အခု ေအာင္ပြဲခံသြားသူကေတာ့ ဒြန္းပါတဲ့။ က်ားကိုးစီး စားမကုန္တဲ့ ဒြန္းပါ။ ဆင္ေျပာင္ငါးစီး အားမာန္ၾကီးတဲ့ ဒြန္းပါ ခင္ဗ်ာ ဒိုင္လူၾကီး ေရႊဓူ၀ံက အသံ၀ါၾကီးႏွင့္ ေၾကျငာလိုက္ျပီးေနာက္ ဒြန္း၏လက္ကို ကိုင္ေျမႇာက္ျပလိုက္ေတာ့မွ ခ်ဳိလြင္ႏွင့္ ေရႊစင္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ သက္ျပင္းခ်ႏုိင္ေတာ့သည္။ သည္တစ္ပြဲ ဒြန္းႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရတာ အေမာပင္။ ဒြန္းဆုိသည္မွာ ယခုမွ တက္သစ္စ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေတာ္ေတာ့္ကို နာမည္ၾကီးေသာ လက္ေ၀ွ႕သမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ကိုေတာ့ ထည့္ေျပာဖုိ႔ လိုမည္ မထင္ပါ။ သံမဏိဒြန္းဟု နာမည္ၾကီးသည္ကို ေထာက္ျခင္းအားျဖင့္ သူ႔ခံႏိုင္ရည္ မည္မွ်ရွိသည္ကို မွန္းဆႏုိင္ပါသည္။ အရပ္က ၆ ေပ ၆ လက္မ။ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္ကလည္း အရပ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ ေတာင့္တင္းၾကံ႕ခိုင္တာမို႔ ခ်ဳိလြင္စြဲမက္ေလာက္စရာ ျဖစ္ေနသည္။ ခ်ဳိလြင္သည္ မိန္းကေလးပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔အေဖက အားကစားျဖင့္ နာမည္ေက်ာ္လာျခင္းျဖစ္သျဖင့္ ငယ္ငယ္ကတည္းက အားကစားပြဲမ်ားကို စြဲစြဲျမဲျမဲ ၾကည့္ရင္းမွ ဒြန္းကို တစ္ဖက္သက္ စြဲမက္ေနျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ခ်ဳိလြင္၏ စံုစမ္းခ်က္အရဆုိပါလွ်င္ ဒြန္းသည္ အသက္ သံုးဆယ္ မျပည့္ေသး။ ရည္းစားလက္ကုိင္မရွိ။ ယခင္တုန္းကေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးမွာ ေသခ်ာသည္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ ဒြန္းသည္ ကိုယ္ခႏၶာ ေတာင့္တင္းၾကံ႕ခိုင္႐ုံမက ႏႈတ္ကလည္း အလြန္ခ်ဳိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သာမန္လက္ေ၀ွ႔သမားတစ္ေယာက္လို အ အၾကီးမဟုတ္။ သြက္လက္ဖ်တ္လတ္စြာ စကားဆုိတတ္တာေၾကာင့္လည္း ပရိတ္သတ္ ခ်စ္ျခင္းကို ခံရေလသည္။ မ်က္လံုးမ်က္ဖန္ေကာင္းျပီး နဖူးက်ယ္သျဖင့္ ႐ုပ္ကလည္း အေတာ့္ကို ခန္႔သည္။ လက္ေ၀ွ႔ထုိးသည္ကလည္း ဆုေၾကးမနည္းလွ။ သည္လိုလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္သည္ ဘာေၾကာင့္ မိန္းမမရွိေသးသလဲကို ခ်ဳိလြင္စဥ္းစား၍ မရေခ်။ ခ်ဳိလြင္ေရာ ေရႊစင္ပါ ဒြန္း၏ စံခ်ိန္လြန္ လီးၾကီးကုိ သတိမျပဳမိပဲ မေနႏိုင္။ အားကစားေဘာင္းဘီ ပြပြၾကီး၀တ္ထားေသာ္လည္း စားေနက် ေၾကာင္ဖားမ်ားအေနျဖင့္ ဒြန္း၏ ေယာက္်ားအဂၤါ ဘယ္ေလာက္ၾကီးသလဲကို ခန္႔မွန္းႏိုင္ၾကသည္။
အေတြ႕အၾကံဳ ပိုမ်ားေသာ ေရႊစင္က သူ႔ကိုယ္သူ ပုိယံုသည္။ ဘယ္ေယာက္်ားမဆုိ သူမ၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ဒူးေထာက္ရစျမဲ မဟုတ္ပါလား။ စစခ်င္းတုန္းကေတာ့ ရွက္သည္၊ ေၾကာက္သည္၊ သိပ္ခံစားရသည္။ တစ္ခါ၊ ႏွစ္ခါကေန သံုးေလးခါ ျဖစ္လာေတာ့ ထုိေယာက္်ားဆုိသူမ်ား ေရႊစင့္ ေပါင္ၾကားထဲတြင္ အရည္ေပ်ာ္ကုန္ၾကေတာ့သည္။ ေရႊစင္တစ္ေယာက္ စိတ္ပါလက္ပါျဖင့္ ညႇစ္ဆြဲလိုက္လွ်င္ သူတုိ႔အားလံုး ငါးမိနစ္အတြင္း ထြက္ကုန္ၾကသည္။ ၾကာေလေလ ေရႊစင္အတြက္ ပ်င္းဖုိ႔ေကာင္းေလ ျဖစ္လာရ၏။ ဒါေပမယ့္ လူသားစားေသာ က်ားကိုမွ ေရြးစားသည့္ က်ားဆရာ ေၾကာင္ျဖစ္ေသာ ေရႊစင္မွာ ေယာက္်ားဆုိလွ်င္ အျမဲအဆင္သင့္ပင္။ ဒါ့အျပင္ ဒြန္းက ေလာေလာဆယ္ အရမ္းကို ၀က္ေထာေနသည္ မဟုတ္ပါလား။ ဒြန္းတစ္ေယာက္ ေရႊစင္ကို စြဲသြားပါက သူမအေနျဖင့္ တစ္ခ်က္ခုတ္၊ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ပင္။ ခ်ဳိလြင္ကေတာ့ ေရႊစင္လိုမဟုတ္။ ေရႊစင္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာမ်ားသည္ကို သူမက လံုး၀ သေဘာမက်ေခ်။ ရည္းစားတစ္ေယာက္၊ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ ရွိတာက ဘာမွ မဆန္းေသာ္လည္း ေယာက္်ားေတြ တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ႏွင့္ လိုက္အိပ္ေနတာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ ဘ၀င္မက်ႏုိင္။ ခ်ဳိလြင္ကိုယ္တုိင္လည္း အပ်ဳိမဟုတ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ မီးနဲ႔ကစားတာ သိပ္မေကာင္းဘူးလို႔ေတာ့ ခံယူထားသည္။ ေျပာမယ့္သာေျပာရသည္။ ဒြန္း၏ ေဘာင္းဘီေအာက္မွ ဖုထစ္ေနေသာ အရာၾကီးကိုေတာ့ ေရႊစင့္လိုပင္ ခ်ဳိလြင္လည္း ရင္ခုန္ပါသည္။ ဒြန္းတစ္ေယာက္ အ၀တ္လဲခန္းအတြင္းတြင္ အေမာေျဖေနခိုက္ ေလ့က်င့္ဖက္ ေအာင္ဇံက ေမးလိုက္သည္။ သည္ေန႔ည ငါတုိ႔ ကလပ္သြားမယ္။ လိုက္ခဲ့ေလဟင့္အင္း၊ ငါအိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ဟာကြာ၊ မင္းက အျမဲတမ္း သည္လိုပဲ။ ေနာက္တစ္လဆုိရင္ မင္းအေနနဲ႔ ေရႊခါးပတ္ လုရေတာ့မယ္။ ျပီးရင္ စိန္ေခၚပြဲေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္လာမွာ။ အခုအခ်ိန္ကေလး ေပ်ာ္ရမွာကို။ လာစမ္းပါကြာ။ အေသအေၾက ထုိးတဲ့အခါလည္း ထုိး။ အနားယူတဲ့ အခါလည္း အနားယူေပါ့ ထုိေနရာသို႔အေရာက္ ေအာင္ဇံ၏ ေလသံက တုိးညႇင္းသြားျပီးေနာက္ အခုတစ္ေလာ ပြဲခင္းထဲကို အလန္းကေလးေတြ ေရာက္လာတယ္ေနာ္။
မင္းကို လာၾကည့္ၾကတာ ျဖစ္မယ္။ ဘယ္လိုလဲ။ သူတို႔ကို စိတ္မ၀င္စားဘူးလား။ ေယာက်္ားေကာင္း၊ ေမာင္းမတစ္ေထာင္တဲ့ေနာ္။ မင္းနဲ႔ငါ တြဲလာတာ သူငယ္တန္းကတည္းက။ မင္း-ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ တြဲသြားတာ ႏွစ္ခါ-သံုးခါလားပဲ ျမင္ဖူးတယ္။ ဒြန္းက မခ်ိလို႔သြားျဖဲ ရယ္သလားေမး ဆုိေသာ သေဘာျဖင့္ သြားျဖဲျပလုိက္သည္။ ေအာင္ဇံကေတာ့ အာေပါင္အာရင္း သန္သန္ျဖင့္ ဆက္ေျပာေနဆဲ။ စိတ ္ေလးဘာေလး ေလွ်ာ့ ကုိယ့္လူ။ မေလွ်ာ့ရင္ ေပါက္ထြက္သြားမယ္။ ဟား ဟား။ အဲဒါမွ ေက်ာ္မေကာင္း ၾကားမေကာင္းေတြ ျဖစ္ကုန္မယ္သည္လုိေျပာလို႔ ဒြန္းတစ္ေယာက္ အရမ္းႏွာဘူးက်ျပီး မိန္းမလိုက္စားေနသည္ဟု မထင္ေစလိုပါ။ သူ႔ျပႆနာမွာ ညီေလးက အရပ္သိပ္ရွည္ေနသျဖင့္ ဂြင္းထုေသာအခါ လရည္အကုန္မထြက္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။ ၾကာလာေတာ့ က်င္ေခ်ာင္းထဲက လရည္မ်ားက စုကာ ေဘာေအာင့္လာတတ္သည္။ ၾကာလာလွ်င္ေတာ့ ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္မည္ မသိ။ ဒါကို ေအာင္ဇံအား ေျပာျပဖူးတာမို႔ ေအာင္ဇံက သူ႔အား ေနာက္ေျပာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သည္လိုျဖင့္ ႏွစ္ခါတိတိ ကံမေကာင္းခဲ့ေသာ ဒြန္းသည္ မိန္းကေလးမ်ားကို စ}ရန္ပင္ မ၀ံ့မရဲ ျဖစ္လာရေတာ့သည္။ တစ္ေန႔တစ္ခါ ဂြင္းထုျခင္းကသာ သူ႔အတြက္ ထြက္ေပါက္ ျဖစ္ေပေတာ့၏။ ၾကာလာေတာ့လဲ ထုရင္းထုရင္း ခံႏုိင္ရည္ေတြ တုိးလာကာ အခုဆုိလွ်င္ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာေအာင္ ထုေနရေလသည္။ ငါ ကားထဲ သြားလိုက္ဦးမယ္ ေအာင္ဇံတစ္ေယာက္ မိန္းမအေၾကာင္း ျမိန္ေရယွက္ေရ ေျပာေတာ့မည္ကို အေတြ႕အၾကံဳအရ သိလုိက္သည္။ သည္လုိ နားေထာင္လွ်င္ ညီေလးေခါင္းေထာင္လာမည္ စိုးသျဖင့္ ဒြန္းက မတ္တတ္ရပ္လုိက္၏။ သူ႔ညီေလး ႏိုးလာလွ်င္ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ျပန္မအိပ္တတ္သည္ကို သိထားသျဖင့္ အႏၲရာယ္ကို မဖိတ္ေခၚ၀ံ့ပါ။ ေအာင္ဇံကလည္း အတင္းပင္ ေတာက္တဲ့ကပ္ ကပ္လုိက္လာ၏။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကားရပ္ထားရာ ေနရာသို႔ ထြက္လာရင္းက လမ္းတြင္ ျမင္ျမင္သမွ် အမဟူသမွ်ကို ငမ္းလာခဲ့သည္။ စိတ္ၾကိဳက္ေတြ႕တာ တစ္ေယာက္မွ မရွိ။ သူက ေပါင္တံရွည္ရွည္၊ အရပ္ျမင့္ျမင့္ မိန္းမပ်ဳိမ်ားကိုသာ လုိခ်င္သည္။
