From festivals in Florida to touring Dracula’s digs in Romania, we round up the best destinations to visit this October. As summer abandons Europe again this October, eke out the last of the rays and raves in Ibiza, where nightclubs will be going out with a bang for the winter break. When the party finally stops head to the island’s north.
ကျတော် ၁၀ တန်းအောင်တော့သန်လျင် GTC မှာ civil တက်ခွင့်ရပါတယ်… အထင်တော့မကြီးလိုက်နဲ့နော် လိုက်လို့ရတာဗျ…မိဘတွေကျေးဇူးလေ… သူတို့ကတော့ သူတို့သားလေးကို အင်ဂျင်နီယာဖြစ်ပါစေတော့ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ ပိုက်ပိုက်တွေအကုန်ခံတာပေါ့… ဒါပေမဲ့ ကျတော်က ဘိလပ်မြေနဲ့ ရွံ့တောင်သေသေချာချာခွဲတက်တဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး… စိတ်တော့သိပ်မညစ်ပါဘူး… ဘာလို့လဲဆိုတော့သေသေချာချာဝါသနာပါတဲ့ဟာ မှမရှိတာ… တက်ဆိုတော့လဲ တက်ရတာပေါ့ နော့်… အခုလောလောဆယ်တော့၁၀ တန်းပြီးလို့ကဲခဲ့တဲ့ အရှိန်တွေတောင် မပျယ်သေးဘူး… ကဲ … ဘာလိုလိုနဲ့ ကျောင်းစတက်ရမဲ့နေ့ရောက်လာရော…ကျောင်းကိုတော့ ၁ ခါ ၂ ခါ ရောက်ဘူးပါတယ်… ခတ်ဆုတ်ဆုတ်နဲ့ မြို့သစ်တွေကမူလတန်းကျောင်းသာသာပဲရှိတယ်ဗျ… ဒါနဲ့များ GTC တဲ့ … ထားပါ… ဒီနေ့ကျောင်းစတက်ရမယ်ဆိုတော့နည်းနည်းတော့စိတ်လွုပ်ရှားမိတယ် … လူပြောများတဲ့ တက္ကသိုလ် ဆိုတာ ဘာကြီးပါလိမ့်ပေါ့ … ဒီလိုပဲ စU်းစားရင်း စU်းစားရင်း နဲ့လျှောက်လာလိုက်တာလမ်းထိပ်ကျောင်းကားစီးရမဲ့ နေရာကိုတောင် […]
ကျမဘဝတွင် ရည်းစား(၅)ယောက်ခန့်ထားခဲ့ဖူးရာ (၂)ယောက်နှင့်သာအလိုးခံခဲ့ရဲ့ဖူးပြီး ရည်းစားမဟုတ်သူ သူစိမ်းများနှင့်ပိုပြီးအချခံခဲ့ရသည်။နောက်ဆုံးလင်ရသည်ထိ ထိုကံမျိုးပါခဲ့သည်။ ကျမသည်ရည်းစားများခဲ့ရ လူစိမ်းများနှင့်အလိုးခံခဲ့ရသော်လည်းသော်လည်း ပွေချင်ရွုပ်ချင်သူမဟုတ်ပဲ သာမန်ရိုးရှင်းသည့်မိန်းကလေးတစ်ယောက်သာဖြစ်ချင်ခဲ့သည်။ ကျမအပျိုဘော်ဝင်စအရွယ်တွင် ကမ္ဘာပေါ်ရှိမိန်းကလေးတိုင်းကဲ့သို့ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကိုစိတ်ဝင်စားသည်။ ရည်းစားထားရမည့်အရွယ်တွင် ရည်းစားထားသည်။ထိုအခါ ကျမနှင့် ပတ်သက်ရသည့် ယောက်ကျ်ားများ၏ ကျမအပေါ် ဆက်ဆံမွုများအရ ကျမမှာ အလိုးခံခြင်းဟူသောအရသာကို စွဲလန်းခဲ့ရပြီး ယေက်ကျ်ားတို့၏ အပွတ်အသပ်၊အထိအတွေ့။အကိုင်အတွယ်၊ခံရလျှင် မည်မျှဟန်ဆောင်ပြီး ငြင်းဆန်ပါသော်လည်း ထိုမျှစွဲလန်းရသော ကာမတဏှာတောထဲမှ ထွက်မရတော့ပဲ ကျမကိုဦးဆောင်သူ၏အလိုကျ အလိုးခံရမ္မက်ဖြေစရာ ခပ်ရွရွမိန်းမတစ်ယောက်သာ ဖြစ်ရတော့သည်။ ကျမစတင်အလိုးခံရဖူးသည်မှာ (၁၀)တန်းနှစ် နှစ်လယ်ပိုင်းလောက်ဖြစ်သည်။ (၉)တန်းနှစ်တုန်းက ရည်းစားတစ်ယောက်ထားခဲ့ဖူးသော်လည်း စာပေးစာယူ လမ်းလျှောက်အသံပေးထက်မပိုခဲ့ပေ။ ကျမလည်း ထိုဘဲကိုမကြိုက်ပဲ အပျိုပေါက်ဘ၀ စိတ်ကစား၍သာအဖြေပေးမိပြီး သိပ်မကြာခင်ဖြတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ သို့နှင့်(၁၀)တန်းရောက်သောအခါ ကျမနှင့်တွဲသော သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်၏အိမ်နှင့်ကပ်ရက်မှ သူတစ်ယောက်သည် ကျမတို့ကျောင်းဆင်းကျောင်းတက်ချိန်များ၊ ကျူရှင်ချိန်များတွင် နေစဉ်စောင့်ဆိုင်းပြီးကျမကို စလိုက်ပါသည်။ […]
ငါ့တူရေလာဦး။ ကျော်ခိုင်တစ်ယောက် အိမ်ခန်းထဲမှာ အပြာစာအုပ်ဖတ်ပြီး ဂွမ်းထုနေရာမှ ရေချိုးခန်းမှ ဒေါ်လေးဖြစ်သူ သီသီစိုးရဲ့ခေါ်သံကြောင့် စာအုပ်ကိုချကာ ကပျာကယာထရပ်လိုက်ပြီး ပုဆိုးကို ပြင်ဝတ်လိုက်သည်။ တကယ့်ကို အရှိန်ကောင်းပြီးခါနီးအချိန်မှ ခေါ်ခံလိုက်ရသဖြင့် နဲနဲပင် ကျွဲမြီးတိုသွားသလို ရင်တုန်ပန်းတုန်လည်း ဖြစ်သွားသေးသည်။ ရေချိုးခန်းပြင်ဘက်ကနေမေးလိုက်သည်.. ဒေါ်လေးဘာယူပေးရမှာလည်း ဒေါ်လေးသဘက်မေ့ခဲ့လို့အခန်းထဲမှာယူပေးစမ်းပါ။ ကျော်ခိုင်လည်း ဒေါ်လေးသီသီစိုးရဲ့အခန်းထဲက စင်မှာတင်ထားသော သဘက်ကိုယူပြီး ရေချိုးခန်းဘက်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ခေါက်လိုက်သည်။ တံခါးပွင့်လာပြီး… ရော့.ဒေါ်လေး..သဘက်…။ အေး..