မယံုေတာ့မရွိနဲ႕ ဟင္းတခြက္ေပးရံု ၊ လၻက္ရည္တခြက္ တိုက္ရံုနဲ႕ သူနဲ႕အိပ္ခြင့္ရတဲ့ မိန္းမတေယာက္ သီဟတို႕ရြာမွာ တကယ္ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီမိ္န္းမက သီဟတို႕ ရြာသူ စစ္စစ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူ႕ ေယာက္်ား ကိုစိန္ထြားက ဒီရြာသား။ ကိုစိန္ထြားနဲ႕ညားေတာ့ သူလည္း ဒီရြာသူ ျဖစ္ရေတာ့တာေပါ့။ သူ႕အသားေရက ျဖဴဝင္းေနသည့္အတြက္ သူ႕နာမည္က မျဖဴဝင္း။ မျဖဴဝင္း ဒီရြာကို ေရာက္စက အ သက္ ၂၀ ေက်ာ္ရံုရွိအံုးမွာပါ။ သူ႕ေယာက္်ား စိန္ထြားက နယ္လွည့္ျပီး လက္သမားအလုပ္ လုပ္သူဆို ေတာ့ အဲဒီလို နယ္လွည့္အလုပ္လုပ္ရင္း မျဖဴဝင္းနဲ႕ ညားခဲ့ တာပါ။ ကိုစိတ္ထြားအသက္က ၃၀ ေပါ့။ မျဖဴဝင္းက အေခ်ာအလွၾကီးမဟုတ္ေပမဲ့ ပလီပလာ ခရာတတ္တဲ့ အမူအယာ ၊ ညွိဳ႕အားေကာင္းျပီး ၾကည္လင္တဲ့ မ်က္လံုး ၊ ေဆးမ ဆိုးရပဲ အလိုလို နီျမန္းေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းထူ တြဲတြဲ။ ရီလိုက္လွ်င္ အနည္း ငယ္ခ်ိဳင့္ခြက္သြားတဲ့ ပါးခ်ိဳင့္ေလး။ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ညိွဳ႕အားျပင္း တဲ့ မ်က္လံုးရြဲၾကီးေတြ။
အရပ္ အ ေမာင္း ေခါင္ေကာင္းျပီး အမ်ားေျပာတဲ့ ေရႊဘိုမင္းၾကီးၾကိဳက္ လံုးၾကီးေပါက္လွ ကိုယ္လံုးကိုယ္ထည္။ ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳး စြင့္စြင့္ကားကား ထြားထြားအိအိ တင္သား။ တင္းရင္းမို႕ေမာက္ေနတဲ့ ရင္သားအစံု။ အားလံုးျခံဳလိုက္တဲ့အခါ မျဖဴဝင္း ရဲ့ ရူပါရံုဓါတ္က ေယာက္်ားေတြကို ဖမ္းစားနိင္စြမ္း ရွိလွပါတယ္ ။ သူ႕ ပံုကိုၾကည့္ျပီး လူၾကီးပိုင္း လူငယ္ပိုင္းေတြဟာ စိတ္နဲ႕ျပစ္မွား ေဖါက္ျပန္မိတတ္ၾကတာခ်ည္းပဲ ။ ဒါေပ မဲ့ ေတာဆိုေတာ့ ဟိုငဲ့ဒီငဲ့ ဟိုေတြးဒီေတြးနဲ႕ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေတာ့ မစရဲၾကပါဘူး။ ေဖါက္ျပန္ စိတ္ထဲမွာပဲ ေဖါက္ျပန္ေသာင္းၾကမ္း ေနၾကတာပါ။ “ကိုစိန္ထြား မိန္းမရလာလို႕တဲ့” “ေကာင္မေလးက ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးေတာ့” “အံမယ္ လူပ်ိဳၾကီးက ရမဲ့ရေတာ့ တကယ့္ေခ်ာေခ်ာလွလွ” တရြာလံုးနီးပါး ကေလးလူၾကီးတရံုးရံုးနဲ႕ေပါ့။ အဲဒီေန႕က ကိုစိန္ထြားအိမ္မွာ စည္လိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း။ ေပ တစ္ရာပတ္လည္ေလာက္ရွိတဲ့ အိမ္ဝင္းၾကီးတစ္ခုလံုး ကေလးလူၾကီးေယာက္်ားမိန္းမ အျပည့္ပါဘဲ။ သီဟ အသက္က အဲဒီတုန္းက ၉ နစ္ေလာက္ပဲရွိအံုးမွာပါ။ ကိုစိန္ထြားတို႕အိမ္နဲ႕ သီဟတို႕အိမ္က ေတာင္ဖက္ေျမာက္ဖက္ ကပ္လ်က္ ဆိုေတာ့ သီဟက အေစာဆံုးေရာက္သြားတာပါပဲ။ ကိုစိန္ထြားနဲ႕ သီဟ အေဖက ညီကိုတဝမ္းကြဲဆိုေတာ့ သီဟက ကိုစိန္ထြားရဲ့အ သဲပါပဲ။ ကိုစိန္ထြားတို႕က သားအမိ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေနၾကတာ။ သူ႕ညီမက အိမ္ေထာင္က်ျပီး ေယာက္်ားနဲ႕ လိုက္ေနတယ္။ ကိုစိန္ ထြား အ ေဖကေတာ့ သီဟ မေမြးခင္ထဲက ဆံုးသြားတယ္။ ရွိတဲ့ေျမယာေတြကို သူ႕ညီမတို႕လင္မယားက လုပ္ေပးၾကတယ္။ တခါတရံမွသာ ကိုစိန္ထြားကိုယ္ တိုင္ ေတာလိုက္ေလ့ရွိတယ္။ အ မ်ားအားျဖင့္ေတာ့ လက္သမားအလုပ္နဲ႕ပဲ ရြာစဥ္လွည့္ေနရတာ။ သူ က လက္သမားအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ပါ။ ပညာလဲ ေတာ္ပါတယ္။ ရိုးသားေျဖာင့္မတ္မႈလည္း ရွိပါတယ္။ ကိုစိန္ထြားရဲ့ ရိုးအမႈ မျဖဴဝင္းရဲ့ သြက္လက္ခ်က္ခ်ာမႈကို ၾကည့္ျပီး ေတာအရပ္ထံုးစံအတိုင္း မျဖဴဝင္းက ကိုစိန္ထြားကို အပိုင္ဖမ္းလိုက္ တာလို႕ ကြယ္ရာမွာ အတင္းေျပာလိုေျပာ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ တယ္စြံတဲ့ ကို စိန္ထြားလို႕ ေျမွာက္လိုေျမွာက္။ ကိုစိန္ထြား ေနရာမွာေနျပီး မျဖဴဝင္းရဲ့စြဲမက္စရာ အလွကို စိတ္ကူး ယဥ္လိုယဥ္။ အို.. တရြာလံုး လႈပ္ခတ္သြားတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ရြာေတာင္ပိုင္းက ကိုတင္အံုးဟာ အဆိုးဆံုးပဲ။ ကိုတင္အံုးက အသက္ ၄၅ ႏွစ္ ေလာက္ရွိျပီ။ မိန္းမဆံုးတာလည္း ၃ ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီဆိုေတာ့ ကာမ ငတ္ျပတ္ေနတဲ့ မုဆိုးဖိုတေယာက္ ေပါ့။ ရြာအေနာက္ပိုင္းမွာ အရက္ဝိုင္းဖြဲ႕မိရင္း… “စိန္ထြားတို႕ကေတာ့ တယ္ေကာ္တာပဲေဟ့…မိန္းမ ဆူဆူျဖိဳးျဖိဳး ေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ အယ္ကယ္ ေနတာပဲ..မေအလို႕း ဘယ္ေလာက္ေဆာ္လိုက္မယ္ မသိဘူး” ဤသို႕ ကိုတင္အံုးက အစေဖၚေပးလိုက္ေတာ့… “ေအးကြာ..မိန္းမကေတာ့ ခပ္မိုက္မိုက္ပဲ၊ စိန္လွျမိဳင္ဇတ္ထဲက ျပဇတ္မင္းသမီးနဲ႕ အေတာ္တူတာပဲ ေမာင္။ ဟင္း…တြယ္ လိုက္ရရင္ေတာ့ကြာ…ဖင္လံုးၾကီးက အယ္ေနတာပဲ .. ဟဲ…ဟဲ..” ကိုတင္အံုး ခင္းေပးတဲ့ လမ္းေပၚမွာ ကိုျမရွိန္က ဆက္ေလွ်ာက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုျမရွိန္မွာ အိမ္ ေထာင္ရွိတယ္။ “အင္း..ေခ်ာလဲ ေခ်ာပါရဲ့ ဒါေပမယ့္ စိန္ထြားထက္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ ငယ္တယ္ကြ..ျပီးေတာ့ တဏွာ ရာ ဂလဲၾကီးမဲ့ပံုပဲ။ ဒီလို ကိုယ့္ထက္ငယ္တဲ့ မိန္းမကို ယူထားတဲ့ ေယာက္်ားမ်ား ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ခ်လက္ ခ် မေနရဘူး.. အျမဲတမ္း စိတ္ပူေနရတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္မ်ား လင္ငယ္ ေနမလဲနဲ႕ အျမဲတမ္းေတြးပူေန ရတတ္တယ္။ လွတာနဲ႕ ညားေတာ့ ေသာကပြား..ဗ်ာမ်ားရတာေပါ့ကြာ” ကိုျမရွိန္ စကားကို ကိုတင္အံုးက ေထာက္ခံတယ္။ “အင္း… စိန္ထြားၾကီး အေတာ့ကို ျဖိဳရလိမ့္မယ္ေမာင္.. ဒီေကာင့္ငပဲက ခပ္ေသးေသးရယ္ကြ.. မစို႕မပို႕ ေလာက္ကေလး ေဆာ္ နိင္လို႕ကေတာ့ ၃ လေတာင္ ခံမယ္မထင္ဘူး။ ေနာက္မီးေသခ်ာေပါက္ လင္း မွာ” သည္စကား ေျပာလာသည္က ကိုၾကည္စိုး။ သူလဲ အိမ္ေထာင္နဲ႕ပါ။ ေတာ္ေသးရဲ့လို႕ ေျပာရမွာပဲ။ သူ တို႕ဝိုင္းက အေရွ႕ဖ်ားက တမာပင္ၾကီးေအာက္မွာမို႕ ဘယ္သူမွေတာ့ မၾကားပါဘူး။ အရက္ရွိန္ေလး နဲ႕ ေယာက္်ားသားေတြပီပီ ေယာက္်ားစကားေတြကို အားပါးတရ ေျပာေနၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုစိန္ထြားလဲ မျဖဴဝင္းအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းသိတာ မဟုတ္ဘူး။