သူ႔ညီေတာ္ေမာင္အတြက္ ေရႊဘိုမင္းၾကိဳက္ မွ အံကိုက္ျဖစ္ေပမည္။ သာမန္ တ႐ုတ္မ ပုပုကေလးမ်ားဆုိလွ်င္ သူ႔ေကာင္ႏွင့္ ဘယ္လိုမွ ေတာ္မည္မဟုတ္။ ခက္တာက အရပ္ရွည္ေသာ မိန္းကေလးမ်ားက မေခ်ာၾကေပ။ သည္အေၾကာင္းကို ေျပာျပေသာအခါ ေအာင္ဇံက ရယ္သြမ္းေသြးလ်က္ အရပ္ရွည္တဲ့လူက ဟိုဟာရွည္မယ္လို႔ မင္းကို ဘယ္သူေျပာသတုန္း ဟု ဆိုသည္။ ဒြန္းက ျပံဳးရင္း ကားကို ေဒးကလပ္တစ္ခုဆီ ဦးတည္လိုက္သည္။ သည္လို ေအာင္ပြဲခံသည့္ေန႔မ်ဳိးမွ လိုက္မပို႔ေပးလွ်င္ ေအာင္ဇံက သူ႔ကို အျပစ္တင္လို႔ ဆံုးေတာ့မည္မဟုတ္။ သူကိုယ္တုိင္ကေတာ့ အရက္ေသာက္ျပီး ပုေလြမႈတ္ခံတာေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ အရင္တစ္ေခါက္က ၾကဴၾကဴဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကို သတိရလာသည္။ ခ်က္ခ်င္းလိုလုိပင္ ညီေလးက ေခါင္းေထာင္ခ်င္လာ၏။ သည္လိုနဲ႔ အေတြးေတြ မ်ားေနသျဖင့္ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို ကလပ္ထဲ ေရာက္လာသည္ကိုပင္ မသိလုိက္။ ေအာင္ဇံကေတာ့ အရပ္ရွည္တဲ့လူကို ရွာေပေတာ့။ ငါကေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း ရွမ္းတ႐ုတ္မေလးေတြပဲ ကိုင္မယ္ ဟုဆိုကာ စူဠလိပ္ ေရထဲလႊတ္လိုုက္သလို ထြက္သြား၏။ တစ္ေယာက္တည္း ေယာင္လည္လည္ျဖင့္ ဒြန္းသည္ အရက္ဘားဖက္ ေရာက္လာ၏။ သည္ေနရာက နည္းနည္း ျမင့္သျဖင့္ ကလပ္ တစ္ခုလံုးကုိ အေပၚစီးမွ ျမင္ရသည္။ အေပ်ာ့နဲ႔ပဲ စတာေပါ့ဟု ေတြးရင္း က်ားဘီယာ ႏွစ္လံုးဟု မွာလိုက္ရင္းက ေဘးဘီကို မ်က္လံုး ကစားလိုက္သည္။ သည္တြင္ပဲ ခ်ဳိျမျမ မ်က္၀န္းတစ္စံုႏွင့္ အၾကည့္ခ်င္း ခလုပ္တုိက္မိသည္။ လွလုိက္တာဟုေတြးရင္း က်ားဘီယာကို စုပ္လုိက္၏။ မိန္းကေလးက သူ႔အား တစ္ခ်က္မွ် ျပန္ၾကည့္ျပီး အၾကည့္ကို လႊဲလိုက္၏။ လွပေၾကာ့ရွင္းေသာ ကိုယ္ခႏၶာေလးကို ဒြန္းဖက္ ေက်ာေပးကာ တစ္စံုတစ္ခုကို ရွာေနသကဲ့သုိ႔ ရွိေလသည္။ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ စီးထားသျဖင့္ ေျဖာင့္တန္းေသာ ေပါင္တံကေလးမ်ားက သာလို႔ ေပၚလြင္ေနသည္။ တင္ပါးကေလးမ်ားကလည္း လံုးက်စ္ကားစြင့္လို႔ေန၏။ သူမက ဒြန္းကို ေနာက္တစ္ခ်က္ ၾကည့္ျပန္သည္။
သည္အခါတြင္ေတာ့ ဒြန္း၏ႏွလံုးသားမ်ား အခုန္ျမန္လာေတာ့သည္။ ထုိစဥ္မွာပင္ အလွနတ္ဘုရားမေလးက ဒြန္းဆီသုိ႔ ေလွ်ာက္လာ၏။ အင္ . . . မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒြန္းကို ေက်ာ္ကာသြားသည္။ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ ဒြန္း၏ ဘီယာေသာက္ေနသည့္တုိင္ ေျခာက္ေသြ႕ေနေသာ ပါးစပ္ထဲမွ စကားသံအခ်ဳိ႕ ထြက္လာသည္။ ဘယ္သူ႔ကို ရွာေနတာလဲဟင္?ခ်ဳိလြင့္ရင္ထဲတြင္ ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြား၏။ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဒြန္း၏ အသံကို ၾကားရသျဖင့္လား။ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ္လိုခ်င္တာ ရေတာ့မည္မုိ႔လား မေျပာတတ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ခ်ဳိလြင္ အရမ္း ရင္ခုန္ေနပါသည္။ လည္ပင္းနည္းနည္း ဟိုက္ေသာ အနက္ေရာင္ အက်ႌေလးကုိ ၀တ္ထားတာမို႔ ခ်ဳိလြင့္ရင္ေတြ ခုန္ေနတာကို ဒြန္းသတိထားမိလွ်င္ ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ ဒြန္းမွာ ခ်ဳိလြင့္ရင္သားမ်ားကို အာ႐ုံေရာက္ေနပံုရသျဖင့္ ပါးကေလးမ်ား ရွိန္းကနဲျဖစ္ေအာင္ ခ်ဳိလြင္ရွက္သြား၏။ အို . . . မဟုတ္ပါဘူး။ ခ်ဳိလြင့္ သူငယ္ခ်င္း ေရႊစင္ကို ရွာေနတာပါ ဒြန္းက နည္းနည္း ရဲတင္းလာျပီးေနာက္ စကားဆက္လုိက္သည္။ ဘဲဘဲကုိ ရွာတာ မဟုတ္ဘူးလားမဟုတ္ပါဘူး။ ဘာဘဲဘဲမွ မရွိဘူးသည္ေလာက္ဆုိလွ်င္ ဒြန္းစိတ္ခ်ျပီ။ လက္ထဲမွ တုိက္ဂါးတစ္လံုးကို ကမ္းေပးရင္း သိပ္လွတာပဲဟု ခ်ီးက်ဴးလိုက္၏။ ေကာင္မေလးက ခ်ဳိခ်ဳိလြင္လြင္ ရယ္ကာ အသာတၾကည္ပင္ ဘီယာကို ေသာက္သံုးသည္။ ကံတရားကို ဒြန္းမယံုခ်င္။ သည္ေကာင္မေလးသည္ ပ်ဳိျမစ္ႏုနယ္ျပီး တကယ္ကို ထြားသည္။ ေဒါက္ျမင့္ စီးထားေသာ အရပ္က ေျခာက္ေပထက္ မနည္းႏိုင္။ တင္ေတြ၊ ရင္ေတြကလည္း အေတာ့္ကို ထြားသည္။ သည္အခ်ိန္တြင္ ေအာက္ပိုင္းတစ္ေနရာမွ တင္းလာသည္ကို ဒြန္းတစ္ေယာက္ သတိျပဳလိုက္မိသည္။ သည္ေကာင္မေလးကို မရရင္ မျဖစ္ဟု သူ ၀န္ခံလုိက္ရေလသည္။ သူ႔ကို ဒြန္းတစ္ေယာက္ စိတ္၀င္စားေနသည္မွာ ခ်ဳိလြင့္အတြက္ သိပ္ကိုေသခ်ာေနပါသည္။ သူမကလည္း ဒြန္းကို လိုခ်င္ေနသည္မွာ တစ္ပိုင္းကုိ ေသမတတ္ပင္။ ခက္တာက ေျမာင္းေပးေနသည့္တုိင္ ေရက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မလာေသး။ ခ်ဳိလြင္ စိတ္မရွည္ေတာ့။ သည္ကေန႔ သိပ္ပူတာပဲေနာ္ ဟု ေျပာလိုက္ရင္းက အက်ႌရင္ပတ္ေလးကို ေလ၀င္ေစရန္ ဟေပးလိုက္သည္။ တစ္ဆက္တည္း သည္မွာ လူေတြ သိပ္မ်ားေတာ့ ပို ပူေနသလိုပဲ သည္ေလာက္ ပါးစပ္နားေရာက္ေနမွေတာ့ လွ်ာနဲ႔ ထုတ္လ်က္လိုက္မွာေပါ့။ ဒြန္းက လက္လြတ္မခံႏုိင္ေတာ့ပါ။ အဲဒါဆုိရင္ နားေအးပါးေအး ေအးေအးေဆးေဆး ေနလုိ႔ရမယ့္ေနရာတစ္ခု သြားရေအာင္ေလ ဘယ္နားသြားမလဲ။
အိမ္ျပန္ျပီးေတာ့ပဲ နားေတာ့မယ္ ပါးစပ္နားေရာက္ေနေသာ အစာကို ပုတ္ခ်ခံလိုက္ရသလိုမ်ဳိး ခံစားလိုက္ရသည္။ ဒြန္းတစ္ေယာက္ ၾကက္နာၾကီး လည္လိမ္သလို ငိုင္က်သြားသည္ကို ျမင္ရေသာအခါ ခ်ဳိလြင့္ရင္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးျခင္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္သြားသည္။ သူခံစားေနရသည္ကို မၾကည့္ရက္သျဖင့္ ခပ္ျမန္ျမန္ကေလး ေျပာလုိက္သည္။ ကားမေမာင္းႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ကုိဒြန္း လိုက္ပို႔ေပးမလား သည္လုိက်ျပန္ေတာ့လဲ ဒြန္းျပံဳးလုိက္သည္မွာ ေမး႐ိုးျပဳတ္ေတာ့မလားလို႔ေတာင္ ထင္ရေလသည္။ ယိုင္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လာေသာ ခ်ဳိလြင့္ပုခံုးကေလးကို အသာကေလး ဖက္ရင္း ဒြန္းက အခန္းထဲ ျမန္ျမန္၀င္လိုက္၏။ အခန္းတံခါးကို ျပန္ပိတ္လိုက္ျပီးသည္ႏွင့္ ခ်ဳိလြင္က ဒြန္း၏ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္သြားေတာ့သည္။ အနမ္းေတြ ဖလွယ္ျပီးေနာက္ ခ်ဳိလြင္က ပါးစပ္ကို ဟေပးလိုက္သည္။ ဒြန္း၏လွ်ာက ခ်က္ခ်င္းပင္ ထုိး၀င္လာ၏။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ကာ လွ်ာခ်င္းကလိေနရင္းကေန ဒြန္း၏ ပုဆုိးထဲ ထုိးထားေသာ ပုိက္ဆံအိတ္က ခ်ဳိလြင့္ဗိုက္ကို လာေထာက္မိေနသည္။ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ခါးေနာက္ေက်ာမွာ ထုိးထားတာ မဟုတ္ဘူး ဟု ေတြးမိေသာ္လည္း ခါးေနာက္ေက်ာမွာ ထုိးပါက ခါးပိုက္ႏႈိက္ခံရတတ္သည္ကို ခ်က္ခ်င္းပင္ သေဘာေပါက္လိုက္၏။ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ပုဆုိးၾကားထဲ ထုိးထားရင္ အဲသည္ပုဆိုးကို ခြၽတ္ပစ္မယ္ဟု ေတြးရင္း ဘီယာအရွိန္ျဖင့္ နဂိုကထက္ ရဲတင္းေနေသာ ခ်ဳိလြင္က ဒြန္း၏နားနားကပ္ကာ အထဲသြားရေအာင္ ဟု ေဆာ္ၾသလုိက္၏။ ဒြန္းကဖ်တ္ကနဲ ခ်ဳိလြင့္ကို ေပြ႕ယူလိုက္ေတာ့ ခ်ဳိလြင့္ရင္ထဲ ေအးကနဲ ေႏြးကာသြားသည္။ ေအးကနဲဆုိတာက သည္လုိ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ အေပြ႕မခံဖူးသျဖင့္ လန္႔သြားျခင္း ျဖစ္ျပီး ေႏြးကနဲဆိုတာကေတာ့ ဒြန္း၏ ရင္ခြင္ၾကီးက ေႏြးေထြးလြန္းလွသျဖင့္ ျဖစ္ေလသည္။ အားကစားလုပ္ေသာ ဒြန္း၏ ရင္အုပ္ႏွင့္ လက္ေမာင္းသားမ်ားမွာ ဖုထစ္႐ုန္းၾကြလို႔ေနသည္။ ဒါမ်ဳိးၾကီးကို ဟိုေကာင္မ ေရႊစင္ ဘယ္ေလာက္လိုခ်င္မလဲ ဟု ေတြးမိေသာအခါ ခ်ဳိလြင့္ရင္ထဲတြင္ ပီတိတို႔ ျဖာေ၀သြားသည္။ ]]ေယာက္်ားေတြဆုိတာ ငါနဲ႔မေတြ႕ခင္သာ ေဟာသည္ေပတံလို ေထာင္ေနတာ။ ငါနဲ႔ေတြ႕လုိက္ရင္ သည္ပီေက၀ါးဖတ္လို ေပ်ာ့သြားတာပဲဟု ဆုိေလ့ရွိေသာ ေရႊစင္ကို သည္တစ္ခါေတာ့ အျပတ္ခ်ဳိးႏိုင္ျပီဟု ေတြးရင္း ခ်ဳိလြင့္စိတ္ထဲတြင္ ၾကည္ႏူးလ်က္ရွိသည္။
