းလက္ရာ နာမည္ပ်က္မယ္။ ႏွစ္နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ဆိုဖာေဘးက စားပြဲပုေလးေပၚမွာ မေဝမြန္ဖုန္းကို ေတြ႕တယ္။ သူရွက္ၿပီး ေလာေလာနဲ႔ျပန္ေတာ့ ဖုန္းေမ့က်န္ခဲ့တယ္ထင္ရဲ့။ အခန္းျပင္ထြက္ၾကည့္ေတာ့ ညဆယ္နာရီေလာက္ေပမဲ့ မေဝမြန္အခန္းက မီးလင္းေနတုန္း။ လင္းလက္ရာ တံခါးေခါက္လိုက္ေတာ့ မေဝမြန္လာဖြင့္တယ္။ ညအိပ္ဝတ္စုံပါးနဲ႔ မေဝမြန္က အထဲဝင္ဖို့ေခၚတယ္။ နို့သီးေခါင္းညိဳမဲမဲေတြကို ျမင္ရတယ္။ ခုနက ဘာမွမျမင္ခဲ့သလို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ။ စိတ္ေအးသြားေပမဲ့ ရမက္မီးက ေတာက္ေလာင္ေနတုန္းပါ။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ တံခါးပိတ္ၿပီး မေဝမြန္က ညအိပ္ဝတ္စုံကို ခၽြတ္ခ်တယ္။ ကိုယ္ဝန္ေျခာက္လဗိုက္ စူပုံ႔ပုံ႔နဲ႔ ဝတ္လစ္စလစ္ မေဝမြန္က ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ လင္းလက္ရာ ေဘာင္းဘီတိုကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီး ေလာ္လီေပါ့စားသလို ဘလိုးေဂ်ာ့ေပးတယ္။ ခ်က္ခ်င္းနတ္ျပည္ေရာက္သြားသလိုပဲ။ မေဝမြန္ ထန္ခ်က္က နိုင္းပလပ္စ္။ ၿပီးေတာ့ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းနမ္း တံေတြးနဲ႔လၽွာခ်င္း ဖလွယ္ၾကတယ္။
အိပ္ခန္းထဲ နမ္းရင္းေရာက္သြားေတာ့ ကုတင္ေပၚ မေဝမြန္ကို အသာလွဲခ်တယ္။ ဗိုက္ကို မထိေအာင္ေသခ်ာေရွာင္ၿပီး လင္းလက္ရာအေပၚက တက္ခြလိုက္တယ္။ ေတာင္မတ္ေနတဲ့ နို့သီးေခါင္း ညိဳမဲမဲေတြကို လ်က္တယ္။ ကိုက္တယ္။ ကစားတယ္။ မေဝမြန္ ဖီးလ္တက္ၿပီး စညည္းတယ္။ သူအားရေတာ့ လင္းလက္ရာရဲ့ ေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ဆီတြန္းခ်တယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနဆဲမို့ ေစာက္ဖုတ္က ေဖာင္းတင္းေနတယ္။ ႏွုတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲျဖဲၿပီး ေစာက္စိကို လၽွာနဲ႔လ်က္ေပးေတာ့ မေဝမြန္ေအာ္သံေတြ ပိုဆူလာတယ္။ ခေရဝစူတူတူေလးကို လက္မနဲ႔ ဖိပြတ္ေပးလိုက္ခ်ိန္မွာ မေဝမြန္တခ်ီၿပီးသြားတယ္။ လီးထည့္လိုးမယ္လုပ္မွ ကြန္ဒန္ပါမလာတာ သတိရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗိုက္ကဒ္မွာ ကူးစက္ေရာဂါမရွိဘူးဆိုေတာ့ လင္းလက္ရာ သိပ္မေတြးေတာ့ဘူး။ ကေလးထိမွာစိုးလို့ ဇြန္းႏွစ္ေခ်ာင္းထပ္ပုံစံနဲ႔ ေျဖးေျဖးလိုးျဖစ္တယ္။ ကိုယ္ဝန္သည္ရဲ့ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက ပိုႏူးညံ့ေနေတာ့ လင္းလက္ရာ ၾကာၾကာဆြဲမလိုးနိုင္ဘူး။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္နဲ႔ မေဝမြန္ေစာက္ဖုတ္ထဲ ၿပီးသြားတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားၿပီး တဘက္တထည္ကို တဝက္ေရစြတ္ယူလာတယ္။ သုက္ေတြေပပြေနတဲ့ မေဝမြန္ေစာက္ဖုတ္ကို ၾကင္ၾကင္နာနာသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးတယ္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေတာင့္တမွန္းဆခဲ့ရတဲ့ မေဝမြန္ကို လိုးလိုက္ရတာ ေက်နပ္မိတယ္။ ေဟာ္မုန္းအတက္အက်ေတြေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ သာမန္ထက္ဆယ္ဆေလာက္ ပိုထန္တယ္တဲ့။ မေဝမြန္လို ေယာက္်ားကအေဝးမွာဆိုေတာ့ ျပတ္လပ္ေနၿပီး ပိုထန္ေနမွာ။ ေနာက္ပိုင္း မၾကာမၾကာ မေဝမြန္နဲ႔ လိုးျဖစ္တယ္။ ကိုရဲလင္းကို မေပးတဲ့ ဖင္ပါကင္ကို လင္းလက္ရာဖြင့္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘြဲ႕ယူၿပီး မိဘေတြဆီ ေျပာင္းခဲ့တဲ့အထိ မေဝမြန္နဲ႔ လိုးခဲ့တယ္။ နယ္ေရာက္သြားေပမဲ့ အေျခအေနေပးရင္ ခ်ိန္းလိုးတယ္။ ဆက္စ္ခ်က္တယ္။ တျခားအခ်ိန္နဲ႔စာရင္ မေဝမြန္ကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနခ်ိန္လိုးခဲ့ရတာ အရသာအရွိဆုံးပဲ။ ၿပီးပါၿပီ
