ေဝစားဂြင္

ထပ္သြင္းေပးဦး “ရၿပီလား” “ထပ္သြင္းေပးဦး” “ဒီေလာက္ဆိုရင္ေကာ” “ထပ္သြင္းေပးဦး” “ေရာ့” “ထပ္သြင္းေပးဦး” ဖူးဖူးေရာင္ကာ မို႔ေမာက္ၿပီး နီတြတ္ေနေသာ ခိုင္ႏွင္း၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ဦးရဲေနာင္က သူ႔လီးကို တစ္ဆင့္ခ်င္း သြင္းေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဦးရဲေနာင္မွာ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ အဘိုးႀကီးျဖစ္သည္။ ခိုင္ႏွင္းမွာ ဦးရဲေနာင္မွ ေမြးစားထားေသာ သမီးျဖစ္သည္။ ဦးရဲေနာင္မွာ အိမ္ေထာင္ရွိစဥ္ကာလက သားသုံးေယာက္ ထြန္းကားခဲ့သည္။ သမီးလိုခ်င္ခဲ့ေသာ္လည္း မိန္းမျဖစ္သူမွာ သားသုံးေယာက္ ေမြးေပးၿပီးေနာက္ ဆုံးသြားသည္။ သမီးလိုခ်င္၍ ႐ူးေနေသာ ဦးရဲေနာင္အတြက္ တစ္ရက္တြင္ အိမ္ေရွ႕တြင္ ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္ေလး ပစ္ခ်ထားသည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ မျဖစ္မေန ေမြးစားလိုက္ရသည္။ သမီးေလး လိုခ်င္ေနခိုက္မို႔ နတ္ေပးသည့္ သမီးေလးအျဖစ္ ေမြးစားခဲ့သည္။ သမီးေလးကို သားသုံးေယာက္ႏွင့္ တန္းတူ ပညာသင္ေပးခဲ့သည္။ သားသုံးေယာက္မွာ သူ၏ စီးပြားေရးအရွိန္အဝါေၾကာင့္ ဆိုးခ်င္တိုင္းဆိုး ကဲခ်င္တိုင္းကဲသေလာက္ သမီးေလးမွာ လိမၼာသည္။

သမီးေလး ဆယ္တန္းေအာင္သြားသည့္ေနာက္ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းမ်ား အဂၤလိပ္စာသင္တန္းမ်ား ပို႔ေပးသည္။ သမီးေလးက ႀကိဳးစားသျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာလည္းေတာ္ အဂၤလိပ္စာလည္းေတာ္ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုေတာ္လွ တတ္လွေသာ သမီးေလးအေပၚ စိတ္႐ိုင္းဝင္မိသူမွာ သူကိုယ္တိုင္ပင္ ျဖစ္ေနသည္။ သဘာဝစည္းကမ္းနဲ႔အညီ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာေသာ ရင္သားမ်ား တင္လုံးမ်ားမွာ သူ႔အား ဘယ္လိုမွ ထိန္းခ်ဳပ္၍ မရႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ တစ္ည သမီးအခန္းကို ဝင္အိပ္ခဲ့သည္။ ခိုင္ႏွင္း၏ ဘဝထိုညတြင္ ေက်းဇူးရွင္အား အပ်ိဳစင္ဘဝျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္ခြင့္ရသည္။ အကိုႀကီး အေတာ္ေလး ဆာေနသည္ဟု ထင္ပါသည္။ ထိုညတစ္ညတည္း သုံးခ်ီဆြဲသည္။ သူမက နာပင္နာျငားေသာ္လည္း ႀကိတ္မွိတ္ေအာင့္ခံေပးသည္။ ေနာက္ ႏွစ္ရက္ သုံးရက္အထိ အကိုႀကီးကို မေတြ႕ရ။ ရွက္၍လား။ အားနာ၍လား ဘာေၾကာင့္ေတာ့ မသိ။ တစ္ညတြင္ အကိုႀကီး ခိုးျပန္လာမွန္း ခိုင္ႏွင္းသိသည္။ သားျဖစ္ၾကေသာ သက္ေနာင္၊ လတ္ေနာင္၊ ဆက္ေနာင္တို႔ မရွိၾက။ ခိုင္ႏွင္းက အကိုႀကီး အခန္းထဲ ဝင္ခဲ့သည္။ အကိုႀကီး သိေသာ္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနမွန္း သူမ သိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဝတ္မ်ား အကုန္ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ အကိုႀကီး၏ ေဘးတြင္ အသာေလး ထိုင္ခ်ကာ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီကို နည္းနည္းခြၽတ္သည္။ အတြင္းခံကို ပြတ္သပ္ေပးရာ မၾကာမီ အကိုႀကီး ဟာႀကီးက ေႏြးၿပီးမာလာသည္။ အတြင္းခံကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ မာေတာင္ေနေသာ အကိုႀကီးလီးကို စစုပ္ေပးသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးစိုေသာအခါ သူမတက္ခြၿပီး သြင္းထည့္လိုက္သည္။ အကိုႀကီးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူမကို ၾကည့္ေနသည္။ အကိုႀကီးလက္ကို ဆြဲယူၿပီး ႏို႔မ်ားကို ကိုင္ေစသည္။ အကိုႀကီးက ႏို႔ကိုသာသာေလးကိုင္ထားခ်ိန္မွ သူမလည္း ေဆာင့္ခ်ေပးသည္။ အရွိန္ေကာင္းလာေတာ့ အကိုႀကီးက သူမခါးကို ဖက္ကာ ဆြဲအိပ္လိုက္သည္။ အေပၚမွ ခပ္ျပင္းျပင္းလိုးခ်သည္။ “အကိုႀကီးလို႔ ေခၚေတာ့မယ္ေနာ္” “ကေလးရယ္” “အကိုႀကီးအတြက္ ကေလးက ဘာမဆို ေပးဆပ္ဖို႔ အသင့္ပါ” “အကိုႀကီးကို ခြင့္လြတ္တယ္ မဟုတ္လားဟင္” “အို အကိုႀကီးကလည္း ကေလးက ေပးဆပ္ဖို႔ အသင့္ပါဆိုမွ” အကိုႀကီးက သူမကို လိုးၿပီးခ်ိန္ ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ကာ ပါးကို တ႐ြြတ္႐ြြတ္နမ္းရင္း ေျပာသည္။ ႏြဳတ္ခမ္းကို ငုံသည္။