အေး.. ဒေါ်လေးကား ရေချိုးရက်တန်းလန်းကြီးပင် ပါးလျသော ထမိန်အနွမ်းလေးကို ရင်လျားဝတ်ထားပြီး၊ ရေလောင်းချိုးထားသဖြင့် ကိုယ်မှာ ကပ်နေသည်။ မျက်နှာလွဲမလို့ကျန်သော်လည်း လှည့်ထွက်သွားသည့် ဒေါ်လေးရဲ့တင်ပါးကြီး များကိုကြည့်ကာ ကျော်ခိုင် တံတွေးများပင် နင်သွားသည်။ အောက်က သူ့မွေးရာပါညီလေးကလည်း ထောင်ထလာသဖြင့်ရေချိုးခန်းတံခါးကို အမြန်ပိတ်ပေးလိုက်ရသည်။ မဖြစ်ဖူး အခန်းထဲကို မြန်မြန်ပြန်မှလို့တွေးလိုက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်လဲလျောင်းကာ […]
နွေရာသီပူအိုက်သောကာလမို့ထင်ပါရဲ့……ခင်မြင့်ဟာ ဘောလီအကျီင်္လေးသာ ဝတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေ၏။ အိုက်စပ်ပူလောင်နေသဖြင့် လူးလွန့်ရင်းနှင့်ခါးကထမီဟာလည်း ပေါင်ရင်းထိကို လန်တက်နေသည်။သတိရလို့ကြည့်လိုက်တော့ မိမိကိုယ်သည် ခင်မြင့်၏ကုတင်ဘေး တွင် မတ်တပ်ရပ်လျှက်သားရှိနေသည်ကို သိရှိလိုက်ရသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ လူပျိုသိုးလေးတစ်ယောက်နှယ် ရင်တခုလုံးတုန်ရီနေသလို ဒူးများကလည်းမနိင်ချင်အောင်ဖြစ်လာသည်။ညွတ်ခွေကျလာသဖြင့် ကုတင်ကိုအားပြု လိုက်မိ၏။ သိမ့်ကနဲ ကုတင်လွုပ်သွားသဖြင့် ခြင်ထောင်အတွင်းမှ ခင်မြင့်သည်………. “….ကိုလွင်လား…..လာလေ…ဘာပြုလို့ ကုတင်ဘေးမှာရပ်နေတာလဲ……” ဆိုတဲ့ ခင်မြင့်ရဲ့အိပ်ချင်မူးတူးခေါ်သံကြောင့် မောင်မောင်တစ်ယောက် ညို့ချက်မိသလို ဆတ်ကနဲ ကုတင်ပေါ်ကခြင်ထောင်ထဲကို ရောက်သွားရသလို လူဟာလည်း တဆတ်ဆတ်တုံနေရသည့်အဖြစ်……။ “…..ကိုလွင်…ဘာဖြစ်နေတာလည်း.. တလွုပ်လွုပ်နဲ့….” လို့ပြောဆိုပြီး မောင်မောင်ရဲ့ကိုယ်လုံးကို သူမဘက်ဆွဲလိုက်သည်။ဒိတ်ကနဲ ရင်အစုံဟာ အပြင်ကိုပြုတ်ထွက်သွားပလားဟုပင် ထင်မှတ်လိုက်ရသည်။ နွေးထွေးနူးညံ့သော ခင်မြင့်ရဲ့လက်အစုံနဲ့အဖက်ခံလိုက်ရတော့ မောင်မောင်တို့ သွေးဆူလာပြီး အေးအေးမော်နဲ့ဖိုက်ဖူးတဲ့အတွေ့အကြုံကလည်း သူ့ကိုတွန်းအားပေးနေ သည်မို့ မောင်မောင်ရဲ့လက်တွေဟာ ခင်မြင့်ရဲ့နောက်ကျောကိုသိုင်းယှက်ဖက်တွယ် လိုက်ပြီး နီထွေးစွတ်စိုနေတဲ့ ခင်မြင့်နွုတ်ခမ်းနှစ်လွာကို […]
