ေနစိုးေ၀နယ္ေျပာင္းရမည္ဆိုေတာ့ထားထားစိတ္ပ်က္သည္..။ထားထားကအလုပ္ထြက္ၿပီးအိမ္ကဆိုင္မွာဘဲ၀င္လုပ္ဖို႔ေျပာသည္..။ေနစိုးေ၀ကိုထားထားကအလုပ္ထြက္ခိုင္းေနတာၾကာၿပီ..။ထားထားသည္မႏၲေလးသူ..။သူကရန္ကုန္သား…။ရန္ကုန္သားနဲ႔မႏၲေလးသူ..။ေရာင္ေနာက္ဆံတုံးမပါဘဲဆံထုံးေနာက္ေရာင္ပါ..ေပါ့..။သူထားထားတို႔မႏၲေလးမွာလိုက္ေနျဖစ္သည္..။ရဲထဲ၀င္ခါစကေက်ာက္ပန္းေတာင္းမွာတာ၀န္က်သည္..။ေနာက္ေတာ့မွမႏၲေလးကိုေျပာင္းယူတာ..။ထားထားသည္ကြၽဲဆည္ကန္ရပ္မွာစားေသာက္ဆိုင္ဖြင့္ထားတာအရမ္းေအာင္ျမင္ေနသည္..။ ထားထားဆိုင္ကနံမည္ႀကီးျဖစ္လာသည္..။ထားထားဆိုင္မွာအစားအေသာက္အကုန္ရသည္..။ဘာျဖစ္ျဖစ္မရတာမရွိ..။ပဲထပ္တာရာ..နန္းႀကီးသုတ္..ဆီခ်က္..ေၾကးအိုး..အကုန္ရသည္..။ထမင္းေပါင္း..၀က္စတူး..အေခါက္ကင္..ဘဲကင္လဲရသည္..။အေအးဆိုရင္လဲ..စေတာ္ဘယ္ရီ..ငွက္ေပ်ာ..နာနတ္..ေထာပတ္..ဒိန္ခ်င္..စုံေအာင္ရသည္…။
ဒီလိုရႏိုင္ဖို႔ထားထားဆိုင္မွာထမင္းခ်က္ေတြ..အေၾကာ္ဆရာေတြ..အလုပ္သမားေတြအမ်ားႀကီးခန႔္ထားရသည္..။စားပြဲထိုးေတြလဲအမ်ားႀကီးဘဲ..။ဆိုင္ရဲ႕နေဘးမွာႏွစ္ထပ္အိမ္ႀကီးတလုံးေဆာက္ထားၿပီးအလုပ္သမားေတြကိုေနေစသည္..။အေပၚထပ္မွာေယာက်ၤားေလးေတြ..ေအာက္ထပ္မွာမိန္းကေလးေတြေနေစသည္..။သူတို႔ကိုတႏွစ္တခါထားထားကဘုရားဖူး..ေပ်ာ္ပြဲစားခရီးပို႔ေပးသည္..။ေနစိုးေ၀ေနာက္ကိုလဲထားထားမလိုက္ႏိုင္..။ ဆိုင္လုပ္ငန္းကလဲေန႔တိုင္းကိုယ္တိုင္ဦးစီးေနရသည္..။ေနစိုးေ၀ကလဲထားထားရဲ႕ဆိုင္ေအာင္ျမင္ေနတာသေဘာက်ေပမဲ့သူ႔အလုပ္ကိုေတာ့ထြက္မပစ္လိုက္ခ်င္ဘူး..။အခုလိုစခန္းမႉးျဖစ္လာဖို႔သူႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလုပ္လာခဲ့ရတာ..။ရာထူးတိုးၿပီးနယ္ေျပာင္းရတာမ်ိဳးမဟုတ္လို႔ထားထားကဘ၀င္မက်..။ဘာေၾကာင့္ရွင္ကနယ္ၿမိဳ႕ေလးကိုအေ႐ြြ႕ခံရတာလဲ..အထက္လူႀကီးကရွင့္ကိုသေဘာမက်ဘူးလား..ရွင္အထက္လူႀကီးေတြကိုမပသဘူးထင္တယ္..ဘာညာကြိကြပြစိပြစိလုပ္သည္။ေနစိုးေ၀သည္ထားထားစီးပြားေအာင္ျမင္လာကထဲကထားထားရဲ႕သူ႔အေပၚဆက္ဆံေရးက်ဲလာတာကိုမႀကိဳက္ဘူး..။ ထားထားသည္ဆိုင္တရွိန္ထိုးေရာင္းေကာင္းေအာင္ျမင္လာကထဲကသူ႔ကိုလုံး၀ပစ္ထားသည္လို႔သူထင္သည္..။သူနဲ႔ထားထားမအိပ္တာၾကာၿပီ..။ထားထားကသူ႔ကိုေပးမအိပ္တာလို႔ဆိုလိုတာ..။ေနစိုးေ၀အလုပ္ကအရပ္ထဲကေလသံနဲ႔ေျပာရရင္ႏႈတ္ခမ္းစိုတဲ့အလုပ္ျဖစ္သည္..။ဒါေပမဲ့ေန႔နဲ႔ညလူစည္ကားေနေအာင္ေရာင္းေနရတဲ့ထားထားရဲ႕စားေသာက္ဆိုင္အလုပ္ကိုေတာ့ဘယ္မွီမလဲ..။ေခတ္ကလဲေျပာင္းလာသည္..။အရင္ေခတ္ရဲမ်ားလိုေဟာက္စား..ေျခာက္စားလို႔သိပ္မရခ်င္ေတာ့..။ေခတ္ေတြစနစ္ေတြေျပာင္းလာလို႔လူေတြစာတတ္ေနၿပီ..။ထစ္ကနဲဆိုတိုင္ၾက..တရားစြဲၾကနဲ႔မို႔ေနစိုးေ၀တို႔အရင္ေခတ္ေလာက္အႀကံအဖန္မျဖစ္ဘူးလို႔လူေတြကထင္ၾကသည္..။
သို႔ေပမဲ့သူ႔လိုင္းနဲ႔သူေတာ့ရွိေနေသးတာပါဘဲ..။ ထားထားသူနဲ႔မအိပ္တာကိုသူမႀကိဳက္ေပမဲ့..ထားထားကသူ႔ဆိုင္နဲ႔အလုပ္မ်ားေနတာမို႔ေနစိုးေ၀ဘာမွမေျပာႏိုင္ျဖစ္ေနသည္..။သူစိတ္ဆာလာေသာအခါမာဆတ္ကေကာင္မေလးေတြဆီသြားသည္..။မ်ားေသာအားျဖင့္မာဆတ္ကေကာင္မေလးေတြကအပရိကဟိုကိုင္ဒီကိုင္အေပၚပိုင္းေလာက္ဘဲရသည္..။သူ႔စခန္းကေကာင္ေလးေတြကိုေမးရသည္..။ဘယ္မွာေဆာ္ေကာင္းေကာင္းရႏိုင္မည္ဆိုတာကို..။သူ႔တပည့္ေလးတေယာက္ကဆရာလိုက္ခဲ့..က်ေနာ္တေနရာကိုေခၚသြားႏိုင္တယ္ဆိုလို႔သူ႔ဆိုင္ကယ္အေနာက္ကလိုက္သြားေတာ့ကန္ေစာင္းမွာတဲေလးေတြထိုးၿပီးဘိဖြင့္စားတဲ့ေနရာကိုေရာက္သြားသည္..။သူ႔တပည့္ေလးကကံႀကီးေမာင္ဆိုတဲ့လူနဲ႔မိတ္ဆက္ေပးသည္..။ကံႀကီးေမာင္ကဘိလဲငွားစားသည္..။အရက္ပုံးလဲေရာင္း..ေဆးေျခာက္လဲေရာင္း..ေဆးျပားလဲေရာင္း..ေဆာ္လိုခ်င္ရင္လဲေခၚေပးႏိုင္သူျဖစ္သည္..။သူ႔တပည့္ေလးကိုလိုင္းေၾကးေပးေနသူလဲျဖစ္သည္..။ကံႀကီးေမာင္ကေနစိုးေ၀ကိုသူ႔တဲတလုံးမွာေကာင္မေလးတေယာက္နဲ႔လြြတ္ေပးသည္..။“ဟဲ့..နင့္နံမည္ဘယ္သူလဲ…”“တိမ္လြြာ..”“ထြတ္..ေလ်ာက္ေပးထားတဲ့နံမည္မဟုတ္လား..နံမည္အမွန္ေျပာစမ္း..” “သန္းသန္းစိန္…”“ဒီလိုလုပ္စမ္းပါဟာ..”သန္းသန္းစိန္သည္ရဲစခန္းမႉးမို႔အလကားကုန္းရမွာမို႔စိတ္သိပ္ပါပုံမရ..။သနပ္ခါးေဖြးေဖြးနဲ႔အသားညိဳစိမ့္စိမ့္နဲ႔သန္းသန္းစိန္ကိုတဲေလးထဲကကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာအ၀တ္မပါဘဲေတြ႕ရေတာ့သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကထားထားနဲ႔မအိပ္ရတတာလဲၾကာလွၿပီဆိုေတာ့ပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနတဲ့ေႁမြေဟာက္ႀကီးတေကာင္လိုျဖစ္ေနသည္..။ဖြ႕ံထြားေသာသန္းသန္းစိန္ရဲ႕ရင္သားေတြကိုအားရပါးရဆုတ္နယ္ရင္းေလွႀကီးထိုး႐ိုး႐ိုးဘဲပက္လက္လွန္ေပါင္ကားၿပီးတက္လုပ္သည္..။အေဖၚကေတာ့ပါတာေပါ့..။ေအကိုက္သူေတြသိပ္မ်ားေနတဲ့ဒီကာလဒီအခ်ိန္မွာအေဖၚမပါဘဲသူမလုပ္ရဲ..။သန္းသန္းစိန္ကအလာသား..။သူ႔ရင္ဘတ္ကိုလက္နဲ႔ဖြဖြပြတ္ေပးၿပီးေအာက္ကလဲလႈပ္ေပး..ေကာ့ေပးသည္..။ဖင္ေတာင့္ေတာင့္နဲ႔မို႔ဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီးလုပ္ၾကည့္ခ်င္တာနဲ႔ဖင္ကုန္းခိုင္းေတာ့သန္းသန္းစိန္ခ်က္ခ်င္းဘဲကုန္းေပးသည္..။ေစာေစာကစိတ္မပါသလိုပုံေပမဲ့အခုေတာ့လဲသေဘာေကာင္းတဲ့ပုံဘဲ..။သန္းသန္းစိန္ရဲ႕ဖင္ကားကားေတြကိုသူတဖ်န္းဖ်န္း႐ိုက္ထည့္လိုက္သည္..။ “ဟင့္..ဆရာကလဲ..နာတယ္…”ညဳတုတုသူမအသံေၾကာင့္ပိုၿပီး႐ိုက္ခ်င္လာသည္..။“ကဲဟာ..ကဲဟာ….”႐ိုက္လိုက္တိုင္းသူမတင္ပါးႀကီးေတြတုန္ခါသြားသည္..။
ညိဳတိုတိုအဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကဖင္ၾကားကျပဴးထြက္ေနသည္..။သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြကအဖုတ္ႀကီးကိုပြတ္သပ္ၾကည့္ေတာ့သန္းသန္းစိန္ပါးစပ္ကတဟင့္ဟင့္နဲ႔အသံထြက္လာသည္..။ဖင္စအိုေပါက္ညိဳညိဳေလးကိုလက္ညႇိဳးနဲ႔ပြတ္သပ္လိုက္ေတာ့သန္းသန္းစိန္တြန႔္သြားသည္..။“ဆရာ..ဖင္ေတာ့မခ်နဲ႔ေနာ္..တခါမွဖင္မခံဘူးေသးဘူး…”သူကလဲမိန္းမမခ်တာၾကာ..သန္းသန္းစိန္ကလဲေအာက္ေပးေကာင္းေတာ့ခဏနဲ႔ဘဲၿပီးခ်င္လာသည္…။သန္းသန္းစိန္ကိုစိတ္ရွိလက္ရွိတဖန္းဖန္း..ၿပီးသြားတဲ့အထိေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္..။အ၀တ္ေတြျပန္၀တ္ေနတဲ့သန္းသန္းစိန္လက္ထဲကိုသူေငြစကၠဴတထပ္ထည့္ေပးေတာ့သန္းသန္းစိန္အ့ံၾသသလိုသူ႔ကိုၾကည့္သည္..။ရဲစခန္းမႉးမို႔အက္ဖ္အိုစီ(ဖရီးေအာ့ဖ္ခ်ာ့ဂ်္)အလကားလာလိုးတာဘဲဆိုၿပီးမေမွ်ာ္လင့္ထားလို႔ျဖစ္မည္..။တဲပိုင္ရွင္ကံႀကီးေမာင္ကၿပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႔..“ဘယ္လိုလဲ..အဆင္ေျပလား..ဆရာ..”လို႔ေမးသည္..။“ေအး..မဆိုးဘူး..ေကာင္မေလးကလိုင္းထဲေရာက္တာၾကာၿပီလား..”“ၾကာေသးဘူး..ဆရာ..သူကပါကင္က်ေလ..အဟီး…”သူ႔တပည့္ေလးေရာက္လာလို႔သူတို႔ကံႀကီးေမာင္တို႔ေနရာကေနျပန္ခဲ့ၾကသည္..။“ဘယ္သြားမလဲဆရာ..ႏိုဘယ္လ္မွာ၀င္ၿပီးဘီယာေလးဘာေေလးခ်မလား…” “ေတာ္ၿပီ..ငါ့ကိုငါ့မိန္းမဆိုင္မွာဘဲပို႔ခဲ့…”ဆိုင္ေရွ႕မွာသူဆင္းက်န္ခဲ့သည္..။ဆိုင္ကေတာ့ထုံးစံအတိုင္းလူစည္ေနသည္..။လာစားေသာက္ၾကသူေတြရဲ႕ဆိုင္ကယ္ေတြကဆိုင္ေဘးပတ္ပတ္လည္မွာျပည့္က်ပ္ေနသည္…။တီရွပ္အ၀ါေရာင္ဆင္တူနဲ႔စားပြဲထိုးေလးေတြေျပးလြြားေနတဲ့ၾကားကပိုက္ဆံသိမ္းေကာင္တာကိုသူေလ်ာက္သြားသည္..။ထားထားကိုမေတြ႕..။ထားထားရဲ႕တူမေ႐ြြစင္ေငြသိမ္းေနတာေတြ႕သည္..။စားပြဲထိုးေကာင္ေလးေတြနဲ႔ထိုင္စားသူေသာက္သူေတြရဲ႕စကားေျပာသံ..ေအာ္သံေတြကဆူညံေနသည္..။ေ႐ြြစင္ရွိေနတဲ့ေကာင္တာကိုသူေလ်ာက္သြားလိုက္သည္..။“ေ႐ြြစင္..”“ေဟး….ဦးေ၀…”“ေ႐ြြစင္..နင့္ေဒၚေလးေကာ…”“တီထား..အိမ္မွာ..ေရျပန္ခ်ိဳးတယ္…”ေ႐ြြစင့္ကိုေဘးေစာင္းအေနမထားနဲ႔ေတြ႕ေနရတာေကာင္တာေပၚလက္ေထာက္ၿပီးခုံအျမင့္မွာခါးေကာ့ၿပီးထိုင္ေနလို႔အေနာက္ကိုစြင့္ေကာ့ေနတဲ့ေ႐ြြစင့္တင္ပါးႀကီးေတြသည္တပ္မက္စရာျဖစ္ေနသည္..။“ဦးေ၀..ဘာစားအုံးမလဲ..တီထားကဦးေ၀လာရင္ဦးေ၀ႀကိဳက္တဲ့ေပါင္မုံ႔ေၾကာ္ေ႐ြြစင့္ကိုကိုယ္တိုင္လုပ္ေကြၽးလိုက္..တဲ့…”ေ႐ြြစင္သည္သူ႔ကိုဦးဦးေ၀လို႔ေခၚေလ့ရွိရာကဦးေ၀ျဖစ္သြားသည္..။