သူမလည္း ျပန္နမ္းသည္။ “ကေလးက အရမ္းလွလြန္းလို႔ပါ” “ေက်းဇူးပါ အကိုႀကီး” “ခုနက စုပ္ေပးေတာ့ မ႐ြံဘူးလား” “ဟင့္အင္း ႐ြံပါဘူး၊ အကိုႀကီး အရသာ ပိုရွိေအာင္လို႔” “အကိုႀကီးလည္း ကေလးဟာေလးကို လ်က္ေပးမယ္ေလ” “ဟာ ကေလး ငရဲႀကီးကုန္မွာေပါ့” “ငရဲေတြ ဘာေတြ မလိုပါဘူးကေလးရာ ေကာင္းဖို႔ပဲလိုတယ္” “သေဘာ သေဘာ” “ကေလးကို နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ေနာ္” “သေဘာ သေဘာ” ဦးရဲေနာင္က သူမကို ေခါင္းအုံးတြင္ အိပ္ေစလိုက္ၿပီးေနာက္ ပါးမွတစ္ဆင့္ ေအာက္သို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း နမ္းဆင္းလာသည္။ ႏို႔ကိုလည္း အားပါးတရစုပ္သည္။ နံ႐ိုးမ်ားကို ပြတ္သပ္သည္။ ခ်က္ကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ကလိသည္။ အေမြးမေပါက္ေသးေသာ သူမေစာက္ပတ္တစ္ဝိုက္ေဘးကို ႏြဳတ္ခမ္းျဖင့္ အရင္စုပ္နမ္းသည္။ အနမ္းေႏြးေႏြး တစ္ခ်က္ရတိုင္း သူမမွာ ေကာ့တက္ေနသည္။ ရင္ေခါင္းထဲမွ ထြက္လာေသာ ညည္းသံမ်ားလည္း ထြက္က်ေနသည္။ ေစာက္ေစ့ကို စုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့ သူမေအာ္သည္။ “အား အကိုႀကီး အား အရမ္းေကာင္းတယ္ အား” သို႔ႏွင့္ သမီးႏွင့္ အေဖမွ အကိုႀကီးႏွင့္ ကေလးဘဝကို ေျပာင္းေ႐ြြ႕ခဲ့သည္။ သူမအသက္ ၁၆ ႏွစ္မွ ယခု ၂၈ ႏွစ္အထိ ကေလးေတြ လွစ္တိုင္း အကိုႀကီးစိတ္တိုင္းက် ခံေပးလာခဲ့သည္။ ပါးစပ္နဲ႔ ၿပီးေပးျခင္း၊ ႏို႔ႏွင့္ ၿပီးေပးျခင္း၊ ဖင္နဲ႔ၿပီးေပးျခင္းစသည့္ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ အကိုႀကီး လိုေလေသးမရွိေအာင္ ျပဳစုလာခဲ့ရာ အကိုႀကီးပင္ ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္အ႐ြယ္သို႔ ကပ္လာခဲ့ၿပီ။ သူမကို သမီးအျဖစ္ျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းငယ္ေလးတစ္ခု ဖြင့္ေပးထားသည္။ သင္တန္းဆိုသည္မွာလည္း အမည္ခံမွ်သာ။ ေကာင္မေလး ႏွစ္ေယာက္ကို လက္ေထာက္ခန႔္ထားၿပီး အကိုႀကီးနဲ႔ ေပ်ာ္ပါးေနသည္က မ်ားသည္။ သို႔ေသာ္ ခုတေလာ အကိုႀကီး ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနသျဖင့္ ငတ္ေနသည္မွာ ႏွစ္လေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္သည္။

ေရာဂါက ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ ျဖစ္သည္။ လူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပိန္ခ်ဳံးလာေနသည္။ ခါတိုင္း ငတ္လွ်င္ ငါးရက္ အမ်ားဆုံးျဖစ္သည္။ ငါးရက္ ငတ္ေသာ္လည္း ခြင့္ရေသာေန႔ဆိုလွ်င္ ငါးရက္ ငတ္ခဲ့သမွ် ေျပသည္။ ခုေတာ့ ဆက္ငတ္ေတာ့မည့္ အေနအထားတြင္ ျဖစ္ေနသည္။ လူႀကံလွ်င္ ဘယ္အရာမွ မေအာင္ျမင္ဘူး ဟူသည္မွာ မရွိ။ အခန္း(၂) “ထပ္သြင္းေပးဦး” “ေမာင္ ေၾကာက္တယ္” “ထပ္သြင္းပါဆို ခံတဲ့သူက ထပ္သြင္းခိုင္းတာ လိုးေနတဲ့သူက ေၾကာက္ေနရတယ္လို႔” “ရၿပီလားဟင္” “ထပ္သြင္းဦး ဆုံးေအာင္သြင္း” ေက်ာ္ေက်ာ္ အမည္ရွိေသာ သင္တန္းသား ေကာင္ေလးသည္ ခိုင္ႏွင္းအမည္ရွိ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းပိုင္ရွင္ ဆရာမ၏ ဖင္ကို လိုးရာမွာ ေၾကာက္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ေလးဘက္ေထာက္ကုန္းေပးထားေသာ ခိုင္ႏွင္း၏က တင္ကို စြင့္ေနေအာင္ ေနာက္သို႔ ပစ္ထားေပးၿပီး သူက ခါးကို ႏိုက္ကာ ဖင္ေပါက္ကို လိုးရသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူမ်ားေတြလို လည္လည္ဝယ္ဝယ္ႀကီး မဟုတ္။ နည္းနည္း အူသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖင္ကို တကယ္လိုး၍ ရ မရ မသိ ျဖစ္ေနသည္။ လီးကေတာ့ ဖင္ေပါက္ထဲ ေတာ္ေတာ္ေလး ျမဳပ္ဝင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဆုံးေအာင္သြင္း ဆိုသျဖင့္ သူလည္း မရမက ဆက္သြင္းသည္။ “စိမ္ထားၿပီး ထိုးေမြြေပးစမ္းပါ” ခိုင္ႏွင္း လူေ႐ြးမွန္ခဲ့သည္။ လူက အူေၾကာင္ေၾကာင္ေပမယ့္ လီးက သူမလိုခ်င္သည့္ အဆင့္မီသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို သူမ ဘယ္လိုဖန္သနည္း။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သင္တန္းတြင္ နည္းနည္းထိုင္းသည္။ ေျပာၿပီး ခဏေန ျပန္ေမ့သည္။ သင္တန္းၿပီး၍ ေနာက္သင္တန္း မရွိေသာအခါ သူမက ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ခဏေခၚထားသည္။ “ေက်ာ္ေက်ာ္ မင္းေနခဲ့ဦး” “ဟုတ္” အတန္းသားမ်ားမ်ားစားစား မရွိေသာ သင္တန္းေလး ၿပီးဆုံးသြားေသာအခါ အားလုံးျပန္ကုန္ၾကသည္။ “မင္း မ်က္လုံးေလး ခဏမွိတ္ထားလိုက္စမ္း” ေက်ာ္ေက်ာ္က ဘုမသိ ဘမသိ မ်က္လုံးကို မွိတ္လိုက္သည္။ အကိုႀကီး စိတ္တိုင္းက် ဆုတ္နယ္ခဲ့ေသာ သူမႏို႔သည္ တြဲအိက်လုနီးပါးျဖစ္ကာ စြင့္ကားေနသည္။ ထိုေန႔တြင္ သူမက နဂိုရ္အႀကံျဖင့္ ေဘာ္လီအတြင္းခံ ဝတ္မထား။

ေက်ာ္ေက်ာ္ေခါင္းကို အသာကိုင္ကာ ရင္အနည္းငယ္ဖြင့္ၿပီး မ်က္ႏွာကို အုပ္ကာ ပြတ္လိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ေၾကာင္အအ ျဖစ္ကာ ေနာက္ဆုတ္သည္။ “ၿငိမ္ၿငိမ္ေန” ခိုင္ႏွင္းသည္ ႏို႔ျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္မ်က္ႏွာကို ဆက္ပြတ္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကလည္း ႐ိုးသာ႐ိုးသည္။ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ သိသည္။ သိလည္း သိေပမေပါ့။ စာသင္ေပးေသာဆရာမ ဟိုဘက္လွည့္လိုက္တိုင္း ဖင္ႀကီးက ကားထြက္ေနသည္။ ကားထြက္ေနေသာ ဖင္ကိုၾကည့္ရင္း လီးကအၿငိမ္မေန။ ခဏ ခဏစိတ္ကူး ကြင္းထုခဲ့သည့္ ဖင္ကားကားနဲ႔ ဆရာမက ႏို႔လာစုပ္ခိုင္းေနေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ဘာေျပာေကာင္းမတုန္း ဆိုသည့္ အေနအထား။ တစ္ခ်က္ေလာက္ ေၾကာင္သြားသည့္ အေနအထားမွ ခိုင္ႏွင္းအိုးကို မသိမသာျဖင့္ မရဲတရဲလွမ္းကိုင္သည္။ အိုးကို ကိုင္ရမလိုလို မကိုင္ရမလိုလိုေတာ့ ျဖစ္ေနေသးသည္။ ႏို႔အုံ အိေထြးေထြးႀကီး မ်က္ႏွာမွာ အငမ္းမရ အိေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ခိုင္ႏွင္း၏ အိုးႀကီးကို မိမိရရ ကိုင္ဆုတ္သည္။ ေနာက္မွ ဆရာမ၏ စကဒ္ဇစ္ကို ျဖဳတ္လိုက္သည္။ စကဒ္ခြၽတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေက်ာ္ေက်ာ္က ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ ေဖြးအိေနေသာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဖက္ကာ ပြတ္သပ္ၿပီး ေပါင္ၾကားကို လ်က္ေပးလိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္က ပိုၿပီး ေမွာက္ေနသည္။ အေမြးလည္း နည္းသည္။ ေစာက္ေစ့ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ညိဳေနသည္။ ခိုင္ႏွင္းက ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ကားေပးထားရင္း ေဘာင္းဘီခြၽတ္ေနေသာ ေက်ာ္ေက်ာ္လီးကို အငမ္းမရ လွမ္းၾကည့္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ့္လီးႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့မွ ရင္ထဲက အလုံးက်သြားသည္။ သူမက ခံသာ ခံခ်င္သည္။ လီးကေလး ေသးေသးေလး ျဖစ္ေနမွာ။ ပုတိုတိုျဖစ္ေနမွာ ေၾကာက္သည္။ ခံသာ ခံေပးရသည္ အရသာ မရမည္ကို စိုးသည္။ ခုေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ့္လီးက သူလိုအပ္သည့္ စံခ်ိန္မီသည္။ “အ……. ကြၽတ္ ကြၽတ္” တကယ္နာလို႔ ေအာ္တာလား၊ ဖီးလ္ပိုရွိလာေအာင္ ေအာ္တာလား ေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္မသိ။ ခိုင္ႏွင္း၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဒစ္အရင္သြင္းၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ဆက္ထိုးသြင္းသည္။ အဆုံးထိထိုးၿပီး ခဏစိမ္လိုက္သည္။ ႏို႔ကို စို႔လိုက္သည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေညာင့္သည္။ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ဗ်င္းသည္။ “အူး ဝူး အုအူး………အူး ဝူး” ခိုင္ႏွင္းေတာ္ေတာ္ ေကာင္းေနသလို ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ဆြဲလိုက္ရသည္။ “အရည္ကို တို႔ဟာထဲ မထည့္နဲ႔ေနာ္ အျပင္ထုတ္ သိလား” “ဟုတ္” ၿပီးခါနီးေတာ့ ခိုင္းသည့္အတိုင္း အရည္ကို အျပင္ထုတ္သည္။ ၾကမ္းျပင္ ေတာ္ေတာ္ေပသြားသည္။ ဆရာမက ထၿပီး တစ္႐ြဳးယူကာ သူ႔ဟာကို သူသုတ္သည္။