သာယာၾကည္လင္တဲ့ မနက္ခင္း ေလးရဲ႕ေအးျမတဲ့ေလညင္းေလးေတြနဲ႔့အတူသားသားတစ္ေယာက္ ႏိုးထလာခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ဆိုရင္ဒီအိမ္ကိုေျပာင္းလာတာတစ္ပတ္တိတိရွိၿပီေလ။ ေဖေဖရယ္ေမေမရယ္ တစ္ခန္း ကြၽန္ေတာ္ကတစ္ခန္း ၊ မမနဲ႔ညီမေလးကေတာ့ကြၽန္ေတာ့္ေဘးကအခန္းမွာေပါ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕အထင္ကရေနရာတစ္ခုျဖစ္တာနဲ႔အညီ လူေတြလဲသြားလာလို႔ မနက္ခင္းေလးကသက္၀င္လႈပ္ရွားေနၿပီ။ အိပ္ရာထဲမွာဟိုဒီေတြေနရင္းနဲ႔ အခန္းအျပင္ ကေမေမအသံကိုၾကားလိုက္ရတယ္။ ခဏဆိုမနက္စာစားၿပီးေဖေဖ စက္႐ုံသြားေတာ့မယ္ေလ။ ေမေမလဲဆိုင္သြားေတာ့မွာဆ္ိုေတာ့အိမ္မွာမမရယ္ကြၽန္ေတာ္ရယ္ညီမေလးရယ္သုံးေယာက္ထဲက်န္ခဲ့ရတဲ့ ရက္ေတြကမ်ားတယ္။ မမက ေမေမ အမရဲ႕သမီးေပါ့ ငယ္ငယ္ထဲက မိဘေတြမရွိေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမပဲသမီးေလးလိုေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့တာေလ။ အခုဆို မမက ၂၈ ကြၽန္ေတာ္က ၂၃ ၊ညီမေလးက ၁၉ ရွိၿပီေပါ့။ အားလုံးငယ္ငယ္ထဲကသိုက္သိုက္၀န္း၀န္းပါပဲ ခ်စ္လဲ ခ်စ္ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေအာက္အလြြာမွာေတာ့ ေမေမေမာင္အငယ္တို႔လင္မယားေနၾကတယ္ေလ။ ဒီလိုေနလာၾကရင္းနဲ႔ တစ္ေန႔ေပါ့ေမေမအကိုအႀကီးဆုံးကဖုန္းဆက္လာတယ္။ သူေလွွ်ာက္ေပးထားတဲ့ Green Card ကရၿပီတဲ့ေလ။ အဲ့ဒီေတာ့အိမ္မွာလဲတစ္မ်ိဳးေျပာင္းစဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့။ သူတို႔သြားမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔သုံးေယာက္ပဲက်န္ခဲ့မွာေလ။ ျဖစ္ရဲ႕လားေပါ့။ ေနာက္ဆုံးေတာ့သြားျဖစ္ပါတယ္ သူတို႔အရင္သြားၾကည့္မယ္ ညီမေလးက၂၁ ႏွစ္မေက်ာ္ေသးေတာ့လိုက္သြားလို႔ရတယ္အဆင္ေျပၿပီဆိုလာေခၚမယ္ေပါ့။ အဲ့လို႔နဲ႔ […]
ေကာင္မေလးက အသက္ ၂၆ ႏွစ္သာ ရွိေသးသျဖင့္ က်ေတာ့ထက္အသက္အေတာ္ငယ္ပါသည္ ။သူမသည္ ပုဂၢလိကေဆး႐ုံတခုက နပ္စမေလး ျဖစ္ၿပီး က်ေတာ္ေဆး႐ုံတက္ရတုန္းက စတင္ရင္းႏွီးခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သူမနာမည္ကေတာ့ဘေဖာ္ျပဘို႔ မလိုအပ္တာမို႔ ေကာင္မေလးဟုသာ သုံးႏြဳံးသြားပါမည္။ သူမသည္ အရပ္၅’၃” အရပ္မနိမ့္မျမင့္ျဖင့္ ေတာင့္တင္း