အန္တီထား..တီတီထား..ေခၚရာကတီထား..ျဖစ္သြားသည္..။“မစားေတာ့ဘူး..အိမ္ျပန္လိုက္အုံးမယ္…”ေ႐ြြစင့္ရဲ႕ေပါင္တန္ရွည္အလွ..တင္ပါးအလွေတြကိုအရသာခံၾကည့္ေနရာကသက္ျပင္းတခ်က္ခ်ရင္းဆိုင္အတြင္းဘက္ကို၀င္ခဲ့သည္..။အင္း..ဒီေကာင္မေလး..ဒီႏွစ္ထဲမွာတအားထြားတက္လာတယ္…။ဒီေ႐ြြစင့္တင္ပါးႀကီးေတြကိုသူအ၀တ္မပါဘဲ…တခ်ိန္ကေတြ႕ခဲ့ဘူးတာျပန္ျမင္ေယာင္မိသြားသည္..။အဲဒီတုံးကထားထားအခုလက္ရွိလုပ္ေနတဲ့ဆိုင္အလုပ္မလုပ္ေသး..။မိဘလက္ငုတ္ျဖစ္တဲ့ဆီစက္နဲ႔ပြဲ႐ုံလုပ္ငန္းေတြလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေ႐ြြစင္ကေက်ာင္းတက္ေနတုံးအခ်ိန္..။သူအလုပ္မွာရွိေနတုံးထားထားက..ေ႐ြြစင့္ကိုေက်ာင္းမွာသြားႀကိဳေပးဖို႔ေျပာလို႔သူဆိုင္ကယ္နဲ႔ေ႐ြြစင့္ကိုသြားႀကိဳေပးသည္..။မိုးေတြကတအားအုံ႔ေနသည္..။ေ႐ြြစင္သူ႔ဆိုင္ကယ္အေနာက္မွာပါလာခ်ိန္ေ႐ြြစင့္ရင္အိအိေတြနဲ႔သူ႔ေက်ာျပင္ဖိကပ္မိလို႔ရင္တအားခုံေနခိုက္မိုးေတြေ၀ါကနဲ႐ြာခ်လာသည္..။ေ႐ြြစင္လဲသူကမိုးလြတ္ေအာင္ဆိုင္ကယ္ကိုအရွိန္ျမႇင့္ၿပီးေမာင္းေတာ့ေၾကာက္ၿပီးသူ႔ကိုပိုၿပီးဖက္ထားသည္..။အိမ္ေရာက္ေတာ့အိမ္ထဲကိုသူ႔အေရွ႕ကေန၀င္တဲ့ေ႐ြြစင့္ထမိန္ကမိုးေရစိုစို႐ြြဲေနတာေၾကာင့္ေ႐ြြစင့္တင္ပါးလွလွႀကီးေတြကိုထင္းထင္းႀကီးေတြ႕ျမင္ရလို႔သူ႔စိတ္ေတြတအားေဖါက္ျပန္မိခဲ့သည္..။ အိမ္ေအာက္ထပ္မွာအိမ္ေဖၚေတြရွိေနၾကေပမဲ့သူတို႔အခန္းေတြရွိတဲ့အိမ္အေပၚထပ္မွာဘယ္သူမွရွိမေနၾကဘူး..။သူေရစိုအ၀တ္ေတြကိုလဲေနခိုက္ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ေ႐ြြစင္လဲသူမအ၀တ္အစားေတြကိုခြၽတ္ေနမွာဘဲလိုကေတြးမိၿပီးေ႐ြြစင့္ကား၀ိုင္းေနတဲ့တင္ပါးႀကီးေတြကိုျမင္ခ်င္စိတ္ေတြကိုမတားဆီးႏိုင္ေတာ့ဘဲ..ေ႐ြြစင့္အခန္းေဘးကအခန္းကေနကာထားတဲ့သုံးထပ္သားနံရံအေပၚကေနေခ်ာင္းၾကည့္မိသည္..။ေ႐ြြစင္ရဲ႕ျဖဴေဖြးစြင့္ကားတဲ့တင္ပါးႀကီးေတြကိုပကတိအတိုင္းအ၀တ္မပါဘဲေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္..။သူ႔တကိုယ္လုံးနတ္ပူးသလိုတဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနသည္..။လွလိုက္တဲ့ဖင္ႀကီးေတြ..။၀ႉး…။ေ႐ြြစင့္အလွအပေတြကိုသူအၿမဲတိတ္တခိုးေငးၾကည့္ကာျပစ္မွားမိခဲ့ရသည္..။ေ႐ြြစင္လဲသူျပစ္မွားေဖါက္ျပန္ေနမိတာကိုသိတဲ့ပုံရွိသည္..။တခါတေလသူေ႐ြြစင့္ကိုေငးစိုက္ၿပီးသူမအလွအပေတြကိုျပစ္မွားေနတုံးၿဗဳံးဆိုသူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီးသူ႔အၾကည့္႐ိုင္းေတြကိုေတြ႕သြားတတ္သည္..။ေတြ႕သြားခ်ိန္ေ႐ြြစင္မဲ့ၿပဳံးလိုလိုအၿပဳံးမ်ိဳးၿပဳံးတတ္သည္..။
ငါနင့္စိတ္ထဲဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာသိတယ္..ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ေဆာင္တဲ့အၿပဳံး..။အင္း..ေ႐ြြစင့္အလွအပေတြေၾကာင့္သူရင္ေမာတုန္လႈပ္ရတာဒီေန႔ဒီအခ်ိန္အထိပါလား..။ဆိုင္အတြင္းဘက္မွာအလုပ္လုပ္ေနၾကသူေတြကိုျဖတ္ၿပီးအေနာက္ဘက္ေပါက္ကေနထြက္သည္..။“ဦးဦး…”သူ႔အေနာက္ကေခၚသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္သည္..။ဆုျပည့္…။ဆိုင္ကအလုပ္သမားေကာင္မေလး..။မီးဖိုထဲခ်က္ျပဳတ္ရာမွာျမန္ဆန္သြက္လက္လို႔သူ႔မိန္းမထားထားသေဘာက်အားကိုးရတဲ့ေကာင္မေလး…။အၿမဲၿပဳံးေနတတ္ေသာဆုျပည့္သည္အခုလဲၿပဳံးၿပဳံးေလး..။ပိန္သြယ္သြယ္အသားေဖြးေဖြးနဲ႔မ်က္ႏွာခ်ိဳေသာဆုျပည့္သည္ထားထားအလုပ္သမားေတြထဲမွာထင္းထင္းေလးျဖစ္ေနသည္..။“ဦးဦး..အိမ္ျပန္မလို႔လား..”ဆိုင္အေနာက္ဘက္မွာကပ္ေနတဲ့အိမ္ဘက္ကိုေမးေငါ့ျပကာေမးသည္..။ “ေအး..နင္တို႔အမအိမ္မွာဆို…”“ဟုတ္တယ္..ဦး..ေရသြားခ်ိဳးတယ္…”အိမ္ထဲကိုေရာက္ေတာ့ဧည့္ခန္းမွာဖုံသုတ္ေနတဲ့ထားထားရဲ႕အေဒၚေဒၚေဒၚတင့္ကိုေတြ႕သည္..။ေဒၚေဒၚတင့္သည္ထားထားရဲ႕အေဒၚေတြထဲမွာအငယ္ဆုံးအေဒၚျဖစ္သည္..။အညာသူေပမဲ့ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေရေဆးငါးႀကီးလို႔တင္စားၾကတဲ့ဟာမ်ိဳး..ခါးေသးေသးတင္ကားကားနဲ႔လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ႀကီးမို႔ေနစိုးေ၀ေ႐ြြစင့္ကိုျပစ္မွားသလိုဘဲေဒၚေဒၚတင့္ကိုခဏခဏျပစ္မွားဘူးသည္..။ထားထားတို႔မိသားစုမွာမိန္းမေတြအားလုံးတင္ပါးလွၾကသလားမသိဘူး..။ေ႐ြြစင္ေရာ..ေဒၚေဒၚတင့္ေရာတင္သားစိုင္ေတြကတကယ့္ရွယ္ေတြဘဲ…။လွတဲ့ရွိတဲ့သူေတြဆိုေတာ့သူတို႔မွာရွိတာေတြကိုျပသခ်င္ၾကတဲ့သေဘာရွိသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္လမ္းေလ်ာက္ရင္ခါးေသးေသးေအာက္ကကား၀ိုင္းၿပီးအေနာက္ကိုေကာ့ထြက္ေနတဲ့တင္ပါးေတြကတဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနတတ္သည္..။ေဒၚေဒၚတင့္တင္ပါးႀကီးေတြကိုၾကည့္ၾကည့္ၿပီးစိတ္ထႂကြခဲ့ရတဲ့အႀကိမ္ေပါင္းမနည္းခဲ့..။ေဒၚေဒၚတင့္ကိုႏုတ္ဆက္ၿပီးအိမ္အေပၚထပ္ကိုတက္ခဲ့သည္..။
သူတို႔အိပ္ခန္းထဲကို၀င္လိုက္ေတာ့ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔မွန္တင္ခုံေရွ႕မွန္ၾကည့္ေနေသာထားထားကိုေတြ႕လိုက္သည္..။“ကိုကို..ဆိုင္၀င္ခဲ့ေသးလား..ေ႐ြြစင့္ကိုေတာင္ကိုကို႔ကိုေပါင္မုန႔္ေၾကာ္ေပးဖို႔မွာခဲ့တယ္..” “ေ႐ြြစင္ေျပာတယ္..မဆာေသးပါဘူး…”“နယ္ေျပာင္းဖို႔ေသခ်ာသြားၿပီလား…”ထားထားကသူမကိုယ္လုံးကိုတပတ္လွည့္ၿပီးေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေနသည္..။“ကိုကို..”သူခါးၾကားကေသနတ္ကိုဘီဒိုထဲထည့္ရင္းလွည့္ၾကည့္သည္..။“ထား၀လာလား..ၾကည့္ေပး..”သူထားထားအနားကိုတိုးကပ္သြားသည္..။“မ၀ပါဘူး..အရင္အတိုင္းဘဲ..”“၀ပါတယ္..ဖင္ႀကီးပိုႀကီးလာသလိုဘဲ..ေတာ္ၿပီ..ေလ်ာ့မွျဖစ္မယ္…”ခါးသိမ္သိမ္ေအာက္ကစြင့္ကား၀ိုင္းေနတဲ့ထားထားရဲ႕တင္ပါးေတြကိုသူၾကည့္သည္..။“ၾကည့္ေကာင္းတယ္..လွတယ္..အရင္အတိုင္းဘဲ..” “ဟုတ္လို႔လား..ဘိုက္ေခါက္လဲထြက္လာသလိုဘဲ…ဟြန္း…ဂ်င္မ္သြားမွျဖစ္မယ္..အိပ္ဆာဆိုက္စ္လိုေနၿပီ..” “ကိုကိုေတာ့ထားကိုယ္လုံးကပါဖက္လို႔ထင္တာဘဲ..”ထားထားတင္ပါးေတြကိုသူေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ရင္း..စိတ္ေတြေထာင္းကနဲထႂကြလာသည္..။ထားထားတင္ပါးေတြကေဒၚေဒၚတင့္နဲ႔ေ႐ြြစင့္တင္ပါးေတြလိုဘဲသိသိသာသာရွိလွသည္..။ေပါင္ၾကားကငယ္ပါကဖ်တ္ကနဲေငါထလာသည္..။စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘဲထားထားကိုအေနာက္ကသိုင္းဖက္လိုက္မိေတာ့..ထားထားက႐ုန္းဖယ္သည္..။“ကိုကိုရယ္..ေမာရတဲ့အထဲ..တေနကုန္အလုပ္မ်ားထားတာ..တကိုယ္လုံးလဲဆီန႔ံ..ဟင္းန႔ံေတြနဲ႔…”သူ႔ငယ္ပါကထားထားတင္ပါးေတြအလည္ကိုတဲ့တဲ့ႀကီးေထာက္မိထားသည္..။တင္ပါးသားအိအိေတြနဲ႔ဖိမိေထာက္ကပ္မိကာမွသေကာင့္သားကပိုမာေက်ာထြားႀကိဳင္းလာသည္..။
သူထားထားကိုလြြတ္မေပး..။ဖိကပ္ေထာက္ရင္း..ထားထားလည္ဂုတ္သားနဲ႔ပုခုံးသား၀င္း၀င္းေတြကိုနမ္းသည္..။“လြြတ္…ထားေရခ်ိဳးမလို႔..”“လြြတ္ဘူး…ထားကအၿမဲျငင္းေနတာဘဲ..ကိုကိုနဲ႔မခ်စ္ျဖစ္တာၾကာလွၿပီ…” “ဟြန္း..အမေလး..အလုပ္လုပ္ေငြရွာေနတဲ့မိန္းမကိုမ်ား..ေမာတယ္ရွင့္..ဘာမွမလုပ္ခ်င္ဘူး…”“လာပါထားရယ္..လုပ္ၾကရေအာင္ပါ…”ထားထားရဲ႕တင္အိအိေတြၾကားတည့္တည့္ႀကီးေထာက္မိေနေသာလိင္တန္သည္တအားႀကီးမားသန္မာလာေနသည္..။“ဟင့္အင္း..လုပ္ခ်င္ဘူး..လြြတ္…”“ဒီမွာတအားတင္းက်ပ္ေနတယ္..လာပါထားရယ္..ကိုကို႔ေကာင္ႀကီး..ေလ်ာ့ဖို႔လိုေနၿပီ…”“ကိုယ့္ဖါသာကြင္းထုလိုက္ကိုကိုရယ္…ထားမလုပ္ခ်င္ဘူး…”ထားထားကအတင္း႐ုန္းဖယ္ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္သြားသည္..။မတ္မတ္ႀကီးေထာင္ေနေသာလိင္တန္ကိုအရင္းကဆုတ္ကိုင္ထားရင္း..သူစိတ္ပ်က္စြာက်န္ခဲ့ရသည္..။ထားထားနဲ႔ရခါစအခ်ိန္ကသူနဲ႔ထားထားႏွစ္ကိုယ္တူေပ်ာ္ပါးစပ္ရွက္ခဲ့ၾကတာေတြကိုျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ့ေနသည္..။ထိုစဥ္တုံးကထားထားသည္အလြန္တက္ႂကြခဲ့သည္..။ပထမသူကဦးေဆာင္သင္ၾကားျပသေပးရေပမဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာထားထားကဘဲအရာရာဦးေဆာင္ခဲ့သည္..။တခ်ိဳ႕တခါမ်ားမွာထားထားအလိုက်..ထားထားေတာင္းဆိုတာေတြကိုဘဲ..သူလႈပ္ရွားလုပ္ကိုင္ေပးခဲ့ရသည္.. ထားထား..သည္သူမလိုလားတာေတြကိုအျပည့္အ၀ရယူသည္..။သူသည္ထားထားဆႏၵအားလုံးကိုျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့သည္။ထားထားကလည္းသူဘာႀကိဳက္တတ္သည္ကိုသိသည္..။ထားထားကိုလိင္တန္ကိုဘယ္လိုစုတ္ရသလဲသူစၿပီးျပသသင္ေပးခဲ့တာျဖစ္ေပမဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာထားထားသည္တကယ့္ပညာရွင္ျဖစ္လာသည္..။သူ႔ကိုေန႔တိုင္းလိုစုတ္ေပးခဲ့သည္..။ထားထားသည္အရမ္းအစုတ္ေကာင္းခဲ့သည္..။သူ႔ကိုအလိုလဲလိုက္ခဲ့သည္..။သူစုတ္ခိုင္းရင္အၿမဲစုတ္ေပးသည္..။တခါတရံသူကမစုတ္ခိုင္းတာေတာင္..“ကိုကို…လီးစုတ္ေပးရမလား..”လို႔တိုးတိုးေလးအနားကပ္ခါၿပဳံးၿပဳံးေလးလာေမးတတ္သည္။အခုေတာ့ဒါေတြေပ်က္ကြယ္ကုန္ၿပီ..။အရင္ကနဲ႔တျခားစီျဖစ္ေနၿပီ..။ထားထားနဲ႔သူလင္မယားဆိုေပမဲ့တစိမ္းတရံစာေတြလိုဘဲ..။