သူလည္း အကုန္ညစ္ထုတ္ၿပီး အကုန္လုံးကို လိုက္ရွင္းေပးလိုက္သည္။ “ေမာင္” “ခင္ဗ်ာ” ေမာင္ ဟုေခၚလိုက္သျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္လန႔္သြားသည္။ “မ ကို စိတ္ဆိုးလား” “ခင္ဗ်ာ” “ေမာင္ကလည္းကြာ ခင္ဗ်ာခ်ည္းပဲ” “ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်” “အဲဒါေၾကာင့္ ေမာင့္ကို အရမ္းခ်စ္မိသြားတာ သိလား” ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ ဘာမွန္း မသိေတာ့။ အဝတ္မ်ား ျပန္ဝတ္ၿပီးၾကေတာ့ ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္း ေတာ္ေတာ္ေလး စုပ္ျဖစ္ၾကသည္။ “သြားေတာ့ေနာ္ ေမာင္၊ အရမ္းခ်စ္တယ္ သိလား” သည္လိုျဖင့္ ေနာက္တစ္ေန႔ ဆက္လိုးသည္။ နည္းနည္း ၾကမ္းလာသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ေတာ့ နည္းေတြ စုံလာသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို နည္းေပါင္းစုံသိသည့္ ဆရာမပင္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ပင္ ဖ်ားယူေလာက္သည္။ ထိုအထဲ ယေန႔ ပိုထူးျခားသည္။ ယေန႔ ထူးျခားခ်က္ကိုေတာ့ျဖင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ စြဲလန္းသြားသည္။ “ေမာင့္ကို ဒီေန႔ ထူးထူးျခားျခားေလး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္” “ဟုတ္” “ေမာင္ ေနာက္ေပါက္ကို ခ်တာ ျမင္ဖူးလား” “ဖင္ ဖင္ေပါက္ကိုလား” “အင္းေပါ့ကြ” “ဗြီဒီယိုထဲမွာေတာ့ ျမင္ဖူးတယ္” “ဒီေန႔ မရဲ႕ ဖင္ကို ခ်ေပးရမယ္ေနာ္” “ကြၽန္ေတာ္ အဲ ေမာင္ ေၾကာက္တယ္” “ေမာင္ကေလ ခံတဲ့သူ ခံေနတာေတာင္ ေၾကာက္ရတယ္လို႔မ်ား” ထိုကဲ့သို႔ အေျခအတင္ စည္းေဝးၿပီးေနာက္ ခိုင္ႏွင္းဖင္ေပါက္ကို ႐ြြဲစိုသြားေအာင္ လ်က္ေပးလိုက္သည္။ အစကေတာ့ သူမလ်က္ေပးရဲပါ။ ႐ြံလည္း ႐ြံသည္။ သူ႐ြံေနမွန္းသိသျဖင့္ ခိုင္ႏွင္းက ဖင္ကို ေစာက္ပတ္ထက္ ေျပာင္ေအာင္ ေန႔တိုင္း ေဆးေၾကာင္း၊ ေစာက္ပတ္ကမွ သိပ္မေဆးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာကာ လ်က္ခိုင္းသည္။ စလ်က္ခါစေတာ့ နည္းနည္း ႐ြံေသာ္လည္း ခဏေတာ့ အရွိန္တက္သြားသည္။ က်ဳံ႕ေနေသာ ခိုင္ႏွင္းဖင္ေပါက္ေလး စူပြပြျဖစ္လာသည္။ လွ်ာႏွင့္ ထိုးေမြြေတာ့ ခိုင္ႏွင္းတစ္ေယာက္ တရွီးရွီးႏွင့္ကို ျဖစ္ေနသည္။ လက္ဝါးထဲ တံေတြးေထြးထည့္ လီးထိပ္ကို သုတ္ၿပီး သူ႔တံေတြးျဖင့္ ႐ြြဲနစ္ေနေသာ ခိုင္ႏွင္းဖင္ေပါက္ထဲသို႔ လီးေခါင္းကို သိပ္ထည့္လိုက္သည္။ “အ.. အု အ……….” ေတာ္ေတာ္ၾကပ္သည္။ မရမက ထိုးထည့္ေသာ္လည္း မရေတာ့။ လီးကလည္း နာလာသျဖင့္ သူတစ္ဝက္ေလာက္နဲ႔ လိုးသည္။ ထိုအခါ ခိုင္ႏွင္းက ထပ္သြင္းခိုင္းျပန္သည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ စိမ္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ အထာက်သြားသည္။ ေစာက္ဖုတ္က စုပ္အားေကာင္းေသာ္လည္း ဖင္က ၾကပ္ေတာ့ လိုးလို႔ေကာင္းသည္။

တစ္ခါျပန္ထုတ္ၿပီး ဖင္ေပါက္ထဲ တံေတြးေထြးထည့္ကာ ျပန္သြင္းသည္။ ၾကပ္ၿမဲၾကပ္သည္။ တင္လုံးႀကီး ခါထြက္ေနေအာင္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္စြဲသြားသည္။ ကာမ အရသာကို ခိုင္ႏွင္းက အျပည့္အဝခံစားသည္။ ေစာက္ဖုတ္၊ ဖင္၊ ပါးစပ္စုံေနသည္။ ဆရာမက ပါးစပ္ျဖင့္ ၿပီးေပးေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ အားနာေနေသးသည္။ လွ်ာေပၚ လီးရည္ေတြ အေဖြးသား ကြင္းထုခ်ေပးလိုက္သည္။ ခိုင္ႏွင္းက လွ်ာေပၚေဖြးတက္ေနေသာ သူ၏ လီးရည္ကို တက္တက္စင္ကုန္ေအာင္ ၿမိဳခ်ျပသည္။ ပါးစပ္ထဲ လီးရည္ တစ္စက္မွ မက်န္ေတာ့ေအာင္ ကုန္သြားၿပီးေနာက္ လီးထိပ္တြင္ ကပ္က်န္ေနေသာ လီးရည္ကိုလည္း စုပ္ေပးသည္။ တစ္လဆိုေသာ အေတာအတြင္း ေက်ာ္ေက်ာ္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ေသာ္လည္း အရက္မူးေသာအခါ အေဆာင္မွ အတူေန သူငယ္ခ်င္းကို ထိုအေၾကာင္း မဖြင့္ဟဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့။ အခန္း (၃) “ထပ္သြင္းေပးဦး” “ႏွစ္ေယာက္လုံးလား” “လွ်ာရွည္လိုက္တာ၊ တစ္ေယာက္က ေရွ႕ေပါက္၊ တစ္ေယာက္က ေနာက္ေပါက္ေပါ့” ခိုင္ႏွင္းသည္ ရေတာင့္ ရခဲအခြင့္အေရးေလးကို ရသျဖင့္ အေတာ္ပင္ ဝမ္းသာသည္။ ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္ကို တၿပိဳင္နက္တည္း ခံေပးရာတြင္ ေယာက်ာ္းမ်ား နည္းေတာ့ နည္းေသးေသာ္လည္း သိပ္ၿပီး မိန္းမပ်က္ေတာ့ ဆန္လို႔ မျဖစ္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းမွ မျဖစ္မေန လိုက္လာေတာ့မည္ ေျပာေတာ့ ထိုေန႔ စိတ္ဆိုးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္ကို မေပးလိုက္ေတာ့။ “ဆ ဆရာမ.. အဲ မ” “ဘာျဖစ္တာလဲ၊ ဘာလို႔ တုန္ေနတာလဲ” “ကြၽန္ ကြၽန္ေတာ္ အ အဲ ေမာင္ေလ၊ ဆရာမနဲ႔ အေၾကာင္းကို သူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ဖြင့္ ဖြင့္ေျပာမိတယ္” “ဘာ” “အဲ အဲဒါ သူ သူငယ္ခ်င္းက မနက္ဖန္ လိုက္လာမယ္တဲ့” “ေက်ာ္ေက်ာ္ နင္ ငါ့ကို ဘယ္အစားထဲ ေအာက္ေမ့ေနလို႔လဲဟင္၊ အလိုလိုက္လို႔ နင္ အမိုက္ေစာ္ကားတာလား” “အဲ အဲလို မဟုတ္ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ၊ အရက္ အရက္မူးၿပီး စ စကားကြၽံ ကြၽံသြားလို႔ပါ၊ သူ သူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို ၿခိမ္းေခ်ာက္ ေနၿပီ” “မင္းကြာ မင္း…” ခိုင္ႏွင္း စိတ္အႀကီးအက်ယ္ ဆိုးျပလိုက္သည္။ သြား ဘာညာေငါက္ထုတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ေန႔ မလာနဲ႔ေတာ့ ဆိုသည့္ စကားေတာ့ မပါ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ ထိုေန႔ငိုက္စိုက္ ငိုက္စိုက္ ျပန္သြားသည္။ အိမ္ေရွ႕ၿခံမွ ေက်ာ္ေက်ာ္ထြက္သြား ေသာအခါ ခိုင္ႏွင္း ႀကိတ္ၿပဳံးလိုက္သည္။ ေနာက္ အသံထြက္ေအာင္ပါ ရယ္မိလိုက္သည္။ ထြန္းထြန္းတဲ့ ဆရာမ၊ ဟု ေက်ာ္ေက်ာ္မွ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ ထြန္းထြန္းက လက္သြက္သည္။ သူမ ေမးေစ့ကို ကိုင္သည္။ သူမ ပုတ္ခ်လိုက္သည္။ “ငါ ေျပာမယ္၊ ငါက မင္းတို႔ ထင္တဲ့ အတန္းစားထဲက မဟုတ္ဘူး၊ အရင္က ဘာပဲျဖစ္ခဲ့ ျဖစ္ခဲ့ အခု မင္းတို႔ အခန္းထဲက ထြက္သြားၾကပါ” သူမက ေက်ာ္ေက်ာ္ရင္ဘတ္မွ တြန္းလိုက္သည္။

အခန႔္မသင့္သေယာင္ ဟန္ေဆာင္က ရင္ခြင္ထဲ လဲက်သည္။ ထြန္းထြန္းက ေနာက္မွ သိမ္းဖက္သည္။ ႏို႔ႀကီးကို အတင္းကိုင္ကာ ေနာက္ကို ေတ့ထားသည္။ ႐ုန္းမရသည့္ အေနအထားသို႔ ေရာက္ေအာင္ သူမကိုယ္တိုင္ ဖန္တီးၿပီး႐ုန္းသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ႏြဳတ္ခမ္းကို စုပ္သည္။ ထြန္းထြန္းက တင္လုံးႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္သည္။ ထြန္းထြန္းက ပိုၾကမ္းသည္။ တင္လုံးမ်ား စုတ္ျပတ္ေလာက္ေအာင္ ကိုင္သည္။ ထမီကိုခြၽတ္ခ်သည္။ “ေက်ာ္ေက်ာ္ေျပာေတာ့ ခင္ဗ်ားက အစုပ္ေကာင္းတယ္တဲ့၊ အရင္စုပ္ေပးေပါ့” ထြန္းထြန္းသည္ သူမကို ထိုင္ခ်ေအာင္ ႏိုက္ခ်ကာ ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္သည္။ လီးကို ထုတ္သည္။ အားပါး လီးက သူမလိုခ်င္သည့္ ပုံစံရွိသည္။ ထိပ္ခြၽန္ၿပီး တုတ္၍ ရွည္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လည္း ခြၽတ္သည္။ သူမ လီးႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္ဖက္စီကိုင္ကာ ကြင္းထုေပးလိုက္သည္။ “ခင္ဗ်ားႀကီး လိမၼာေနရက္သားနဲ႔ မိုက္ခ်င္ေနတယ္၊ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်ဳပ္ဟာ အရင္စုပ္” ခိုင္ႏွင္းလည္း မ်က္စိမွိတ္ ပါးစပ္ဟကာ ထြန္းထြန္း၏ လီးကို တစ္ခ်က္တည္း အာေခါင္စိုက္ေအာင္ငုံလိုက္သည္။ ပါးစပ္ အစြမ္းကို ဟၿပီးငုံသျဖင့္ လီးတစ္ဝက္ေက်ာ္ ျမဳပ္ကာ အာေခါင္ကို လာစိုက္သည္။ သူမဆက္ငုံသည္။ လည္ေခ်ာင္းထဲသို႔ပင္ လီးေရာက္သြားသည္ဟု ထင္ရသည္။ “မိုက္တယ္” ခိုင္ႏွင္းက ထြန္းထြန္းလီးကို ျပန္ကိုင္ကာ ေက်ာ္ေက်ာ္လီးကို ထပ္ငုံေပးသည္။ “ကိုယ့္ဟာႀကီးကို ၾကာၾကာငုံေပးပါ အခ်စ္ဆုံးႀကီးရဲ႕၊ သူ႔ဟာက မင္းနည္းနည္း႐ိုးေနၿပီေလ၊ လာပါ ကိုယ့္ဟာကို ငုံ” ေက်ာ္ေက်ာ္လီးကို ငုံထားေသာ သူမေခါင္းကို ဆြဲကာ သူမပါးစပ္ထဲ လီးကို