က်စ္လစ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစား ရွိပါသည္။သူမ၏ မ်က္ႏွာမွာ သာမန္မွ်သာျဖစ္ေသာ္လည္း ႐ိုးရွင္းသန႔္စင္ေသာ မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ခ်ိဳျမေသာ မ်က္ႏွာထားေၾကာင့္ စြဲမက္ဖြယ္ရာျဖစ္ပါသည္။ သူမထံတြင္ စြဲမက္စရာအေကာင္းဆုံးမွာ ဖြံ႕ထြားေတာင့္တင္းက်စ္လစ္ေသာ တင္ပါးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔ယူနီေဖာင္း ထမိန္အနီရဲရဲကို တင္းေနေအာင္ ဝတ္ထားေသာအခါ လုံးႂကြဖုထစ္ေသာ သူမ၏တင္ပါးအလွ မျမင္သူ ေငးစဘြယ္ျဖစ္ပါသည္။ က်ေတာ္အဖို႔ ထိုအခ်ိန္ထိ ဤမွ်တင္ပါး လွပေတာင့္တင္းေသာ မိန္းကေလးကို မေတြ႕ဘူးခဲ့ပါ။ အေပၚမွ ရင္ဖုံးအက်ီကို ခါးရွည္ေဘာ္လီေအာက္ခံ၍ ဝတ္ဆင္ထားေသာေၾကာင့္ ေသးက်ဥ္ေသာ ခါးေလးေၾကာင့္ […]
၇တန်းအောင်ပြီး၈တန်းတတ်စလောက်ကပေါ့ အရွယ်လဲနည်းနည်းရောက်လာပြီလူပျိုဝင်လာပြီစိုတော့ကာမစိတ်တွေလဲတဖွားဖွားပေါ့ တစ်ဖွားဖွားစိုတာနဲ့တွေ့သမျှဖင်တွေကြည့်ပြီးအိမ်ရောက်ရင်မှန်းမှန်းထုရတာကလဲအရသာရှိသကိုး.. ၈တန်းကျောင်းစတတ်တော့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရတယ်ကျွန်တော်ကလဲလူအေးစိုတော့သိပ်အပေါင်းသင်းမရှိဘူး ကျွန်တော်ပေါင်းမိတဲ့ကောင်ကလဲလူအေးဘဲစိုပါတော့ နာမည်က”မြတ်မင်း”တဲ့အေးလိုက်တဲ့ပုံများရေခဲတုံးကြနေတာဘဲ အဲ ဒါပေမယ့်တနှာကာမတော့ကြီးရော ဒါကတော့ကျွန်တော်ရောဘဲလေ အတန်းထဲမှာမြန်မာစာသင်တဲ့ဆရာမအိမ်နဲ့မြတ်မင်းအိမ်ကကပ်လျက်ဘဲ အဲ့ဒီဆရာမနာမည်က”ဒေါ်ဥမ္မာကျော်”တဲ့ဗျ စာအရမ်းအသင်ပြကောင်းတယ်အမြဲတန်းမျက်နှာလေးကပြုံးပြုံးရွင်ရွင်ဘဲ အသက်ကတော့..၂၄လောက်ရှိပြီထင်တယ်ခုထိနုပြိုထွားကြိုင်းနေတုန်းဘဲ မြတ်မင်းစိူတဲ့အကောင်ကလဲဆရာမရေချိုးနေရင်ခိုးခိုးကြည့်ပြီးအိုးတွေတောင့်ကြောင်းနို့တွေကားကြောင်းကျွန်တော့်ကိုပြောပြောနေကြဗျ။ ဟုတ်တယ်ဗျဆရာမကဖင်ကအကြီးကြီးဘဲတောင့်တင်းနေတာဘဲတစ်ခါတစ်လေစိုဘစ်ယာပါထင်းနေတာဘဲ.အရပ်တော့ပုတယ်ဗျ ပုပုထွားထွားလေးပေါ့.ကျောက်သင်ပုန်းကိုမမှီလို့ခြေထောက်ထောက်ပြီးစာရေးနေရင်ထဘီနဲ့အင်္ကျီဟဟလေးထဲကအသားလေးတွေကဝင်းနေတာဘဲ.ဘော်လီအဖြူလေးတောင်မြင်နေရတယ်.