မျဖဴဝင္းဟာ တဏွာရာဂအားၾကီးျပီး ေသြးသားေသာင္းၾကမ္းတာ အမွန္ပါ။ သူ႕ရြာမွာ သူနဲ႕ညိဖူးတဲ့လူေတြ အေတာ္ မ်ားတယ္။ ဘယ္သူ႕မွလဲ အတည္မယူဖူး။ သူ႕ စိတ္ကလဲ အတည္ယူဖို႕ထက္ အခုလို လူေပါင္းစံုနဲ႕ ကမ်င္းေၾကာထေနရတာကိုပဲ သေဘာက်ေက်နပ္ေနတယ္။ ဒီလို ရမ္းခ်င္တိုင္း ရမ္းလို႕ရနိင္တဲ့အခြင့္အေရးကလဲ ရထားတယ္ကိုး။ အဲဒါကေတာ့ မျဖဴဝင္းဟာ သား သမီး မရနိင္တဲ့ အျမံဳ ဓါတ္ပါေနတာပါပဲ။ ေစာေစာကေတာ့ မသိဘူး။ တားေဆးမစားပါဘဲ ဟိုလူနဲ႕ျဖစ္ ဒီလူနဲ႕ျဖစ္ ထင္သလို ေသာင္းၾကမ္းခဲ့ေပမယ့္ ဗိုက္လံုးဝ မၾကီးဘူး။ ဒါကို ေကာင္းေကာင္းၾကီးသိေတာ့မျဖဴဝင္း ပိုျပီး ရဲတင္းလာတယ္။ ဘယ္သူနဲ႕လိုးလိုး ဗိုက္မွ မၾကီးနိင္ဘဲကိုး။ အခု ကိုစိန္ထြားနဲ႕ မျဖဴဝင္းတို႕ ဖူးစာ ဆံုးခဲ့တဲ့ရြာက မျဖဴဝင္းရဲ့ အေဒၚရြာမွာပါ။ သူ႕ရြာမွာ နာမည္က ပ်က္လွျပီ။ ေတာဆိုေတာ့ ျမိဳ႕အရပ္လိုမဟုတ္ဘူး။ ဘာေလးျဖစ္လိုက္ ျဖစ္လိုက္ တရြာလံုးသိေတာ့ တာပဲ။ ကေလးသိ ေခြးသိ ဆိုသလိုေပါ့။ ဒီေတာ့ မျဖဴဝင္းတစ္ေယာက္ ရြာမွာ အေျခမလွလို႕ အေဒၚရြာကို ေခတၱအလည္ေရာက္လာခိုက္ လက္ သမားဆရာ ကိုစိန္ထြား နဲ႕ ျငိခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီလိုနဲ႕ ရြာပါလာေရာဆိုပါေတာ့။ သီဟဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးက တကယ့္လူရႈပ္ေလး။ အသက္က ၉ ႏွစ္ တဏွာေၾကာကမေသးဘူး..ဘယ္ ဘဝက တဏွာပါရမီေတြ ျဖည့္ဆည္းလာတယ္မသိဘူး..သူ႕လျဗြတ္ကို ေခြးေပါက္စေတြ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ျပီး စို႕ခိုင္းတဲ့ေကာင္။ ေခြးဖင္ပူးတာၾကည့္ျပီး သူ႕ အိမ္မွ ေမြးထားတဲ့ နီမဆိုတဲ့ ေခြးမဝဝတုတ္ တုတ္ေလးကို လူၾကီးေတြ အလစ္မွာ ခိုးခိုးလိုးတတ္တယ္။ ေကာင္ေလးက စာေတာ္ ညဏ္ေကာင္းေလး။ ဒီတဏွာ ရာဂ အတတ္ပညာေတြကိုလည္း အရြယ္နဲ႕မ လိုက္ေအာင္ ဝါသနာထံု တယ္။ သီဟက ကိုစိန္ထြားရဲ့အသဲဆိုေတာ့ ကိုစိန္ထြား အိမ္ဟာ သီဟအတြက္ေတာ့ တံခါးမရွိ ဓါးမရွိ အခ်ိန္ မေရြး ဝင္ထြက္လို႕ရတဲ့အိမ္။ တေန႕ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီး ကိုစိန္ထြားတို႕အိမ္ဘက္ သီဟ ေရာက္သြားတယ္။ ကိုစိန္ထြား အ ေမကလည္း ေန႕ခင္းဘက္မွာ အိမ္လည္ေလ့ ရွိတယ္။ သီစ အမွတ္တမဲ့နဲ႕ အေပၚထပ္လွမ္းၾကည့္မိေတာ့ အေနာက္ခန္းအေပၚထပ္ဆီက ကြ်ိ…ကြ်လိနဲ႕ ခ်ိဳး ခ်ိဳးခြ်တ္ခြ်တ္ အသံေတြ ၾကားလိုက္ရတယ္။ အိမ္ကလဲ ဝါးၾကမ္းခင္းဆိုေတာ့ အလႈပ္လႈပ္နဲ႕ေပါ့။ ဒါ…ဘာလဲ ဆိုတာ သီဟ ရိပ္မိလိုက္တယ္ေလ။ ဦးေလးစိန္ထြားတစ္ေယာက္ မျဖဴဝင္းကို လို္းေနတာ ကလြဲလို႕ ဘာမ်ားျဖစ္ရအံုး မွာလဲ။ အသံေတြက ေတာ္ေတာ္ေလးျမည္ေနတယ္။ အသက္ကသာ၉ ႏွစ္ ငယ္ပါက ေပါ့ေသးေသးမဟုတ္။ အရွည္ ၄ လက္မ အတုတ္က ၃ လက္မပတ္လည္ရွိတယ္။ လူေကာင္ ကလည္း ခပ္ထြားထြား။ ကိုစိန္ထြား သူ႕အိမ္ေလွကားက အတြင္းဘက္က တပ္ထားတာ။ အဲဒီေလွ ကားထိပ္ရဲ့ ညာဘက္ေဘး အခန္းမွာ အခု ကိုစိန္ထြားနဲ႕ မျဖဴဝင္းတို႕ လိုးေနၾကတယ္ေလ။သီဟတစ္ေယာက္ ေျခသံေဖါ့ျပီး အေပၚတက္ခဲ့လိုက္တယ္။ အခန္းၾကမ္းျပင္နဲ႕ သူ႕မ်က္နာတဲ့တဲ့အ ေရာက္မွာ ထရံေပါက္ကေန အထဲေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္။ အားလားလား ကိုစိန္ထြားနဲ႕ မျဖဴဝင္းတို႕ ကိုယ္တံုးလံုးခြ်တ္ျပီး အားရပါးရ လိုးေနၾကတာကို ေတြ႕ လိုက္ရတယ္။ မျဖဴဝင္းက ေပါင္တံေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ၾကီး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အထက္ေျမွာက္ထားျပီး ကိုစိန္ထြားက ေပါင္ ၾကားထဲမွာ ဝင္ျပီး အထက္ ကေန ခြေမွာက္ျပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေနတယ္။ မျဖဴဝင္း ခါး ေအာက္မွာလည္း ေခါင္းအံုးတစ္လံုး ခုထားတယ္။ ကိုစိန္ ထြားက အသားညိဳသူမို႕ သူ႕ဖင္ၾကီးေတြက မဲ ေျပာင္ေနတယ္။ မီးကုန္ရမ္းကုန္ ေဆာ္ေနလို႕နဲ႕တူပါရဲ့ ကိုစိန္ထြား ဖင္မဲမဲၾကီးဟာ ေဆာင့္တိုင္းေဆာင့္ တိုင္း ဖင္ေၾကာၾကီးေတြ ရႈံ႕ခြက္ေနတယ္။ မျဖဴဝင္း ဆိုတဲ့အတိုင္း အသားအေရက ျဖဴဝင္းေနတာ ဆိုေတာ့ ဖင္ဆံု ေပါင္တံ ေျခသလံုးကစလို႕ ျဖဴ ဝင္းေနတာေပါ့ေလ။ သီဟ က ေဘးတိုက္အေနအထားကေခ်ာင္းၾကည့္ ရတာမို႕ ေစာက္ဖုတ္ေတြ လီ ေတြေတာ့ မျမင္ရဘူး။ ဒါေပမယ့္ နိ႕အံုေဖြးေဖြး ဥဥၾကီး ကိုေတာ့ အထင္သား ျမင္ေနရတယ္။ ကိုစိန္ ထြားက အဲဒီနိ႕ၾကီးေတြကို ကုန္းကုန္းစို႕ေပးရင္း တအား ပစ္ပစ္ေဆာင့္ေနတယ္။ “ဖြတ္…ဖြစ္… ဇြတ္… ဇြပ္..ဖြပ္…ရြတ္..ဖြတ္…ဖတ္..ဖတ္…အား…အင့္…အင္း…အား..” မျဖဴဝင္းက သူ႕ဖင္ဆံု ေဖြးေဖြးၾကီးကို ေကာ့ေကာ့ခံရင္း ကိုစိန္ထြားေက်ာျပင္ မဲမဲၾကီးကို တင္းေန ေအာင္ဖက္ထားတယ္။
