က်ေနာ္ခြင့္တင္တာမရဘူးလို.မန္ေနဂ်ာေကာင္ကဇြတ္ျငင္းဆန္ေနေတာ့ စိတ္ကေတာ္ေတာ္ေလးတိုစျပဳလာတယ္။ ေအပရယ္လဆိုႏွစ္တိုင္း က်ေနာ္ခြင့္တစ္လယူပီးျပန္ေနၾကဗ်။ အရင္မန္ေနဂ်ာကုလားျဖဴမ လက္ထက္ကေအးေဆးပဲ။ ၂ခါေျပာစရာမလိုဘူး။ ခုတ႐ုတ္ေကာင္ကေတာ္ေတာ္လက္ေပါက္ကတ္၊ေျပာ ရဆိုရခက္ေနတယ္။ ေသာက္ပုံမလာတဲ့ မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ ကုလားျဖဴစကားထစ္အထစ္အနဲ႔ ႐ုံးခန္းထဲမွာ လုံး၀ခြင့္မေပးႏိုင္ဘူးဆိုပီးေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္လုပ္ေနတယ္ေလ။ တျခား႐ုံးသူ႐ုံးသားေတြ ၀ိုင္းၾကည့္ေနေတာ့ ပိုပီးခံရခက္လာပီ။ ပိုဆိုးတာက ၀ိုင္းၾကည့္ေနတဲ့အထဲမွာ က်ေနာ့္ခခေလး၂ေယာက္ပါေနေတာ့ ေနာက္ဆုတ္လို.မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာေသခ်ာေနပီေလ။ ဒီႏိုင္ငံကခ်ယ္နယ္ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားကိုထုတ္လြြင့္ေပးေနတဲ့ ႐ုပ္သံဌာနတစ္ခုမွာ က်ေနာ္အလုပ္လုပ္ေနတာ၄-၅ႏွစ္ေလာက္ရွိပီဗ်။ ေျမေအာက္ကို၅ထပ္ေလာက္တူးပီးေဆာက္ထားတဲ့ စတူဒီယိုေတြမွာ ဆက္တင္ေတြဆင္ပီး ႐ိုက္ကူးေရးလုပ္တဲ့ေနရာမွာေပါ့။   အလုပ္ လုပ္ေနတယ္လို.မထင္ရပဲ.. ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ြြင္႐ြြင္ေလးေနလာတာၾကာလာပီ။ ခုအသစ္ေရာက္လာတဲ့မန္ေနဂ်ာေကာင္နဲ.အဆင္မေျပ လာေတာ့ စိတ္ကကုန္စျပဳလာပီဗ်ာ။ အဆက္မျပတ္ ပူညံပူညံလုပ္ေနတဲ့ တ႐ုတ္ေကာင္ကိုလက္၀ါးကာျပလိုက္ရင္း ေဘာင္းဘီေနာက္အိတ္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္ကိုဆြဲထုတ္၊ အလုပ္သမားမွတ္ပုံ တင္ကဒ္ျပားကို သူ.ေရွ.ကစားပြဲေပၚပစ္တင္ေပးလိုက္တယ္။ လည္ပင္းမွာဆြဲထားတဲ့ ၀န္ထမ္းကဒ္ျပားကိုပါ ပစ္ေပးလိုက္ရင္း ငါထြက္တယ္ကြာလို႔အျပတ္ေျပာလိုက္တယ္။ တစ္ခုခုဆက္ေျပာဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ သူ႔မ်က္နာေရွ.မွာ လက္ညႇိဳးေလးရမ္းျပပီး ေအာင္ႏိုင္သူအၿပဳံးနဲ႔႐ုံးခန္းထဲကထြက္လာခဲ့ပီး တစ္ဖက္ခန္းမွာရွိတဲ့ စားေသာက္ခန္းထဲမွာ […]

ပထမဦးဆုံးအတွေ့အကြုံလို့ ပြောရပေမဲ့ အဲဒီအချိန်မှာ စော်မလုပ်ဘူးတာတော့ မဟုတ်ဘူးနော်၊ ဖာချဘူးနေပြီ။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် နဲ့ ဘယ်လို ဖာချဘူးတာလဲ လို့ မေးရင် အပေါင်းအသင်းနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင် ကောင်းမွုကြောင့်လို့ပဲ ပြောရတော့မယ်။ အကိုဝမ်းကွဲတယောက်က ငတေဗျ၊ သူက ကျွန်တော့်ထက် အသက်ကြီးပေမဲ့ စာမေးပွဲခဏခဏကျလို့ အတန်းလာတူနေပြီး သူငယ်ချင်းဖြစ်နေတာ၊ သူ့ကြောင့်ပဲ ကိုးတန်းလောက်နဲ့ ကျွန်တော်အရက်သောက်တတ်ပြီ၊ သောက်တယ် ဆိုတာကလည်း သီတင်းကျွတ်၊ တန်ဆောင်တိုင် ပွဲတွေ လောက်မှ ပါ။ ဖာလည်း သူတို့ပေးကျွေးလို့ စားခဲ့ဖူးပြီ။ ဖာချတယ် ဆိုတာလည်း မှောင်ထဲ မှာ မျက်နှာတောင် သေခြာမမြင်ရတာများပါတယ်။ အကိုဝမ်းကွဲနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေက ဖာခေါ်ပြီး ချ ရင်းက ကိုယ့်ကို ရှင်ပြုပေးရအောင် ဆိုပြီး အခန်းထဲ ထည့်ပေးလိုက်ရင်းက သူတို့ခေါ်တိုင်း ဝင်ချမိတာပါ။ […]