တစ်နေ့ကျွန်တော်နဲ့မြတ်မင်းကျောင်းတတ်ခေါင်းလောင်းအသံမကြားမိဘဲကျောင်းဆီးခြံမှာဆရာမအကြောင်းဖလှယ်ပြောရင်းကာမဆာလောင်နေကြတယ်. အဲ့အချိန်ဆရာမရောက်လာတယ်.ဆရာမကအတန်းပိုင်စိုတော့ဘာနေနေအစွန်းထင်းမခံဘူးလေလိုက်ခေါ်တယ်ကျွန်တော်တို့ကို.ကျွန်တော်တို့ကလဲအားတိုင်းဆီးခြံဘဲသွားနေတော့ဆရာမကသိနေတာ. “ဟဲ့”မြတ်မင်းနဲ့ ကျော်ကျော်” ကျောင်းတတ်နေပြီလေ နင်တို့မသိဘူးလား”ကျွန်တော်တို့ဆရာမအသံကြားတော့လန့်ပြီးထလိုက်တာခုနကဆရာမအိုးအကြောင်းပြောရင်းလီးကို၂ယောက်သားစွနေတာ ခုထလိုက်တော့တောင်ပြီးတန်းနေတာဘဲဆရာမအဖုတ်ကို.ဆရာမမျက်မှောင်ကုတ်ပြီးမသိခြင်ယောင်ဆောင်ပြီး “ဟဲ့”လာကြဒီမှာဘာလုပ်နေတာလဲငါ့နောက်လိုက်ခဲ့စာသင်မယ်” ဟုတ်ဟုတ်ဆရာမ” “ကျွန်တော်တို့၂ယောက်လဲလီးတွေမြင်သွားတဲ့ဆရာမကိုမျက်နှာမကြည့်ဘဲခေါင်းငုံပြီးနောက်ကလိုက်လာကြတယ်.မြတ်မင်းကတိုးတိုးလေးပြောတယ်”ကျော်ကျော်”ဟေ့ကောင် ဆရာမဖင်ကြီးကြည့်စမ်းဘစ်ရာထင်ပြီးတင်းနေတာဘဲဟ”အေးကွလိုးချင်စရာကြီး ။ “ဆရာမဖင်ကိုဒီတစ်ခါအနီးကပ်သေချာမြင်ဘူးတာဘဲ”လိူးချင်လိုက်တာကွာ”ဟူကျွန်တော်လဲတီးတိုးပြောလိုက်တယ်”ဆရာမကကြားသွားပုံရတယ်ဗျကျွန်တော်တ်ု့ကိုနောက်လှည့်ကြည့်ပြီး”သေမယ်နော်ဟဲ့အကောင်တွေ”မိုက်မရိုင်းကြနဲ့ဟွင်း” လန်းသွားတာပေါ့ ဆရာမကြားတယ်ဟတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်လက်ကုတ်ရင်းမချိပြုံးပြူံးပြီးလာခဲ့ကြတယ် စာသင်ခန်းထဲရောက်တော့ဆရာမမျက်နှာကပြုံးတာလိုလိုရှက်တာလိုလိုဖြစ်နေတယ်ဗျကျွန်တော်တို့ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့်feelတွေတတ်နေလားမသိဘူး ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်ပြီးကျောင်းသားတွေကိုစာလိုက်ဖတ်ခိုင်းနေတာ.နောက်နေ့မနက်ဒီနေ့ကဆရာမကိုမလိူးခင်တစ်ရက်ပေါ့ ကျွန်တော်နဲ့မြတ်မင်းမနေ့ကဆရာမအိုးအကြောင်းပြောရင်းရီရီမောမောကျောင်းလာကြတယ်.အဲ့ဒီမှာတွေ့ရတဲ့မြင်ခွင်းကစိတ်ထဲတလပ်လပ်နဲ့ပေါင်ကြောကနေတစ်ဆင့်လီးကြောထဲထိfeelတွေရောက်လာပြီးလီးပါမသိမသာတောင်လာတယ်.