အခ်က္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိေတာ့ ကိုစိန္ထြား တစ္ကိုယ္လံုး ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တုန္ခါတက္ သြားျပီး မျဖဴဝင္းရဲ့ ကိုယ္ လံုးေပၚ ေမွာက္က်သြားတယ္။ သီဟလဲ ၾကည့္ျပီး လီးေတာင္ေနတာေပါ့ေလ။ သူ႕လီးက ကေလးဆိုေတာ့ ဒစ္မ မျပဲေသးဘူး။ ဒီ ေတာ့ ဒစ္အေရျပားကို သူ႕လက္ နဲ႕ ပြတ္ေခ်ျပီး အရသာ ယူေနတယ္။ အေတာ္လာတဲ့ ေကာင္ေလး။ ၾကီးလာရင္ အေတာ္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းမယ့္အေကာင္။ ကိုစိန္ထြား ဆက္မေဆာင့္နိင္ေတာ့ဘဲ ေမွာက္ရက္ၾကီး မွိန္းေနတယ္။ “ အင္း…ဖယ္စမ္းပါဦး…ေလးလိုက္တာ” မျဖဴဝင္းက ကိုစိန္ထြား ကိုယ္လံုးၾကီးကို တြန္းဖယ္လိုက္တယ္။ ကိုစိန္ထြားက သူ႕ကိုယ္လံုးၾကီးကို မ ျဖဴဝင္းရဲ့တဖက္မွာ လွဲခ်လိုက္ တယ္။ သီဟမ်က္စိျမင္ကြင္းမွာ ကိုစိန္ထြားရဲ့ ကိုယ္လံုးၾကီးကို မျဖဴဝင္း ရဲ့ ကိုယ္လံုးက ကြယ္ထားတယ္။ “ဟြန္း…ဒီအတိုင္းခ်ည္းပဲ… ၾကာၾကာ လိုးေပးပါဆို ..ခဏေလးနဲ႕ ျပီးျပီးသြားတာ အားကိုမရဘူး ” မျဖဴဝင္းက ကိုစိန္ထြားဘက္ တစ္ေစာင္းလွဲအိပ္ လိုက္ရင္း ကိုစိန္ထြားရင္ဘတ္ကို လက္ႏွင့္ ပြတ္ရင္း မေက်မနပ္ ေျပာလိုက္တယ္။ “ၾကည့္ပါဦး.. တခါေလး လိုးရံုနဲ႕ လီးကလဲ ျဖစ္သြားလိုက္တာ” မျဖဴဝင္းက ကိုစိန္ထြားေပါင္ၾကားက ေပ်ာ့ေခြငိုက္ဆင္းေနတဲ့ လီးငုတ္တိုကို လက္ဖဝါးနဲ႕ ဆုတ္ကိုင္ ရင္း မေက်မနပ္ ေျပာလိုက္ တယ္။ “လိုးေပးမွာပါကြာ… ခဏေလး ေစာင့္ပါအံုး..” ကိုစိန္ထြားက ေမာဟိုက္သံၾကီးနဲ႕ ေျပာလိုက္တယ္။ သီဟ တစ္ေယာက္ သူ႕မ်က္စိတည့္တည့္ ေအာက္မွာ ျမင္ေနရတဲ့ မျဖဴဝင္းရဲ့ ခံုးထေနတဲ့ ဖင္အံုေဖြးေဖြးၾကီးကို ၾကည့္ျပီး အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ လာတယ္။ ဖင္အံုၾကီးက ဧရာမ ဖင္ဆံုၾကီးကိုး။ ဒီရြာမွာေတာ့ မျဖဴဝင္းဖင္ဆံုေလာက္ရွိတဲ့ မိန္းမဆိုလို႕ အေယာက္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ အအိုထဲကေျပာတာေနာ္. ဒီအထဲ သီဟ အေမလဲပါတယ္ေလ။ ဒါေပ မယ့္ သီဟအေမက မျဖဴဝင္းေလာက္ အသားမျဖဴဘူး အသားဝါ အသားလတ္အမ်ိဳးအစား။ အရပ္အေမာင္းခ်င္းေတာ့ သိပ္မကြာဘူး။ ဒါေပမယ့္ သီဟအေမက မျဖဴဝင္းထက္ သန္မာက်စ္လစ္ တယ္။ ေတာင္သူ အလုပ္ေတြကို ေယာက္်ားနဲ႕ ရင္ေဘာင္တန္းျပီး လုပ္ရတာကိုး။ သီဟ တစ္ေယာက္ ဖင္ဆံုစစ္တမ္း ျပဳေနေလရဲ့။ မျဖဴဝင္း လက္ေတြက ကိုစိန္ထြား ေပါင္ၾကားထဲက ေပ်ာ့ေခြေနတဲ့ လီးကို ဂြင္း တိုက္ေပးေနတာနဲ႕ တူတယ္။ တလႈပ္လႈပ္နဲ႕။ “လီးကလဲ ဖ်င္းလိုက္တာ… ခုထိ မေတာင္ေသးဘူး..ဒီက မျပီးေသးဘူး” “ေအးပါ မိန္းမရာ… ေတာင္ေတာ့မွာပါ” “ဘာေတာင္ေတာ့မွာလဲ.. ဒီမယ္ ေပ်ာ့ေနတံုး ” မျဖဴဝင္းအသံေတြက စိတ္မရွည္သံ မေက်နပ္သံေတြ ထြက္ေနပါတယ္။ မျဖဴဝင္းက ကိုစိန္ထြားလီး ၾကီးကို ဂြင္းတိုက္ေပးေန သလို ဆြေပးေနရမွ… “ေအာ္…ေနဦး…မေန႕ညက ေတာ္ေသာက္တဲ့ ၾကက္ဥနဲ႕စပ္ထားတဲ့ အရက္ ယူလိုက္မယ္..” “ေအး..ဟုတ္သားပဲ” မျဖဴဝင္းက တေစာင္းအိပ္ေနရာမွ ထလိုက္ျပီး ေျခရင္းအေနာက္ဖက္ရွိ ဗြီရိုေပၚတြင္ တင္ထားေသာ အရက္ ပုလင္းကို သြားယူ လိုက္တယ္။ ဖင္ဆံု ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳးၾကီးက ထြားကားတင္းအိျပီး ဝင္းေျပာင္ ေနတယ္ ။
အရက္ပုလင္းကို လႈပ္လိုက္ေတာ့ ႏုိ႕အံုမို႕မို႕ဝင္းၾကီးကလဲ လႈပ္ရမ္းေနတယ္။ မျဖဴဝင္းက အရက္ ပု လင္းကိုယူျပီး ကိုစိန္ထြား ရွိရာ ျပန္လာေတာ့ သီဟနဲ႕မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္သြားတယ္။ ေပါင္တံရင္းက ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက တင္းခံုးေဖါင္းၾကြေနျပီး ေစာက္ေမႊးေတြကလည္း မဲေမွာင္ေျပာင္လက္ေနတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက အလိုးခံရတာ အားမရေသးေတာ့ ဟတတၾကီးျဖစ္ေနျပီး အတြင္းသားႏုႏုေတြက ဟစိဟစိျဖစ္ေနတာကို ထင္ထင္ရွားရွားၾကီး ျမင္ေနရတယ္။ သီဟတစ္ေယာက္ သူ႕လီးတံေလးကို ခပ္ တင္းတင္းေလးညွစ္ဆုတ္လိုက္မိတယ္။ ကိုစိန္ထြားေပါင္ၾကားက လီးတံက အခုေတာ့ ဆတ္ကနဲ ေတာင္ေနပါျပီ။ ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္ပါ ရဲ့ သူ႕လီးက သီဟလီး ထက္ နဲနဲပဲၾကီးပံုရတယ္။ အရွည္က ၅ လက္မေလာက္ပဲ ရွိမယ္ထင္တယ္။ ၉ ႏွစ္သာရွိေသးတဲ့ သူ႕လီးေတာင္ ေလးလက္မ ေလာက္ရွိတာကို သီဟက ရွာရွာေဖြေဖြ ေပတံနဲ႕တိုင္းၾကည့္ထားတယ္။ ဒါေတာင္ လီးေတာင္လာရင္ နည္းနည္းရွည္လာေသးတယ္။ တဆက္တည္း သူ႕အေဖလီးၾကီးကို မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္လာတယ္။ သူ႕အေဖလီးက ၈ လက္မေက်ာ္ ေက်ာ္ရွိတယ္။ အတုတ္ ကလဲ အေမေသာက္ေသာက္ေနတဲ့ ရုပ္ပ်ိဳေဆးဘူးေလာက္ ရွိတယ္။ ျပီး ေတာ့ အေၾကာၾကီးေတြကလဲ ျပိဳင္းျပိဳင္းထေနတယ္။ ဒစ္ၾကီးကလဲ ျပဲလန္ေနျပီး စစ္သားေတြ ေဆာင္းတဲ့ သံ ခေမာက္ၾကီး စြပ္ထားသလို တင္းေျပာင္ေနတယ္။ သီဟတစ္ေယာက္ သူ႕အေဖလီးၾကီးကို မျဖဴဝင္းေစာက္ဖုတ္ ျပဲျပဲၾကီးထဲ စိတ္ကူးနဲ႕မွန္းထည့္ၾကည့္ေန တယ္။ အေတာ္ လိုက္ ဖက္ညီမွာပဲ။ အခု ဦးေလးစိန္ထြားလီးက ေစာက္ဖုတ္နဲ႕ မလိုက္ေအာင္ ေသးေနေလရဲ့။ ကိုစိန္ထြားက ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ ထထိုင္လိုက္ျပီး အရက္ပုလင္းကို ဆြဲယူျပီးေမာ့ေသာက္လိုက္ တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မျဖဴဝင္းက သီဟကို ေက်ာေပးျပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ၾကီး ထိုင္ေနတယ္။ ကိုစိန္ထြား ေနာက္တခါ ေမာ့ေသာက္လိုက္ျပန္တယ္။ မျဖဴဝင္းက အရက္ပုလင္းကိုယူျပီး ဘီရိုေပၚ ျပန္ ထားတယ္။ သီဟ မျဖဴဝင္းေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ႏွစ္ခါျမင္ရျပန္ျပီ။ အခုမွ ေသခ်ာၾကည့္မိတာက ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္း သား ညိဳညိဳၾကီးေတြ။ ႏႈတ္ခမ္းသားၾကီး ႏွစ္မႊာက အျပင္စြန္းထြက္ေနျပီး ထူထူပြပြၾကီး။ အသားျဖဴသ ေလာက္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားၾကီးေတြက အညိဳေရာင္သမ္းေနတဲ့အတြက္ သီဟစိတ္ထဲ အံ့ေၾသာ ေနေလရဲ့။ သူထင္တာက အသားျဖဴရင္ ေစာက္ဖုတ္လဲ ျဖဴရမယ္ေပါ့။ အခုေတာ့ မျဖဴဝင္း ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားၾကီးေတြက သူ႕အေမ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ ထက္ေတာင္ ညိဳမဲေနေသးတယ္။ ကိုစိန္ထြားက ပက္လက္လွန္အိပ္ျပီး ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ ကားထားေသာ မျဖဴဝင္းရဲ့ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကား မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္လိိုက္ ကာ သူ႕လီးၾကီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ လီးၾကီးက ျဗြတ္က နဲ ဝင္သြားတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ကက်ယ္ျပီး လီး ကေသးေနလို႕အခုလို ေလ်ွာကနဲ ဝင္သြားတာနဲ႕တူပါ ရဲ့။ ကိုစိန္ထြားလက္က မျဖဴဝင္းကို ေက်ာ္ခြျပီး ေထာက္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ တစ္ခ်က္ခ်င္း ခပ္မွန္မွန္ ေဆာင့္ေနတယ္။ “ဖြတ္…ရႊတ္…ဖြတ္…. ဖြတ္ရႊတ္ဖြပ္..