အဆုံးထိုးသြင္းသည္။ ၿပီးေတာ့ ရမ္းလိုက္ေသးသည္။ “အူး ဝူးဝူးးး” “မိုက္တယ္” ထြန္းထြန္းက တမိုက္တည္း မိုက္ေနေတာ့သည္။ ထြန္းထြန္းက လီးစုပ္ခိုင္းရာ ၾကမ္းသလို ေစာက္ပတ္လ်က္လည္း ၾကမ္းသည္။ ေစာက္ေစ့ကို ကိုက္ၿပီး ဆြဲရမ္းသျဖင့္ သူမေတာ္ေတာ္ေလး ေအာ္ရသည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲကိုလည္း လက္ညိဳးသုံးေခ်ာင္း ထိုးသြင္းကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေမြြသည္။ လိုးေတာ့လည္း ခ်ိန္ၿပီးေနာက္ ပစ္လိုးထည့္သည္။ သူမက ထင္မထားသည့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္နာသည္။ အဆုံးထိကို ပစ္သြင္းသည္။ အဆုံးထိ ထုတ္သည္။ ေလးငါးခ်က္ လုပ္ၿပီးမွ ခပ္သြက္သြက္ဆြဲသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ေနခဲ့ေတာ့ ျဖစ္ေနသည္။

ပက္လက္အိပ္ေပးထားေသာ သူမႏို႔အား ေက်ာ္ေက်ာ္က လာစို႔သည္။ ထြန္းထြန္းက သူမေပါင္ကို အားကုန္ၿဖဲကာ ေစာက္ပတ္ကို အားကုန္ေဆာ္ေနသည္။ “ဝူး ေမာလိုက္တာ၊ ခင္ဗ်ားႀကီး အေပၚက တက္ေဆာင့္တဲ့အလွည့္ေပါ့” ေက်ာ္ေက်ာ္သည္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ဆြဲႏြဳတ္ကာ ပက္လက္အိပ္ၿပီး လီးကို အေထာင္လိုက္ကိုင္ထားသည္။ သူမ တက္ခြလိုက္ၿပီး ေတ့ကာ ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ေခၚလိုက္သည္။ “ထပ္သြင္းေပးဦး” “ႏွစ္ေယာက္လား” ေတာ္ေတာ္ထုံသည့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို စိတ္တိုမိေသးသည္။ သို႔ေသာ္ သူမကို ေနာက္ကေန ခြကာ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးကို စိုက္ခ်လိုက္ေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ေက်းဇူးတင္ျပန္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ့္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ခုလို ဇိမ္အျပည့္ခံရသည္ မဟုတ္ပါလား။ ေက်ာ္ေက်ာ္က ထိုးသြင္းလိုက္သည့္ႏွင့္ ေအာက္ကိုလည္း ေဆာင့္ခ်ေပးသလို ျဖစ္ေနၿပီ။ ထြန္းထြန္းက သူမႏို႔ကို ေအာက္ကေနၿပီး ေၾကေနေအာင္ ဆုတ္ကိုင္သည္။ “ငါလည္း ဖင္ခ်ဦးမယ္၊ မင္းေအာက္က ေနေဟ့ေကာ္” ထြန္းထြန္းက ေက်ာ္ေက်ာ္ကို ေျပာသည္။ သို႔ျဖင့္ ေနရာခ်ိန္းေပးလိုက္သည္။ ထြန္းထြန္းကို ဖင္ဇြတ္လိုးမည္ ေၾကာက္ေနေသးေသာ္လည္း ထြန္းထြန္းက ဖင္ကိုေတာ့ အၾကမ္းႀကီး မခ်။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေတာ့သည္။ ဇိမ္တမ်ိဳး ရွိသည္။ အေတြးေတြက ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဦးရဲေနာင္ လီးေပ်ာ့ႀကီးကို ျမင္လိုက္။ ၎၏ သားသုံးေယာက္ မ်က္ႏွာကို ျမင္ေယာင္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေလ။ ကိုယ္က ဆာေနၿပီကိုးဟု တြက္ကာ ေျဖေတြးစဥ္ ထြန္းထြန္းက ဖင္ထဲကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသြင္းလာသျဖင့္ အားလုံးေမ့ကာ ဖီးလ္အစစ္တက္လာျပန္သည္။ ထြန္းထြန္းက သူမပခုံးကိုကိုင္ကာ ဖင္ကို အားပါးတရ ေဆာင့္လိုးသည္။ ဖင္ေပါက္ အနားစြန္းမ်ား စုတ္ျပတ္သတ္သြားမည္ကိုပင္ ေၾကာက္ရေသးေတာ့။ ေက်ာ္ေက်ာ္လီးရည္မ်ားကို ပါးစပ္ျဖင့္ ခံေပးၿပီးေနာက္ ၿမိဳမခ်ေသးဘဲ ထြန္းထြန္းမွ ဆက္လက္ကြင္းထုခ်သည္ကို ပါးစပ္ဟကာ ေစာင့္သည္။ ထြန္းထြန္းလီးရည္မ်ား ပါးစပ္ထဲ တဗ်စ္ဗ်စ္ဝင္လာသည္။ သူမ ထြန္းထြန္းကို မ်က္လုံးပင့္ၾကည့္ေပးသည္။ ထြန္းထြန္းကလည္း သူမကို ငုံ႔ၾကည့္သည္။

ႏြဳတ္ခမ္းစြန္းတြင္ ေပသြားေသာ လီးရည္ကို လက္ညိဳးျဖင့္ သပ္ကာ စုပ္လိုက္သည္။ လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ထဲသို႔ လီးရည္ကို ေထြးထုတ္သည္။ ထြန္းထြန္းလီးတြင္ သုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ လွ်ာနဲ႔ ေျပာင္ေအာင္ လိုက္လ်က္ေပးသည္။ လီးရည္မ်ား ေျပာင္သြားေတာ့ ထြန္းထြန္းလီးက ငိုင္က်မလိုလို ျဖစ္ၿပီးမွ ျပန္ေတာင္လာသည္။ ထြန္းထြန္းက သူမကို မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းရင္း နမ္းကာ ႏို႔မ်ားကို ကိုင္သည္။ “တင္းေနတုန္းပဲ၊ ထပ္ဆြဲမယ္ေနာ္” ထြန္းထြန္းက