ဘာလို့စိုတော့ ဆရာမဒီနေ့ဝတ်လာတဲ့အပေါ်အင်္ကျီအဖြူကအပါးသားလေးအထဲကိုထင်းထင်းနေအောင်မြင်နေရတာ မြင်လား မြတ်မင်း ဆရာမနို့အုံကအကြီးကြီးဘဲဖြူဖွေးနေတာဘဲဟ အေးကွကျော်ကျော်ရ ဆံပင်ကနေဆွဲပြီးလိုးလိုက်ရင်တော်တော်feelရှိမှာဘဲကွာ ငါလိုးချင်နေပြီကျော်ကျော်ရေ..’မြတ်မင်းဟျောင့်ငါလဲလိုးချင်တယ် တကယ်လိုးခွင့်ရရင်ငါအရင်လိုးမှာကွရှင်းလား.ကျွန်တော်ဟောက်သံနဲ့ပြောလိုက်တော့မြတ်မင်းတွန့်သွားတယ်အစကတည်းကလူကြောက်စိုတော့ကျွန်တော်တစ်ချက်ဘဲလေဟဲဟဲ. “အေးပါကွာ”စဖုတ်ကစဖုတ်ဘဲလိုးရကျေနပ်ပါတယ်ကွာကျော်ကျော်ရာ”မင်းအရင်လိုးပေါ့ ပြီးမှငါလိုးတာပေါ့”။ ဒီလိုဘဲလေမစားရအညှော်ခံတာတောင်သူများထက်အရင်လိုးချင်တာဗျ.ဒါပေမယ့်ကျောင်းခန်းထဲရောက်တော့ဆရာမဝင်လာပုံကကြွကြွရွရွနဲ့နို့တွေကလဲခုန်တတ်နေတာဘဲ မှန်းကြည့်ရင်အသီးလေးတောင်မြင်ရမှာဘဲ.ဖင်ကလဲဘေးတိုက်ဝင်လာတော့တင်းပြီးကော့တတ်နေတာဗျ.ဒါနဲ့ဘဲစာသင်နေကြတယ်.ကျွန်တော်ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုချလိုက်သည်.လုပ်မယ်ကွာလို့စိတ်ထဲမှာပြောရင်း.မြတ်မင်းကိုပါပြောလိုက်တယ်”ဟျောင့်မင်းလုပ်ရဲလား”ဘာလဲဟ”ဘာမေးတာလဲငကျော်ရ” မင်းကိုလုပ်ရဲလားလို့မေးနေတာငတုန်းရဲ့”မြတ်မင်းပြုံးတတ်သွားပြီးမျက်နှာပြန်သေ သွားတယ် ရှေ့ကဆရာမကိုမြတ်မင်းလှမ်းကြည့်ပြီးကျွန့်ကိုပြန်ပြောတယ်..ဟျောင့်ငါလဲမင်းလိုဘဲတအားဆာနေပြီမရတော့ဘူး မင်းလိုအတွေးမျိုးငါလဲခုတွေးနေတာကွ”စိတ်ချင်းတူနေတဲ့ကျွန်တော်တို့၂ယောက်.စကားကိုဘောင်ဖွဲ့ပြောစရာမလိုဘဲ.ခေါင်းညှိတ်ပြပြီးစာဆက်သင်နေကြတယ်. တကယ်တော့အချိန်ပိုသင်တဲ့မနက်ဖြန်ညနေမှာစာကိုသေချာနားမလည်အောင်လုပ်သလိုလ်ုနဲ့ကျွန်တော်တို့၂ယောက်ထဲအခန်းထဲကျန်ခဲ့အောင်နေခဲ့မယ်.ပြီးရင်ဆရာမကိုမြတ်မင်းကချုပ်ကျွန်တော်ကလိုးမယ်ပေါ့.ဆုံးဖြတ်ချက်ကတော့အသေအခြာဘဲဗျလိုးချင်နေတာဘဲသိတော့တယ်ဆရာမကတောင့်တင်းနေတာဗျ ခင်ဗျားတို့လဲကျူပ်တို့နေရာမှာစိူဒီလိုဘဲနေမှာပါ.ကဲ နောက်နေ့မနက် […]