စီးပြားရွာလို႔ပင္ပမ္းတယ္အေၾကာင္းျပၿပီးထားထားသည္သူနဲ႔လင္မယားမဟုတ္သလိုျဖစ္လာသည္..။သူ႔ကိုကာမဆက္ဆံမႈလုံး၀မရွိေတာ့..။အိပ္တာေတာင္မနက္အေစာႀကီးထရမည္ဆိုၿပီး..သူနဲ႔တကုတင္ထဲတခန္းထဲမအိပ္ေတာ့..။အခုေတာ့လဲတစိမ္းေတြလိုပါဘဲလား..ထားထား…လို႔သူစိတ္ထဲကခဏခဏေရ႐ြတ္မိခဲ့သည္..။သူကကေလးလိုခ်င္ေပမဲ့ထားထားကမလိုခ်င္..။ကေလးရွိရင္အလုပ္လုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ထားထားခဏခဏေျပာသည္..။သူတို႔အိမ္ေထာင္ေရးသည္ေငြေၾကးဖူလုံအဆင္ေျပေပမဲ့ေျခာက္ေသြ႕ေနတာၾကာၿပီ..။ရင္းႏွီးတဲ့ေအာင္ေငြသိန္းလိုသူငယ္ခ်င္းကေတာ့..မင္းတို႔ဟာကအိပ္လဲမအိပ္..ကေလးလဲမယူဆိုေတာ့တစတစနဲ႔အခ်စ္ေပ်ာက္သထက္ေပ်ာက္ၿပီး..စိုးရိမ္စရာျဖစ္လာၿပီ..လို႔ေ၀ဖန္သည္..။မၾကာခင္နယ္ေျပာင္းရမွာမို႔လက္ရွိအလုပ္ေတြကိုၿပီးျပတ္ေအာင္လုပ္တာလုပ္..ေနာက္လူကိုလြြဲတာလြြဲလုပ္ေနရသည္..။နယ္မေျပာင္းခင္ထားထားနဲ႔အရင္ကလိုခ်စ္ျဗဴဟာခင္းႏိုင္မလားဆိုၿပီးထားထားစိတ္ပါလာေအာင္သူႀကိဳးစားေပမဲ့ထားထားကေတာ့တြင္တြင္ျငင္းသည္..။ ထုံးစံအတိုင္းအလုပ္ကိုအေၾကာင္းျပလိုက္..ရာသီလာေနလို႔ဆိုၿပီးျငင္းလိုက္နဲ႔..။ဒီညလဲသူတို႔စခန္းကလူေတြမိန္းမသုံးေယာက္ကိုဆြဲလာသည္..။မိန္းမေတြကခပ္ပ်က္ပ်က္ေတြျဖစ္မည္..။အရင္ကလဲအဖမ္းခံရဘူးပုံရသည္..။သူတို႔ထဲကအသက္ငယ္ငယ္နဲ႔ေကာင္မေလးကိုသူၾကည့္ၿပီးစိတ္ေတြထန္ေနသည္..။ေကာင္မေလးကပိန္သြယ္သြယ္ေပမဲ့တင္ပါးထယ္ထယ္နဲ႔မို႔..။သူခဏခဏဒီေကာင္မေလးကိုသြားသြားၾကည့္မိလို႔ေကာင္မေလးေတာင္ရိပ္မိသလားမသိဘူး..။အိမ္ျပန္ေတာ့ညဥ့္နက္ေနၿပီ..။စိတ္ကဆာေလာင္ေနၿပီးအိမ္ျပန္လဲဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘဲကြင္းဘဲထုရမွာမို႔တခုခုေတာ့လုပ္မွဘဲဆိုၿပီးအနဲဆုံးမာဆတ္တခုခုကိုသြားဖို႔စိတ္ကူးသည္..။ဂ်ဴတီက်ေနတဲ့ဒုရဲအုပ္ေက်ာ္ေက်ာ္လတ္ဆိုတဲ့ခ်ာတိတ္ကိုဘယ္မာဆတ္သြားရင္ေကာင္းမလဲေမးသည္..။ေက်ာ္ေက်ာ္လတ္က..“အကိုက႐ိုး႐ိုးအႏွိပ္ခံခ်င္တာလား..မာစြပ္သြားခ်င္တာလား..”လို႔ျပန္ေမးသည္..။သူလဲ..“ဘာလဲကြ..မာစြပ္..”လို႔ျပန္ေမးမိသည္..။ေက်ာ္ေက်ာ္လတ္က..“မာစြပ္ကႏွိပ္လဲႏွိပ္..စြပ္လဲစြပ္..အကို..ဟက္ပီးအင္းဒင္းလဲရွိတယ္…”လို႔ျပန္ေျဖသည္..။“ေအး..ဘယ္မွာေကာင္းမလဲ…”“က်ေနာ္သြားဘူးတာကေတာ့..နဲနဲေတာ့ေ၀းတယ္..”ေက်ာ္ေက်ာ္လတ္ကမာစြပ္လိပ္စာတခုကိုေပးသည္..။“အကိုဒီအတိုင္းသြားရင္ရမွာမဟုတ္ဘူး..က်ေနာ္ဖုန္းဆက္ေပးထားမယ္…အခုသြားမွာလား…”“ေအး..”သူဆိုင္ကယ္နဲ႔ေက်ာ္ေက်ာ္လတ္ေျပာတဲ့ေနရာကိုသြားသည္..။ညဥ့္နက္ေနတာေတာင္လမ္းမေတြေပၚမွာဆိုင္ကယ္ေတြကဆူညံျပည့္ႏွက္ေနသည္..။မီးပြိဳင့္ႏွစ္ခုေလာက္သြားအၿပီးသူ႔ဟန္းဖုန္း..ျမည္လာသည္။မီးနီမွာရပ္ေနတုံးဖုန္းကိုင္လိုက္သည္..။“ဆရာ..က်ေနာ္ေမာင္ကြန္းပါ..”“ေအး..ေျပာ…” “ဆရာဘယ္မွာလဲ…”“ငါ၂၆လမ္းေပၚမွာ..ဘာျဖစ္လဲ..ေျပာ..အေရးႀကီးလား…”“ဟုတ္ကဲ့ဆရာ..အေရးႀကီးတယ္..ဆရာလာခဲ့ႏိုင္မလား..”“ဘယ္ကိုလဲ..”ေခၚသူကသူ႔လက္ေအာက္ကရဲၾကပ္ႀကီးေမာင္ကြန္း..။ေမာင္ကြန္းနဲ႔အဖြဲ႕ကမူးယစ္ေဆး၀ါးးအမႈေတြကိုလိုက္ေနသည္..။
သူလက္ရွိလုပ္ေနဆဲအလုပ္ေတြျဖစ္ေပမဲ့သူကနယ္ေျပာင္းေတာ့မွာမို႔သိပ္စိတ္မ၀င္စားေတာ့တာအမွန္..။ေမာင္ကြန္းကသူတို႔ရွိေနတဲ့ေနရာကိုေျပာသည္..။သူဦးတည္ေနတာနဲ႔ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္ေနလို႔သူေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ရသည္..။သူေရာက္သြားေတာ့ေမာင္ကြန္းနဲ႔အတူသူ႔လက္ေအာက္ကေကာင္ေလးတေယာက္ကိုအရပ္၀တ္္ေတြနဲ႔ေတြ႕သည္..။“ေ႐ြြငါး”လို႔ေခၚၾကတဲ့တိုယိုတာကားတစီးနဲ႔ေမွာင္ရိပ္မွာသူ႔ကိုေစာင့္ေနၾကသည္..။ကားေနာက္ခန္းမွာဆံပင္တိုတိုနဲ႔မိန္းမတေယာက္ရွိေနသည္..။ေမာင္ကြန္းကသူ႔ကိုကားေနာက္ဖုံးကိုဖြင့္ျပသည္..။ေက်ာပိုးအိတ္တလုံး..ရွိေနသည္..။ေမာင္ကြန္းကရာဘ(ျမင္းေဆး)ေတြျဖစ္ေၾကာင္းရွင္းျပသည္..။ဒီေဆာ္ကိုစစ္ေမးေတာ့လုပ္ေနက်ျဖန႔္ေနက်ကြန္ယက္ကမဟုတ္ဘဲတကိုယ္ေတာ္ပြမလားဆိုၿပီးထလုပ္ၾကည့္တဲ့သူေတြျဖစ္ေနသည္..။ေမာင္ကြန္းကိုညႇိဖို႔ငိုယိုေတာင္းပန္ေနလို႔သူ႔ကိုေခၚလိုက္တာျဖစ္သည္..။ေမာင္ကြန္းကဆရာ့သေဘာဘဲ..ဆရာလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္..လို႔ေျပာသည္..။သူကားေနာက္ခန္းထဲ၀င္ထိုင္လိုက္သည္..။လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးေပါက္စေလးနဲ႔သူထိုးၾကည့္သည္..။ဆံပင္တိုတိုနဲ႔မိန္းမသည္ဆံပင္ေတြကိုအညိဳေရာင္ေတြဆိုးထားသည္..။အသက္ကအစိတ္ေလာက္ရွိၿပီ။အသားျဖဴျဖဴ..ကိုယ္လုံးေတာင့္ေတာင့္..။မ်က္ႏွာ၀ိုင္း၀ိုင္းနဲ႔ညာဘက္ပါးမွာမွဲ႔ရွိသည္..။“နံမည္ဘာလဲ..မွတ္ပုံတင္ထဲကနံမည္..”“ခင္မိုးသူ..” “အသက္..” “၂၆ႏွစ္..” “လင္ရွိလား..” “ဟုတ္..”“အခုဘယ္မွာလဲ..” “က်မေယာက်ၤားလား…” “ဟုတ္တယ္..” “သူနဲ႔က်မအတူတူလာတာ..ဆရာတို႔ဖမ္းေတာ့..သူ..ထြက္ေျပးသြားတယ္…” “သူ႔နံမည္…” “ဘိုဘိုေက်ာ္သိန္း..ပါ” “အသက္..” “၃၅ပါ…” “သူအခုဘယ္မွာရွိမလဲခင္ဗ်ားသိလား..” “မသိပါဘူးဆရာ…” “ခင္ဗ်ား..ဒီမူးယစ္ေဆးေတြတအိတ္ႀကီးနဲ႔မိတာ..ေထာင္ထဲေရာက္ေတာ့မယ္ဆိုတာသိလား…” “ဟုတ္..သိ…သိပါတယ္…”“သြားခ်င္လား..ေထာင္ထဲ….” “မသြားခ်င္ပါဘူး..ဆရာရယ္…ကယ္ႏိုင္ရင္ကယ္ပါအုံး..ဟိုဆရာေတြကဆရာကအင္ခ်ပ္လို႔ေျပာတယ္..ဆရာရယ္…တခါထဲပါ..ျမတ္မလားလို႔လုပ္ၾကည့္တာ…က်ားေရွ႕ေမွာက္ရက္လဲတာ..အီးဟီး..ဟီး….”ေပးပါမယ္ရွင္“ေနအုံး…ဘယ္လိုကယ္ေစခ်င္တာလဲ..ေျပာ…”“က်မ..က်မကိုလြြတ္ေပးပါ…ဆရာတို႔ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ညႇိေပးပါမယ္ရွင္……..” “ဟုတ္ၿပီ..ဘယ္လိုညႇိမွာလဲ…ပလိန္းကိတ္..အေဆာ့တစ္ကိတ္နဲ႔ထိုင္ကန္ေတာ့ၿပီးညႇိလို႔ေတာ့မရဘူး..”“သိပါတယ္ဆရာ…ဆရာတို႔ေျပာသေလာက္ေပးပါ့မယ္..က်မကိုမဖမ္းပါနဲ႔..”ခင္မိုးသူကလက္ကိုင္အိတ္ထဲကေငြထုတ္ကိုထုတ္ေပးသည္..။“က်ဳပ္ရဲေဘာ္ေတြကိုက်ဳပ္ေမးေပးမယ္..ခဏေစာင့္..”ကားထဲကထြက္ၿပီးေမာင္ကြန္းတို႔နဲ႔ထြက္စကားေျပာသည္..။ေမာင္ကြန္းကစပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႔..“က်ေနာ္ေစာေစာကထဲကေျပာသားဘဲ..ဆရာ့သေဘာလို႔..က်နာ္တို႔ကအေရးမႀကီးဘူး..ေငြပမာဏလဲဆရာ့သေဘာ..ဆရာအဆင္ေျပရင္ၿပီးေရာ…”လို႔ေျပာသည္..။ကားထဲျပန္၀င္သည္..။
ခင္မိုးသူကိုသူကလက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးေပါက္စေလးနဲ႔ထိုးၾကည့္သည္..။ရင္မို႔မို႔ကိုထိုးၾကည့္သည္..။“အင္း..က်ဳပ္ရဲေဘာ္ေတြကပိုက္ဆံနဲ႔ညႇိလို႔အိုေကတယ္..က်ဳပ္ကေတာ့..ပိုက္ဆံမလိုဘူး…က်ဳပ္လိုတာ..ခင္ဗ်ားသိမွာပါ..ခင္ဗ်ားေပးႏိုင္မဲ့ဟာပါဘဲ..”“ရွင္”လက္ႏွိပ္မီးကခင္မိုးသူရဲ႕ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကိုထိုးၾကည့္ေနသည္..။“ျဖစ္မလား…အခ်ိန္သိပ္မရွိဘူး..ညနက္ေနၿပီ..”“က်မ..က်မ..မိန္းမေကာင္းပါ..က်မေယာက်ၤားကလြဲၿပီး..တခါ..တခါမွ..မ….မ..” “ဒါဆို..မျဖစ္ဘူးေပါ့..ကဲ..ဒါျဖင့္..မျဖစ္ရင္လဲ..ရတယ္ေလ..”သူကားထဲကျပန္ထြက္ရန္ျပင္သည္..။သူူကမာစြပ္ခန္းသြားဖို႔လုပ္ေနတဲ့ေကာင္..။စိတ္ေတြကထန္ႂကြေနတာ..။ခင္မိုးသူလိုလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေဆာ္ကိုေတြ႕လိုက္ေတာ့စားခ်င္၀ါးခ်င္သြားသည္..။“ေန…ေန….ေနပါအုံး..ဆရာ….”“ဘာလဲ…”သူကားထဲကမထြက္ေသးဘဲ..ခင္မိုးသူဘက္လွည့္ၾကည့္သည္..။“ဆရာ..ဆရာတေယာက္ထဲနဲ႔လား…”“ဒါေပါ့..က်ဳပ္ရဲေဘာ္ေတြကေက်နပ္ေအာင္ေငြေပးလိုက္ရင္ရတယ္..ဒီမွာ..ခင္ဗ်ား..အိမ္ေထာင္က်တာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ…”“သုံးႏွစ္…”“ခင္ဗ်ားအတြက္အဆန္းမဟုတ္ပါဘူးေလ..ဘယ္သူမွသိတာလဲမဟုတ္ဘူး..ခင္ဗ်ားသေဘာတူရင္ေဟာဟိုမွာေတြ႕လား..ဟိုတယ္ေလး..က်ဳပ္တို႔အဲဒီကိုသြားလိုက္မယ္..မနက္က်ခင္ဗ်ားျမင္းေဆးေတြထမ္းၿပီးအိမ္ျပန္လိုက္..”ခပ္လွမ္းလွမ္းကမီးလင္းေနေသာဟိုတယ္ဆိုင္းဘုတ္ေလးကိုျပလိုက္သည္..။ “ဆရာ..တကယ္ေျပာတာလားဟင္…” “တကယ္ေပါ့..ကဲအိုေကလား…”ခင္မိုးသူပါးစပ္ကမေျဖ..။ေခါင္းၿငိွမ့္ျပသည္..။“ကဲ..ဒါျဖင့္..သြားစို႔..”သူခင္မိုးသူေအးစက္ေနတဲ့လက္ကိုဆြဲကိုင္ကာကားထဲကထြက္သည္..။ကားေနာက္ဖုံးထဲကေက်ာပိုးအိတ္ကိုထုတ္ယူသည္..။သူ႔ရဲေဘာ္ေတြကိုႏုတ္ဆက္ၿပီးေတြ႕ေနရတဲ့ဟိုတယ္ေလးဆီကိုခင္မိုးသူလက္ကိုဆြဲၿပီးေလ်ာက္သြားလိုက္သည္..။ရာဘ(ျမင္းေဆး)ေတြအျပည့္ပါတဲ့ေက်ာပိုးအိတ္ႀကီးလြယ္ၿပီးခင္မိုးသူဆိုတဲ့ဆံပင္အညိဳေရာင္ဆိုးထားတဲ့မိန္းမနဲ႔ဟိုတယ္အခန္းထဲကိုေရာက္လာသည္..။