သူမႏို႔ကိုကိုင္ရင္း ေျပာသည္။ သူမကိုယ္ကိုလည္း ဆြဲလွည့္သည္။ စားပြဲကို လက္ေထာက္ခိုင္းသည္။ “ဘယ္ေပါက္ႀကိဳက္လဲ” “ေရွ႕ေပါက္ကို အရင္သြင္းပါေနာ္” သူမ ေျဖေပးလိုက္သည္။ မာေတာင္ ေစးထန္းေနေသာ လီးႀကီး သူမအဖုတ္ထဲ ျမဳပ္ဝင္သြားျပန္သည္။ ႏွစ္ေယာက္ တစ္အိပ္မက္ကို ပုံစံေပါင္းစုံျဖင့္ ဆြဲၾကသည္။ ထိုအိပ္မက္ကို ဖ်က္ဆီးလိုက္ေသာ သူမ်ားက သူမသင္တန္းတြင္ ရွိေသာ လက္ေထာက္ဆရာမေလး ႏွစ္ဦးျဖစ္သည့္ မိုးယုႏွင့္ ဝတ္မြဳံတို႔ျဖစ္သည္။ ထြန္းထြန္းကံေကာင္းသည္လား။ သူမထံတြင္ မွ်ေဝခံစားရမည့္ ကံပါလာသည္လားေတာ့ မေျပာတတ္။ “ဆရာမ ကိုေခ်ာင္းေနတာ ၾကာၿပီ ဟိဟိ” “သမီးလည္း ပါမယ္ေနာ္ ဆရာမ” “သမီးကေတာ့ ၾကည့္႐ုံပဲ” စားလို႔ မဝေသးခင္ ခြဲစားရသည္ကို မေက်နပ္ေသာ္လည္း မတတ္ႏိုင္ပါ။ မိုးယုကေတာ့ မပါဟု ေျပာသည္။ ဝတ္မြဳံကေတာ့ ပါမည္တဲ့။ မိုးယုေကာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ ခံႏိုင္မွာမို႔လို႔လဲေလ။ အခန္း (၄) “ထပ္သြင္းေပးဦး” ဝတ္မြဳံက သူမေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ေသာ ထြန္းထြန္းကို အားမလို အားမရ လွမ္းေျပာသည္။ “သူ႔အလွည့္ေလ” “ျမန္ျမန္သြင္းေလ” ေက်ာ္ေက်ာ္က ေဖြးႏုလြန္းလွေသာ အသားအေရပိုင္ရွင္ ျဖစ္သည့္ ဝတ္မြဳံအလွကို ေငးၾကည့္ရင္း ထြန္းထြန္းေဖာက္လိုက္စဥ္က မိုးပ်က္လုမတတ္ေအာ္ခဲ့ရေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ မို႔မို႔ေလးေပၚ လီးထိပ္ကို ေတ့လိုက္ရင္း မလိုးရက္သလို ျဖစ္သြားမိသည္။ “သြင္းေလ” ေက်ာ္ေက်ာ့္အား ခိုင္ႏွင္းကို ဆက္သြင္းေနေသာ ထြန္းထြန္းက ပခုံးပုတ္ အသိေပးသည္။

ဝတ္မြဳံမွာ ဆရာမႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္တို႔ လိုးေနသည္ကို သုံးရက္ဆက္တိုက္ ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့သည္။ ျမင္ၿပီးသည့္ ေန႔ေနာက္ပိုင္း ဘယ္လိုမွ ေနလို႔မရေတာ့။ ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး ႐ြေနသည္။ မိုးယုကို အေဖာ္ေခၚေတာ့ မိုးယုက ေၾကာက္ေနသည္။ အေဆာင္ျပန္ေရာက္လွ်င္ ညအိပ္ရာဝင္ၿပီးေနာက္ပိုင္း အမ်ားအိပ္သြားလွ်င္ ကိုယ့္အဖုတ္ကို အသာေလး ညဝတ္ေဘာင္းဘီထဲ လက္သ်ိဳကာ ခိုးပြတ္ၾကည့္သည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္လီးကို ျမင္လိုက္၊ ထြန္းထြန္းလီးကို ျမင္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ လီးေၾကာႀကီးမ်ား ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႏွင့္ ခိုင္ႏွင္းေစာက္ဖုတ္ထဲ ျမဳပ္ျမဳပ္သြားသည္ကို ျမင္မိျပန္ေတာ့ ၾကက္သီးေလးမ်ားပင္ ထသည္။ ခိုင္ႏွင္းအားပါးတရ စုပ္ေပးေနသည္ကို ျမင္ျပန္ေတာ့ တံေတြးၿမိဳရ ခက္ျပန္သည္။ ကုတင္ေဘးရွိ စမ္းလိုက္ေသာအခါ ေဘာလ္ပင္ကို ေတြ႕သည္။ ေဘာလ္ပင္ကို ငုံၾကည့္သည္။ တစ္ဖက္က ေဘာလ္ပင္ငုံ တစ္ဖက္က အဖုတ္ကို ပြတ္ကစားသည္။ တစ္ရက္ထက္ တစ္ရက္ ေစာက္ဖုတ္က ပိုဆာလာသည္။ ႏို႔ေတြ ပိုတင္းလာသည္။ ႏို႔သီးကို ခိုးေခ်ကစားရသျဖင့္ လက္ေတြေတာင္ နာသည္။ သို႔ေသာ္ အာသာ မေျပပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အရဲစြန႔္လိုက္သည္။ တိုက္ဆိုင္သည့္ ထူးျခားမြဳတစ္ခုက ရွိေနပါေသးသည္။ ယေန႔ ဘာေန႔ဆိုလား မသိ။ ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းပိတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္တက္မည္။ ဆရာမသုံးေယာက္တက္မည္။ မိုးယု ျငင္းေနေသာ္လည္း ဝတ္မြဳံက အတင္းေခၚသည္။ မိုးယုက အတြင္းခံသုံးထပ္ေလာက္ဝတ္ေနသည္။ ေဘာ္လီႀကိဳးကို ခိုင္ေအာင္ဝတ္သည္။ ဝတ္မြဳံကေတာ့ မဝတ္ခ်င္။ သို႔ေသာ္ ဟန္အျဖစ္ ဝတ္သြားသည္။ အလွျပင္ေနတာ ၾကာေတာ့ မိုးယုကပင္ ေငါက္ေသးသည္။ “နင္ မဂၤလာပြဲတက္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ အဲေလာက္ ျပင္မေနနဲ႔၊ ဟိုက နင့္ေစာက္ဖုတ္ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္မွာ၊ အလိုးခံဖို႔ သြားတာမ်ား မဂၤလာပြဲတက္တာ က်ေနတာပဲ” “မဂၤလာပြဲလည္း အလိုးခံဖို႔ ေၾကျငာတာပဲ မဟုတ္လား မိုးရယ္” “ေတာ္စမ္းပါ နင္ေတာ္ေတာ္ ခံခ်င္ေန ဟုတ္လား” ႏြဳတ္ခမ္းနီဆိုးေနရင္း လီးထိပ္ႀကီးကို ျမင္ေယာင္သျဖင့္ ၾကက္သီးပင္ ထသြားေသးသည္။