ဖြတ္ … ဖတ္ ..ဖတ္…ဖတ္ ..ဘြပ္…” ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တစတစနဲ႕ ျပင္းထန္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျဖဴဝင္းခမ်ာ အားမရဘူးနဲ႕တူတယ္။ “ခဏ ေနဦး ” ကိုစိန္ထြား ေဆာင့္ေနတာကို ရပ္ခိုင္းလိုက္ျပီး ေခါင္းအံုးကို သူ႕ခါးေအာက္ ဆြဲခုလိုက္တယ္။ သည္ ေတာ့ ဖင္ၾကီးက ေျမာက္ေကာ့ တက္လာတယ္။ ကိုစိန္ထြားကလည္း အားရပါးရ ပစ္ပစ္ေဆာင့္တယ္။ အရက္နဲ႕ ၾကက္ဥသတၱိေၾကာင့္ထင္ပါရဲ့။ သူ႕ရဲ့ေဆာင့္ ခ်က္ေတြက ေစာေစာက တခ်ီလိုးတုန္းကထက္ ပိုျပီးျပင္းထန္လာတယ္။ မျဖဴဝင္းကလည္း ေကာင္းလာျပီနဲ႕တူပါရဲ့။သူ႕ဖင္ဆံုၾကီး ကို ဝိုက္ဝိုက္ျပီး ေကာ့ ေကာ့ခံပါတယ္။ “ဖြပ္.. ဖြပ္.. ဖြတ္…ဘြတ္…” “အ.. .အ.. .အင့္. .အင့္.. အ ….အင့္..” မျဖဴဝင္းႏႈတ္သံက နာလို႕ညီးသံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ အားသိပ္မရလို႕ ညွစ္ညွစ္ျပီးေတာ့ ေကာ့ခံရင္း ထြက္လာ တဲ့ အသံမ်ိဳး။ ဒီလို သီဟဘာလို႕ သိေနတာလဲဆိုရင္ သူ႕အေဖနဲ႕ သူ႕အေမကို ညညလိုးရင္ သူက မၾကာမၾကာ ေခ်ာင္းၾကည့္ထားတာကိုး။ သူ႕အေမဆိုရင္ သူ႕အေဖက အားရပါးရေဆာင့္ေဆာင့္လိုးလိုက္တုိင္း စုတ္ တသပ္သပ္နဲ႕ အမေလး အလိုေလးတျပီး တြန္႕ လိမ္ေကာ့ထိုးေအာင္ ခံရတာကို သီဟက သိေနတာ ကိုး။ဒါေၾကာင့္ အခု မျဖဴဝင္းရဲ့ အင့္…အ အသံေတြက နာလို႕ထြက္လာ တဲ့ အသံေတြမဟုတ္ဘဲ အား မရလို႕ထြက္လာတဲ့ အသံေတြလို႕ သိေနတာေပါ့။ ကိုစိန္ထြား ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေဇာကပ္ျပင္းထန္လာတယ္။ အခုေတာ့ မျဖဴဝင္းလဲ ေကာင္းလာျပီနဲ႕ တူပါတယ္။
ကိုစိန္ထြား ကို တင္းေနေအာင္ဖက္ထားရင္း ဖင္ဆံုၾကီးကို ေကာ့ေကာ့ခံတယ္။ “အား…အီး… အင္း… ဟုတ္ျပီ… ဟုတ္ျပီ…ေဆာင့္.. ေဆာင့္… ေဆာင့္… အား.. ကြ်တ္…ရွီး…အား.. ေကာင္း… ေကာင္း.. ေကာင္းလာျပီ…အေမ့…အင့္…အင္း…ဟင္း..” အရက္အရွိန္ သတၱိကလဲ ျပေနျပီမို႕ ကိုစိန္ထြားရဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလဲ က်ားရိုင္းတေကာင္လို အ တင္း ပစ္ပစ္ေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။ မျဖဴဝင္းလဲ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဆန္႕ပစ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ေျမွာက္ေကာ့လိုက္ျပီး ဟီး ကနဲ ျငီးသံၾကီးနဲ႕အတူ ျငိမ္က်သြားတယ္။ ကိုစိန္ထြားလည္း ေလးငါးဆယ္ခ်က္ ေဆာင့္ျပီး မျဖဴဝင္း ရင္ဘတ္ေလးေပၚ ေမွာက္က်သြားပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား အေတာ္ၾကာၾကာ ဖက္မွိန္းေနၾကတယ္။ ဒါကို ျပီးသြားျပီ ဆိုတာ သီဟက သိတာေပါ့။ ဒီေတာ့ ေလွကားေပၚက အသာေလး ဆင္းလာခဲ့ပီး သူ႕ အိမ္ဖက္ လစ္ခဲ့တယ္။ “ဟဲ့ ေကာင္ေလး… ထမင္း မစားေသးဘူးလား… ဟြန္း… ေတာ္ေတာ္ အေဆာ့မက္ ” သူ႕အေမက အဝတ္လွမ္းရင္း သီဟကို လွမ္းေျပာတယ္။ “ဟုတ္ကဲ့. ..အေမ ..” ႏႈတ္က ဤသို႕ေျပာထြက္လိုက္ ေသာ္လည္း သီဟ စိတ္ထဲက ေျပာလိုက္ေသာ စကားမွာ… “ ေဆာ့တာ .. သားမဟုတ္ဘူး ..ဦးေလး စိန္ထြားနဲ႕ မျဖဴဝင္းတို႕ရယ္…” ကိုစိန္ထြား လက္သမားအလုပ္နဲ႕ ခရီးထြက္သြားျပန္တယ္။ သီဟကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မျဖဴဝင္းတို႕ အိမ္ဖက္ အျမဲေရာက္ တယ္ေလ။ သူကိုယ္ ႏိႈက္ကလည္း မျဖဴဝင္းကို ၾကိဳက္ေနတာကိုး။ ကေလး ဆို ေပမယ့္ ဏွာက မေသးေတာ့ သီဟမွာ မျဖဴဝင္းၾကီးကို သြားသြားၾကည့္ရတာ အေမာ။ တေန႕ အိမ္အေရွ႕ဖက္မွာ ဂြတလက္နဲ႕ ငွက္ျပစ္ေနတဲ့ သီဟကို မျဖဴဝင္းက လွမ္းေခၚတယ္။ “သီေဟရ…သီဟ..ခဏ ” မျဖဴဝင္းက ထမီရင္လ်ားၾကီးနဲ႕ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုစိန္ထြားအေမကလဲ မရွိဘူး။ အိမ္မွ သူတို႕ႏွစ္ ေယာက္ထဲရယ္.. အိမ္ေအာက္ထပ္ ေရာက္ေတာ့.. “လာစမ္း… မမ ကို ေဆးလိမ္းေပးစမ္း..” မျဖဴဝင္းက အိမ္ေအာက္ထပ္ အေနာက္ဖက္ခန္းထဲ ေခၚသြားျပီး ပက္လက္လွန္ အိပ္လွ်က္ သူ႕ႏို႕ ၾကီး ႏွစ္လံုးကို ေဖၚထားတယ္။ “ အင့္… မမ ႏို႕ေတြကို ေဆးလိမ္းေပးစမ္း…ျပီးရင္ မမ မုန္႕ဖိုးေပးမယ္…” သီဟက မျဖဴဝင္းေပးမွာ ထိုင္လိုက္ျပီး မျဖဴဝင္းေပးေသာေဆးကို လွမ္းယူလိုက္သည္။ “အဲဒီ ပုလင္းထဲက ဆီေတြကို မင္း လက္ဖဝါးထဲထဲ့ျပီး လက္ဖဝါးခ်င္း ပြတ္လိုက္..