ကုတင္ေပၚအတူထိုင္ခ်ရင္း..“ခင္ဗ်ား..ေသခ်ာတယ္ေနာ္…”လို႔ေမးလိုက္ေတာ့..ခင္မိုးသူက..“ဘာကိုေျပာတာလဲ..ဆရာ..”လို႔သူ႔ကိုမၾကည့္ဘဲေခါင္းေလးငုံ႔ၿပီးေမးသည္။“ေအာ္..က်ဳပ္နဲ႔အိပ္တာေျပာတာ..ေတာ္ၾကာမွမုဒိန္းက်င့္တယ္ျဖစ္ေနမယ္..”“ေသခ်ာပါတယ္..ဆရာ..က်မ…က်မကိုျပန္လြြတ္ေပးတာဘဲေက်းဇူးႀကီးလွပါၿပီ..ေနာက္..ေနာက္ၿပီး…ဒီအိတ္ႀကီးျပန္ေပးတာလဲဆရာ့ေက်းဇူးႀကီးပါတယ္..ဒါေတြအသိမ္းခံရရင္က်မေတာ့အရင္းျပဳတ္ၿပီးဘ၀ပ်က္မွာ..ဆရာ…”“တခုေတာ့ရွိတယ္..ခင္ဗ်ား..ဒီအလုပ္လုပ္တာေနာက္ဆုံးျဖစ္ပါေစ..ဒီေလာကထဲမလာနဲ႔ေတာ့..”“ဟုတ္ကဲ့ပါ..ဆရာ…”“ကဲ..ခင္ဗ်ားကိုၾကည့္ရတာလဲေခြၽးေတြသန္ေတြနဲ႔..ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ပါလား…” “ဟုတ္ကဲ့…”ခင္မိုးသူေရခ်ိဳးေနတုံးကုတင္ေဘးကေရခဲေသတၱာေလးကိုသူဖြင့္ၾကည့္သည္..။အခ်ိဳေရဘူးမ်ား..ေရသန႔္ဘူးမ်ားနဲ႔တိုက္ဂါးဘီယာဘူးေတြေတြ႕လို႔ဘီယာတလုံးယူကာေဖါက္ေသာက္သည္..။သူ႔ဟန္းဖုန္းျမည္လာသည္..။အိမ္ကဖုန္းနံပါတ္ဘဲ..။“ဟလို..ေနစိုးေ၀ေျပာေနတယ္..”“ေမာင္ေ၀..ေဒၚေဒၚတင့္..ပါ…”“ေျပာ..ေဒၚေဒၚတင့္..”“ေမာင္ေ၀..ညဂ်ဴတီက်တာလား..ဒီညျပန္လာအုံးမလား..ေမးခ်င္လို႔…”“ျပန္မလာေတာ့ဘူး..ေဒၚေဒၚတင့္..အလုပ္မ်ားေနလို႔..ထားထားေကာ..”“ထားထားအိပ္သြားၿပီ..ေမာင္ေ၀..ေဒၚေဒၚတင့္ကေမာင္ေ၀ျပန္လာရင္တံခါးဖြင့္ေပးမလို႔ပါ..ေနာက္ၿပီး..တခုခုစားဖို႔လုပ္ထားမလို႔ေလ…”“ေက်းဇူးဘဲ..ေဒၚေဒၚတင့္…ျပန္မလာျဖစ္ေတာ့ဘူး…မနက္မွဘဲျပန္လာမယ္…”ထားထားသည္သူ႔ကိုပစ္ပယ္ထားသေလာက္ထားထားရဲ႕မိသားစုကသူ႔အေပၚဂ႐ုစိုက္ၾကတာသူေတြ႕ရသည္။အပ်ိဳႀကီးေဒၚေဒၚတင့္သည္ထားထားကိုယ္စားသူ႔ကိုအၿမဲေစတနာထားတာေတြ႕ရသည္..။ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းၿပီးအ႐ြယ္တင္တဲ့ေဒၚေဒၚတင့္ကိုတပ္မက္မိတဲ့သူ႔စိတ္႐ိုင္းေတြကိုမနဲထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ရသည္..။“ေခ်ာက္..”ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးပြင့္လာသည္..။
ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါၿခဳံၿပီးခင္မိုးသူထြက္လာသည္..။ကုတင္ေပၚထိုင္ကာအေပၚပိုင္းဗလာနဲ႔ဘီယာေသာက္ေနတဲ့သူ႔ကိုေတြ႕ေတာ့ေရခ်ိဳးခန္းေပါက္၀မွာေျခစုံရပ္ေနလို႔..“ဒီကိုလာေလ..”လို႔ေခၚလိုက္သည္..။“လာ..ဒီမွာထိုင္..”ဆိုၿပီးသူ႔ေဘးမွာထိုင္ခိုင္းသည္..။ခင္မိုးသူလက္ေမာင္းသားေဖြးေဖြးမွာေရစက္ေရသီးေလးေတြကိုေတြ႕ရသည္..။“ေတာ္ေတာ္လန္းဆန္းသြားလား…”ေခါင္းညႇိမ့္ျပသည္..။“ခင္ဗ်ားေယာက်ၤား..ခုေလာက္ဆိုခင္ဗ်ားဘာျဖစ္ေနလဲ..ဘယ္ေရာက္ေနလဲဆိုၿပီးေတာ္ေတာ္စိတ္ပူေနမယ္ထင္လား…”“အင္း..သူကက်မထက္ပစၥည္းအိတ္ႀကီးဆုံးၿပီလားဆိုၿပီးစိတ္ပူေနမွာပါဘဲ…”“ခင္ဗ်ားအေပၚ..သူမေကာင္းဘူးလို႔ဆိုလိုတာလား…”“သူ႔ေၾကာင့္ဘဲဒီအလုပ္လုပ္ျဖစ္တာ…အတင္းဘဲက်မကိုလုပ္ခိုင္းတာ..ရွိသမွ်ပုံေအာၿပီးရင္းရတာ..”“ခင္ဗ်ား..နဲ႔ခင္ဗ်ားေယာက်ၤား..ဘယ္တုံးကေနာက္ဆုံး..အိပ္လဲ..”“ရွင္..”“က်ဳပ္ေမးရင္ေျဖမွႀကိဳက္တယ္…”“ဟို…ဟို…မအိပ္ျဖစ္တာ..နဲနဲၾကာၿပီ..”“ခင္ဗ်ား..သူ႔ကိုစုတ္ေပးဘူးလား…”သူေမးခြန္းကိုခင္မိုးသူမေျဖ..။“လီးစုတ္ဘူးလားလို႔ေမးေနတာ..” “ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့…”ိ“သူနဲ႔လိုးတိုင္း..သူကစုတ္ခိုင္းလား..”“ဟုတ္…”“က်ဳပ္ကိုခင္ဗ်ားလီးဘယ္လိုစုတ္လဲနမူနာစုတ္ျပစမ္း..”သူ႔လက္ညႇိဳးကိုခင္မိုးသူႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးဆီထိုးေပးလိုက္သည္..။ေနွးေကြးေနလို႔..“စုတ္ေလ..”လို႔ေငါက္လိုက္ေတာ့သူ႔လက္ညႇိဳးကိုသူမလက္ကေလးနဲ႔ကိုင္ကာစၿပီးငုံစုတ္သည္..။သူမလ်ာကေလးလက္ညႇိဳးကိုပတ္လည္ရစ္ပတ္လူးလွိမ့္ေပးလာေသာအခါသူ႔လိင္တန္သည္တအားေထာင္ထတင္းမာလာရသည္..။
လက္တဖက္နဲ႔ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ခ်သည္..။အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုဆက္ဆြဲခ်သည္..။ဆာေလာင္ေနတဲ့သူ႔အေကာင္ႀကီးသည္မတ္မတ္ေထာင္ေနသည္..။ခင္မိုးသူသည္သူ႔လက္ညႇိဳးကိုဆက္စုတ္ေပးေနဆဲ..။သူမမ်က္လုံးေတြကနီးနီးကပ္ကပ္ေတြ႕ေနရေသာလိင္တန္ႀကီးကိုၾကည့္ေနသည္..။သူမလက္တဖက္ကိုလိင္တန္ေပၚကိုတင္ေပးလိုက္သည္..။သူမမရဲတရဲနဲ႔ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္..။“အႀကီးႀကီးဘဲ…”လို႔တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သံၾကားရသည္..။“ခင္ဗ်ားေယာက်ၤားနဲ႔ဘယ္သူပိုႀကီးလဲ..”“သူကဒီေလာက္မႀကီးဘူး…”“ကစားေပး..ဒီလိုဘဲအေသႀကီးကိုင္ဆုတ္မထားနဲ႔..”္ခင္မိုးသူလိင္တန္ကိုပြတ္သပ္ေပးလာသည္..။“ခင္ဗ်ားလုပ္တတ္ရဲ႕သားနဲ႔ဗ်ာ..ဘာလဲ…ရွက္ေနတာလား..မရွက္နဲ႔..ဘယ္သူမွသိတာမဟုတ္ဘူး..” “မီး…မီးႀကီးပိတ္ေပးမလားဟင္…”ဲသူမအလိုကိုလိုက္ကာမီးပိတ္ေပးလိုက္ေပမဲ့ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကဟေနလို႔အဲဒီကမီးေရာင္နဲ႔ခင္မိုးသူသူ႔လိင္တန္ရဲ႕ထိပ္ပိုင္းကိုဖြဖြေလးပြတ္သပ္ေပးေနတာေတြ႕ေနရဆဲ..။“စုတ္ေပးေလ..”ခင္မိုးသူမ်က္စိေလးပိတ္လိုက္ၿပီးသူ႔လိင္ေခ်ာင္းကိုငုံလိုက္သည္..။လိင္ေခ်ာင္းထိပ္ဖူးကိုျငင္ျငင္သာသာေလးစုတ္ေနရာကလ်ာနဲ႔လိင္တန္ဒစ္ၾကားကိုစထိုးေပးလာသည္..။အေတြ႕အႀကဳံမ်ားေသာကြၽမ္းက်င္သူဆိုတာေစာေစာကလက္ညႇိဳးကိုစစုတ္ေပးကထဲကသိလိုက္သည္..။အခုက်က်နနပညာပါပါစုတ္ေပးေနၿပီ…။အိုး…..အူး…….ေကာင္းလိုက္တာ…..။အရွိန္ရလာလို႔လားမသိ..။ခင္မိုးသူသည္သူ႔လိင္တန္ကိုအရင္းအထိငုံငုံစုတ္လိုက္..တြဲေလာင္းက်ေနေသာေဂြးစိႏွစ္လုံးကိုလက္နဲ႔ဆုတ္ပြတ္ကစားေပးလိုက္နဲ႔လုပ္ေပးလာခ်ိန္သူကလဲရင္လ်ားထားတဲ့ထမိန္ကိုေျဖခ်ကာဆူၿဖိဳးတင္းေကာ့ေနေသာရင္သားေတြကိုဆုတ္ကိုင္ေခ်နယ္သည္..။ရင္သားထိပ္သီးေလးေတြကိုလက္မနဲ႔လက္ညႇိဳးသုံးၿပီးေခ်ကစားသည္..။လိင္တန္ထိပ္ကအေပါက္ကိုလ်ာထိပ္နဲ႔ထိုးထိုးေပးေသာအခါသူအရသာထူးကဲသလိုၿပီးခ်င္သလိုလိုေတာင္ျဖစ္လာရလို႔ခင္မိုးသူကို..ေတာ္ၿပီ..လို႔တားလိုက္မိသည္..။ခင္မိုးသူရဲ႕ထမိန္ကိုခြၽတ္ခိုင္းလိုက္ၿပီးကုတင္ေပၚပက္လက္အိပ္ေစသည္..။ျဖဴေဖြးအခ်ိဳးက်ေသာခင္မိုးသူရဲ႕၀တ္လစ္စားလစ္ကိုယ္ခႏၵာကိုသူၾကည့္လို႔မ၀..။ ခ်ပ္ေသာ၀မ္းပ်င္ေအာက္ကေဖါင္းမို႔တဲ့ဆီးခုံႀကီးကအေမွာင္ထဲမွာ၀င္း၀င္းႀကီးေတြ႕ေနရသည္..။အေမြြးေျပာင္ေအာင္ရိပ္သင္ထားလို႔သူမအဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကိုထင္ထင္ရွားရွားေတြ႕ရသည္..။ေပါင္တန္သြယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲကားကာသူမအေပၚေမွာက္ခါေနရာယူလိုက္ၿပီးသူ႔လိင္တန္ေခါင္းနဲ႔အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္သုံးေလးခါေလာက္စုံခ်ီဆန္ခ်ီပြတ္ဆြဲလိုက္ၿပီးမွထိုးသြင္းသည္.။