တစ္ေန႔လည္လံုး ၾကားခဲ့ရေသာ ဒြန္း၏ခ်ီးက်ဴးစကားတို႔ကို ျပန္စဥ္းစားရင္း ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ေနသည္မို႔ မည္သုိ႔မည္ပုံ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္လာသည္ကိုပင္ မသိလုိက္ေခ်။ ဒြန္းက လက္ျမန္ေျချမန္ျဖင့္ ခ်ဳိလြင့္ အက်ႌႏွင့္ စကတ္ကို ခြၽတ္ပစ္လုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့ သူ႔စပို႔ရွပ္ကို သူျပန္ခြၽတ္ကာ ေနာက္ဆံုးတြင္မွ ႐ုန္းကန္ေနေသာ ညီေလးကို ထြက္ေပါက္ေပးသည့္ အေနျဖင့္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ဆြဲခ်လိုက္သည္။ စိတ္ထဲမွေတာ့ သည္ေကာင္မေလး ထြက္ေျပးလွ်င္လဲ အခန္းတံခါးကို ပိတ္ထားသျဖင့္ သူ႔လက္က လြတ္ေအာင္ မေျပးႏိုင္ေလာက္ဟု ခန္႔မွန္းေနမိသည္။ ေအာင္မယ္ေလးေတာ့ ခ်ဳိလြင့္ပါးစပ္မွ ထြက္လာေသာ အသံပါ။ ဒြန္းသည္ ပုိုက္ဆံအိတ္ကို ခါးပံုစထဲ ထိုးေလ့ရွိသူမဟုတ္မွန္း ခ်ဳိလြင္ သိလုိက္ရပါျပီ။ အခုနက ခ်ဳိလြင့္ဗိုက္ကို လာေထာက္မိေသာ အရာမွာ ဒြန္း၏ညီေတာ္ေမာင္သာ ျဖစ္သည္။ ပံုမွန္ဆုိလွ်င္ ရွစ္လက္မေက်ာ္ေသာ စံခ်ိန္လြန္လီးကုိ ျမင္ပါက ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ ထြက္ေျပးမိမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုေတာ့ အရက္ကေလး ၀င္ထားသျဖင့္ ထြက္ေျပးဖို႔ကို စိတ္ပင္မကူးမိ။ ဘာေတြကို စိတ္ကူးမိေနသလဲေတာ့ မသိ။ သူမ၏ လက္တစ္ဖက္က ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္သြားသည္ကိုေတာ့ ဒြန္းျမင္လုိက္ရသျဖင့္ သိန္းထီေပါက္သူပမာ ေပ်ာ္ျမဴးသြားသည္။ ဒြန္းက အေပ်ာ္တစ္၀က္ျဖင့္ ခ်ဳိလြင့္ကို ကုတင္ေပၚ တြန္းလွဲကာ အေပၚမွ တက္ခြလိုက္သည္။ သူ႔လက္ထဲမွ ညီေတာ္ေမာင္က ၾကီးသထက္ ၾကီးလို႔လာသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ထည့္ေတာ့မည္ဟု ခ်ဳိလြင့္ညီမေလးေရွ႕ ေတ့လိုက္ေသာအခါ ခ်ဳိလြင္က ဆတ္ကနဲ ႐ုန္းေတာ့သည္။ မ . . . မျဖစ္ဘူးထင္တယ္။ မလုပ္ပါနဲ႔ဦး ဟာကြာ . . . ကိုယ့္ကိုလဲ သနားပါဦး။ သည္မွာ တိုးလို႔တန္းလန္းၾကီး ျဖစ္ေနျပီအဲသည္ေလာက္ဆုိရင္ေတာ့ မျဖစ္ဘူး။ ကြဲသြားလိမ့္မယ္။ ခ်ဳိလြင္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ေျပာေလ။ တစ္ျခားဟာ လုပ္ေပးမယ္ေနာ္။ . . . စုပ္ေပးရမလားမခ်င့္မရဲျဖင့္ ဒြန္းက သူ႔ညီေတာ္ေမာင္ကို ခ်ဳိလြင့္ပါးစပ္နား ေတ့ေပး၏။
ဟ . . . က်ယ္က်ယ္ဟ။ အက်ယ္ၾကီးဟ ဟု သြားဆရာ၀န္မ်ား ဆုိေလ့ရွိသလုိပင္ ခ်ဳိလြင္က ပါးစပ္ကို အစြမ္းကုန္ျဖဲကာ သူမ၏ လက္ဖ်ံ႐ိုးေလာက္နီးနီးရွိေသာ တုတ္ရွည္ၾကီးကို ငံုခဲလုိက္သည္။ အေရျပားျဖတ္ထားေသာ ဒြန္း၏ ဒစ္ဖ်ားမွာ နည္းနည္းေနာေနာမဟုတ္။ ပါးစပ္ကို အစြမ္းကုန္ျဖဲမွ အေတာ္ေလာက္ျဖစ္သည္။ က်င္ငယ္ထြက္သည့္ အေပါက္ကေလးကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ကလိလိုက္ေတာ့ ဒြန္းတစ္ေယာက္ ထြန္႔ထြန္႔လူးသြားသည္။ ခ်ဳိလြင္က အားတက္လာျပီး ဒစ္ဖ်ားကိုငံုကာ သြားျဖင့္ အနည္းငယ္ ကိုက္ေပးလိုက္၏။ ဒါတင္မက ဒြန္း၏လီးၾကီးကို အဖ်ားမွ အရင္းတုိင္ လွ်ာျဖင့္ အားရပါးရ လ်က္ေပးလိုက္ေလသည္။ အား . . . ေကာင္းလုိက္တာ ခ်ဳိရယ္ ဒြန္း၏ အားေပးသံေၾကာင့္ ခ်ဳိလြင္အားတက္လာျပီး ဥေတြကိုပါ ငံုလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေအာက္မွအေပၚ ျပန္တက္ျပန္သည္။ ဒြန္းက အားမရေတာ့ပဲ ခ်ဳိလြင့္ေခါင္းကို ဆုပ္ကာ သူ႔ဒုတ္ကို ထုိးထည့္လိုက္သည္။ ေလးလက္မထက္ ပိုမ၀င္ႏုိင္ပါေခ်။ ခ်ဳိလြင္သည္ အေလ်ာ္ေပးသည့္အေနျဖင့္ လြတ္ေနေသာ အရင္းပိုင္းကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ဂြင္းတုိက္ေပးလိုက္သည္။ လီးၾကီးက ခ်ဳိလြင့္ပါးစပ္အတြင္း၀ယ္ ပိုလို႔ၾကီးလာသေယာင္ရွိ၏။ ေၾကာက္လာေသာ ခ်ဳိလြင္က ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ျဖင့္ ထုတ္လိုက္ပါေတာ့ ကိုရယ္။ ကို႔ဟာၾကီးက အရမ္းၾကီးေနတယ္။ အရည္ေတြ ထုတ္လိုက္မွ ေပ်ာ့သြားမွာ။ အဲသည္ေတာ့မွ ထုတ္လိုက္ၾကရေအာင္ေနာ္ဒါလည္း ဟုတ္သားပဲဟု ေတြးရင္း ဒြန္းက သုက္လႊတ္ရန္ ၾကိဳးစားသည္။ သည္တစ္ေခါက္တြင္ေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္တုန္းကလို မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ေပကုန္ေအာင္ မပန္းမိေစရန္ သတိထား၏။ ခ်ဳိလြင္ကလည္း စုပ္ေပးေနရင္းက လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ ေပါင္ၾကားထဲမွ အေစ့ေလးကို ပြတ္ေပးရင္း ဖီလင္ယူေနသည္။ သည္လိုျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္သား အရွိန္ေတြတက္လာျပီးေနာက္ ခ်ဳိလြင္က အားစိုက္ကာ စုပ္ေပးသည္။ ပန္းတုိင္ႏွင့္ နီးသထက္ နီးလာျပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ ဒြန္းတစ္ေယာက္ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ ျဖစ္လာသည္တြင္ ျပီးခါနီးျပီဟု သိေသာ ခ်ဳိလြင္က အားကုန္ကုန္းစုပ္လိုက္ရာ ဒြန္းေရာ သူ႔ညီေလးပါ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ျဖင့္ ျပီးသြားေလသည္။
ထြက္လာသမွ် လရည္မ်ားကို ခ်ဳိလြင္က ေလာဘတၾကီး စုပ္ယူလိုက္၏။ တစ္လုပ္စာ အျပည့္ရေသာအခါ မ်ဳိခ်လိုက္ျပီးေနာက္ က်န္ေသာ အကပ္အသပ္မ်ားကို လွ်ာျဖင့္လ်က္ယူလိုက္သည္။ သည္ေလာက္ၾကီးေသာ လီးႏွင့္ သည္ေလာက္ၾကီးေသာ ေ၀ွးေစ့မ်ားမွ ထြက္ေသာ သုက္ရည္မ်ားမွာ နည္းေနသည္ဟု ခ်ဳိလြင့္စိတ္ထဲတြင္ ထင္လိုက္မိေလသည္။ အမွန္မွာ အစိုးရိမ္ၾကီးေသာ ဒြန္းက ဥမ်ားထဲမွ သုက္ကို မလႊတ္ပဲ အတင္းေအာင့္ထားျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ အက်ဳိးဆက္မွာ ေဘာေအာင့္လာျပီး မ်က္ႏွာ႐ႈံ႕လုိက္မိသည္။ ခ်ဳိလြင္က သတိထားလိုက္မိျပီး ဘာျဖစ္တာလဲ ကို ဟု ေမးလိုက္ေသာ္လည္း ဒြန္းက ဘာစကားမွမေျပာပဲ သူမကို ကုတင္ေပၚ တြန္းလွဲလိုက္ရာ ငိုခ်င္လ်က္ လက္တုိ႔ျဖစ္ေနေသာ ခ်ဳိလြင္က အခ်ိန္မဆိုင္းပဲ ေပါင္ကားျပီး လမ္းခင္းေပးလိုက္သည္။ ကုတင္ေပၚ အသာတက္လာေသာ ဒြန္း၏ေပါင္ၾကားထဲမွ ရွစ္လက္မ ေပတံၾကီးမွာ ယခင္အတုိင္းပင္ မာေက်ာဆဲ။ ခ်ဳိလြင့္ ေစာက္ပတ္ကေလးထဲမွ တထုတ္ထုတ္ျဖင့္ ယားလာ၏။ အခုနကတည္းက ပြတ္ထားသျဖင့္ ေစာက္ရည္ေတြ ေညာင္ေစးက်ေအာင္ ေစးေနျပီ ျဖစ္ေလသည္။ ခ်ဳိလြင္က ကုတင္ေပၚ လွဲခ်ကာ မ်က္ေစ့မ်ား မွိတ္ထားလိုက္သည္။ ခ်စ္သူသေဘာက် လုပ္ပါေစ။ ျဖစ္လုိရာ ျဖစ္ပါေစေတာ့။ လီးဒစ္ၾကီး ၀င္လာေသာအခါ ခ်ဳိလြင့္ေပါင္ၾကီးမ်ား ပိုကားသြားသည္။ ကန္႔ကြက္သံ တစ္စံုတစ္ရာ မၾကားရသျဖင့္ ဒြန္းက အသာကေလး ေရွ႕တုိးလုိက္၏။ ပုခံုးပိုင္း ၀င္သြားေသာအခါ ခ်ဳိလြင့္ထံမွ တအင္းအင္းျဖင့္ အသံထြက္လာသည္၊ နာက်င္ပံုေတာ့ မရေခ်။ ခ်ဳိလြင့္ ေစာက္ပတ္ကေလးထဲမွ တထုတ္ထုတ္ ေသြးတုိးေနသည္ကို ဒြန္းက ခံစားေနသလို ဒြန္း၏ ဒစ္ဖ်ားမွ တထုတ္ထုတ္ ေသြးခုန္ေနသည္ကို ခ်ဳိလြင္က အာ႐ုံခံေနမိသည္။ ပူေႏြးေသာ ခံစားမႈက ေစာက္ပတ္မွတစ္ဆင့္ သူမတစ္ကုိယ္လံုးသို႔ ျပန္႔သြားျပီးေနာက္ ေရေႏြးေႏြးျဖင့္ ေရခ်ဳိးေနရသလိုမ်ဳိး ဇိမ္ရွိလွသည္။ မိနစ္ပုိင္းကေလး ျငိမ္ေနမိသည္က စိတ္တြင္းမွာ တစ္ကမၻာေလာက္ၾကာသည္ ထင္ရ၏။ သည့္ေနာက္မွာေတာ့ ဒြန္းက ေရွ႕ထပ္တုိးလိုက္သည္။ လီးတစ္၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ၀င္ေသာအခါ ခ်ဳိလြင့္လက္ကေလးေတြက ဒြန္းကို တြန္းရင္း ေပါင္ေတြကို ေစ့လိုက္၏။ ဒြန္းက အ၀င္မၾကမ္းရဲပဲ ခ်ဳိလြင့္ႏုိ႔ေတြကို ကုန္းစို႔ေပးလိုက္သည္။