ျပီးေတာ့မွ လိမ္းေပး မမ ႏို႕ေတြကိုက္ ကိုက္ေနလို႕..” သီဟကလဲ မျဖဴဝင္း ခိုင္းသည့္အတိုင္း လုပ္ေပးတယ္။ ႏုထြတ္တင္းအိေနတဲ့ ႏို႕ၾကီးေတြက ပြတ္ရ ကိုင္ရတာ အရသာ ရွိလွပါတယ္။ ဆုတ္ဆုတ္ ညွစ္လိုက္ ဖိဖိပြတ္လိုက္ ဆြဲဆြဲပြတ္လိုက္ လုပ္ေပးေနရာ မျဖဴဝင္းတေယာက္ အရသာ ေတြ႕ေတြ႕လာျပီး ေစာက္ ဖုတ္ၾကီးတခုလံုး ၾကြေဖါင္းလာသည္။ ငယ္ေသးတဲ့ သီဟကိုေတာ့ ဘာမွ အသံုးခ်လို႕ မရမွန္းသိေနတဲ့အတြက္ ႏို႕ၾကီးေတြကို ေဆးလူးျပီး ပြတ္ခိုင္း ဆုတ္ခိုင္းရံုမွအပ ဘာမွ မ ခိုင္းပါ။ တကယ္ေတာ့ မျဖဴဝင္း လိမ္းခိုင္းသည္မွာ ေဆးမဟုတ္ဘဲ အုန္းဆီေတြသာျဖစ္ေၾကာင္း သီဟေကာင္း ေကာင္းသိေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕အဖို႕လဲ အခုလို လုပ္ေပးေနရတာကိုက အရသာ ေတြ႕ေနပါတယ္။ မျဖဴဝင္းကလည္း သီဟက ႏို႕အံုၾကီးႏွစ္လံုးကို အုန္းဆီေတြနဲ႕ ပြတ္ပြတ္လူးျပီး ဆုတ္ေခ်ေပးေနတာ ကိုပဲ အေက်နပ္ၾကီး ေက်နပ္ လွ်က္ သူ႕လက္ေမာင္းတဖက္ကို ေပါင္ၾကားထဲသြင္းျပီး ခပ္ရြရြေလး ပြတ္ ေပးေနမိပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက ရြၾကြတက္လာျပီး ခံုးခံုးၾကြၾကြျပဲျပဲဟဟ ၾကီးျဖစ္လာပါတယ္။ မျဖဴဝင္းက အလက္ ခလယ္ကို ေစာက္ေခါင္းထဲ တဆံုးသြင္းျပီး ထိုးဆြ ေမႊေႏွာက္ေနပါတယ္။ ေစာက္ေရေတြကလည္း စို ရႊဲအိုင္ထြန္းေနပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္း ထိပ္မွာရွိတဲ့ ေစာက္စိ ျပဴးျပဴးၾကီးကို လက္ ခလယ္ထိပ္နဲ႕ ခပ္ဖိဖိေလး ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ အင့္ကနဲ အင့္ကနဲ အသံထြက္သြားျပီး တြန္႕တြန္႕သြားတာမို႕.. “မမ… .နာလို႕လား ဟင္..“ သီဟက သူေဆးလိမ္းေပးတာကို နာလို႕ တြန္႕သြားတာထင္ျပီး စိုးရိမ္တၾကီး ေမးလိုက္တယ္။ “မ … မဟုတ္ဘူးေမာင္ေလး… နာနာသာ ဆုတ္လိမ္းေပး..” “ဟုတ္ကဲ့ . . . .မမ ..” သီဟက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆုတ္ဆုတ္ညွစ္ျပီး ပြတ္လိမ္းေပးပါတယ္။ မျဖဴဝင္းကလည္း သူ႕ေစာက္စိျပဴးျပဴးၾကီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပြတ္ေခ်ဖိဆြ ေနပါတယ္။ ေစာက္ေရေတြ ကလည္း အဆက္မျပတ္ စိမ့္ထြက္ေနပါတယ္။ သူ႕ခႏၡာကိုယ္ကလဲ တဆတ္ဆတ္နဲ႕ တုန္ေနတာ တခါ တခါ ရင္ဘတ္ၾကီးကို ေကာ့ေကာ့ထိုးျပီး အီးကနဲ အီးကနဲ အသံေတြ ထြက္ေနပါတယ္။ ေနာက္ မၾကာခင္မွာပဲ ဟင့္ကနဲ ဟင့္ကနဲျဖစ္သြားျပီး ေဆးလိမ္းေပးေနတဲ့ သီဟလက္ေတြကို တင္းေန ေအာင္ဆုပ္ထားလိုက္ပါ တယ္။ ဆုတ္ထားတဲ့ လက္ေတြက ေျပေလ်ာ့သြားျပီ မျဖဴဝင္းတေယာက္ျငိမ္ သက္သြားပါတယ္။ သီဟလည္း ဆက္မပြတ္ေတာ့ပဲ သည္အတိုင္းၾကီး သူ႕လက္ဖဝါးကို ႏို႕အံုတင္းတင္းအိအိၾကီးေပၚအုပ္ ထားရင္း ျငိမ္ေနလိုက္တယ္… ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ မျဖဴဝင္းက ေခါင္းအံုးထဲလက္ လွ်ိဳျပီး “ေရာ့ .. မင္းအတြက္ မုန္႕ဖိုး… ေနာက္လဲ လိမ္းေပးေနာ္…” “ဟုတ္ကဲ့..မမျဖဴ..” သီဟ မျဖဴဝင္းေပးေသာ မုန္႕ဖိုးကိုယူျပီး အိမ္ေပၚက ေပ်ာ္ရြင္စြာ ဆင္းေျပးလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ သီဟဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးက ရြာရိုးကိုးေပါက္ အကုန္ေလွ်ာက္လည္ပတ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလး။ သူ႕လက္ထဲမွာ အျမဲတမ္း သားေရဂြတလက္ ပါတယ္။ အဖိတ္-ဥပုသ္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ၂ ရက္မွာ သူ႕ လြတ္လပ္ေရး ရက္ျဖစ္သည္။ ဒီေန႕ေတာ့ မျဖဴဝင္းတို႕ အိမ္ဖက္ မေရာက္ေတာ့။ ရြာအေနာက္ပိုင္းက ေတာျခံဳေတြမွာ လွည့္ပတ္ျပီး ငွက္ျပစ္ေနသည္။ စာ သံုးေကာင္ႏွင့္ က်ီးကန္းတေကာင္ ရထားျပီးျဖစ္ သည္။
ဟိုး လြန္ခဲ့ေသာ တပတ္ေလာက္က စာတေကာင္ ၂ က်ပ္ေပးမည္ဟု ဦးတင္အံုးက မွာထားသျဖင့္ စာ လိုက္ျပစ္ေနရာ အခု ၃ ေကာင္ ရျပီ။ ၆ က်ပ္ဖိုးရျပီမို႕ သီဟ ေပ်ာ္ရြင္အူျမဴးေနသည္။ သူ႕အတြက္ က်ီးကန္း တေကာင္ အပိုဆုပါရလိုက္ေသးသည္။ က်ီးကန္းကိုေတာ့ မျဖဴဝင္းကို ေၾကာ္ ခိုင္းမည္။ ဦးတင္အံုးအိမ္က ရြာ ေတာင္ဖက္ဖ်ားမွာ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ရြာအျပင္ဘက္လမ္းကပတ္ျပီး ဦတင္ အံုးအိမ္ရွိရာလာခဲ့ သည္။ ေတာင္ဖက္ စည္းရိုးက တိုးဝင္ခဲ့ျပီး အိမ္ဝင္းထဲ ဝင္လာသည္။ တအိမ္လံုး တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ သီဟ အေတြ႕အၾကံဳအရ ယခုလို တိတ္ဆိတ္ေနလွ်င္ တခုခုထူးျခား ေနတတ္သည္ကို သေဘာေပါက္ထားသည္။ ယခုလည္း ဦးတင္အံုးအိမ္မွာ လူမရွိသလို တိတ္ဆိတ္ ေနသည္။ ဦးတင္အံုးက သူ႕အေမႏွင့္ ေမာင္ႏွမ တဝမ္းကြဲေတာ္သျဖင့္ ဘၾကီးတင္အံုးဟု သီဟက ေခၚ သည္။ သူ႕ဝါသနာအတိုင္း အိမ္အေနာက္ခန္းဘက္က ပတ္ျပီးအတြင္း ေခ်ာင္းၾကည့္သည္။ လားလား သူထင္သည့္အတိုင္း ျဖစ္ေနတာ့၏။ ဦးတင္အံုးႏွင့္ မျဖဴဝင္းတို႕ အေနာက္ခန္းထဲမွာ လိုးေန ၾကသည္။ အဝတ္ အစားေတာ ့ မခြ်တ္ၾက။ မျဖဴဝင္းက ထမီကို ခါးအထိလွန္ျပီး ဒူးေထာင္ေပါင္ကား အေနအထားျဖင့္ ေအာက္ကခံေနသလို ဦးတင္အံုးကလည္း သူ႕ပုဆိုးကို ပင့္လွန္ျပီး အေပၚက တက္ ခြ၍ လိုးေနျခင္းျဖစ္သည္။ သီဟ ကံေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္။ ဦးတင္အံုးမွာ ဘၾကီးဝမ္းကြဲေတာ္ ေသာ္လည္း အေနေဝးသျဖင့္ ဦးစိန္ထြားေလာက္ မရင္းႏွီး။ သံေယာ ဇဥ္မရွိ။ အခု ဦးစိန္ထြား မိန္းမက ဦးတင္အံုးကို အလိုးခံေနေသာအခါ သီဟစိတ္ထဲ မေက်မနပ္ျဖစ္သြား သည္။ ေယာက္်ားရွိပါလွ်က္ တျခား ေယာက္်ား ကို အလိုးခံလွ်င္ လင္ငယ္ေနျခင္း ေနာက္မီးလင္းျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သီဟ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ထား၏။ ရြာအေရွ႕ပိုင္းကေန ရြာေတာင္ပိုင္းအထိ ေရာက္ လာျပီး အလိုးခံသည္ဆိုေတာ့ ဦးတင္အံုးထက္ မျဖဴဝင္းက ပိုအျပစ္ရွိသည္။ျပီးေတာ့ ဦးစိန္ထြားလည္း မရွိခိုက္ျဖစ္သည္။ သီဟက အေျခအေနကို ဆက္ၾကည့္သည္။ ဦးတင္အံုးက ေဆာင့္လို႕ေကာင္းတုန္း.. မျဖဴဝင္းကလည္း သူ႕ဖင္ဆံုၾကီးကို ၾကြၾကြျပီး ေကာ့ေကာ့ခံေ၏။ “ဖြတ္… ဖြတ္… ဖြပ္….ျပြတ္…ဖတ္…” “ဖြတ္…ျပြတ္…. .ဒုတ္….ပလြတ္…. ဖတ္ .. ဖတ္ …ျဗစ္…” “အင့္… အင့္… အ. ..အင့္.. . .အစ္ . . .