ခင္မိုးသူပါးစပ္ေလးပြင့္ဟသြားသည္..။လိင္တန္ထိပ္ဖူးကတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္မ၀င္ခ်င့္၀င္ခ်င္၀င္သြားသည္…။ခင္မိုးသူသူ႔ေက်ာျပင္ကိုလွမ္းးဆြဲဖက္သည္..။“ေျဖးေျဖး…ေျဖးေျဖး..”လို႔လဲေျပာသည္..။ေထာင္ထေနေသာႏို႔သီးေခါင္းေလးတဖက္ကိုငုံ႔စို႔လိုက္ရင္း..ထိုးသြင္းသည္..။“အိုး…အင္း..ဆရာ့ဟာႀကီးကသိပ္ႀကီးတာဘဲ…”လို႔ညည္းသည္..။ႏူးည့ံစိုအိေနတဲ့ခင္မိုးသူရဲ႕အတြင္းသားအထိအေတြ႕ေတြကအလြန္စီးက်ပ္လွသည္..။လိင္တန္အရင္းဆုံးသည္အထိသြင္းမိခ်ိန္ခင္မိုးသူဖင္ႀကီးေတြႂကြတက္လာၿပီးေျခေထာက္ေတြကိုေျမႇာက္ေထာင္လိုက္တာေတြ႕ရသည္..။သူမႏုတ္ဖ်ားကအင္ဟင္အင္ဟင္နဲ႔ညည္းညဴေနသည္..။လိင္တန္ကိုေျဖးေျဖးခ်င္းဆြဲႏုတ္ခါေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္ထိုးသြင္းသည္..။အိကနဲကသူမပါးစပ္ကအသံထြက္လာသည္..။သူ႔ရင္ဘတ္ကိုသူမလွမ္းၿပီးစုတ္နမ္းလိုက္တာေတြ႕ရသည္..။အင္း…သူမစိတ္ပါလာပုံရသည္..။သူအသြင္းအထုတ္တခ်က္ခ်င္းလုပ္ေနသည္..။ခင္မိုးသူအဖုတ္သည္စီးက်ပ္ေနလို႔အရသာထူးကဲေနသည္..။အေရေတြလိုက္လာလို႔အသြင္းအထုတ္မွာအသံေတြျမည္လာသည္..။ရင္သားေတြကလဲတင္းမာၿပီးသူဆုတ္နယ္လို႔ေကာင္းလြန္းေနသည္။ရင္သားထိပ္ဖူးႏို႔သီးေတြကိုသူလ်ာနဲ႔ကလိရင္း..တခ်က္ခ်င္းအရသာခံၿပီးေညႇာင့္ထည့္ေပးေနသည္..။မိန္းမေကာင္းေကာင္းမလုပ္ရတာၾကာေနလို႔ခင္မိုးသူနဲ႔လုပ္ရတာသူအရမ္းေက်နပ္သေဘာက်ေနသည္..။တေျဖးေျဖးနဲ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြျပင္းထန္လာသည္..။ခင္မိုးသူလဲေအာက္မွေကာ့ေကာ့ေပးလာသည္..။သူမတင္ပါးႀကီးေတြကိုပတ္ျခာေမြြ႕ရမ္းေပးလာသည္..။တဟင္းဟင္းနဲ႔အသံေတြက်ယ္လာသည္..။သူမလဲေက်နပ္စြာတက္ညီလက္ညီတုံ႔ျပန္ေနတာေတြ႕ရေတာ့သူတအားေဆာင့္ထည့္လာသည္..။ “ေကာင္းလား..”“အင္း..အင္း…..”တအားႀကဳံးေဆာင့္ထည့္သည္..။သူမကလဲေအာက္မွတုံ႔ျပန္ပင့္ေကာ့ေပးသည္..။ကုတင္ေအာက္ကိုဆင္းရပ္လိုက္ၿပီးသူမဖင္ႀကီးေတြကိုဆုတ္ကိုင္ၿပီးအားကုန္ေဆာင့္ထည့္သည္..။တအားေကာင္းသြားၿပီးသုတ္ေရေတြတထုတ္ထုတ္နဲ႔သူမအဖုတ္ထဲပန္းထည့္ကာၿပီးသြားသည္..။“ခင္ဗ်ားေကာၿပီးလား..”“အင္း…ၿပီးတယ္…”ခဏနားၿပီးေနာက္တခ်ီထပ္ဆြဲၾကျပန္သည္..။ ဒုတိယတခ်ီဆြဲအၿပီးတြင္သူနဲ႔ခင္မိုးသူတို႔သည္ရဲနဲ႔မူးယစ္ေဆးျဖန႔္သူတို႔အေပးအယူဆက္ဆံေရးလိုမဟုတ္ေတာ့..။
ခင္မိုးသူသည္သူ႔ရင္ခြင္ထဲခို၀င္ကာ..သူ႔ရင္ဘတ္ကိုနမ္းစုတ္လ်ာနဲ႔ယက္သည္..။တတိယအခ်ီမစခင္သူ႔လိင္တန္ကိုတယုတယစုတ္နမ္းေပးသည္..။တတိယအခ်ီမွာေလးဘက္၀ပ္ဖင္ေထာင္ေပးေသာခင္မိုးသူကိုအရသာခံၿပီးသူျဖဳတ္သည္..။သုံးခ်ီေကာင္းဆြဲအၿပီးေမာေမာနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္..မႏၲေလးရဲ႕မနက္ခင္း…။လမ္းမေပၚမွာဆိုင္ကယ္ေတြ..ကားေတြဆူညံျပည့္က်ပ္ေနၿပီ..။သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္နဲ႔ေက်ာပိုးအိတ္ႀကီးထမ္းၿပီးေလ်ာက္သြားေသာခင္မိုးသူကိုလက္ျပၿပီးသူဆိုင္ကယ္ကိုေမာင္းထြက္ခဲ့သည္..။သူအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့..ေဒၚေဒၚတင့္ဆီးႀကိဳေနသည္..။“ေမာင္ေ၀ရယ္…ေဒၚတင့္စိတ္ပူလိုက္တာ..ညကအဆင္ေျပရဲ႕လား..ဘာလဲ..ဘိန္းေရာင္းတဲ့လူေတြလိုက္ဖမ္းရတာလား..ေဒၚတင့္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ..တခုခုေသာက္မလား..”“ၿပီးမွ..အခုက်ေနာ္ေရတက္ခ်ိဳးလိုက္အုံးမယ္…”“ေဒၚတင့္ဘရိတ္ဖတ္စ္တခုခုလုပ္ခဲ့ေပးမယ္ေလ..”“ရတယ္..ေဒၚေဒၚတင့္…ေနပါေစ..ဒါနဲ႔ထားထားေရာ…ဆိုင္မွာလား…”“ထားထား..ၿခံထဲသြားတယ္..ဆိုင္မွာေ႐ြြစင္ရွိေနတယ္..ေမာင္ေ၀..ဘာလိုခ်င္လဲ…”“မလိုခ်င္ပါဘူး…”ေဒၚေဒၚတင့္..မီးဖိုခန္းဘက္ကိုခပ္သြက္သြက္ေလ်ာက္၀င္သြားသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္ရဲ႕အားရစရာတင္ပါးႀကီးေတြကတုန္ခါေနတာသူျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္လိုက္ေသးသည္..။အင္း..ဒီေလာက္သုံးခ်ီအပီအျပင္ျဖဳတ္လာတာေတာင္စိတ္ကရွိေနေသးတယ္..။မလြယ္ဘူး..။ထားထားသည္ဆိုင္ေအာင္ျမင္ၿပီးေနာက္ျမစ္ငယ္ဘက္မွာၿခံက်ယ္ႀကီး၀ယ္ၿပီး..သီးပင္..စားပင္ေတြစိုက္..ၾကက္..၀က္..ဘဲ..ႏြားေတြေမြးသည္..။သူတို႔ၿခံထြက္ေတြကိုဆိုင္မွာျပန္သုံးသည္….။ၾကက္ဥ..ၾကက္သား..ႏြားႏို႔..၀က္သားကိုၿခံထြက္နဲ႔မေလာက္မွအျပင္က၀ယ္သည္..။ၿခံကိုထားထားဘက္ကအမ်ိဳးေတြဘဲတာ၀န္ယူလုပ္ေစသည္..။ထားထားသည္ဒီလိုအလုပ္မ်ားေနလို႔လဲလိင္ကိစၥလုံး၀စိတ္မ၀င္စားဘူးျဖစ္ေနခဲ့သည္..။ေရပူပူနဲ႔ေရပန္းေအာက္၀င္ၿပီးသူေရခ်ိဳးလိုက္သည္..။
အၾကာႀကီးခ်ိဳးသည္..။မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါနဲ႔ဆံပင္ေရာကိုယ္လုံးေရာပြတ္တိုက္အၿပီးခါးမွာပတ္ခ်ည္သည္..။သူ၀တ္ခဲ့ေသာေဘာင္းဘီ..အတြင္းခံေဘာင္းဘီတို႔ညစ္ပတ္နံေစာ္ေနလို႔ျပန္မ၀တ္ခ်င္ေတာ့..။အိပ္ခန္းထဲျပန္ေရာက္ၿပီးဘီဒိုထဲကအ၀တ္ေတြထုတ္ယူဖို႔ျပင္ခိုက္ဖုန္းလာလို႔ကုတင္ေပၚပက္လက္လွဲခ်ရင္းဖုန္းကိုင္လိုက္သည္..။“ကိုကို”အင္..ထားထားေခၚတာ..။ “ထား..ၿခံထဲမွာလား..”“ဟုတ္တယ္..ကိုကို..ၾကက္ေတြၾကက္နာက်ခ်င္လို႔..ထားလာၾကည့္တာ..ကိုကိုေကာတညလုံးအလုပ္မ်ားေနလား..”“ဟုတ္တယ္..ထား..”“ကိုကိုၿခံထဲလိုက္ခဲ့မလား..ထားဆီကို..”“မလိုက္ေတာ့ဘူး…တညလုံးမအိပ္ရေသးဘူး..ခဏအိပ္လိုက္အုံးမယ္…” “ေကာင္းၿပီေလ..ထားေတာ့ၾကက္ေတြကိစၥလုပ္လိုက္အုံးမယ္..”“အိုေက..ဆီးယူး..ထား..”ဘယ္ေလာက္ပင္ပမ္းေနသည္မသိ..။ဖုန္းခ်အၿပီး..သူပက္လက္ႀကီးကုတင္ေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္..။“ေမာင္ေ၀..ေမာင္ေ၀…”သူ႔လက္ေမာင္းကိုလႈပ္ႏႈိးလို႔မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိသည္..။သူ႔ကုတင္ေဘးမွာရပ္ၿပီးသူ႔ကိုေဒၚေဒၚတင့္ႏႈိးေနတာ..။ေဒၚေဒၚတင့္သည္သူ႔လက္ေမာင္းကိုလႈပ္ကိုင္ႏႈိးေနေပမဲ့ေဒၚေဒၚတင့္မ်က္လုံးေတြကသူ႔ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကိုေရာက္ေနၾကလို႔သူ႔ကိုယ္ေအာက္ဘက္ကိုငုံ႔ၾကည့္မိလိုက္သည္..။အာပါး..။ခါးမွာပတ္ထားတဲ့မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါသည္လန္တက္ေနသည္..။ေငါေငါႀကီးေတာင္မာေနတဲ့သူ႔လိင္တန္ရွည္ႀကီးေပၚေနသည္..။“ဘရိတ္ဖတ္စ္လာပို႔တာ..ေမာင္ေ၀…”ေဒၚေဒၚတင့္ရဲ႕အသံကတုန္ေနသလိုဘဲ..။“ေအာ္..ေက်းဇူးဘဲ..ေဒၚေဒၚတင့္..”သူလူးလဲထသည္..။မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါကဖ်တ္ကနဲေျပက်သြားသည္..။လိင္တန္ႀကီးကဘြားဘြားႀကီးေပၚသြားသည္..။“အို..ေမာင္ေ၀…”ေဒၚေဒၚတင့္သည္သူ႔လိင္တန္ကိုေငးစိုက္ၾကည့္ေနသည္..။သူကဗ်ာကရာမ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါကိုဆြဲဖုံးလိုက္သည္..။“ေဆာရီး..ေဒၚေဒၚတင့္…”“အဟင္းအဟင္း..ေမာင္ေ၀ကဒုတ္ျပဒါးျပနဲ႔..”“ဟာ..ဘာေတြလဲေဒၚေဒၚတင့္…”“ေဒၚတင့္..ေမာင္ေ၀့အတြက္ၾကက္ဥေပါင္မုံ႔ေၾကာ္ရယ္..၀က္အူေခ်ာင္းရယ္..လဘက္ရည္ခ်ိဳဆိမ့္ရယ္လုပ္လာေပးတယ္..စားလိုက္အုံး…”“ဟုတ္..ေဒၚေဒၚတင့္..”သူလဘက္ရည္ကိုယူေသာက္သည္..။ေဒၚေဒၚတင့္က..“ေမာင္ေ၀..ေတာ္ေတာ္ပင္ပမ္းေနတယ္ထင္တယ္..အိပ္ေပ်ာ္ေနလိုက္တာကေလးေလးက်ေနတာဘဲ..ဟင္းဟင္း..ေညာင္းေနလား..ေဒၚတင့္ႏွိပ္ေပးမယ္ေလ..”လို႔ေျပာရင္းသူ႔ပုခုံးႏွစ္ဘက္ကိုႏွိပ္ေပးသည္..။“ရတယ္..ေဒၚတင့္..ေနပါေစ..”လို႔သူေျပာလဲမရ..။
အေပၚပိုင္းဗလာ..ေအာက္ပိုင္းမွာမ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါမလုံ႔တလုံနဲ႔အိပ္ခန္းထဲကကုတင္ေပၚထိုင္ရက္ႀကီး..ေဒၚေဒၚတင့္အႏွိပ္ကိုခံရတာတေယာက္ေယာက္ေတြ႕သြားလို႔မသင့္ေတာ္..။သူအခန္းေပါက္၀ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္မိသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္က..“စိတ္မပူနဲ႔..ေမာင္ေ၀..ေဒၚတင့္အထဲကပိတ္ထားတယ္..”လို႔သူ႔ကိုေျပာသည္..။“ဗ်ာ..”“ေဒၚတင့္..ေမာင္ေ၀့ကိုေျပာစရာေတြရွိလို႔…”“ဟုတ္..ေဒၚတင့္..ဘာမ်ားလဲ..ေျပာပါ…”“ေဒၚတင့္ေလ..ေမာင္ေ၀့ကိုသိပ္သနားတယ္…”ေဒၚေဒၚတင့္သည္သူ႔ကိုဇက္ေက်ာဆြဲေပးေနရင္း..သူ႔နားနားကိုကပ္ခါတိုးတိုးေလးေျပာလိုက္တာျဖစ္သည္။“ဘာ..ဘာလို႔…”“ထားထားေမာင္ေ၀့ကိုဂ႐ုမစိုက္ဘဲပစ္ပယ္ထားတာေဒၚတင့္..သိတယ္..”“ဗ်ာ..”သူေဒၚေဒၚတင့္ကိုလွည့္ၾကည့္မိသည္..။“..ထားထား…ေမာင္ေ၀့ကိုေပးမအိပ္တာ..ေဒၚတင့္သိေနတာၾကာၿပီ…ေမာင္ေ၀..စိတ္ညစ္မွာဘဲဆိုၿပီးေဒၚတင့္ေမာင္ေ၀့ကိုသနားေနတာ..ေဒၚတင့္စိတ္မေကာင္းဘူး…”ေဒၚေဒၚတင့္သည္အ၀တ္မဲ့သူ႔ေက်ာျပင္ကိုဖြဖြေလးပြတ္ေနသည္..။“ေဒၚတင့္..ေမာင္ေ၀့ကိုေျပာမယ္ေျပာမယ္နဲ႔..အခြင့္မရခဲ့ဘူး…ဒီေန႔ေတာ့ေဒၚတင့္..ေမာင္ေ၀့ကိုေျပာေတာ့မယ္…ေမာင္ေ၀..ထားထားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး..အေနရခက္ေနတာ..မျပည့္၀ဘဲျဖစ္ေနတာေတြကိုေဒၚတင့္တခုခုလုပ္ေပးခ်င္တယ္..ထားထားကိုယ္စားေပါ့…”သူဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေပမဲ့ေဒၚေဒၚတင့္ကသူ႔ေက်ာကိုဖြဖြေလးကုတ္ျခစ္ေနတာရယ္..အခန္းတံခါးကိုအတြင္းကေသာ့ခ်ပိတ္ထားတယ္ဆိုတာရယ္ေၾကာင့္..သူြဳစိတ္ေတြကေတာ့ထႂကြေနၿပီ..။ေပါင္ၾကားကေစာေစာထဲကေငါေနတဲ့လိင္တန္ကမတ္မတ္ေထာင္ေနၿပီ..။ေဒၚေဒၚတင့္နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္..။ေဒၚေဒၚတင့္မ်က္ႏွာကနီျမန္းေနသည္..။“ေကာင္းပါ့မလား..ေဒၚေဒၚတင့္ရယ္…”သူ႔ကိုပြတ္သပ္ကုတ္ျခစ္ေနတဲ့ေဒၚေဒၚတင့္လက္ေတြကိုသူဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္..။