သည္ေလာက္တုတ္ေသာ လီးၾကီး တစ္၀က္ေက်ာ္ ၀င္ေနတာကိုေတာင္ မေအာ္တာကို ဒြန္းအံ့အားသင့္သည္။ သည္ေကာင္မေလးႏွင့္ ေတြ႕ရေအာင္ ဖန္လာေသာ ကံတရားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ေနမိသည္။ ခ်ဳိလြင့္ ေခါင္းကေလး ေနာက္သို႔ လန္သြားသည္။ အခုနက နည္းနည္း နာသလို ရွိသျဖင့္ ေပါင္ကို ေစ့လိုက္ေတာ့ ဒြန္း ဆက္မသြင္းႏုိင္ေတာ့။ ခ်က္ခ်င္းလိုလိုပင္ နာတာေပ်ာက္ျပီး အရမ္းယားလာသည္။ ယားတာလဲမဟုတ္။ ခံလုိ႔ ေကာင္းလွသည္။ ေပါင္ေတြကို ေစ့လုိက္၊ ကားလုိက္ လုပ္ေပးေနမိသည္။ အလိုက္သိေသာ ဒြန္းက အသာကေလး ႏႈတ္ျပီး ျပန္ေဆာင့္သည္။ အရင္းအထိ မသြင္းပဲ တစ္၀က္ေလာက္သာ အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေပးေနရင္းမွ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း မသိမသာကေလး တိုး၀င္လာသည္။ သိပ္မၾကာပါ။ အရွိန္တက္ေနေသာ ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ ေကာ့လန္ကာ ျပီးသြားေတာ့၏။ အား . . . မရေတာ့ဘူး။ ထြက္ျပီ။ ထြက္ကုန္ျပီကြာ။ အား . . . ဒြန္း၏ေက်ာျပင္ၾကီးကို ကုတ္ဖဲ့ရင္း ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ ထြက္သြား၏။ သူမ၏ သန္စြမ္းလွေသာ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းက အတင္းပင္ ညႇပ္ထားသည္မို႔ ဒြန္းပင္လႈပ္၍မရ။ ခ်ဳိလြင္ျပီးတာ ခဏေလးမို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ ဒြန္းလို ၾကံ႕ခိုင္ေသာလူမို႔သာ ခံႏုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ပိန္ေညႇာင္ေညႇာင္ ကိုရီးယားမင္းသားေတြလို ပံုစံမ်ဳိး ဆုိလွ်င္ေတာ့ ခါးက်ဳိးသြားႏိုင္သည္။ ဒါေပမယ့္ အဲသည္လို လူပိန္ေလးေတြကလည္း ခ်ဳိလြင့္လို ေကာင္မေလးမ်ဳိးကို သည္လုိမ်ဳိး ေက်ေက်နပ္နပ္ ကိစၥျပီးေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးႏုိင္မည္မဟုတ္။ သူ႔လီးဒါဏ္ေၾကာင့္ ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ မခ်ိမဆန္႔ ခံစားျပီး အရည္ေတြ ထြက္ကုန္သည္ကို ဒြန္းက ေက်နပ္စြာ ၾကည့္ရင္း ခ်ဳိလြင့္ႏွဖူးေလးကို ညင္သာစြာ နမ္း႐ႈိက္လိုက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ခ်ဳိလြင့္ နားရြက္ေလးမ်ားကို မနာေအာင္ အသာကေလး ကိုက္ေပးလိုက္သည္။ ဒြန္း၏လီးေအာက္တြင္ မ႐ႈမလွ ခံစားရေနေသာ ခ်ဳိလြင္သည္ ဒြန္းကို ပါးခ်င္းအပ္ကာ အတင္းဖက္ထားေတာ့သည္။ ဒြန္းက ရင္ထဲတြင္ ဖိုးၾကိဳင္းတုတ္ ျဖစ္သြားျပီး ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးကို ေဆာင့္ရန္ ၾကိဳးစားလိုက္သည္။ ခ်က္ခ်င္းေတာ့ လႈပ္၍ပင္မရ။ ခ်ဳိလြင္ျပီးတာ အရွိန္ေသသြားေတာ့မွ အသာကေလး နည္းနည္းေညႇာင့္ေပးလိုက္သည္။ လီးက ေျခာက္လက္မေက်ာ္ ၀င္သြားျပီမို႔ အျပင္မွာ ႏွစ္လက္မခန္႔သာ က်န္ေတာ့သည္။
ဒြန္း၏မ်က္ႏွာမွ အျပံဳးရိပ္ကို ျမင္ရေသာအခါ ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ ရွက္သြား၏။ အခုနက ကုတ္လိုက္၊ ျခစ္လုိက္ျဖင့္ အိေျႏၵသိကၡာ တစ္စက္မွမရွိေအာင္ ျပဳမူခဲ့မိသည္မ်ားကို ျပန္လည္သတိရေသာအခါ ေသေလာက္ေအာင္ ရွက္မိေတာ့သည္။ ဦးေႏွာက္က ရွက္ေလေလ၊ ႏွလံုးသားက ခံစားရေလေလ၊ ျပီးေတာ့ ေစာက္ပတ္ေလးက ပိုက်ဥ္းေလေလ ျဖစ္ကာ ခ်ဳိလြင့္ဖီလင္မ်ား တက္လာျပန္သည္။ ေယာက္်ားလီးႏွင့္ အေတြ႕အၾကံဳမရွိတာလဲ မဟုတ္။ ဒါေပမယ့္ သည္တစ္ေယာက္ကိုမွ ဘာလို႔သည္ေလာက္ စြဲမက္ေနသည္ကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပင္ နားမလည္ႏိုင္။ အခုေတာ့ ဒြန္းက သူမကို အထင္ေသးသြားျပီဟု ခ်ဳိလြင္တစ္ထစ္ခ် ယူဆလိုက္မိေတာ့သည္။ ငါကလည္း ငါပါပဲေလ။ သည္ကေန႔ပဲ စကားေျပာတယ္။ အခုေတာ့ တစ္တစ္ခြခြကို အလုိးခံေနမိတယ္။ ေသလိုက္ပါေတာ့ မိခ်ဳိလြင္ရယ္ ဒြန္းျပံဳးေနမိသည္မွာ ခ်ဳိလြင့္ကို အထင္ေသးေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ပါ။ သူ႔လီးကို ေျခာက္လက္မအထိ အံၾကိတ္ခံေနေသာ ခ်စ္သူေလးကို ၾကည့္ရင္း အခ်စ္စိတ္ေတြ တုိးေနသျဖင့္ ပီတိအျပည့္ျဖင့္ ျပံဳးလုိက္မိျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဒြန္းက ခ်ဳိလြင့္နားနားကပ္ခါ တုိးတိုးေလး ေျပာလုိက္သည္။ ခ်စ္တယ္ ခ်ဳိရယ္။ သိပ္ခ်စ္တယ္။ သိလား။ . . . ခ်ဳိက သိပ္လွတာပဲ။ ျပီးေတာ့ အေပး သိပ္ေကာင္းတယ္ သိလား။ဒြန္း၏ စကားမ်ားသည္ ပူေနေသာ ခ်ဳိလြင့္ရင္ကို ေအးသြားေစ၏။ ေအာက္မွ ထုိးထည့္ေနေသာ ရွစ္လက္မ လီးၾကီးကမူ ခ်ဳိလြင့္ညီမေလးကို မီးလိုပူေလာင္ ေစေလသည္။ ခ်ဳိ႕ကို သိပ္ . . . သိပ္ . . . ခ်စ္တယ္ကြာေနာက္ဆံုး စကားမ်ားကို ဒြန္းသည္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းႏွင့္ တစ္လံုးခ်င္း ကြဲျပားေအာင္ ေျပာ႐ုံမက ေအာက္မွလည္း တစ္ခ်က္ခ်င္း ခပ္ျပင္းျပင္း ညီေလးကို ေဆာင့္ထည့္လိုက္ေလရာ ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ မ်က္ျဖဴလန္ကာ ဒုတိယမၸိ ျပီးခ်င္လာျပန္ေလသည္။ ေကာ့လန္တက္လာျပန္ေသာ ခ်ဳိလြင့္ကို ၾကည့္ရင္း ဒြန္း၏ တစ္ကိုယ္လံုး ခ်စ္စိတ္မ်ား ျပည့္လာရသည္။ ခ်ဳိလြင္က ဘာမွမေျပာေသာ္လည္း သူမ၏ လိုအင္ကို သိလိုက္ေသာ ဒြန္းက အားစိုက္လ်က္ ေဆာင့္ေပးလိုက္ ေသာအခါ ေနာက္ထပ္ လက္တစ္သစ္ခန္႔ ၀င္သြား၏။