အီး … အ .. . အ .. . အင့္.. . အ. .” မျဖဴဝင္းအသံက ဦးစိန္ထြားႏွင့္လိုးတုန္းကလို အားမရ၍ တအင့္အင့္ႏွင့္ ေကာ့ေကာ့ခံေနေသာအသံ ျဖစ္သည္။ သီဟ ေခ်ာင္းေန သည္မွာ အေတာ္ၾကာျပီျဖစ္သည္။ သူမေရာက္ခင္ထဲက လိုးေနပံုေထာက္ ေတာ့ ဦးတင္အံုးတေယာက္ အေတာ္ၾကာၾကာလိုး နိင္ေၾကာင္း သတိျပဳမိသည္။ သူေခ်ာင္းေနတာပင္ မိႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိျပီမို႕ အနည္းဆံုး နာရီဝက္ေက်ာ္ေလာက္ျပီ။ သည္ေတာ့ ဦးစိန္ထြား ၂ ခ်ီလိုးခ်ိန္ႏွင့္ ဦးတင္အံုး ၂ ခ်ီလိုးခ်ိန္မွာ တူမွ်ေနသည္။ သည္အခ်က္က ဦး စိန္ထြားထက္ ဦးတင္အံုးက မ်ားစြာသာေနသည္။ ဦးတင္အံုးက မျဖဴဝင္း၏ ခ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ေအာက္တြင္ သူ႕လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို လွ်ိဳသြင္းျပီး ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို တင္းေနေအာင္ ဖက္ ထားျခင္းျဖစ္၏။ ထိုသို႕ဖက္ထားရင္းက အေပၚ အကႌ်ၾကယ္သီးမ်ားကို ျဖဳတ္လွန္ ျပီး အတြင္းခံ ဘရာစီယာကို အထက္သို႕လိပ္ တင္လွ်က္ ေဖၚထားေသာ ေဖြးေဖြးႏုႏုဝင္းဝင္းအိအိ ႏို႕ ၾကီးႏွစ္လံုးကို ပါးစပ္ျဖင့္ စို႕၍ လိုးေနျခင္းျဖစ္ရာ ဤအခ်က္ကလည္း ဦးစိန္ ထြားထက္သာသည္။ “ျပြတ္….ဖြတ္… ျပြတ္…ပလြတ္..” “ျပြတ္…ျပြတ္…ျပြတ္…ဖြတ္ … ပလြတ္…” ဤသို႕ ႏို႕ကိုစို႕ေပးရင္း လိုးေနသည္ျဖစ္ရာ မျဖဴဝင္းအဖုိ႕ အေတာ္ေလးအရသာ ေတြကေနပံုရသည္။
ေအာက္ကေန ဖင္ဆံုၾကီး တို႕ ၾကြၾကြျပီး ေကာ့ေကာ့ခံေနရာမွ သူ႕ရင္ဘတ္ၾကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေန သည္။ သည္ေတာ့ ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးက အေတာ့ကို ေကာ့တက္လာျပီး ပိုမိုတင္းရင္းလာသည္။ ဦးတင္အံုးက ႏို႕သီးဖ်ားေလးေတြကို လွ်ာျဖင့္ လွည့္ပတ္၍ လွ်က္ေပးလိုက္ရာ “အား…ကြ်တ္ .. ကြ်တ္…အားလားလား..ရွီး…အင့္ ” တကိုယ္လံုး ေကာ့ထိုးတက္သြားျပီး ဖ်ပ္ဖ်ပ္လူးသြား၏။ ဦးတင္အံုး ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ပိုမို၍ အရွိန္ျပင္းထန္လာသည္။ အလားတူ မျဖဴဝင္း၏ ေအာက္ေပးက လဲ ၾကမ္းရမ္းလာ သည္။ “ဖြတ္…ျဗစ္….ဖတ္…ဘြတ္..” “ေကာင္းရဲ့လားဟ…” “ဖြတ္…အင့္… အေမ့….ေကာင္း .. ေကာင္းတယ္…အေမ့…ေဆာင့္…အ .. ေဆာင့္ပါ….အေမ့…” “ဖြတ္…ဘြတ္…..ဖတ္ ..နင့္ေယာက္်ားနဲ႕ ဘယ္သူကေကာင္းလဲ…ဖြတ္…ျဗစ္….ပလြတ္…” “ေတာ္.. ေတာ္က …ေကာင္းတယ္….အမယ္ေလး…အီး…ရွီး ..ကြ်တ္..ကြ်တ္.. ဟုတ္ျပီ…ဟုတ္ပီ.. ေဆာင့္.. အ…. အင့္.. . .ေဆာင့္. .. . .အင့္.. အင့္. ..” “ေတာ္.. ေတာ္က …ေကာင္းတယ္….အမယ္ေလး…အီး…ရွီး ..ကြ်တ္..ကြ်တ္.. ဟုတ္ျပီ…ဟုတ္ပီ.. ေဆာင့္.. အ…. အင့္.. . .ေဆာင့္. .. . .အင့္.. အင့္. ..” မျဖဴဝင္းက ဒူးေထာင္ေပါင္ကား အေနအထားမွ သူ႕ေျခဖဝါးကို ၾကမ္းေပၚေထာက္လိုက္ျပီး ဖင္ဆံုၾကီး ကို အတင္ေကာ့ေျမွာက္ ထားျပီး ဦးတင္အံုး၏ ေဆာင့္ခ်က္ကို ရင္ဆိုင္အံတု၍ ခံလိုက္သည္။ ၃ ၄ ခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္ျပီးသည့္ႏွင့္ ဦးတင္အံုး ဖင္ေၾကာၾကီးမ်ား ရႈံ႕ခြက္သြားျပီး ဆတ္ကနဲ ဆတ္က နဲတုန္သြားျပီး မျဖဴဝင္း ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်သြားသည္။ မျဖဴဝင္းကလည္း ဦးတင္အံုးလည္ပင္းကို တင္းေနေအာင္ ဖက္ထား၏။ ေခတၱမွ် မွိန္းေနၾကျပီးေနာက္ ဦးတင္အံုးက ဦးစြာ မျဖဴဝင္း ကိုယ္ေပၚက ခြါလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ သူ႕လီးၾကီးကို ဆြဲႏႈတ္၏။ လီးၾကီးက အရွိန္ေသသြားျပီး ေပ်ာ့ေခြ ငိုက္ဆင္း ေနသည္။ လီးအရွည္က ဦးစိန္ထြားလီးႏွင့္ သိပ္မကြာပါ။ ေယာင္ေယာင္ေလးပဲ ရွည္ပါသည္။ အတုတ္ ကေတာ့ သိသိသာ သာ တုတ္သည္။ သို႕ေသာ္ သီဟ အေဖလီးမွီဖို႕ အပံုၾကီးလိုပါေသးသည္။ မျဖဴဝင္း ေက်နပ္အားရသြားျခင္းမွာ ၾကာၾကာလို္းနိင္လို႕ ဟု သီးဟက မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္။ မျဖဴဝင္းက သူ႕ႏို႕ၾကီးႏွစ္လံုးကို အတြင္းခံ အင္းက်ီႏွင့္ ဆြဲဖံုးလိုက္ျပီး အေပၚၾကယ္သီးမ်ားကို အိပ္ရင္း တန္းလန္းမွ တပ္လိုက္သည္။ သူ႕ထမီကို ဆြဲဖံုးလိုက္ျပီး လူးလဲထသည္။ ဦးတင္အံုးက သူ႕အိပ္ေထာင္ ထဲမွ အစိတ္တန္ တရြက္ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ မျဖဴဝင္းက အစိတ္တန္ကို လိပ္၍ သူ႕ရင္ဘတ္ထဲ ထိုးထည့္လိုက္သည္။ “ေနာက္လဲ …ခံဦးေနာ္…” “အင္းပါ…” “ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား..” “ေကာင္းသားပဲ… ေတာ္ေရာ..ေကာင္းလား..” “ေအး..နင့္ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက အသားထူေတာ့ လိုးရတာ အရသာ သိပ္ရွိတာပဲ…” “ေတာ္ကလဲ ၾကာၾကာလိုးနိင္တာပဲ…အာဂလူၾကီး..ဘာေဆးေတြမ်ား..စားထားလို႕လဲ..” “စာကေလးနဲ႕ ပဒက္နဲ႕ ေဖၚထားတဲ့ေဆးေလ..ဒီေဆးက အၾကာၾကီးစိမ္းလိုးနိင္တဲ့ေဆးဟ..” “က်ဳပ္ကို ေဆးနည္း ေပးစမ္းပါ….အိမ္ကလူက ျမန္လြန္းလို႕ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္ရံုနဲ႕ လေရ ထြက္ျပီး လူက ဖလက္ျပသြားျပီ…” “ ေအးပါ… ေနာက္ရက္ လာဦးေလ..ေဆးနည္း ေရးေပးထားမယ္…” “ဟုတ္ကဲ့…ဟုတ္ကဲ့..” မျဖဴဝင္းက သူ႕ထမီကို ျပင္ဝတ္သည္။ ထုိအခိုက္ကေလးမွာပင္ သီဟက အိမ္အေရွ႕ဖက္ ေဖာင္းတဲ ေအာက္ရွိ ခံုရွည္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္ အိပ္ေနလိုက္သည္။ မျဖဴဝင္း သီဟကို ျမင္လိုက္ေတာ့ မ်က္ လံုးျပဴးသြားသည္။ စိတ္ထဲ ထူပူသြားသည္။ ဦးတင္အံုးလည္း သီးဟကို ေတြ႕လိုက္ရာ အံ့ၾသသြားသည္။ သို႕ေသာ္ ဟန္ေဆာင္၍ “ငါ့တူၾကီး… ဘယ္အခ်ိန္က ေရာက္ေနတာလဲ..” “တေရးေတာင္ရျပီ… ဘၾကီးရ…” “ေဟ… ဟုတ္လား.. ဘၾကီးကို ေခၚလိုက္ေရာေပါ့…” “သိဘူးေလဗ်ာ… ဘၾကီးက အိပ္ေနတာ မွတ္လို႕…” သည္ေတာ့မွ မျဖဴဝင္း မ်က္နာအေနရ သက္သာ သလိုျဖစ္သြား၏။ “မမ..ဘာလာလုပ္တာလဲ…” “မန္က်ီးရြက္ လာခူးတာပါကြာ…” မျဖဴဝင္းက ပုဆိုးႏွင့္ထုတ္ထားေသာ မန္က်ီးရြက္မ်ားကို ျပလိုက္သည္။