လက္ေတြကေအးစက္ၿပီးတုန္ေနသည္..။“ဒါေဒၚေဒၚတင့္ေမာင္ေ၀့အေပၚမွာထားတဲ့ေမတၱာ…ေစတနာပါ..ဘယ္သူမွလဲသိစရာမလိုဘူးေလ..ဘာလဲ..ဒီလိုေဒၚတင့္ေျပာလို႔ေဒၚတင့္ကိုေမာင္ေ၀အထင္ေသးသြားလား…”“မေသးပါဘူး..ေဒၚေဒၚတင့္ရယ္….”“ဒါဆို..ေမာင္ေ၀..လွဲအိပ္လိုက္..လာ..လာ…ပက္လက္အိပ္လိုက္…မ်က္စိပိတ္ထား…”သူ႔ကိုပက္လက္အိပ္ခိုင္းၿပီးမ်က္စိပိတ္ခိုင္းသည္..။ဖတ္ကနဲခါးမွာပတ္ထားတဲ့မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါေျပသြားသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္လက္ေခ်ာင္းေတြသူ႔လိင္တန္ေပၚေရာက္လာသည္..။လိင္တန္ထိပ္ဖူးကိုလက္ေခ်ာင္းေတြကဖြဖြ႐ြ႐ြေလးပြတ္ေပးေနသည္..။ဒစ္ၾကားကိုဖြဖြေလးလက္ေခ်ာင္းေတြပြတ္သပ္ေပးလာေသာအခါသူ႔လိင္တန္သည္ပိုမိုထြားႀကိဳင္းမာေက်ာလာရသည္..။ေဟာ…ေဒၚေဒၚတင့္လက္ေခ်ာင္းေတြသူ႔ေဂြးစိႏွစ္လုံးဆီကိုေရာက္သြားၾကျပန္သည္..။ေဂြးစိေတြကိုတယုတယဖြဖြေလးဆုတ္နယ္ေပးေနျပန္သည္..။ေဒၚေဒၚတင့္သည္အပ်ိဳႀကီးပီပီဆာေလာင္ေနပုံရသည္..။သူ႔ဖင္ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးေတြကိုသူေငးေမာၿပီးတပ္မက္ေနတာကိုလဲရိပ္မိပုံရသည္..။ေ႐ြြစင့္ကိုသူေခ်ာင္းမိသလိုဘဲေဒၚေဒၚတင့္ေရခ်ိဳးတာေတြကိုသူဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေခ်ာင္းမိမွန္းမသိေတာ့..။အခုေတာ့ေဒၚေဒၚတင့္ကိုယ္တိုင္ကပြင့္ပြင့္လင္းလင္းျဖစ္ေနၿပီ..။ “ေမာင္ေ၀..တအားတင္းက်ပ္ေနလားဟင္..ထားထားနဲ႔မလုပ္ရလို႔…”“ဟုတ္တယ္..ေဒၚေဒၚတင့္…”“ေဒၚတင့္ေျဖေလ်ာ့ေပးခ်င္တယ္..ေမာင္ေ၀..အို..မၾကည့္နဲ႔..မ်က္လုံးပိတ္ထား..”ေဒၚေဒၚတင့္သည္သူ႔လိင္တန္ကိုကြင္းတိုက္သလိုေရွ႕ေနာက္ပြတ္တိုက္ေပးေနၿပီ..။“သန္လိုက္တဲ့ဟာႀကီး..ထားထားတေယာက္ဘာျဖစ္တာပါလိမ့္..ဒီေလာက္ေအာင္ျမင္တာႀကီးရထားၿပီး..”ပါးစပ္ကတတြတ္တြတ္ေျပာရင္း..သူ႔လိင္တန္ကိုက်က်နနကြင္းထုေပးေနၿပီ..။လက္တဖက္ကကြင္းထုေနတုံးက်န္တဲ့လက္တဖက္ကသူ႔ေဂြးစိေတြကိုဖြဖြေလးဆုတ္ညႇစ္ေပးေနသည္..။“ေကာင္းလား..ေမာင္ေ၀…”“အင္း…တအားေကာင္းတာဘဲ…”“ေဒၚတင့္ဘာထပ္လုပ္ေပးရအုံးမလဲ…”“စုတ္ေပးမလား…ေဒၚတင့္…”“အင္း..ေဒၚတင့္တခါမွေတာ့မလုပ္ဖူးဘူး..စမ္းၾကည့္မယ္ေလ..”ေဒၚေဒၚတင့္သည္သူ႔လိင္တန္ထိပ္ဖူးႀကီးကိုဖမ္းငုံလိုက္တာသူမ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လို႔ေတြ႕လိုက္ရသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္သည္တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔သူ႔လိင္တန္ထိပ္ဒစ္ႀကီးကိုစုတ္ေနၿပီ..။မထင္မမွတ္တတ္တာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ..။ေဒၚတင့္မစုတ္တတ္ဘဲစုတ္ေပးလို႔တခ်က္တခ်က္သြားနဲ႔ျခစ္မိလို႔နာသည္..။“ေတာ္..ေတာ္ၿပီ..ေဒၚတင့္..ရၿပီ..”“မေကာင္းလို႔လား..ေဒၚတင့္ဘာထပ္လုပ္ေပးရအုံးမလဲ..”“ေဒၚတင့္ဘာမွမလုပ္နဲ႔..က်ေနာ္ကေဒၚတင့္ကိုလုပ္ေပးမွာ…”သူထထိုင္လိုက္ၿပီးေဒၚတင့္ရင္ေစ့အက်ၤီကိုဆြဲဖြင့္လိုက္သည္..။ႏွိပ္ၾကယ္သီးေတြတေထာက္ေထာက္နဲ႔ျပဳတ္ပြင့္ကုန္သည္..။
ျဖဴေဖြးတဲ့ဆိုက္ႀကီးဘရာစီယာနဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ့ေဒၚေဒၚတင့္ရဲ႕ရင္ထြားထြားေတြရဲ႕အေပၚပိုင္းေတြကိုျမင္လိုက္ရသည္..။သူကဘရာစီယာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့ေဒၚေဒၚတင့္ကသူမကိုယ္တိုင္ျဖဳတ္ခြၽတ္ေပးသည္..။အားပါး…လွလိုက္တဲ့ႏို႔ႀကီးေတြ..။ နဲနဲတြဲက်ေနေပမဲ့တင္းမာေနဆဲ..။အသားကျဖဴလြန္းလို႔ႏို႔သီးေခါင္းေတြကပန္းႏုေရာင္သန္းေနသည္..။ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကကာမစိတ္ထႂကြေနလို႔တင္းမာၿပီးေထာင္ေနသည္….။သူစၿပီးႏို႔သီးေခါင္းတဖက္ကိုစို႔လိုက္ေတာ့ေဒၚေဒၚတင့္မ်က္ေတာင္ေလးစင္းက်ၿပီးႏႈတ္ခမ္းေလးဟသြားသည္။ေဒၚေဒၚတင့္ရဲ႕ႏို႔ျဖဴျဖဴေကာ့ေကာ့ႀကီးေတြကိုအားရပါးရစို႔လိုက္..ဆုတ္နယ္လိုက္လုပ္ေနရင္းကခါးကထမိန္ကိုလွန္တင္လိုက္သည္..။ျဖဴေဖြးေသာေပါင္တန္ေတြၾကားကအေမြြးမဲစုစုနဲ႔ေဒၚေဒၚတင့္ရဲ႕ခုံးမို႔ေနေသာအဖုတ္ႀကီးဘြားကနဲေပၚလာသည္..။သူေတြ႕ဘူးခ်င္တာၾကာေနၿပီျဖစ္တဲ့အဖုတ္ႀကီးကိုတပ္မက္စြာစူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္..။“ဟင့္..ဘာလို႔ၾကည့္ေနတာလဲ..”ေဒၚေဒၚတင့္ကအဖုတ္ႀကီးကိုလက္ဖ၀ါးနဲ႔ကာခ်င္သည္..။သူၾကည့္လို႔ရွက္တဲ့သေဘာ..။ေတာက္…လွလိုက္တဲ့အဖုတ္ႀကီး…။အခ်ိန္ဆိုင္းမေနဘဲေဒၚေဒၚတင့္ေပါင္ၾကားမွာေနရာ၀င္ယူကာသူ႔လိင္တန္ကိုအရင္းကေနဆုတ္ကိုင္ၿပီးထိပ္ဖူးဒစ္ႀကီးနဲ႔ေဒၚေဒၚတင့္အဖုတ္ႀကီးကိုသုံးေလးခါေလာက္အစုန္အဆန္ပြတ္သပ္လိုက္သည္..။ေဒၚေဒၚတင့္ရဲ႕အဖုတ္ကအေရေတြနဲ႔လူးေပစို႐ြြဲသြားတဲ့သူ႔ထိပ္ဖူးဒစ္ႀကီးနဲ႔အဖုတ္ႀကီးထဲကိုဇိကနဲထိုးသြင္းလိုက္ခ်ိန္မွာေဒၚေဒၚတင့္လဲ..“အို႔….ေမာင္ေ၀…”ဆိုၿပီးလည္ဂုတ္ကိုဆြဲကာဖက္ေလသည္..။ အေရေတြစို႐ြြဲေနတာေတာင္ေဒၚေဒၚတင့္ရဲ႕အဖုတ္ထဲေတာ္ေတာ္နဲ႔သြင္းလို႔မရ..။သုံးေလးႀကိမ္ေလာက္ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ကစားေပးမွ၀င္သြားသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္တအင့္အင့္နဲ႔သူ႔ခါးကိုတအားဆြဲဖက္ကာေပါင္ေတြၿဖဲကားေပးထားသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္လိုလားေတာင့္တေနတာဘယ္ေလာက္မ်ားၾကာေနၿပီလဲမသိဘူး..။သူကလဲငတ္ျပတ္ေနလို႔တအားဆာေလာင္ေနသူ..ေဒၚေဒၚတင့္ကလဲဆာေလာင္ေနတဲ့အပ်ိဳႀကီး…။
ပြင့္လင္းကုန္က်ေတာ့ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းေတြ႕ၾကၿပီ..။သူ႔လိင္တန္ထိုးသြင္းလိုက္တိုင္း..ေဒၚေဒၚတင့္သည္၀က္ေပါက္ကေလးတေကာင္လိုတအီးအီးနဲ႔ေအာ္သည္..။ေဒၚေဒၚတင့္ရဲ႕ေပါင္လုံးျဖဴျဖဴႀကီးေတြကိုသူ႔ပုခုံးေပၚထမ္းတင္လိုက္ၿပီး..ခပ္သြက္သြက္ဘဲသူထိုးေဆာင့္ေလသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသည္ႀကီးသေလာက္က်ပ္သည္..။ေစးပိုင္ေနလို႔သူလုပ္ရတာအဖူးအရသာရွိတာေၾကာင့္ေဆာင့္တဲ့အရွိန္လဲတေျဖးေျဖးျမန္လာသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္လဲခပ္ျပင္းျပင္းခပ္ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေပးတာကိုမတား..မျငင္းတာေၾကာင့္..သူလဲအားနဲ႔တအားေဆာင့္ေတာ့တာဘဲ..။ဖြ႕ံၿဖိဳးတဲ့ႏို႔ႀကီးေတြကိုနယ္ဖတ္လိုက္..စို႔လိုက္နဲ႔အားရပါးရကိုဆြဲပစ္လိုက္တာသူလဲသုတ္ေတြပန္းအလြြတ္ေဒၚေဒၚတင့္လဲေကာ့ေကြးၿပီး..ၿပီးသြားသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္သည္သူ႔ကိုေရခ်ိဳးခန္းထဲဆြဲေခၚၿပီးလိင္တန္ကိုဆပ္ျပာနဲ႔ေသေသခ်ာခ်ာပြတ္တိုက္ေဆးေၾကာေပးသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကို္လဲသူက်က်နနပြတ္သပ္ေဆးေၾကာေပးေတာ့ေဒၚေဒၚတင့္လဲစိတ္ေတြျပန္ထလာရၿပီး..သူ႔လိင္တန္ကိုကုန္းစုတ္ေလသည္..။သူကလဲေဒၚေဒၚတင့္အဖုတ္ကိုလက္ညႇိဳးနဲ႔ထိုးႏႈိက္သည္..။ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာသူ႔လိင္တန္ႀကီးတအားမတ္လာေထာင္လာျပန္သည္..။ေဒၚေဒၚတင့္က.. “ေမာင္ေ၀့ဟာႀကီးကလွလိုက္တာကြယ္..ေအာင္ျမင္လိုက္တဲ့ဟာႀကီး..”ဆိုၿပီးအားရပါးရစုတ္ေပးေလေတာ့သည္..။ႏွစ္ေယာက္စလုံးစိတ္ေတြအရမ္းႂကြထလာၿပီး..အိပ္ခန္းထဲကိုျပန္ေရာက္လာၾကသည္..။ေဒၚေဒၚတင့္ကိုေလးဘက္ေထာက္ကုန္းခိုင္းၿပီး..တဖန္းဖန္းနဲ႔စိတ္တိုင္းက်ျဖဳတ္သည္..။ဒုတိယအခ်ီမို႔အရသာခံၿပီးစိမ္ေျပနေျပျဖဳတ္သည္..။အ႐ူးအမဲသားေကြၽးမိဆိုသလိုႏြားျမင္တိုင္းလက္ညႇိဳးထိုးသည္ဆိုတာမ်ိဳးေဒၚေဒၚတင့္ျဖစ္ေနၿပီ..။သူနယ္မေျပာင္းခင္ထားထားအလစ္မွာသူ႔ကိုအခန္းထဲေခၚၿပီးျဖဳတ္ခိုင္းေတာ့တာဘဲ..။သူ႔လိင္တန္ကိုလဲအခြင့္အေရးရတိုင္းစုတ္ေပးသည္..။ေနစိုးေ၀လဲထားထားနဲ႔သူေျပာင္းလာတဲ့မထိအတူမအိပ္ရေပမဲ့ေဒၚေဒၚတင့္နဲ႔လစ္ရင္လစ္သလိုျဖဳတ္ေနရလို႔လိင္ကိစၥသိပ္ၿပီးဆာေလာင္ေတာင့္တမႈေတာ့.မရွိေတာ့.။ေနစိုးေ၀သူေျပာင္းရတဲ့ၿမိဳ႕ေလးကိုေရာက္ေတာ့သူထင္တာထက္ပိုၿပီးေပ်ာ္စရာေကာင္းေနတာေတြ႕ရသည္။သူ႔အထက္လူႀကီးကလဲသေဘာေကာင္းသူလူေအးႀကီးတေယာက္ျဖစ္ေနလို႔သူနဲ႔အဆင္ေျပသည္..။ေရာက္ေရာက္ခ်င္းသူ႔ကိုေနေစတဲ့ရဲစခန္း၀င္းထဲကအိမ္ေလးမွာေနေတာ့ဟင္းခ်က္ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ရဲတပ္ၾကပ္ေမာင္ျဖဴးကသူ႔ကိုထမင္းဟင္းခ်က္ေကြၽးသည္..။တပတ္ေလာက္ၾကလာေတာ့ေမာင္ျဖဴးခ်က္တာေတြကဒါဒါဘဲျဖစ္လာလို႔သူစားရတာၿငီးေငြ႕လာသည္..။