အြန္႔ . . . အြန္႔ . . . ေကာင္းလိုက္တာ ကိုရယ္။ ခ်ဳိလြင္ ျပီးေတာ့မယ္။ ျပီးေတာ့မယ္ သိလား ေရထဲမွ ငါးကို ကုန္းေပၚတင္လိုက္သလုိ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနေသာ ခ်ဳိလြင္အား ပုခံုးမွကိုင္ကာ ဒြန္းက ဖိထားလုိက္သည္။ ကို အဆံုးထိ သြင္းလုိက္မယ္ေနာ္ ခ်ဳိ။ နည္းနည္း ေအာင့္ခံလိုက္ေနာ္ဟု ေျပာလည္းေျပာ ေအာက္မွလည္း ေဆာင့္ထည့္လုိက္သည္။ ခ်ဳိလြင္က နာက်င္ခံခက္ ျဖစ္သြားသျဖင့္ ဒြန္းကို အတင္း တြန္းထုတ္ျပန္၏။ သည္တစ္ခါေတာ့ ဒြန္း ၾကမ္းေတာ့၏။ ခ်ဳိလြင့္ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို ကုိင္ကာ အတင္းပင္ ေဆာင့္ထည့္သည္။ တစ္လက္မ ထပ္၀င္သြား ေသာအခါတြင္ကား ခ်ဳိလြင္က အတင္း႐ုန္းသည္ႏွင့္ သူမခါးကို ကိုင္ထားေသာ ဒြန္းလက္မ်ား ျပဳတ္ထြက္သြားရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ တင္းၾကပ္စြာ ၀င္ေနေသာ လီးၾကီးကား လံုး၀မကြၽတ္ေခ်။ င႐ုတ္သီးႏွင့္ ပက္ခံလိုက္ရသည့္ပမာ ခ်ဳိလြင္သည္ အတင္းပင္ ေအာ္ေတာ့၏။ သို႔ေသာ္ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကား ဒြန္း၏ခါးကို တင္းၾကပ္စြာ ညႇပ္ထားဆဲ။ ေစာက္ပတ္ ကြဲသြားတာလား။ ကာမအထြတ္အထိပ္ ေရာက္ျပီး ျပီးသြားတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ခုလံုးလားကို ဒြန္း မေ၀ခြဲတတ္။ သိလည္း မသိခ်င္ေတာ့။ ခ်ဳိလြင့္ေပါင္ေတြ နည္းနည္းေလ်ာ့သြားသည္ႏွင့္ အားကုိတိုးကာ ေဆာင့္ေတာ့၏။ ႏွစ္ေယာက္လံုးမွာ အရက္အရွိန္ႏွင့္ ရမက္အရွိန္ ႏွစ္ခုေပါင္းကာ ကြဲကြဲျပဲျပဲ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ေခ်။ ခ်ဳိလြင္ကလည္း ဒြန္းၾကမ္းလာသည္ကို မတားႏိုင္ေတာ့။ သူမသည္လည္း ေအာက္မွ ေစာက္ရည္ေတြ သာမက ေသးေတြပါ တပြက္ပြက္ ပန္းကာ တစ္ခ်ီျပီးတစ္ခ်ီ ျပီးေနေတာ့သည္။ သည္တစ္ခါ ျပီးတာ အေတာ့္ကိုၾကမ္းသည္။ အရည္ေတြႏွင့္အတူ အသိစိတ္ေတြပါ လိုက္ထြက္ကုန္သည္။ ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ နတ္ျပည္ ေရာက္သြားသလုိပင္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေ၀ါကနဲ ပန္းထြက္သြားေသာ အရည္မ်ားေနာက္သို႔ စိတ္ေတြပါ}ပါသြား၏။ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ ဒြန္းကိုကုတ္ဖဲ့မိေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းလိုလုိပင္ ေလေလ်ာ့လိုက္ေသာ ေဘာလံုးပမာ ဒူးေတြေခ်ာင္ကာ ေပ်ာ့က်သြား၏။ ထုိတစ္ခဏေလးသည္ ခ်ဳိလြင့္အတြက္ တစ္ကမၻာေလာက္ ၾကာသလိုပင္။ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ စီးစီးပိုင္ပိုင္ၾကီး ရွိေနေသာ လီးၾကီးေၾကာင့္ ခ်ဳိလြင့္အိပ္မက္ေတြ လွပလို႔ေနသည္။ ခဏေနေတာ့ ခ်ဳိလြင့္ကို ဖုတ္ကနဲ နတ္ျပည္မွ ျပန္က်လာေအာင္ ထုိးခ်လိုက္သည္ကလည္း ထိုလီးၾကီးပင္ျဖစ္သည္။ ေလးေလးမွန္မွန္ျဖင့္ ၀င္လုိက္ထြက္လိုက္ လုိးေနေသာ လီးၾကီးေၾကာင့္ ခ်ဳိလြင္ သတိျပန္ရလာသည္။
ခ်ဳိလြင္ မ်က္စိ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူ႔ကို စိုးရိမ္တၾကီး ၾကည့္ေနသည့္ ဒြန္း၏ မ်က္၀န္းမ်ားကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ အခုနက ျပီးခ်င္တုိင္း ျပီး၊ ျဖစ္ခ်င္တုိင္း ျဖစ္ခဲ့သည္ကို သတိရလိုက္ျပီး ခ်ဳိလြင္ ေတာ္ေတာ္ရွက္သြားသည္မို႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စူကာ ဘာလို႔ သည္ေလာက္ၾကည့္ေနရတာလဲ ဟု ရန္ေထာင္လုိက္၏။ ဒြန္း ကလည္း သူ႔အပူႏွင့္သူ။ သူစိတ္ပူသည္ကေတာ့ ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ ေသသြားမွာကိုပင္ ျဖစ္သည္။ အရင္တုန္းက သူ႔လီးတစ္၀က္အထိ ဘယ္မိန္းကေလးမွ မခံႏိုင္ခဲ့။ အခုေတာ့ ခုနစ္လက္မေက်ာ္အထိ ခ်ဳိလြင္က ခံခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။ ျပီးေတာ့ ေသလုမတတ္ ေအာ္ဟစ္ေနေသးသည္။ ခ်ဳိလြင္ေအာ္သည္မွာ နာလို႔လား၊ ေကာင္းလို႔လား၊ သူမသိေခ်။ ဒါတင္မက သူတုိ႔လုပ္ေနတာ အေတာ္ပင္ ၾကာေလျပီ။ လက္ေ၀ွ႔ထုိးက်င့္ရာတြင္ ငါးမိနစ္ တစ္ဆက္ရွင္ က်င့္ေလ့ရွိေသာ ဒြန္းအတြက္ အခ်ိန္မွန္းရတာ သိပ္မခက္ပါ။ အနည္းဆံုး ဆယ့္ငါးမိနစ္မွ နာရီ၀က္ခန္႔ရွိျပီဟု ဒြန္းခန္႔မွန္းမိသည္။ အခုေတာ့ ခ်ဳိလြင္ သတိျပန္ရလာသည္ကုိ ေတြ႕ရေသာအခါ ဒြန္းသိပ္ေပ်ာ္သြားျပီး ႏွင္းဆီဖူးသ႑ာန္ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ၾကင္ၾကင္နာနာ နမ္းလုိက္မိသည္။ ခ်ဳိလြင္က လိုလိုလားလားပင္ ျပန္လည္စုပ္ယူလိုက္၏။ ထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖက္လိုက္မိၾကသည္။ အ၀တ္အစားမပါေသာ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခု တစ္သားတည္းပမာ ပူးကပ္လို႔သြား၏။ ခ်ဳိလြင့္လက္ေတြက ဒြန္းလက္မ်ားကို ဆုပ္ကာ သူမႏို႔ေတြေပၚ တင္ေပးလိုက္မိသည္။ မာေတာင္ေနေသာ ႏို႔သီးေခါင္းကေလးမ်ားကို ဒြန္းက လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ေခ်ေပးလုိက္ေတာ့ ခ်ဳိလြင့္ဖင္ၾကီးေတြ ေကာ့လန္တက္လာသည္။ ခ်ဳိလြင္ ငံု႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ ဆီးစပ္မ်ားက ပူးကပ္ေနျပီ။ အခုနက ပါးစပ္ျဖင့္ပင္ မငံုႏိုင္ေသာ ဒြန္း၏လီးၾကီးတစ္ေခ်ာင္းလံုး သူမေစာက္ပတ္ထဲ ၀င္သြားသည္ကုိ ျပန္ေတြးမိေသာအခါ ခ်ဳိလြင့္တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ကာသြားသည္။ ေၾကာက္လုိ႔ေတာ့မဟုတ္၊ ဖီလင္ေတြ တက္လာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။
သည္အခြင့္အေရးကို အရယူျပီး ဒြန္းက နည္းနည္းဖိထည့္လုိက္သည္။ လက္ႏွစ္သစ္ေလာက္ အက်န္တြင္ ခ်ဳိလြင့္မ်က္ႏွာကေလး ႐ႈံ႕မဲ့ကာ ထပ္မသြင္းေတာ့နဲ႔ ဟု တားေလေတာ့သည္။ ေပါင္ေတြကို ေစ့ထားျပီး ေစာက္ပတ္ကို အတင္း႐ႈံ႕ထားသည္မုိ႔ ဒြန္း ဘာမွ ဆက္လုပ္၍ မရ။ မ်က္ႏွာကေလး ငယ္ေနျပီး အသနားခံေနေသာ ခ်ဳိလြင့္မ်က္၀န္းေလးမ်ားကို ေတြ႕လုိက္ရေသာအခါ ဒြန္းအသာကေလး ဆြဲထုတ္မိလုိက္သည္။ ဒြန္း၏ နဖူးမွ ေခြၽးမ်ား ခ်ဳိလြင့္ကိုယ္ေပၚ က်လာမွ သတိရလိုက္သည္။ သူမတစ္ကိုယ္လံုးလည္း ေခြၽးေတြ၊ ေစာက္ရည္ေတြႏွင့္ ရႊဲေနေလျပီ။ ေအာက္ဖက္မွာေတာ့ ပူေလာင္အိုက္စပ္ျပီး ေမြ႕ရာတစ္ခုလံုး သူတုိ႔ကိုယ္မွထြက္ေသာ အရည္မ်ဳိးစံုျဖင့္ အုိင္ထြန္းေနေလ၏။ ဒြန္း၏နဖူးမွ ေခြၽးသီးမ်ားကို လက္ျဖင့္ သုတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ဒြန္းက ျပံဳးလုိက္ျပီး အသာကေလး တစ္ခ်က္ခ်င္း မထိတထိ ေဆာင့္ေပးလိုက္ရာ ခ်ဳိလြင့္ထံမွ ညည္းသံေလးမ်ား ျပန္ၾကားရသည္။ အဟင့္ . . . အဟင့္ . . . ကိုရယ္ခ်ဳိေလး . . . ကိုယ့္ကို ခ်စ္လားခ်စ္လည္းခ်စ္တယ္၊ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္တယ္။ ခ်စ္တာကေတာ့ ခ်ဳိ နည္းနည္းနာတာနဲ႔ ရပ္ေပးလို႔။ ေၾကာက္တာကေတာ့ . . . သူ႔ဟာၾကီးက သိပ္ၾကီးလို႔။ ျပီးေတာ့ . . . နားစိုက္ေထာင္ေနေသာ ဒြန္းကို ၾကည့္ရင္း ခ်ဳိလြင္က ညႇဳိ႕အားျပင္းေသာ ညဳတုတု ေလသံေလးျဖင့္ ကိုက သိပ္လုပ္ႏုိင္တာပဲ။ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ။ အခုထိ မထြက္ေသးဘူး ေျပာေနရင္းမွ ေရႊစင့္ကို သတိရသြားျပီး ခ်ဳိလြင္က နာရီကို လွမ္းၾကည့္လုိက္သည္။ အခ်ိန္အေတာ္လင့္သြားျပီကို သိေသာအခါ ခ်ဳိလြင့္စိတ္ထဲမွ ေျပာလိုက္မိ၏။ ျမန္ျမန္လုပ္မွပဲ။ ဟိုေကာင္မ ဖင္ခံရာက ျပန္လာရင္ ဒုကၡခ်ဳိလြင့္အေနျဖင့္ သည္လီးကို မည္သူႏွင့္မွ် ေ၀မစားႏုိင္ေခ်။ ဒြန္းကို သူမသာလွ်င္ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ထားခ်င္သည္။ ေရႊစင့္အေနျဖင့္ အလုိးခံခ်င္ပါက လိုးေပးမည့္သူေတြ မရွားပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ေရႊစင္က ေယာက္်ားေတြကို စြဲေအာင္လုပ္တတ္သည္မို႔ ေရႊစင့္ေနာက္ ဒြန္းပါသြားမည္ကို ခ်ဳိလြင္စိုးရိမ္ပါသည္။ ဒြန္းကေတာ့ ဒါေတြကို မသိ။ မျပီးေသးဘူးလား ကိုရယ္ ဟု ညဳတုတု ေျပာလိုက္ေသာ အသံေလးကို ၾကားေသာအခါ ဖတ္ကနဲ ဖတ္ကနဲ အားရ၀မ္းသာ ေဆာင့္ေတာ့၏။ အြန္႔ကနဲ အြန္႔ကနဲ အသံထြက္လာကာ ခ်ဳိလြင့္ေခါင္းကေလး လန္က်သြားေတာ့သည္။