ရှမ်းပြည်နယ် တောင်ကြီးမြို့ရဲ့ ဆောင်းတွင်း .။ ခြံထဲမှာ မင်းလတ် ကင်းတာဝန်ကျနေသည် ။ ညဉ့်နက်လာလေ အေးလာလေမို့ မင်းလတ်ဂျာကင်ကို လည်ပင်းအထိ ဇစ်ဆွဲတင်လိုက်သည် ။ သေနတ်ကို ဘယ်လက်နဲ့ ပိုက်ထားရင်း ညာလက်နဲ့ အပြာရင့်ရောင် တောဆောင်းဦးထုပ်ကို ရှေ့ကိုငိုက်ငိုက် ဆွဲချသည် ။ အိမ်ကြီးဆင်ဝင်အောက်မှာ သူရပ်နေရင်း မနေ့က ညဈေးတန်းမှာ တွေ့လိုက်တဲ့ ကောင်မလေးအကြောင်း တွေးနေသည် ။ တော်တော်ချောတဲ့ ကောင်မလေး ။ အသားဖြူလွန်းတဲ့ အဲဒီကောင်မလေးရဲ့ ပါးပြင်လေးတွေက အေးလွန်းနေတဲ့ ရှမ်းပြည်ဆောင်းကြောင့် နီရဲတွတ်နေကြသည် ။ ပအို့မလေးလား . .ရှမ်းမလေးလား ။မနေ့ညက မင်းလတ် မြင်မြင်ချင်း ဒီကောင်မလေးကို ကြိုက်သွားသည် ။ တာဝန်နဲ့သာ မဟုတ်ရင် ကောင်မလေးနောက်ကို လိုက်မိမှာ သေချာသည် […]

ချယ်ရီလူမှန်းသိခါစထဲကခြေမွေးမီးမလောင်လက်မွေးမီးမလောင်နေလာခဲ့ရတာ ကံတရားကောင်းတယ်ပဲပြောရမလား နှစ်ဖက်သောအဖိုးအဖွားတွေရဲ့တစ်ဦးထဲသောမြေး ဖေဖေမေမေရဲ့အသည်းကျော်တစ်ဦးထဲသောသမီးလေးပေါ့ ဒီလိုနဲ့အချိန်တန်အရွယ်ရောက်လူလားမြောက်လာတဲ့အခါမှာ မိန်းခလေးတို့ရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့အဖုအဖောင်း အမို့အမောက်ရွိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်နဲ့မြင်သူတကာသွားရေကျအောင်ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကအချိုးအစားပြေပြစ်ပြီးလှပနေပါတယ် ချယ်ရီ လဲကျောင်းပြီးရော မိဘတွေကသမီးလေးနောင်ရေးအတွက် သူ့မိတ်ဆွေသားနဲ့အိမ်ထောင်ချပေးပါတယ်။ ချယ်ရီလဲလင်ယောက်ျားရဲ့မြို့(ရန်ကုန်မြို့)ကြီးကို အဖေအမေတွေရှိ့တဲ့ဟိုးမြန်မာနိုင်ငံအစွန်အဖျားမြို့လေးကလိုက်လာရတာပေါ့ ဆွေမျိုးအသိကလဲမရှိ ယောက်ကျားကလဲ ခုမှတွေ့ဘူးတာ မိဘပေးစားလို့သာယူရတာ ချစ်တာမှမဟုတ်တာ မင်္ဂလာဦးညဆို လို့သူများတွေလိုကြင်ကြင်နာနာမရှိခဲ့ပါဘူး။   အိပ်ယာပေါ်စရောက် ထဘီလှန်ပြီးဖုန်းဖုန်းဆိုနှစ်ချက်လောက်ဆောင့်ပြီးအိပ်ပျော်သွားတာ ကိုယ့်မှာတော့ဟာတာတာကြီးဆက်လုပ်ပေးလို့လဲမပြောချင် သူ့ကြည့်တော့လဲအိပ်နေပြီ အဲ့တာနဲ့ချယ်ရီလဲနားလည်ပေးပါတယ်သူမူးနေလို့မနက်မိုးလင်းတော့ပြောပါတယ်။ ကိုယ်ညကမူးနေလို့များသွားတယ် sorryတဲ့ ရပါတယ် ရှင်သောက်တာကသောက်ပေါ့လျော့သောက်ပေါ့ သူက ‘ရှင်တဲ့လာ ချယ်ရီရယ်’ ကိုယ်တို့နှစ်ယောက်လက်ထပ်ပြီးပြီလေ ရှင်လို့ပဲခေါ်အုံးမှာလား တဲ့’ ‘ဘယ်လိုခေါ်စေချင်လို့လဲ’ ရှင်မဟုတ်ရင်ပြီးရော’ ‘ကို’ဟင် ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်။ ‘ကို’ လို့ ဟားး ပျော်လိုက်တာကွာ’ ‘အဲ့တာမို့လို့ချစ်ရတာ’ ‘ဘယ်တုန်းကချစ်တာလဲ’ ‘ဟိုးး ချယ်ရီခလေးဘဝထဲက’ ‘ဟွန်း လူညာဂျီးးးဟုတ်လဲဟုတ်ဘဲနဲ့’ တကယ်ပြောတာ အဲ့တာမို့ချယ်ရီကျောင်းပြီးတာနဲ့လက်ထပ်ဖို့မိဘတွေကိုအပူကပ်ရတာ ‘အော် ဒီလိုလား’ ဟုတ်တယ် […]