ဒေါ်စံပါယ်က အသက် ၄၅ လောက်ရှိပီ သူက အမြဲတမ်း မြန်မာဝမ်းဆက် ဝတ်တယ်၊ သူ့ဖင်ကြီးတွေက ကောက်ချိတ်နေပီး နို့တွေကလဲ အယ်နေတာပဲ၊ သူနဲ့တွေ့ပုံက တနေ့ ကျနော် အလုပ်က အပြန် လမ်းမှာ အထုတ်တွေမနိုင်မနင်းနဲ့ အန်တီတယောက်ကိုတွေ့တော့ ကျနော်လဲ ကူညီချင်တာနဲ့ ” အန်တီ ကျနော် ကူသယ်ပေးရမလား ” ” အေးကွယ်ကျေးဇူးပါသားရယ် ” ” ဟုတ် ရပါတယ် ဒါနဲ့ အန်တီက ဘယ်မှာနေတာလဲ ” ” အန်တီက မုဒိတာအိမ်ယာမှာကွယ့် ” ” ဟုတ်လား ဒါဆို ကျနော်နဲ့အတူတူပဲပေါ့ ကျနော် က အဆောင် (C) ၅ လွှာမှာ နေပါတယ် ” ” အန်တီကလဲ […]
” အ … ကျွတ် ကျွတ် ” ” ဟင် … ကိုရဲနိုင် … ရလား … အိမ်သာသွားချင်တာလား ” ” အင်း … မမိုး ” ကျနော်လည်း လူနာကုတင်ပေါ်ကနေ အောက်ဆင်းတော့ ကျနော့်မိန်းမ မိုးမိုးလွင်က ကူတွဲပေးပါတယ်။အိမ်သာ သွားပြီး ပြန်လာတော့ ည၁၁ခွဲပြီ။ရေငတ်တာနဲ့ မမိုးကို ရေဘူးယူခိုင်းရတယ်။ရေကလည်း အဝမသောက်ရဘူးဗျ ဆရာဝန်က မှာထားလို့။ရေတစ်ငုံလောက်ပဲ မော့သောက်ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်ပြန်တက်ပြီး မှေးနေလိုက်တာ။ကျနော့်နာမည် ရဲနိုင်ပါ ကားမောင်းတယ်ဗျာ။ကားသမားဆိုတော့ အသောက်အစားမကင်းတာပေါ့။အသက်က ၄ဝကျော်ပါ။ကျနော့်မိန်းမ မိုးမိုးလွင်က စတိုးဆိုင်တစ်ခုမှာ အရောင်းစာရေးပါ။အသက်က ၃၅နှစ်ဆိုတော့ ကျနော့်ထက် ၅နှစ်ငယ်ပါတယ်။ကလေးတော့ မရှိဘူးဗျ။သူကလိုတာလား ကျနော်က လိုတာလား စစ်မကြည့်ဖြစ်ကြဘူး။အိမ်ထောင်သက် ၄နှစ်ကျော်တော့ ကျနော်ဆိုးခဲ့တဲ့ ဒဏ်တွေပေါ့ အသဲခြောက်တာ။ဆေးရုံ […]
ဟင်း .. ထွီ .. ဒီနားကလဲ နံလိုက်တာ .. ဟယ်တော့ … ခွေးချီး ” ပထဝီဆရာမ အေးအေး ထင်းရူးပင်ခြေရင်း၌ ဝင်ထိုင်ရင်း အလန်.တကြားအော်ရင်း ထိုင်ရာမှပြန်ထကာ ထမီကိုငုံ.ကြည့်နေခိုက် သူတို.သုံးဦးလစ်ထွက်ခဲ့ကြလေသည်။ သည်ကိစ္စ ဤကိစ္စ … ရေဆုံးရေဖျား အငယ့်အား ပြောပြရန် ကိုအောင်စိုးဝန်လေးနေမိသည်။ “အငယ်… ငိုချင်တယ် …အကိုစိုးရယ် ” “ငိုလေ.. ငိုလိုက် .. ခလေးတွေတော့ငိုရင် အားရှိတယ်တဲ့ ” “အကိုစိုးက မကြင်နာတတ်ဖူး ” “အကြင်နာဆိုတာ ဆယ်တန်းအောင်မှ ပြောရင်ပိုကောင်းမလားဆိုပြီး .. ငါဘယ်သူ.မှမပြောခဲ့ဖူးဘူး … အငယ်” “ဘာလဲ … ဆယ်တန်းမအောင်ခင်ပြောတော့ရော ” “စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်ပျက်ပျယ်ရင် လူတွေမှာခံစားရလေ့ရှိတဲ့ ကြေကွဲမှုမျိုးကို .. ငါမခုံမင်တတ်သေးဘူး […]