“ဒီမယ္ .. စာ သံုးေကာင္..” သီဟက သူ႕ခါးပိုက္ထဲက စာ သံုးေကာင္ကို ထုတ္လိုက္ျပီး စားပြဲေပၚ တင္လိုက္သည္။ “ေအာ္…ေအး ေအး..” ဦးတင္အံုးက သူ႕အိပ္ေထာင္ထဲမွ ငါးက်ပ္တန္တရြက္ႏွင့္ က်ပ္တန္တရြက္ ထုတ္လိုက္ျပီး သီဟကို ေပးသည္။ သီဟက မယူ.. “မရဘူး ဘၾကီး… အခုခ်ိန္ကစျပီး စာ ေစ်းတက္သြားျပီ.. တေကာင္ တဆယ္ပဲ… မဝယ္ခ်င္ေန.. က်ဳပ္ က ဦးၾကည္စိုး ေရာင္း လိုက္မွာ…” မျဖဴဝင္းက သူ႕တို႕ႏွစ္ေယာက္ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ေနတာကို ၾကည့္ရင္း အေတြးမ်ိဳးစံုေတြးေန သည္။ ဘာေၾကာင့္ သီဟ စာ ေစ်းတက္သြားသနည္း။ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ အခန္းထဲမွာ လိုးအျပီးတြင္ စာကေလး အေၾကာင္းေျပာမိၾကသည္။ ဒါကိုသိ၍ ေစ်း တက္လိုက္သလား။ ဒါေပမယ့္ သီဟစကားအရ ဦးၾကည္စိုးကလည္း ၾကိဳက္ေစ်းေပး၍ မွာထားလား။ ဇေဝဇဝါေတာ့ ျဖစ္သြား မိသည္။ ဦးတင္အံုးက သီဟ ေတာင္းဆိုသည့္အတိုင္း ဆယ္တန္ ၃ ရြက္ ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ သီဟက ေဘး အိပ္ထဲ ေကာက္ ထည့္ျပီး “မမ. မျပန္ေသးဘူးလား..” “ေအး..ျပန္ေတာ့မွာ..” “လာ.. သြားၾကစို႕…ေၾသာ္ ..ဘၾကီး..ဒီမွာ က်ီးကန္း တေကာင္ ရွိေသးတယ္. ဒါကေတာ့ ပိုက္ဆံမေပး ပါနဲ႕ ကိုယ့္ဘၾကီးမို႕ အလကား ေပးခဲ့မယ္…ေရာ့…” သီဟက ခါးပိုက္ထဲမွာ ရွိေနေသာ က်ီးကန္းအေသကို စားပြဲေပၚတင္ထားခဲ့ျပီး မျဖဴဝင္းႏွင့္အတူ ျပန္ လာခဲ့သည္။ စာကေလး တန္ဘိုးကို သူ ေကာင္းေကာင္းသိလိုက္၏။ ဒီလူၾကီးေတြ သူ႕ကို ဘာေၾကာင့္ စာကေလးရွာခိုင္းတာ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာ ကြင္း ကြင္းကြက္ကြက္ သိလိုက္ျပီ။ သိၾကေသးတာေပါ့ ကြာ သီဟတဲ့..ေဟ့..။ သီဟႏွင့္ မျဖဴဝင္းတို႕ ဦးတင္အံုးျခံထဲက ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ ရြာလယ္ေလာက္ အေရာက္တြင္ “ကြ်န္ေတာ္က မမၾကီးထက္ ပိုေန႕တြက္ ကိုက္တယ္ ငါးက်ပ္ ပိုရတယ္ေလ… ဟား..ဟား…ဟား…” သီဟစကားေၾကာင့္ မျဖဴဝင္း ထိတ္လန္႕အံ့ၾသသြားသည္။ သီဟကိုလည္း မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႕ ၾကည့္ေနသည္။ “မေၾကာက္ပါနဲ႕ မမရ… ဘယ္သူ႕မွ မေျပာပါဘူး..တကယ္ေျပာတာ…ဒါေပမယ့္…” သီဟက စကားကို မဆက္ဘဲ ရပ္ထားလိုက္ရာ “ဘာ..ဘာလဲ….ေျပာေလ ေမာင္ေလး..” “မမ… ေဖေဖ့ကို အလိုးခံရမယ္…” အလြန္ထူးဆန္းေသာ ေတာင္းဆိုမႈျဖစ္သည့္အတြက္ မျဖဴဝင္း အံ့ၾသသြားသည္။ ျပီးေတာ့ ျပံဳးသြား သည္။ ရင္ထဲက အလံုးၾကီး လည္း က်သြား၏။
သို႕ေသာ္ သီဟ စိတ္ကူးကို သိခ်င္၍ “ဘာလို႕ မင္းအေဖအလိုးကို ခံေစခ်င္တာလဲ…” “တေန႕က မမနဲ႕ ဦးၾကီးစိန္ထြားတို႕ လိုးေနၾကတာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတယ္ေလ.. မမက ဘီရိုေပၚက အရက္ပုလင္း ယူလာေတာ့ မမ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ၾကီးက အၾကီးၾကီး ပဲ အသနီၾကီးကို ထြက္လို႕..” မျဖဴဝင္းက သီဟ စကားကို သေဘာက်သြား၏။ “ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္..” “ဘာျဖစ္ရမွာလဲ မမၾကီးရ.. ဦးၾကီးစိန္ထြားလီးက ေသးေနေတာ့ မမၾကီးေစာက္ဖုတ္နဲ႕ ဘယ္လိုက္မွာ တုန္း..” “အဲဒီေတာ့…” “ေဖေဖ့လီးၾကီးက အၾကီးၾကီး.. ဦးၾကီးစိန္ထြားနဲ႕ ဘၾကီးတင္အံုးလီး ၂ ေခ်ာင္းစာ မကဘူး.. ျပီးေတာ့.. ဂလက္မေလာက္ရွည္တယ္.. က်ဴပ္က စိတ္နဲ႕မွန္းျပီး ေဖေဖ့လီးၾကီးနဲ႕ မမေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ေပးစား ၾကည့္တယ္.. တကယ္ လိုက္တာဗ်…” “ဟြန္း… ကုိယ့္ဖက္ကိုယက္တဲ့ လိပ္ကေလး..” “ဟာ.. ဘယ္ကယက္ရမွာလဲ မမအတြက္ ဥစၥာ..” “အလိုေတာ္…ဘာဆိုင္လဲ..” “ဆိုင္တာေပါ့ဗ်…မမက လီးေသးေတာ့ အားမရဘူးေလ.. ေဖေဖ့လီးမ်ိဳးနဲ႕မွ အားရမွာမို႕ အေကာင္းအ ၾကံေပးတဲ့ဥစၥာ..” “ေတာ့အေဖနဲ႕ က်ဳပ္နဲ႕က ခင္မွ မခင္ေသးဘဲ…” “အံမယ္ ..မပူနဲ႕ သီဟတစ္ေယာက္လံုး ရွိတယ္… မမသာ ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ထား..ေဖေဖ့ကို ည လြတ္ လိုက္မယ္..” “အမယ္.. ဘယ္သူက ခံမယ္ေျပာလို႕.. လြတ္ရမွာလဲ…ခစ္…ခစ္…ခစ္..” မျဖဴဝင္း သေဘာေတြက်၍ တခစ္ခစ္ ရယ္ေနသည္။ “ခံလိုက္ပါ မမရာ…အဟုတ္ကိုေျပာတာ ေဖေဖ့လီးၾကီးက အၾကီးၾကီးဗ်…” “မမမွ မျမင္ဖူးေသးဘဲ မင္းေျပာတာ ယံုရမွာလား..” “ေရာ့ ေဟာဒီမယ္ ပိုက္ဆံ ၃၀ ယူထား.. က်ဳပ္ေျပာတဲ့အတိုင္း မဟုတ္ရင္ ျပန္မေပးနဲ႕.. ဟုတ္ရင္ေတာ့ ၆၀ ျပန္ေပးရမွာ.. ေရာ့…” မျဖဴဝင္းက သီဟကို မ်က္ေစာင္းေလးထိုး ၍ “တကယ္ စိမ္ျပီေနာ္…” “အင္း…တကယ္..” ထ“တကယ္ေျပာတာ…အေဖအေဖ… မျဖဴဝင္းက ညလာခဲ့ပါတဲ့..” သီဟအေဖ ကိုထြန္းတင္ မ်က္နာမွာ သကာေရေတြ ေလာင္းထားသလို ျပံဳးျဖီးျဖီးၾကီးႏွင့္ ျဖစ္၏။ ကို ထြန္းတင္လည္း မျဖဴဝင္းကို စိတ္ဝင္စားပါသည္။ အိမ္နီးခ်င္းမို႕ အသာေရွာင္ေန၏။ စိတ္ကူးႏွင့္ ျပစ္ မွားခဲ့ေသာ ညေတြ မနည္းေတာ့။ အိမ္က မိန္းမလိုးလွ်င္ေတာင္ မျဖဴဝင္းအမွတ္နွင့္ စိတ္ကူးယဥ္ လိုး ခဲ့သည္ မဟုတ္လား။ သီဟရြာထဲ လည္ေနခိုက္ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ခ်စ္ဗ်ဴဟာခင္းေနၾကသည္။ ဒီေကာင္က ၈ နာရီ ေက်ာ္မွ ျပန္လာတတ္သည္မို႕ လြတ္ လြတ္လပ္လပ္ ခ်စ္စခန္းဖြင့္ေနသည္။ ကိုထြန္းတင္က သူ႕မိန္းမ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ လိုးေပးျပီးေသာအခါ ေရေႏြးၾကမ္းထဲ အိပ္ေဆးခတ္ တိုက္လိုက္၏။ အင္အားစိုက္၍ ခံ လိုက္ရသည္မို႕ သီဟအေမ ပင္ပန္းသြားသည္။