ေအာင့္ေအာင့္ျပီး နာသလုိ ေကာင္းသလုိၾကီး ျဖစ္ေနသျဖင့္ အသံပင္ မထြက္ႏုိင္။ ဒြန္းက သိပ္မၾကမ္းလို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္။ အျပာကားေတြထဲကလို ၾကမ္းပါက အသက္ပင္ ပါသြားေလာက္သည္။ အတင္းထိုး၀င္လာေသာ လီးၾကီးကို ခ်ဳိလြင့္ေစာက္ပတ္ၾကြက္သားေလးမ်ားက အတင္းညႇစ္ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ လံုး၀ေပ်ာ့က်မသြား။ သံမဏိေခ်ာင္းပမာ မာေတာင္ေနေသာ လီးၾကီးသည္ လံွရွည္တစ္ခုက ပိုးစကုိ ထုိးခြဲသလို ခ်ဳိလြင့္ ေစာက္ပတ္အဆံုးတုိင္ ဒုတ္ဒုတ္ထိ ၀င္ေရာက္သြားေလသည္။ ခ်ဳိလြင္သည္ ေပါင္ကိုကားျပီး ေစာက္ပတ္ကုိ ႐ႈံ႕ကာ ညႇစ္ရသည့္ အရသာကို သိလာျပီမို႔ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္တီတူးပမာ မုိးေပၚေထာင္ေပးလိုက္၏။ ဒြန္းအေနျဖင့္ လႈပ္ရွားရတာ ပိုလြတ္လပ္သြားျပီး လီးၾကီးက ခ်ဳိလြင့္ ဂလုိင္ေလးအတြင္း ေမႊေႏွာက္ေတာ့သည္။ ခ်ဳိလြင္ေသာ ညည္းသံေလးမ်ားက အခန္းတြင္း ပ်ံ႕လြင့္သြားသည္။ အသံပိုင္ရွင္ မိန္းမေခ်ာေလးမွာမူ ေခါင္းထဲမွာ ခ်ာခ်ာလည္ကာ ဘာေတြကို လုပ္မိလို႔ လုပ္မိမွန္းပင္ မသိေတာ့ေခ်။ ဒြန္းကို ကုတ္ဖဲ့လိုက္၊ အိပ္ရာခင္းေတြကို ဆုပ္နယ္ေခ်မြလိုက္၊ ေစာက္ရည္ေတြကို ပန္းထုတ္လိုက္၊ ေနာက္ဆံုးတြင္ တံေတြးမ်ားပင္ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွ စီးက်လာသည္။ ခ်ဳိလြင္ျပီးျပန္ပါျပီ။ ဒြန္းကား မျပီးေသးေခ်။ မိုင္တစ္ရာခရီးကို ေျပးလိုက္ရသည့္အလား ခ်ဳိလြင့္ရင္ထဲတြင္ ေမာဟုိက္လို႔ေနသည္။ ဒါေတာင္ သူမက အိပ္ရာေပၚလွဲကာ ေပါင္ကားျပီး ခံေနျခင္းျဖစ္သည္။ အေပၚမွ တက္ေဆာင့္ေနသူကေတာ့ ဘယ္လိုအင္အားမ်ဳိးနဲ႔ ေဆာင့္နိုင္သည္မသိ။ နာရီ၀က္လည္း ေက်ာ္ျပီ။ ခ်ဳိလြင္ျပီးတာလဲ သံုးခါရွိျပီ။ ေတာ္ပါေတာ့ ကိုရယ္။ ျပီးလိုက္ပါေတာ့။ မျပီးေသးဘူးလား ကိုရယ္။ ခ်ဳိလြင္ ေမာလွျပီ။ ေအာင့္လဲ ေအာင့္ေနျပီ။ ေမာဟိုက္စြာ ေျပာလာေသာ ခ်စ္သူကေလးကိုၾကည့္ရင္း ဒြန္းရင္ထဲမွာ ခ်စ္ျခင္းေတြ ယိုဖိတ္လို႔လာသည္။ တကယ္ေတာ့ သူလည္း အရမ္းေမာေနပါျပီ။ နာရီ၀က္ေက်ာ္ေအာင္ မရပ္မနား အေပၚမွ ေဆာင့္ေနရတာ မေမာပဲ ဘယ္ခံႏုိင္ပါမည္တုန္း။ မိန္းကေလးေတြက ေယာက္်ားေတြနဲ႔ မတူပဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ျပီးႏုိင္သည္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ၾကာၾကာခံခ်င္ၾကသည္ဟု ၾကားဖူးသျဖင့္ တတ္သမွ် မွတ္သမွ် နည္းေတြျဖင့္ သုက္ကို အတင္းေအာင့္ထားရျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ အခ်စ္ကေလးက ေတာင္းဆုိလာသည္မို႔ ျပီးလိုက္ေတာ့မည္ ဟု ေတြးရင္း စိတ္ကို ေလွ်ာ့လိုက္သည္။ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္သည္ ဆုိေတာ့မွ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ပိုျပင္းလာသည္။ ဒြန္း၏ၾကီးမားရွည္လ်ားေသာ လီးၾကီးသည္ ခ်ဳိလြင့္ေစာက္ပတ္ကေလး၏ အဆံုးထိ ၀င္လာျပီး သားအိမ္ေခါင္းကေလးကို ထိုးမိလို႔ေနသည္။
ပထမေတာ့ ခ်ဳိလြင္ မ်က္ျဖဴလန္ သြားေအာင္ကို ေကာင္းသည္။ သို႔ေသာ္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အရွိန္က ပိုပိုျပင္းလာေတာ့ နာလာသည္။ သည္အခ်ိန္မွာ ရပ္ခိုင္းလိုက္လွ်င္ ဒြန္းတစ္ေယာက္ တိုးလိုးတန္းလန္းၾကီး ျဖစ္သြားမည္ကို သိသျဖင့္ လံုး၀မေအာ္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ကာ ေအာင့္ခံသည္။ ပထမတစ္ခ်က္၊ ႏွစ္ခ်က္၊ ေနာက္ေတာ့ ငါးခ်က္၊ ဆယ္ခ်က္။ မျပီးႏုိင္ေသး။ ခါးကေလးကို လိမ္တြန္႔ကာ ေနာက္ဆုတ္ရန္ ဟန္ျပင္ခိုက္မွာပင္ ဒြန္းကလည္း ဖိသိပ္ျပီး သုက္ေတြကို ပန္းထုတ္လိုက္ေသာအခါ ခ်ဳိလြင့္အသည္းႏွလံုးေတြ ကေျပာင္းကျပန္ ျဖစ္ကုန္သည္။ သာမန္အားျဖင့္ဆုိလွ်င္ သားအိမ္ေခါင္းကေလးက ဆံခ်ည္မွ်င္ငါးမွ်င္စာသာ ပြင့္သည္။ ယခုေတာ့ ဒြန္း၏ ဒုတ္ရွည္ၾကီးက တဒုတ္ဒုတ္ျဖင့္ တံခါးလာေခါက္ ေနသျဖင့္ မပြင့္ခ်င္ပြင့္ခ်င္ျဖင့္ ဟတတကေလး ျဖစ္လာရသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ လီးၾကီးက အတင္းဖိသိပ္လာေတာ့ အေပါက္ကေလး ပိုပြင့္သြားကာ လီးထိပ္မွ ဆီးထြက္ေပါက္ႏွင့္ သားအိမ္ေခါင္း၀ေလး တည့္တည့္ျဖစ္သြားရ၏။ သုက္ရည္ေတြကို သားအိမ္ထဲ တည့္တည့္ေရာက္ေအာင္ သဘာ၀က ဖန္တီးေပးထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ မိနစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္ ေလးဆယ္နီးပါး ေဆာင့္လိုးေနခ်ိန္ အတြင္း၀ယ္ ဒြန္း၏သုက္ေကာင္မ်ားသည္ စတုိခန္းျဖစ္ေသာ ဥႏွစ္လံုးထဲမွ ထြက္လာျပီးေနာက္ ပန္းထြက္ရန္ တာစူထားရာ အခုလို တာလႊတ္လိုက္ေသာအခါ ေ၀ါကနဲ ထြက္သြား။ ရမက္မီးေၾကာင့္ ပူေလာင္ေနျပီး အရွိန္ကေတာ့ မီးသတ္ပိုက္ျဖင့္ ပက္လုိက္သည့္အလား အားျပင္းလွ၏။ခ်ဳိလြင္ကေတာ့ ယခင့္ယခင္ အခါမ်ားကထက္ ပိုျပီး ခံစားလိုက္ရသည္။ ယခင္တုန္းက ျပီးတာေတြက တာက်ဳိးသလို၊ ဆည္ေပါက္သလို၊ ျပီးသည္ဆုိပါလွ်င္ သည္တစ္ခါကေတာ့ မီးေတာင္ေပါက္တာမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ပြက္ပြက္ဆူေနသေယာင္ ထင္ရေသာ သုက္ရည္မ်ား သားအိမ္ထဲ အေျပး၀င္လာေသာ ခံစားမႈက အင္ဒိုနီးရွား ဆူနာမီျဖစ္ေစေသာ မီးေတာင္ၾကီး ေပါက္သလိုပင္။ ယခင့္ယခင္အခါမ်ားကထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ သာလြန္ေသာ ျပီး}ျခင္းျဖင့္ ျပီးသြားျပီးေနာက္ ခ်ဳိလြင့္စိတ္ေတြ ခႏၶာကိုယ္မွ ခဏခြဲခြာသြားသည္။
သည္လိုအရသာမ်ဳိးကို ေတာ္ေတာ္တန္တန္ မိန္းမေတြ ခံစားဖူးမွာ မဟုတ္ဘူးဟု ေတြးမိရင္းက ခ်ဳိလြင္သည္ ဒြန္းကို အရမ္းစြဲမက္သြားေတာ့၏။ ခံစားရတာေတြ မ်ားလြန္းသျဖင့္ ခ်ဳိလြင့္ခႏၶာကိုယ္ကား ေျခကုန္လက္ပန္း က်သြားေလျပီ။ ဖားေပါင္စင္းကေလး တစ္ေကာင္လုိ ေျခကားယား လက္ကားယားျဖင့္ ကုတင္ေပၚတြင္ အ႐ုပ္ၾကိဳးျပတ္ မလႈပ္မယွက္ ျဖစ္ေနေတာ့၏။ ဒြန္းသည္လည္း ေဟာဟဲဆုိက္ေအာင္ ေမာသြားသျဖင့္ သုက္ရည္ေတြကို ပန္းထုတ္ျပီးေနာက္ ခ်ဳိလြင့္ ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်သြား၏။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ရင္ခုံသံႏွစ္ခုက ထပ္တူထပ္မွ်ပင္။ ျမင္းခြာသံေတြလို ဒုတ္ဒုတ္ ဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ ျပိဳင္တူခုန္ေနၾက၏။ ေနာက္ထပ္ ခုန္ေနေသာ ေနရာတစ္ခု ရွိပါေသးသည္။ ယင္းကား ခ်ဳိလြင့္ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ျမဳပ္ေနဆဲျဖစ္ေသာ ဒြန္း၏ညီေတာ္ေမာင္ပင္ ျဖစ္သည္။ မိနစ္ေလးဆယ္ လိုးျပီးတာေတာင္ ဒြန္းက မေက်နပ္ေသးပါ။ ခဏနားျပီး ထပ္ေဆာ္ရန္ ၾကံေနပါ၏။ အေမာနည္းနည္းေျပေတာ့ ဒြန္း၏လက္မ်ားက ခ်ဳိလြင့္ ႏုိ႔ေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ေပးလိုက္သည္။ မည္သည့္တံု႔ျပန္မႈမွ မရ။ ခ်ဳိလြင့္နဖူးကို နမ္းလိုက္သည္။ အရင္က အတုိင္းပဲ။ ရင္သားႏုႏုကေလးမ်ားႏွင့္ ပုခံုးသားလံုးလံုးကေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အားျဖင့္ စုပ္ယူလိုက္သည္။ တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ညီေလးကို နည္းနည္းဆြဲထုတ္ကာ ျပန္ေဆာင့္လုိက္သည္။ ဘာမွမထူးေခ်။ ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ သတိလစ္ကာ ေလာကၾကီးႏွင့္ အဆက္ျပတ္သြားျပီ ျဖစ္ေလသည္။ ဒြန္းက ငံု႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေသြးစမ်ား ေတြ႕လိုက္ရ၏။ ေသခ်ာျဖဲၾကည့္ေတာ့ ခ်ဳိလြင့္ေစာက္ပတ္ အနားသားတြင္ ပြန္းေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ နည္းနည္းကေလး ကြဲေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တစ္ရွဴးတစ္စယူကာ ဖိထားလိုက္ေတာ့ ခဏအၾကာတြင္ တိတ္သြားသည္။ ခ်ဳိလြင္ကေတာ့ တစ္ခ်ိန္လံုးပင္ အိပ္ရာမွ မႏိုးပါ။ ေျခကုန္လက္ပန္း က်ေနေသာ ခ်စ္သူေလးကို ဒြန္းကမႏႈိးခ်င္ေတာ့။ ခ်ဳိလြင့္ကို ေစာင္ခ်ဳံေပးခဲ့ျပီးေနာက္ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ ေျခဖ်ားေထာက္၀င္ကာ ေရခ်ဳိးျပီး အသာကေလး ျပန္ထြက္လာခဲ့သည္။ သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ကို ခ်ဳိလြင့္စားပြဲေပၚမွ စာရြက္တစ္ရြက္ေပၚတြင္ ေရးထားခဲ့ျပီးေနာက္ အသာကေလး ထြက္သြားေလ၏။ ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ အိပ္မက္ကမၻာတြင္ ဒြန္းႏွင့္ အခ်ီေပါင္း မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ဆြဲျပီး ေနာက္ဆံုးတြင္ ဒြန္းက ခ်ဳိလြင့္ပုခံုးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လႈပ္ခါျပီး ကိုယ့္ကိုခ်စ္ရဲ႕လား။ ေျဖပါဦး ဟု ေမးေလ၏။ ခ်ဳိလြင္ကလည္း ေလသံေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးျဖင့္ ခ်စ္တာေပါ့ကိုရယ္ . . . ကိုေရာ ခ်ဳိလြင့္ကို ခ်စ္ရဲ႕လား။ ခ်စ္ရင္ ထပ္လုပ္ေပးေနာ္ ဟု ညဳလုိက္ေလသည္။
ေျပာေနရင္းတန္းလန္းမွ ခ်ဳိလြင္ လန္႔ႏိုးလာျပီး မ်က္လံုးကုိ ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ရာတြင္ သူ႔အား ခပ္စူးစူး စိုက္ၾကည့္ေနေသာ ေရႊစင္ကို ျမင္လိုက္ရ၏။ အခုနက ခ်ဳိလြင့္ပုခံုးကို လႈပ္သူမွာလည္း ေရႊစင္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ေကာင္မ . . . ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ။ နင့္ေပါင္ၾကားထဲမွာလဲ ျမင္လို႔ေတာင္ မေကာင္းဘူး။ ေသြးေတြေရာ၊ ဟိုအရည္ေတြေရာ။ ေမြ႕ရာလဲ ပစ္ရပါျပီ ေရႊစင့္စကားေၾကာင့္ ခ်ဳိလြင့္ပါးကေလးမ်ား နီရဲတြတ္သြားသည္။ ေအာက္ကုိ ငံု႔ၾကည့္ေတာ့လဲ ေမြ႕ရာေပၚမွ အကြက္ၾကီးက နည္းတာၾကီးမဟုတ္။ ေမြ႕ရာေအာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုး စိုရႊဲေနကာ လရည္နံ႔ေတြက မႊန္ထူလို႔ေနသည္။ ေရႊစင္က ထပ္ေမးလိုက္သည္။ နင့္ကို ဘယ္ႏွခ်ီေလာက္ လိုးသြားသလဲငါ ျပီးသြားတာ ေလးခ်ီထက္ေတာ့ မနည္းႏုိင္ဘူး။ သူကေတာ့ ႏွစ္ခ်ီျပီးတယ္ဘယ္လိုမ်ဳိး လိုးသြားတာလဲ။ ေခြးလိုးလား၊ ျမင္းစီးေသးလားဟင့္အင္း . . . ငါ ပက္လက္လွန္ေပးထားတာကို အေပၚကေန သူေဆာင့္သြားတာ။ သူ႔ဟာၾကီးက အရမ္းၾကီးတာပဲ။ ငါဘယ္လိုမွ မေတာင့္ထားႏုိင္ဘူးဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲ ခ်ဳိလြင္က နာရီကို လွမ္းၾကည့္လုိက္သည္။ ဒြန္းထြက္သြားတာ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ပဲ ရွိဦးမည္။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ မဟုတ္ရင္ သည္ေရႊစင္ဆိုတဲ့ ဖာသည္မနဲ႔ ေတြ႕ေနဦးမယ္။ ဟု စိတ္ထဲမွ ေတြးလိုက္ရင္း တစ္နာရီနီးပါးၾကာမယ္ထင္တယ္။ မိနစ္ေလးဆယ္ေလာက္မွာ ငါသံုးခါျပီးတာ မွတ္မိတယ္။ အဲသည္ေနာက္မွာ တစ္ခါ ထပ္ျပီးေသးတယ္။ . . . ငါေရသြားခ်ဳိးလိုက္ဦးမယ္ဟာ ေျပာရင္းမွ ခ်ဳိလြင္က မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ေသာအခါ ဒူးေတြေခ်ာင္ေနသျဖင့္ တစ္ခ်က္ယိုင္သြား၏။ ကုတင္ေအာက္က ဖိနပ္ကို ရွာေနရင္းမွ ေပါင္ၾကားထဲမွ ပူေႏြးေသာ ခံစားမႈက ေပါင္ရင္းႏွင့္ ေျခေထာက္မ်ားဆီ ျပန္႔လာသျဖင့္ ငံု႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အျဖဴေရာင္ပ်စ္ပ်စ္ အရည္မ်ား ေစာက္ပတ္ထဲမွ စီးထြက္လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ သည္ျမင္ကြင္းကို ေရႊစင္က မ်က္ေစ့ေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ေနသျဖင့္ ခ်ဳိလြင္တစ္ေယာက္ အေနခက္သြားကာ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ ခပ္သုတ္သုတ္ ၀င္လိုက္ရ၏။
သည္ၾကားထဲ ေပါင္ေၾကာေတြ တင္းေနသျဖင့္ ကြတကြတ ျဖစ္ေနေသးသည္။ ေရခ်ဳိးေနရင္း ခ်ဳိလြင္သည္ ဒြန္းကို သတိရေနေလ၏။ ေစာက္ပတ္ကေလးကို ပြတ္ရင္း လိုးခဲ့သည္မ်ားကို ျပန္လည္သတိရေနခ်ိန္၌ ဒြန္းသည္လည္း သူ႔အခန္းထဲတြင္ ဂြင္းထုရင္း ဖီလင္တက္ေနေလသည္။ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ သတိရေနခ်ိန္တြင္ ေရႊစင္က ၾကား၀င္လာေတာ့သည္။ အခုနက ကုတင္ေပၚတြင္ ေပပြေနျပီး အိပ္ေမာက်ေနေသာ ခ်ဳိလြင့္ပံုစံကုိ ျမင္လုိက္ရသည္တြင္ ေရႊစင္တစ္ေယာက္ အံ့အားသင့္သြားသည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို သည္ေလာက္အထိ စြဲမက္ဖြယ္ လုိးေပးႏုိင္ေသာ ဒြန္း၏လီးကိုလည္း စမ္းသပ္ခ်င္လာသည္။ ယခင္ကတည္းက စမ္းသပ္ခ်င္ပါေသာ္လည္း ယခုမူကား အရမ္းကို စမ္းသပ္ခ်င္လာျပီ ျဖစ္ေလသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ဒြန္း၏ ဖံုးနံပါတ္ကို ခ်ဳိလြင့္စားပြဲေပၚတြင္ ေတြ႕လုိက္ရေသာအခါ အခ်ဳိရွာ သကာေတြ႕သကဲ့သုိ႔ ရွိေပေတာ့သည္။ ခ်ဳိလြင္ . . . သည္ေန႔ တနလၤာေန႔။ နင္ ကြန္ျပဴတာ သင္တန္းရွိတယ္မဟုတ္လား ေအး . . . ဟုတ္သားပဲ။ ေမ့ေနလိုက္တာခ်ဳိလြင္သည္ ကပ်ာကယာျဖင့္ ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွ ထြက္လာျပီး အ၀တ္အစား၀တ္ကာ ဘတ္စကားဂိတ္ဆီ ေျပးေတာ့၏။ ေရႊစင္တစ္ေယာက္ ေက်နပ္စြာ ျပံဳးလုိက္ျပီး တယ္လီဖုန္းကို ေကာက္ကုိင္လုိက္သည္။ ဒြန္း ဂြင္းထုလို႔ ျပီးခါစတြင္ ဖုန္းျမည္လာသျဖင့္ ဒြန္း ကိုင္လိုက္သည္။ ဒြန္းလား . . . ခ်ဳိလြင္ႏိုးျပီ။ . . . အခုလာခဲ့ေနာ္။ . . . ေစာင့္ေနမယ္ တစ္ဖက္မွ ဖုန္းခ်သြားသည္အထိ ဒြန္းစကားမေျပာႏုိင္ပါ။ အံ့အားသင့္လြန္းေနသျဖင့္ ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေနမိသည္။ အေတာ္ၾကာမွ ေဘာင္းဘီကုိ ဆြဲတင္ကာ ကားေသာ့ကုိ လုိက္ရွာမိသည္။ ခ်ဳိလြင့္အခန္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ခပ္ဟဟေလး ဖြင့္ထားေသာ အခန္းတံခါးကို ေတြ႕ရသည္ႏွင့္ အသာကေလး လွမ္း၀င္လုိက္သည္။ အခန္းထဲသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ေရေမႊးနံ႔ႏွင့္ လရည္နံ႔ေတြ မႊန္ထူေနေအာင္ ရေလ၏။ အခန္းထဲတြင္ မည္သူ႔ကိုမွ် မေတြ႕ရေခ်။ သို႔ေသာ္ ေရခ်ဳိးခန္းထဲတြင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေရခ်ဳိးေနသံ ၾကားရသည္။ အခန္းတံခါးကို အထဲမွ ေသာ့ခတ္ထားသျဖင့္ ၀င္လုိ႔ေတာ့ မရေခ်။ ဒြန္းသည္ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္၀င္လာကာ အ၀တ္အစားမ်ားကို ခြၽတ္လိုက္၏။