အကုန္အစုံရတဲ့..နံမည္ႀကီး..စားေသာက္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ထားထားရဲ႕ေယာက်ၤားဆိုေတာ့ေတာ္႐ုံလက္ရာကိုေကာင္းတယ္မထင္ဘူး..။ၿမိဳ႕နယ္မႉးကသူစားေနက်ထမင္းဆိုင္မွာစားၾကည့္..ႀကိဳက္ရင္ထမင္းလခေပးၿပီးစားႏိုင္သည္..ဆိုၿပီးရဲစခန္းနဲ႔သိပ္ေမ၀းလွတဲ့ထမင္းဆိုင္ေလးတဆိုင္ကိုေခၚသြားၿပီးမိတ္ဆက္ေပးသည္..။ထမင္းဆိုင္ေလးကေတာ္ေတာ္ေရာင္းေကာင္းသည္..။ငပိရည္တို႔စရာနဲ႔ပဲဟင္းပူပူနဲ႔ဟင္းေတြကလဲစုံသည္..။ထမင္းစားၿပီးရင္လဲအုန္းထညက္ခဲနဲ႔ေကာက္ညႇင္းလဘက္ေျခာက္ေမြြးေမြြးေလးခပ္ထားတဲ့အၾကမ္းေရနဲ႔..။နဲနဲေနာက္က်ရင္စားခ်င္တဲ့ဟင္းကုန္သြားတတ္လို႔ႀကိဳတင္ခ်န္ထား..ဖယ္ထားခိုင္းရေၾကာင္းၿမိဳ႕နယ္မႉးကေျပာျပသည္..။ဆိုင္ရွင္ဦးထြန္းခ်စ္..နဲ႔သူ႔မိန္းမေဒၚ၀င္းနဲ႔သူ႔ကိုမိတ္ဆက္ေပးသည္..။သေဘာေကာင္းေဖၚေ႐ြတဲ့လင္မယားကိုလည္းေတြ႕ေတြ႕ျခင္းခင္မင္မိရသည္…။သူစားၾကည့္တာနဲ႔ဒီဆိုင္ေလးကိုသေဘာက်သြားသည္..။ ပဲဟင္းထပ္လိုခ်င္ေသးလို႔ထပ္ေတာင္းမလို႔ဆိုင္ရွင္လင္မယားကိုသူလွမ္းအၾကည့္သူဟင္းအိုးႀကီးေတြတန္းစီခ်ထားတဲ့စားပြဲႀကီးအေနာက္မွာဟင္းေတြခပ္ထည့္ေနတဲ့ေကာင္မေလးတေယာက္ကိုေတြ႕လိုက္သည္..။အက်ၤီလက္ျပတ္အနက္..ထမိန္အနက္၀တ္ထားတဲ့အသားျဖဴေဖြးေဖြးနဲ႔ေကာင္မေလး..။လပ္ျပတ္အက်ၤီေၾကာင့္သူမရဲ႕လက္ေမာင္းသား၀င္း၀င္းေလးေတြကိုေတြ႕ေနရသည္..။အနက္ေရာင္အ၀တ္အစားေတြေၾကာင့္သူမရဲ႕ျဖဴ၀င္းတဲ့အသားအေရကပိုထင္း၀င္းေနသည္..။ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ေကာင္မေလး..။ဒီမ်က္လုံး၀ိုင္းစက္စက္နဲ႔ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာကိုေငးစိုက္ၾကည့္ေနမိတာနဲ႔ထမင္းစားေနတာရပ္ဆိုင္းသြားရသည္..။ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေငးေနမိသလဲမသိ..။ေဘးကၿမိဳ႕နယ္မႉးက..“ကိုေနစိုးေ၀..အဲဒါဦးထြန္းခ်စ္..ေဒၚ၀င္းရဲ႕သမီးငယ္ေလး..ေလ..နံမည္ကေလးေလးခ်စ္..တဲ့..”လို႔သူ႔ကိုေျပာေတာ့မွသတိ၀င္လာရသည္..။ၿမိဳ႕နယ္မႉးကၿပဳံးစိစိနဲ႔..“ေခ်ာတယ္ေနာ္..”လို႔ထပ္ေျပာသည္..။မိတ္ကပ္..ေပါင္ဒါ..နဲ႔သနပ္ခါး..စတာေတြလိမ္းျခယ္မထားတဲ့သူမမ်က္ႏွာေလးသည္၀င္းပျဖဴေဖြးေခ်ာမြတ္ေနသည္..။
ပင္ကိုယ္အသားအေရေတာ္ေတာ့္ကိုလွတဲ့ေကာင္မေလး…။ေဆးမဆိုထားဘဲရဲရဲေလးရွိေနတဲ့သူမႏႈတ္ခမ္းေတြကဖူးဖူးေဖါင္းေဖါင္းနဲ႔ျမင္ရတာေတာင္အသဲယားစရာလွလြန္းေနသည္..။ေကာင္မေလး႐ုပ္ကသန႔္ေနသည္..။ထမင္းဆိုင္ေလးမွာေျပးလြြားလုပ္ကိုင္ေနရမဲ့ပုံပန္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး..။ဒီကေန႔နံမည္ႀကီးေနတဲ့မင္းသမီးေလးတေယာက္နဲ႔အရမ္းတူသည္..။သူၾကည့္ေနတုံးဘဲေလးေလးခ်စ္သူ႔ဘက္ကိုၾကည့္သည္..။အၿပဳံးေလးနဲ႔သူနဲ႔ၿမိဳ႕နယ္မႉးတို႔စားပြဲဖက္ကိုေလ်ာက္လာသည္..။“ဦးတို႔ဘာလိုသလဲဟင္..ထမင္းလိုက္ပြဲလား..”လို႔ေမးသည္..။သူပဲဟင္းထပ္လိုခ်င္ေၾကာင္းေျပာသည္..။ေလးေလးခ်စ္အေျပးကေလး..ပဲဟင္းေျပးယူေပးသည္..။ပဲၾကာဇံခပ္ထားေသာေလးေလးခ်စ္တို႔ဆိုင္ကပဲဟင္းက်ဲက်ဲခ်ိဳခ်ိဳေလးသည္ယူလာေပးေသာေလးေလးခ်စ္ကိုေငးၾကည့္ရင္းေသာက္လိုက္လို႔ပိုၿပီးခ်ိဳၿမိန္ေနသလားမသိဘူး…။သူ႔ေဘးကၿမိဳ႕နယ္မႉးႀကီးသည္ေခါင္းတညႇိမ့္ညႇိမ့္နဲ႔ၿပဳံးေနသည္..။အင္း..သူ႔အျဖစ္ကိုသေဘာေပါက္ဟန္တူသည္..။ျမင္ျမင္ခ်င္းဒီေကာင္မေလးကိုခ်စ္မိသြားရၿပီလား…။သူဒီဆိုင္ေလးမွာထမင္းလခေပးစားမည္လို႔သူခ်က္ခ်င္းဆုံးျဖတ္လိုက္သည္..။ သူထမင္းလခေပးစားမည္လို႔ဦးထြန္းခ်စ္..ေဒၚ၀င္းကိုေျပာလိုက္သည္..။သူတို႔လင္မယား၀မ္းသာအားရနဲ႔“ဟုတ္ကဲ့ပါစခန္းမႉးႀကီး..စားခ်င္တဲ့ဟင္းႀကိဳေျပာပါ..က်ေနာ္တို႔စီစဥ္ထားေပးမယ္..ေနာက္က်မယ္ဆိုရင္လဲခ်န္ထားေပးမယ္..”လို႔ေျပာၾကသည္..။ေဒၚ၀င္းက..“သမီးေရ..”လို႔ေလးေလးခ်စ္ကိုလွမ္းေခၚသည္..။ေလးေလးခ်စ္ၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲ႔..“ဘာလဲေမေမ..”ဆိုၿပီးေရာက္လာသည္..။“ဒီကဦးကအခုမွေျပာင္းလာတဲ့စခန္းမႉးႀကီးေလ..ေမေမတို႔ဆိုင္မွာအၿမဲစားမယ္..သမီး…အထူးဂ႐ုစိုက္ေပးေနာ္..သမီး..”လို႔ေျပာသည္..။ေလးေလးခ်စ္က..“စိတ္ခ်ပါေမေမ..သမီးအေကာင္းဆုံးဂ႐ုစိုက္ပါမယ္..”လို႔ျပန္ေျဖၿပီး..“ဦးနံမည္ကဘယ္လိုေခၚလဲ”လို႔သူ႔ကိုေမးသည္..။“ေနစိုးေ၀…”“ဦးေန႔လည္စာဘယ္အခ်ိန္ေလာက္စားေလ့ရွိလဲဟင္..”“အမွန္ေတာ့မရွိဘူး..ဦးတို႔အလုပ္ကအခ်ိန္အတိအက်မရွိဘူးေလ..အလုပ္ေပၚလဲထလုပ္ရတာမ်ိဳး..”“ဟုတ္တာေပါ့..ရဲအလုပ္ဆိုတာကအေရးေပၚရင္ေပၚသလိုဘဲေပါ့..ဦးအတြက္ဦးႀကိဳက္တဲ့ဟင္းမိေလးခ်န္ထားေပးမွာေပါ့..ဦးမစားတဲ့အသား..ရွိလား..”“ေက်းဇူးဘဲမိေလး..ဦးအကုန္စားတယ္..”သူမကိုယ္သူမမိေလးလို႔သုံးႏႈံးလို႔သူကလဲသူမကိုမိေလးလို႔ေခၚလိုက္မိသည္..။
မိေလးကသူတို႔မိသားစုမွာဟန္းဖုန္းတလုံးရွိသည္..ထမင္းလာစားတာေနာက္က်ရင္ေခၚပါ..ဟင္းစားလိုတာရွိရင္လဲမွာႏိုင္သည္ဆိုၿပီးဖုန္းနံပါတ္တခုေရးေပးသည္…။သူသည္မိေလးနဲ႔နီးနီးကပ္ကပ္စကားေျပာၾကခ်ိန္မွာလူပ်ိဳေပါက္ေလးတေယာက္လိုဘဲရင္ေတြဘာေတြခုံေနတာကိုယ့္ဖါသာအ့ံၾသေနမိသည္..။ေနာက္တေန႔ေန႔လည္စာကစၿပီးမိေလးတို႔ဆိုင္ေလးမွာသူစထမင္းစားသည္..။အမွန္တကယ္ေျပာရရင္ေလးေလးခ်စ္ကိုျမင္ေနရလို႔သူထမင္းမဆာဘူး..။ ထမင္းစားခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ဘူး..။အႀကံတူရန္သူေတြရွိေၾကာင္း..စစခ်င္းစားတဲ့ေန႔ထဲကေတြ႕လာရသည္..။တေယာက္ကတရား႐ုံးစာေရးစိန္၀င္းေမာင္..။ေနာက္တေယာက္ကမီးသတ္ကေကာင္..။စံေ႐ြြသာ..တဲ့..။ဒီႏွစ္ေယာက္ကလဲေလးေလးခ်စ္ကိုသေဘာက်ေနၾကတယ္ဆိုတာေႁမြေႁမြခ်င္းေျချမင္ဆိုသလိုေနစိုးေ၀သိလိုက္သည္..။သူတို႔လဲေလးေလးခ်စ္တို႔ဆိုင္မွာအၿမဲစားသည္..။ေလးေလးခ်စ္ကိုထိကပါးရိကပါးလုပ္ၾကသည္..။သူတို႔နဲ႔သူနဲ႔ကြာတာကသူတို႔ကလူပ်ိဳလူလြတ္ေတြ..။သူကအိမ္ေထာင္နဲ႔..။လူပ်ိဳလူလြတ္ေတြကအပ်ိဳတေယာက္ကိုႀကိဳက္တာ..ပိုးတာတရား၀င္လုပ္ႏိုင္တဲ့အခြင့္အေရးမို႔ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းနဲ႔သိသာေအာင္လုပ္ျပေနၾကေပမဲ့အိမ္ေထာင္ရွိတဲ့လူက်ေတာ့..သူတို႔လိုမဟုတ္ဘူး..။သူဒီစိန္၀င္းေမာင္နဲ႔စံေ႐ြြသာကိုစိတ္ထဲမွာအရမ္းမုန္းတီးေနသည္..။ဒီဘဲေတြမိေလးအနားမွာကပ္ၾကဴေနတဲ့အခါေတြမွာသူ႔ရင္ဘတ္ထဲေအာင့္သလိုလိုခံစားရသည္..။ရီးစားလူလု..အူႏုကြၽဲခတ္ခံရတာဒါမ်ိဳးျဖစ္မည္..။မိေလးသည္သူ႔ရီးစားမဟုတ္ေသးေပမဲ့..သူႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္မေလးမဟုတ္လား.။ထားထားနဲ႔ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့သူ႔ဘ၀ကေလးေလးခ်စ္ေၾကာင့္စိုေျပလာသလိုဘဲ..။ေလးေလးခ်စ္သည္သူ႔ကိုအထူးဂ႐ုစိုက္သည္။သူနဲ႔ေလးေလးခ်စ္ခင္မင္ၿပီးေနာက္စိန္၀င္းေမာင္နဲ႔စံေ႐ြြသာနဲနဲေနာက္ဆုတ္သြားသည္..။မ်က္ႏွာမာတင္းၿပီးခါးၾကားမွာေဗ်ာက္ထိုးထားေသာရဲစခန္းမႉးျဖစ္တဲ့အျပင္သူတို႔ကိုမေက်နပ္တဲ့မ်က္ႏွာေပးနဲ႔အၿမဲၾကည့္တတ္လို႔ျဖစ္မည္..။