ဒါ့အျပင္ အိပ္ေဆးက သတၱိျပလိုက္ေသာအခါ သီဟအေမ တခ်ိဳးထဲ အိပ္ေမာက်သြား ပါေတာ့သည္။ ကိုးနာရီထိုးေတာ့ ကို ထြန္းတင္ မျဖဴဝင္းတို႕အိမ္ဖက္ ကူးခဲ့သည္။ ဦးေရႏွင့္ ၾကက္ဥစပ္ထားေသာ အရက္တပိုင္းခ်ခဲ့၏။ မျဖဴဝင္းတေယာက္ ကိုထြန္းတင္ကို လည္တဆန္႕ဆန္႕ႏွင့္ ေမွ်ာ္ေနမိ၏။ သီဟေျပာစကားအရပင္ ၾကက္သီးထစရာၾကီးမို႕ ကိုထြန္းတင္ လီးၾကီးကို စိတ္ကူးႏွင့္ မွန္းၾကည့္ရင္း ရာဂ စိတ္ေတြ ထၾကြလာျပီး ေစာက္ဖုတ္ၾကီးမွာလည္း မို႕ေမာက္တင္းအာလာသည္။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ က ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ေပၚမလာ သည္မို႕ လူလည္း ဂဏာမျငိမ္ျဖစ္ေနသည္။ ေရမိုးခ်ိဳး ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ထားသည္။ မျဖဴဝင္းအလွက သန္႕ရွင္း ဝင္းဖန္႕ေနျပီး လူကလည္း သမင္ေလးလို ျမဴးၾကြေနသည္။ လာခဲ လွသည္မို႕ အိမ္ေနာက္ ေဖးထြက္ အေမွ်ာ္ အေမွာင္ထဲတြင္ တရိပ္ရိပ္ လွမ္းလာေသာ လူရိပ္ကို ေတြ႕လိုက္ရ၏။ ကိုထြန္းတင္က လည္း အိမ္ေဒါင့္တြင္ ရပ္ေနေသာ အရိပ္ကို အေမွာင္ထဲတြင္ ခပ္ေရးေရး ျမင္ေနရပါ၏။ ႏွစ္ေယာက္သား နီးကပ္လာ၏။ ကိုထြန္းတင္က မျဖဴဝင္းကို သိုင္းဖက္လိုက္ျပီး ပါးႏွစ္ဖက္ကို နမ္း၏။ သနပ္ခါးန႕ံသင္းသင္းေလးက သူ႕စိတ္ကို ႏိႈးဆြလိုက္သည္။ ထို႕ေနာက္ ဖူးရြေႏြးေထြးေသာ ႏႈတ္ခမ္း အစံုကို စုပ္လိုက္သည္။ မျဖဴဝင္း တကိုယ္လံုး က်င္စက္ႏွင့္အ တို႕ခံရသလို တုန္သြားသည္။ ရင္ေတာ့ ခါးေကာ့၍ ကိုထြန္းတင္ ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေနေသာ မျဖဴဝင္းစိတ္ထဲတြင္ ေန႕လည္က သီဟစကား ကို ၾကားေယာင္လာ၏။ “ေဖေဖ့လီးၾကီးနဲ႕ မမေစာက္ဖုတ္ၾကီးကို ေပးစားၾကည့္တယ္.. ဟာ..တကယ္လိုက္တာဗ်…” မျဖဴဝင္း လက္ေတြက ေတာင္စျပဳေနေသာ လီးတန္ၾကီးကိုစမ္းမိ၏။ ႏွလံုးေသြးေတြ ဒိန္းကနဲ ေဆာင့္ ခုန္သြားသည္။ အမယ္ေလး မတမိရံု တမယ္ တုတ္လိုက္သည့္လီးၾကီးက လက္တဆုပ္မက။ လီးတန္ အရင္းကေန ေအာက္သို႕ပြတ္ဆြဲၾကည့္သည္။ သည္တခါ အမေလးတမိ၏။ သို႕ေသာ္ စိတ္ထဲမွာမို႕ ကိုထြန္းတင္ မၾကားပါ။ ကိုထြန္းတင္က မျဖဴဝင္းလက္ကိုဆြဲျပီး ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ တိုးတိုးေလးေမးလိုက္၏။ “ဘယ္ေနရာ လုပ္ၾကမလဲ..” “ေအာက္ထပ္ အေနာက္ခန္းထဲေလ..” “အဖြားၾကီးေရာ…” “သိုးေနတာ ၾကာေပါ့..” “စိတ္ခ်ရပါ့မလား…” “စိတ္ခ်ရပါတယ္… ေသာက္ေနက်ေဆးထဲ အိပ္ေဆးထည့္ထားတာ သူ႕ေဘးမွာ ကပ္လိုးေနရင္ေတာင္ သိမွာ မဟုတ္ဘူး..အဟင္း…ဟင္း…” ကိုထြန္းတင္က ေျမၾကီးေပၚ ဖင္ခ်ထိုင္လိုက္ျပီး ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို စင္းကာ ခပ္ကားကား လုပ္ထားရင္း ပုဆိုးကို မလွန္လိုက္ျပီး “ျဖဴဝင္း ထမီလွန္လိုက္.. ျပီးေတာ့ အကိုၾကီးလီးေပၚ ခြထိုင္ျပီး ႏွင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲ အဆံုးထိေရာက္ ေအာင္သြင္းလိုက္..” မျဖဴဝင္းက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွ သူ႕ထမီကို ခါးအလယ္အထိ ပင့္လွန္လိုက္သည္။
အေမွာင္ ထဲ မွာမို႕ မ်က္နာပူ ရွက္ေသြးဖ်န္းစရာ မလိုဘူးေလ။ ထို႕ေနာက္ ကိုထြန္းတင္ေပါင္ႏွစ္လံုးေပၚ ခြထိုင္လိုက္ ျပီး လီးၾကီးကိုစမ္းကာ ေစာက္ဖုတ္အဝတြင္ ေတ့ထားလိုက္သည္။ ဒစ္ေႏြးေႏြးၾကီးက အဖုတ္ဝသို႕ တိုးဝင္လာသည္။ ခံခ်င္စိတ္ကလည္းျပင္းျပ။ အဖုတ္ၾကီးကလည္း အ လြန္အမင္းရြၾကြ။ ေစာက္ေရေတြက လည္း ဗြက္ထေနသျဖင့္ မျဖဴဝင္းက တေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိဖိထိုင္လိုက္ ရာ လီးၾကီးက တရစ္ျခင္း ဝင္ေနသည္။ “ျဗစ္…ဖြိ…ဖြတ္..ျဗစ္…ျဗစ္…ဖြိ…ဖြတ္..” “ကြ်တ္…ကြ်တ္…အား…အ…ကြ်တ္…ရွီး…အ..” ဤမွ်ၾကီးမားေသာ လီးမ်ိဳး သူ႕တသက္ မခံဘူးေသး… ေကာင္းလိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း.. တကိုယ္လံုး တ ျဖိဳးျဖိဳးတဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္ေနသည္။ လီးၾကီး အဆံုး ထိဝင္သြားေသာအခါ.. “ျဖဴဝင္း…အကိုၾကီးလည္ပင္းကို ဖက္ထား..မတ္တပ္ရပ္မွာေနာ္…ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလည္း ခါး ခ်ိတ္ထားအံုး…” မျဖဴဝင္းက ကိုထြန္းတင္ ေျပာသည့္အတိုင္းလုပ္ေပးသည္။ ကိုထြန္းတင္က ဘယ္လက္ႏွင့္ညာေျခ ေထာက္ကို အားယူေထာက္ရင္း ဆတ္ကနဲ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ လီးတံၾကီးျမဳပ္လွ်က္သားႏွင့္ မျဖဴဝင္းတကိုယ္လံုး ေျမာက္ပါလာသည္။ ကိုထြန္းတင္က ထိုအတိုင္းေပြ႕ခ်ီ၍ အိမ္ေအာက္ ထပ္ အေနာက္ခန္းဆီသို႕ ခပ္သြက အဖုတ္ဝသို႕ တိုးဝင္လာသည္။ ခံခ်င္စိတ္ကလည္းျပင္းျပ။ အဖုတ္ၾကီးကလည္း အ လြန္အမင္းရြၾကြ။ ေစာက္ေရေတြက လည္း ဗြက္ထေနသျဖင့္ မျဖဴဝင္းက တေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိဖိထိုင္လိုက္ ရာ လီးၾကီးက တရစ္ျခင္း ဝင္ေနသည္။ “ျဗစ္…ဖြိ…ဖြတ္..ျဗစ္…ျဗစ္…ဖြိ…ဖြတ္..” “ကြ်တ္…ကြ်တ္…အား…အ…ကြ်တ္…ရွီး…အ..” ဤမွ်ၾကီးမားေသာ လီးမ်ိဳး သူ႕တသက္ မခံဘူးေသး… ေကာင္းလိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း.. တကိုယ္လံုး တ ျဖိဳးျဖိဳးတဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္ေနသည္။
လီးၾကီး အဆံုး ထိဝင္သြားေသာအခါ.. “ျဖဴဝင္း…အကိုၾကီးလည္ပင္းကို ဖက္ထား..မတ္တပ္ရပ္မွာေနာ္…ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလည္း ခါး ခ်ိတ္ထားအံုး…” မျဖဴဝင္းက ကိုထြန္းတင္ ေျပာသည့္အတိုင္းလုပ္ေပးသည္။ ကိုထြန္းတင္က ဘယ္လက္ႏွင့္ညာေျခ ေထာက္ကို အားယူေထာက္ရင္း ဆတ္ကနဲ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။ လီးတံၾကီးျမဳပ္လွ်က္သားႏွင့္ မျဖဴဝင္းတကိုယ္လံုး ေျမာက္ပါလာသည္။ ကိုထြန္းတင္က ထိုအတိုင္းေပြ႕ခ်ီ၍ အိမ္ေအာက္ ထပ္ အေနာက္ခန္းဆီသို႕ ခပ္သြက္သြက္သြားသည္။ ဘယ္တံုးကမွ မၾကံဳဖူးေသးေသာ အရသာထူးၾကီးကို ခံစားရင္း မျဖဴဝင္း တျငိမ့္ျငိမ့္ႏွင့္ ပါလာသည္။ အခန္းတြင္းရွိ ပုတ္ၾကီးေဘးတြင္ ဝပ္လွ်က္ေခ်ာင္းေန ေသာ သီဟကို ဘယ္သူမွ မသိၾက……….ျပီးပါၿပီ။