ထုိ႔ေနာ္ ခ်ဳိလြင့္ကုိယ္ေငြ႕ျဖင့္ ပူေႏြးေနဆဲ အိပ္ရာေပၚ တက္လွဲေနလိုက္သည္။ နည္းနည္းခ်မ္းသလုိ ရွိလာသျဖင့္ ေစာင္ျခံဳထားလိုက္မိသည္။ သည့္ေနာက္တြင္ေတာ့ မ်က္လံုးမ်ားကို မွိတ္ကာ ခဏနားလိုက္ရင္း ဖ်တ္ကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္။ မည္မွ်ၾကာေအာင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနမိမွန္း မသိပါေခ်။ ႏူးညံ့ေသာ လက္ႏွစ္ဖက္က ဖြားဖက္ေတာ္ကို (ေစာင္ေပၚမွ) ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေနသည္ကို ခံစားရေတာ့မွ ဒြန္းႏိုးလာသည္။ ေခါင္းေထာင္ေနေသာ သူ႔ညီေတာ္ေမာင္ကို ျပဳစုေနေသာ လက္ကေလးမ်ား ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ပရိတ္သတ္ၾကီး အၾကိဳက္ျဖစ္ေသာ ေရႊစင္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ “မီးက ေရႊစင္ပါ။ ခ်ဳိလြင့္သူငယ္ခ်င္းေပါ့။ ကိုဒြန္းကို အရင္ဆံုး ခ်စ္ခဲ့မိတာ မီးပါ။ ဟိုေကာင္မ ခ်ဳိလြင္က အရင္ဦးသြားတယ္။ အခုေတာ့ သူဘာတတ္ႏိုင္ေသးသလဲ။ ကိုဒြန္းက မီးဆီ ေရာက္လာျပီပဲေလ။ ခ်ဳိလြင့္ထက္ သာေအာင္ လုပ္ေပးမယ္” ေရႊစင္သည္ တိုးညႇင္းစြာ ေျပာရင္းက သူ႔ကိုယ္မွာ ပတ္ထားေသာ အျဖဴေရာင္တဘက္ကို ဆြဲခြၽတ္လုိက္၏။ မိေမြးတုိင္း ဖေမြးတုိင္း ျဖစ္သြားေသာ သူမ၏ အလွသည္ ဒြန္းကို ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားေစေလသည္။ ေရႊစင္၏ ဖင္မ်ားႏွင့္ ႏုိ႔မ်ားက ခ်ဳိလြင့္ထက္ ပိုသာသည္။ အသားအေရာင္ကလည္း နည္းနည္းကေလး ပိုညဳိျပီး ေ- ာက္ေမႊးမ်ားကို အေသအခ်ာ ရိတ္ထားသျဖင့္ အေမေပးေသာ လယ္ကြက္ကေလးက လွပသပ္ရပ္လုိ႔ေနသည္။ ဒြန္း၏ ညီေတာ္ေမာင္က လွံတံရွည္လုိ ေထာင္တက္လာျပီး တုိက္ပြဲ၀င္ရန္ အသင့္ျဖစ္ေနေလျပီ။ ေစာင္ကို လွန္လုိက္ေသာ ေရႊစင့္လက္ကေလးမ်ား တုန္ယင္လို႔ေနသည္။ “အုိး . . . အၾကီးၾကီးပါလား” ေရႊစင့္ပါးစပ္ကေလး ပြင့္ဟသြားျပီး အာေမဋိတ္သံကေလး ထြက္က်လာသည္။ ဒြန္းက အခ်ိန္မဆုိင္းပဲ ဟေနေသာ ပါးစပ္ကေလးထဲသုိ႔ သူ႔- ီးၾကီးကို ထိုးသြင္းလုိက္၏။ ေရႊစင္ ပါးစပ္ျပန္ပိတ္၍ မရေတာ့။ ဒြန္း၏- ီးၾကီးကို မႏုိင့္တႏုိင္ စုပ္ေနရေတာ့သည္။ – ီးစုပ္ျခင္းသည္ ေရႊစင္၏ အထူးျပဳဘာသာရပ္တစ္ခု ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ခ်ဳိလြင့္ထက္ သာေအာင္ စုပ္ျပႏုိင္ပါသည္။ ေျခာက္လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ – ီးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္းကေလး စုပ္ယူလုိက္၊ ျပန္ထုတ္လိုက္၊ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ျပန္ေဆာင့္ထည့္လိုက္ လုပ္ရင္း ဒြန္းကို အကဲခတ္လိုက္သည္။ ဒြန္းကေတာ့ ဘာမွသိပ္ထူးျခားပံုမရေခ်။
ေရႊစင္သည္ အသက္ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္႐ိႈက္ကာ ပါးစပ္ကို ထပ္ျဖဲရင္း ပိုလို႔ စုပ္ယူလိုက္သည္။ တကယ္ကေတာ့ ဒြန္းဟန္ေဆာင္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သူ႔ရင္ထဲမွာ အရမ္းကို ထိလို႔ေနသည္။ သည္လို ဖာသည္စုပ္သည့္ဟန္ျဖင့္ စုပ္ေပးတာကို ဒြန္းတစ္ခါမွ မခံဖူးပါ။ – ီးဒ- ္ဖ်ားက ေရႊစင့္အာေခါင္ထဲအထိ ၀င္သြားသျဖင့္ ခံစားမႈက အရမ္းကို ထိမိလုိ႔ေနသည္။ ေရႊစင္က မၾကာခင္မွာ ဒြန္းျပီသြားလိမ့္မည္ ဟု ထင္သျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကေလး စုပ္ေပးေနေသာ္လည္း ဒြန္းက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မျပီးပါေခ်။ ေန႔လည္တုန္းက ခ်ဳိလြင္နဲ႔ စခန္းသြားျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တစ္ခ်ီဆြဲထားသျဖင့္ သည္တစ္ခါ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မထြက္ႏုိင္။ ဆယ့္ငါးမိနစ္ခန္႔ စုပ္ေပး၍ လရည္ မထြက္ေသာ အခါတြင္ကား ေရႊစင္ လက္ေျမႇာက္လုိက္ရေတာ့၏။ သည္တစ္ခ်ိန္သည္ ေရႊစင့္ဘ၀တြင္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ပထမဆံုး အံ့ၾသခ်ီးက်ဴးမိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ေရႊစင့္ေ- ာက္ပတ္ထဲတြင္ ေမွ်ာ့ပါသည္ဟု မၾကာခဏ အေျပာခံရေသာ္လည္း တကယ္ကေတာ့ ဘာဂ်ာစြမ္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ – ီးစုပ္ျခင္းကို ပါရမီပါသူ ေရႊစင့္အေနျဖင့္ ဘယ္လုိ- ီးမ်ဳိးမဆို ငါစုပ္လိုက္ရင္ ေပ်ာ့သြားေစရမယ္ဟု ၾကိမ္း၀ါးေလ့ရွိသည္။ သည္တစ္ေယာက္ႏွင့္မွ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာသည္အထိ မထြက္ႏုိင္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေရႊစင့္အာေခါင္ေတြ က်ိန္းစပ္လာသျဖင့္ ပါးစပ္ထဲမွ ထုတ္ေပးလိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္ကေတာ့ မေလွ်ာ့ေသး။ – ီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ ေျပာင္းတိုက္ေပးေနေသး၏။ ဒြန္းက ရယ္လုိက္ျပီးေနာက္ ခပ္ျဖည္းျဖည္း ေျပာလုိက္သည္။ “ဖင္ကုန္းေပး” ေရႊစင္သည္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ႏွင့္ အိပ္ရာ၀င္ရမည္ ဆုိပါက ဘယ္တုန္းကမွ် ေနာက္မတြန္႔ခဲ့။ သူမကိုယ္သူမ အျပည့္အ၀ ယံုၾကည္မႈရွိသည္ခ်ည္း။ ယခုေတာ့ ဒြန္း၏ေလွာင္ရယ္သံကို ၾကားလုိက္ရေသာအခါ ေရႊစင္နည္းနည္း တြန္႔သြားသည္။ သည္ေလာက္ ၾကီးတဲ့- ီးနဲ႔ အ – ိုးခံရမည္ဆုိေတာ့လဲ ေရႊစင္တြန္႔ေလာက္ပါသည္။ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာပဲ ဖင္ကုန္း၊ ေလးဖက္ေထာက္ေပးလိုက္ေတာ့ ဒြန္းကနည္းနည္း စိတ္ပ်က္သြားသည္။ “ကုတင္ေပၚ တက္ေလကြာ။ မဟုတ္ရင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ဒူးေတြပြန္းကုန္မယ္” ေရႊစင္က ကပ်ာကယာ ကုတင္ေပၚတက္လိုက္သည္။ ခါးကိုခြက္ကာ ဖင္ကုိ ေကာ့ေပးလိုက္ေသာအခါ ေရေဆးထားေသာ ေရႊစင့္ေ- ာက္ပတ္ကေလးက ခ႐ုသင္းေလးပမာ ေစ့ေတ့ေတ့ေလး ျဖစ္ေန၏။
အလုိးခံဖူးေသာ စအို၀ေလးကလည္း စူထြက္လုိ႔ေနသည္။ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည့္အတြက္ ေရႊစင့္ဖင္ၾကီးေတြက ဘယ္ညာယမ္းလ်က္ရွိ၏။ သူမကို အျပတ္ဖုိက္ေတာ့မည္ဟု ဒြန္းက ေမာင္းတင္ကာ သူ႔ညီကို အရင္းမွကုိင္ျပီး ဒ- ္ျမဳပ္႐ုံသြင္းကာ ေမႊေႏွာက္ေပးလုိက္သည္။ လက္ကလည္း စအုိ၀ေလးကို ဖိေပးလိုက္ေတာ့ ေရႊစင့္ႏႈတ္မွ အားကနဲ၊ အုိကနဲ ေအာ္ကာ ဖင္ကုိ ယမ္းေပးသည္။ ဒြန္းက သူမခါးကိုကိုင္ကာ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ထိုးသြင္းလုိက္ေတာ့ – ီးတစ္၀က္ေလာက္ ၀င္သြား၏။ “အား . . . နာတယ္” ေရႊစင္က ေအာ္ကာ ဒြန္းကို ခါထုတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘာမွလုပ္၍မရ။ ဖင္ကုန္းေပးထားတာမို႔ ေပါင္ေစ့လို႔လည္းမရ။ ဒြန္းကိုလည္း တြန္းထုတ္လို႔မရ။ နာတာကို ေအာ္ဟစ္ရင္း – ီးကုိ ေ- ာက္ပတ္နဲ႔ ညႇပ္တာေလာက္ပဲ တတ္ႏုိင္သည္။ အရသာေတြ႕သြားေသာ ‘ဒြန္းက ဆက္မသြင္းေတာ့ပဲ ခပ္ျမန္ျမန္ ျပန္ေညႇာင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေရႊစင့္ခါးကေလး ပိုခြက္လို႔သြားသည္။ ျပီးခ်င္လာတာမို႔ ခါးကို ေမႊ႕ယမ္းေပးရင္း – ီးကို ညႇပ္ညႇပ္ဆြဲလိုက္သည္။ ဒြန္းကလဲ ေရႊစင္ခံႏုိင္သေလာက္သာ ခပ္သြက္သြက္ ဆြဲလိုက္ရာ ဆယ္ခ်က္၊ ဆယ့္ငါးခ်က္ေလာက္အတြင္း ေရႊစင္တစ္ေယာက္ ကိစၥျပီးေျမာက္လို႔သြားသည္။ “အား . . . ျပီးျပီ . . . အု အု” ေရႊစင္က ေခါင္းအံုးၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ေအာ္လုိက္၏။ ျပီးသြားတာ ျမန္လြန္းသျဖင့္ သူမကိုယ္သူမ အားမရပါ။ အရင္ကဆုိလွ်င္ ေယာက္်ားေတြက အခုပဲ – ိုး၊ အခုပဲ ထြက္တယ္ဟု ေလွာင္ရယ္ခဲ့ဖူးသည္။ သည္ေန႔ေတာ့ ေရႊစင္၀ဋ္လည္ေလျပီ။ သူမကိုလုိးေနေသာ – ီးၾကီးက ေ- ာက္ပတ္ထဲမွာ မာေတာင္ေနဆဲ။ အဆံုးထိပင္ မ၀င္ရေသး။ ေရႊစင္တစ္ေယာက္ အရည္ေတြ ပန္းထြက္ကာ ျပီးသြားေလျပီ။ မေန႔ကမွ မိန္းမစခ်ဖူးေသာ္လည္း အေတြ႕အၾကံဳမနည္းေသာ ဒြန္းက ေရႊစင္ျပီးသြားတာကို သိလိုက္သည့္အတြက္ အသာကေလး အရွိန္ေလွ်ာ့ကာ ရပ္လိုက္ေလသည္။ သူမျပီးသြားတာကို ဒြန္းသိေၾကာင္း ေရႊစင္က ျပန္သိလိုက္သည့္အတြက္ မ်က္ႏွာကေလး ရဲတြတ္ကာသြားေလေတာ့၏……ျပီး။