သူကလဲစိတ္ထဲကေတးထားတာ..။ငါနဲ႔ေတာ့လာမညိနဲ႔…တခုခုမလြတ္ကင္းတာေတာ့လုပ္မယ္မႀကံနဲ႔..အမႈႀကီးသြားမယ္..လို႔..။သူ႔ဂြင္ထဲ၀င္လာလို႔ကေတာ့အပီသိပ္မယ္လို႔..။ သူအလုပ္ေပၚလို႔ထမင္းစားသြားတာေနာက္က်ရင္ေလးေလးခ်စ္ကသူ႔အတြက္ဟင္းဖယ္ထား..ခ်န္ထားေပးသည္..။သူႀကိဳက္တဲ့ငါးဖယ္ခ်ဥ္ဟင္းတို႔..ဆိတ္ကလီစာတို႔ကိုအၿမဲခ်က္ေပးသည္..။သူကဟင္းဂ်ီးမ်ားသူမဟုတ္ဘူး..။ဒါေပမဲ့မိေလးကသူဘာႀကိဳက္တယ္ဆိုတာေလ့လာၿပီးခ်က္ခ်က္ေကြၽးတာ..။သူကလဲသူ႔အေပၚေစတနာထားၾကတဲ့မိေလးတို႔မိသားစုကိုသူ႔ကိုလူေတြလက္ေဆာင္လာေပးၾကရင္အၿမဲသူတို႔ကိုေပးေကြၽးသည္..။အသီးအႏွံတို႔..ဆန္တို႔ဆီတို႔..။ရဲတပ္ၾကပ္ေမာင္ျဖဴးခ်က္တာထက္ဆယ္ျပန္သာတဲ့ေလးေလးခ်စ္ခ်က္ေကြၽးတာေတြကိုသူႀကိဳက္သည္။အဓိကကဟင္းမဟုတ္ဘူး..။အဓိကကခူးခပ္ေကြၽးေနတဲ့သိပ္လွတဲ့ေကာင္မေလး..။သူေလးေလးခ်စ္ကိုသံေယာဇဥ္တြယ္မိေနၿပီလား..။ခ်စ္မိေနၿပီလား…။အဆိုေတာ္ေဇာ္၀င္းထြဋ္ဆိုထားတဲ့သီခ်င္းေဟာင္းတပုဒ္ကိုသူခဏခဏေလခြၽန္မိသည္..။“သိပ္ခ်စ္မိေနၿပီ..ကေလးရယ္…”ဆိုတဲ့သီခ်င္း..။ဒီေန႔ၿမိဳ႕အ၀င္တံတားကဂိတ္မွာသူထိုင္ေနတုံး..မိေလးစက္ဘီးေလးနဲ႔ေရာက္လာသည္..။
မိေလးအရမ္းလွတာဘဲ..။သနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႔မိေလးသည္သူမ၀တ္ေနက်အနက္ေရာင္၀တ္စုံေလးနဲ႔၀င္းထင္းေနသည္..။“မိေလး..ဘယ္ကျပန္လာလဲ..”“ဆိုင္ကဘဲလာတာ..ဦးကိုစားစရာလာပို႔တာ..”“ဟင္..ဘာမ်ားလဲ..”“ထမင္းသုတ္..ဦးတြက္ရွယ္သုတ္လာတာ..လာ..မိေလးျပင္ေပးမယ္..ဟင္းခါးပူပူေလးနဲ႔စားလိုက္အုံး..”မိေလးသူ႔ကိုဂ႐ုစိုက္တာေတြၾကာင့္မိေလးမ်က္ႏွာေလးကိုေငးၾကည့္ၿပီးသူ႔စိတ္ထဲမွာအခ်စ္စိတ္ေတြတိုးပြားေနသည္..။“ဟိတ္..ဦး..ဘာၾကည့္တာလဲ..”သူေငးေနတာမိေလးမိသြားသည္..။ “လွလို႔..”“ဦးေနာ္..လွလဲလွဘဲနဲ႔..သြား…”မိေလးသူ႔ပုခုံးကိုလက္သီးဆုတ္ေလးေတြနဲ႔ထုသည္..။ေလးေလးခ်စ္သည္သူ႔ကိုပိုပိုခင္လာသည္..။သူထမင္းစားေနတုံးသူ႔ေဘးမွာလာထိုင္ၿပီးယင္ေမာင္းေပးသည္..။စကားေတြတတြတ္တြတ္ေျပာတတ္သည္..။ထားထားအေၾကာင္းေတြလဲေမးသည္..။မႏၲေလးအေၾကာင္းလဲေမးသည္။ကေလးဘာလို႔မယူလဲလဲေမးသည္..။ကေလးကယူခ်င္ရက္နဲ႔မရတာလား..မယူခ်င္တာလား..လဲေမးသည္..။သူကလဲလူသူအနားမရွိတုံး..မိေလးမွာရီးစားရွိလား..ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကိုေမးလိုက္မိသည္..။ေမးသာေမးရတာ..မိေလးဆီက..ရီးစားရွိသည္..ဒါမွမဟုတ္..ရည္မွန္းထားတဲ့လူရွိသည္ဆိုတဲ့အေျဖကိုသူမၾကားခ်င္ဘူး..။သို႔ေပမဲ့မိေလးက“ရီးစားမရွိပါဘူး..ဦးရယ္…”လို႔ေျဖလိုက္တာေၾကာင့္..သူစိတ္ထဲမွာတအားေပ်ာ္သြားသည္…။မိေလးက“ဘာလို႔ေမးတာလဲ..”လို႔ေမးေသာအခါသူဘာေျဖရမွန္းမသိ။တံတားထိပ္ကေနၿပီးမိေလးအိမ္ျပန္ေတာ့မိေလးကစက္ဘီးကိုတြန္း..သူကေဘးကယွဥ္တြဲၿပီးစကားတေျပာေျပာနဲ႔မိေလးအိမ္ကိုေရာက္မွန္းမသိေရာက္လာသည္..။မိေလးအေမေဒၚ၀င္းသည္အိမ္ထဲကထြက္လာသည္..။သူနဲ႔မိေလးစက္ဘီးတြန္းၿပီးလမ္းအတူတူေလ်ာက္လာတာကိုေအ၀းႀကီးထဲကျမင္ပုံရသည္..။ေဒၚ၀င္းမ်က္ႏွာမေကာင္း..။
ဟန္လုပ္ၿပီးစခန္းမႉးႀကီး..ေနေကာင္းလား..စားတာေသာက္တာအဆင္ေျပရဲ႕လား..လိုတာေျပာေနာ..လို႔ေမးသည္..။သူ႔သမီးေလးသူနဲ႔နီးစပ္သြားမွာကိုစိုးရိမ္ေနတဲ့ပုံေပါက္ေနသည္..။“မိေလး..မန္းေလး..လိုက္လည္ပါလား…”“လိုက္ခ်င္တာေပါ့ဦးရယ္..ဒီမွာကဆိုင္ကိုလဲပစ္ထားလို႔မရဘူးေလ..ဦးသိတဲ့အတိုင္း..လူက်လာရင္ေဖေဖ..ေမေမတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲနဲ႔မႏိုင္ဘူး..တေန႔ေတာ့ဦးတို႔မန္းေလးကိုလာလည္ျဖစ္မွာပါ..”ေနဒီေန႔သူတို႔ၿမိဳ႕ေလးနဲ႔၁၀မိုင္ေလာက္ေ၀းတဲ့ထန္းပင္ကုန္းဆိုတဲ့႐ြာမွာဓါးျပမႈျဖစ္လို႔သူနဲ႔သူ႔အဖြဲ႕လိုက္သြားရသည္..။ေတာၿမိဳ႕ဆိုေတာ့ၿမိဳ႕ႀကီးမွာလိုရဲကားေတြဘာေတြဘယ္ရွိမလဲ..။႐ြာကအမႈလာတိုင္တဲ့လူေတြစီးလာတဲ့လီဖန္းပတ္လည္နဲ႔ဘဲသူတို႔လိုက္သြားၾကသည္..။လီဖန္းပတ္လည္ဆိုတာကေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေနာက္တြဲယာဥ္..။ တ႐ုပ္ကလာတာ..။ေတာမွာေတာ့ေထာ္လာဂ်ီလိုဘဲပစၥည္းတင္..လူစီး..အသုံး၀င္သည္..။ထန္းပင္ကုန္း႐ြာကိုေရာက္သြားေတာ့ေက်း႐ြာလူႀကီးေတြကအခင္းျဖစ္ပြားတဲ့အိမ္ကိုလိုက္ျပေပးသည္..။႐ြာထဲပိုက္ဆံရွိတဲ့လူတေယာက္ရဲ႕အိမ္..။ဓါးျပတိုက္တဲ့အေၾကာင္းေတြေမးျမန္းစစ္ေဆး..သဲလြန္စရွာရတာေပါ့..။ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့႐ြာကလူႀကီးေတြကထမင္းေကြၽးသည္..။ေလးေလးခ်စ္ဆီမွာစားေနက်ဆိုေတာ့သူေလးေတာ့ငါလာမလားေမွ်ာ္ေနမွာဘဲလို႔သတိရမိၿပီး..ဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္သည္..။“ဟာ..ဦး…မိေလးကေမွ်ာ္ေနတာ…”“ဦးအမႈတခုေပၚလာလို႔ထန္းပင္ကုန္း႐ြာကိုေရာက္ေနတယ္…မိေလး..ညေနက်မွဘဲလာစားမယ္..”“ဟြန္း..မိေလးကငါးသလဲထိုးေၾကာ္ရွယ္ေၾကာ္ထားတာ..အင္းေလ..ညေနက်..စားေပါ့..ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္”“ဟုတ္ၿပီ..မိေလး…ညေနေတြ႕မယ္…”ဓါးျပမႈစစ္သာစစ္ေနတာ..မိေလးကိုဘဲျမင္ေယာင္သတိရေနသည္..။ခက္ၿပီ..။ေလးေလးခ်စ္စကားေျပာပုံဆိုပုံေလးေတြကိုသူၾကားေယာင္ေနသည္..။သူေလးေလးခ်စ္ကိုခ်စ္မိေနသလားဆိုတဲ့ေမးခြန္းကိုသူ႔ဖါသာျပန္ေမးမိေနတာအႀကိမ္ႀကိမ္ရွိၿပီ..။
ညေနေရာက္ေတာ့ခါတိုင္းထမင္းစားသြားတဲ့အခ်ိန္..ၿမိဳ႕နယ္မႉးကမႈခင္းကွ်ဆင္းေရးအစည္းေအ၀းတက္ပါဆိုလို႔ရပ္႐ြာလူႀကီးေတြနဲ႔လိုက္သြားရသည္..။နဲနဲေနာက္က်မွမိေလးတို႔ဆိုင္ကိုသူေရာက္သည္။မိေလးရဲ႕မိဘေတြေတာင္ျပန္သြားၿပီ..။မိေလးတေယာက္ထဲဆိုင္မွာရွိေနသည္..။“အိုး…ဦး.လာၿပီ…မိေလး..ေစာင့္ေနတာ…”မိေလးသည္သနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႔သိပ္လွေနတာဘဲ..။မိေလးသူ႔အတြက္ထမင္းပြဲျပင္ေပးသည္..။ငါးသလဲထိုးေၾကာ္နဲ႔ဘဲဥခ်ဥ္ဟင္း..။ဆိုင္ထဲမွာသူမနဲ႔သူႏွစ္ေယာက္ထဲရွိေနသည္..။မီးထြန္းခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီ..။ထုံးစံအတိုင္းမီးကမလာ..။မိေလးကမီးအိမ္ေလးသူစားတဲ့စားပြဲေပၚလာခ်ေပးသည္..။သူ႔နေဘးမွာ၀င္ထိုင္သည္..။“စား..ဦး..မိေလးကိုယ္တိုင္ခ်က္တဲ့ဟင္းေတြ..ေကာင္းရဲ႕လား…” “အရမ္းေကာင္းတာဘဲ…”“ဦးကဓါးျပမႈအတြက္သြားတယ္ဆိုလို႔ေန႔လည္ကမိေလးဦးအတြက္စိတ္ပူေနတာ..ေတာ္ၾကာ..ဓါးျပေတြနဲ႔တိုးေနမွာစိုးလို႔…”မိေလးကကေလးေလးသဖြယ္ေျပာေနတာကိုၾကည့္ၿပီးသူရယ္သည္..။“တိုးရင္ဦးကသူတို႔ကိုဖမ္းလိုက္မွာေပါ့…မိေလးရဲ႕…”“အိုး..သူတို႔ကလက္ဦးရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ…တခ်ိဳ႕လူဆိုးေတြကရဲကိုေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူး..ဦးရဲ႕..” “မိေလးကဘယ္လိုသိလဲ..လူဆိုးေတြအေၾကာင္း..” “သိတာေပါ့..မိေလးကထမင္းဆိုင္ေရာင္းေနတာဘဲ..တခါကလူဆိုးႀကီးတေယာက္ကိုရဲေတြကမိေလးတို႔ဆိုင္မွာလာဖမ္းဘူးတယ္..လူဆိုးႀကီးကအသာတၾကည္အဖမ္းမခံဘူး…ရဲနဲ႔လူဆိုးႀကီးဖိုက္လိုက္ၾကတာ..႐ုပ္ရွင္ထဲကခန႔္စည္သူတို႔ေက်ာ္ရဲေအာင္တို႔က်ေနတာဘဲ…” “မိေလး..”“ရွင္..” “မိေလး..မိုးယုစံ..သိတယ္မႈတ္လား..”“သိတယ္ေလ..႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး..မဟုတ္လား..ဘာလို႔လဲ…ဦး..”“မိေလးနဲ႔အရမ္းတူတာဘဲ..”“ဟိတ္..ဦးေနာ္မေနာက္နဲ႔..သူကႏိုင္ငံေက်ာ္မင္းသမီး..မိေလးကဆင္းရဲသား..ထမင္းေရာင္းတာ..မတူပါဘူး..ကဲ..စားစား…ဦးကိုေစာင့္ေနတာ..ဆိုင္ပိတ္ရအုံးမယ္..”မိေလးနဲ႔အခုလိုလူသူမရွိတဲ့ဆိုင္ေလးထဲညေနေမွာင္ရီ၀ိုးတ၀ါးအခ်ိန္မွာနီးနီးကပ္ကပ္ရွိေနတာသူစိတ္ေတြေဖါက္ျပန္လာသည္..။“ဟင္..ဦး…ၿပီးၿပီလား..စားမေကာင္းဘူးလား…”ဘယ္လိုေျပာျပရမလဲမိေလးရယ္..။မိေလးနဲ႔အတူတူေနေနရလို႔ထမင္းစားခ်င္စိတ္ေတာင္မရွိဘူးေလ..။စိတ္ထဲကေျပာေနမိရင္း..မိေလးယူလာေပးတဲ့အုန္းထညက္ခဲတခဲကိုေကာက္ယူစားလိုက္သည္..။
မိေလးကဟင္းပုဂံေတြသိမ္းဆည္းေနသည္..။“ဦး..မနက္ဖန္ဘာစားခ်င္လဲ..ခုထဲကေျပာထား..မိေလး..အေကာင္းစား..ခ်က္ေပးမယ္..”“ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ပါ..မိေလးခ်က္တာအကုန္ႀကိဳက္တယ္..”“တကယ္လား…”“တကယ္ေပါ့..မိေလးခ်က္တာကလြဲရင္ဘယ္သူခ်က္တာမွမစားခ်င္ေတာ့ဘူး…”မိေလးသည္အလြန္လွေနသည္..။အ၀ါေရာင္လက္ျပတ္အက်ၤီပါးေလးနဲ႔အနက္ခံမွာအျဖဴအစက္ေလးမ်ားပါတဲ့ထမိန္ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းနဲ႔..။ တင္ပါးေတြကစေတြ႕စထက္ပိုေတာင့္လာသလိုဘဲ..။သူ႔စိတ္ေတြေဖါက္ျပန္လာသည္..။စိတ္႐ိုင္းေတြ၀င္လာသည္..။မိေလးကိုတအားဖက္ၿပီးနမ္းပစ္ခ်င္မိေနသည္..။လက္ခံရင္ေတာ္ရဲ႕ ………တခန္းရပ္။