ဟိုေရာက္ေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ထြန္းထြန္းက ေနာက္က်ေနသည္။ ဆရာမကေတာ့ ဝတ္မြဳံထမီကို ပင့္ကာ အေပၚမွ အဖုတ္ကို ပြတ္သည္။ မိုးယုက တစ္ေနရာတြင္ ေရွာင္သည့္သေဘာျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာ တစလုံးဖြင့္ကာ စာထိုင္႐ိုက္ေနလိုက္သည္။ “မမေတာင္ လုပ္ငန္းစေနၿပီ” ထြန္းထြန္းက ေရာက္မဆိုက္ ေျပာသည္။ ေဘးတြင္ ထိုင္ခ်ကာ အက်ႌၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး ဘရာႀကိဳးကို ပခုံးမွ ဆြဲျဖဳတ္သည္။ “ဆရာမ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို အရင္ဖိုက္လိုက္မယ္” “မရဘူးေဟ့ေကာင္ ငါလည္း အသစ္ေလးကိုေတာ့ အရင္ဖိုက္ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္” “ေတာ္ၾကစမ္း မင္းတို႔ ဒါကိုပဲ ျငင္းေနၾကမယ္ဆိုတာ ငါသိတယ္၊ ဒီေတာ့ ငါဆုံးျဖတ္ထားသလို မင္းတို႔ လိုက္နာရမယ္၊ တစ္ေယာက္က ပါကင္ေဖာက္မယ္၊ ပါကင္ေဖာက္ေဖာက္ၿပီးခ်င္း ျပန္ထုတ္ရမယ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က တစ္မိနစ္ဆြဲမယ္၊ ၿပီးရင္ ငါးမိနစ္စီဆက္ဆြဲမယ္၊ သေဘာတူရင္ မင္းတို႔ထဲက ဘယ္သူပါကင္ ေဖာက္မလဲ ဒါပဲ၊ ေလာေလာဆယ္ ငါစမ္းၾကည့္သေလာက္ေတာ့ ပါကင္က လုံးဝမေဖာက္ရေသးတဲ့ အသစ္” “ကြၽန္ေတာ္ေဖာက္မယ္” “ကြၽန္ေတာ္ေဖာက္မယ္” ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ထြန္းထြန္းတို႔ ဆုံသြားၾကသည္။ “တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေျပာပါ” ထြန္းထြန္းႏွင့္ ေက်ာ္ေက်ာ္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္သည္။ “ကဲ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို အရင္လ်က္သူ ေဖာက္ရမယ္” “ကြၽန္ေတာ္လ်က္မယ္” “ကြၽန္ေတာ္လ်က္မယ္” “ဟြန္း….” ဆရာမက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္သည္။ “အသစ္ေတြ႕ေတာ့ အေဟာင္းကို ေမ့ကုန္ၾကၿပီေပါ့ေလ” “မဟုတ္ပါဘူး မဟုတ္ပါဘူး မမရယ္” “မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ” သည္လိုဆိုေတာ့လည္း အၿပိဳင္ျငင္းၾကသည္။ ရေလ လိုေလအိုတေစၦေပါ့ေလ။ ခိုင္ႏွင္း စိတ္ထဲ မေက်မနပ္ ျဖစ္မိေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ အရသာတမ်ိဳးကို ေမွ်ာ္လင့္မိသျဖင့္ ႀကိတ္ဝမ္းသာမိသည္။

သူမက အႀကီးမို႔ သူမကသာ ဆုံးျဖတ္ေပးရေတာ့မည္။ “ထြန္းထြန္းက ေနာက္မွ ေရာက္လာတဲ့သူဆိုေတာ့ ထြန္းထြန္းေဖာက္လိုက္၊ ေဖာက္ေဖာက္ၿပီးခ်င္း ျပန္ထုတ္ရမွာေနာ္၊ လ်က္တာကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံး လ်က္ၾက” အဝတ္ကိုဆြဲခြၽတ္လိုက္ၾကၿပီးေနာက္ ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားေတာ့ တမ်ိဳးခံစားရသည္။ ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္၏ တစ္ဖက္စီမွ ၾကမ္းရွေသာ အနမ္းမ်ားႏွင့္ အကိုင္အတြယ္မ်ားေၾကာင့္ ဝတ္မြဳံမွာ ေကာ့ေနသည္။ ေပါင္ေၾကာႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္ရင္း ႏို႔ကို စုပ္ၾကေတာ့ သူမ မူးမိုက္မတတ္ ခံစားရသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကို တစ္လွည့္စီလ်က္ေတာ့ သူမမွာ ငိုမဲ့မဲ့ေလး ျဖစ္ေနမိသည္။ လက္မ်ား ၿငိမ္ၿငိမ္ထား၍ ရေသာ္လည္း ေျခကို ၿငိမ္ၿငိမ္ထားမရ။ လြဳပ္ရမ္းေနသည္။ ဝတ္မြဳံမွာ အလ်က္ခံရတုန္းကေတာ့ ေကာင္းၿပီး စုပ္ေပးရမည္ဆိုေတာ့ တြန႔္သြားသည္။ သူမဘယ္ဖက္တြင္ တေခ်ာင္း ညာဘက္တြင္ တေခ်ာင္းကိုင္ထားေသာ လီးကို ကြင္းသာ ထုေပးေနမိသည္။ ခုထိ မစုပ္ရဲေသး။ “ျမန္ျမန္စုပ္ေလ” ထြန္းထြန္းကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းပင္ ခပ္ျမန္ျမန္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမလည္း မထူးေတာ့ၿပီ။ ေစာင့္ေနလွ်င္ ၾကာ႐ုံသာ ရွိမည္မွန္းသိသျဖင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ဖူးသည့္ အႀကိမ္တိုင္း ဆရာမစုပ္ေပးေနက်လို အာေခါင္ထိငုံခ်လိုက္သည္။ “စုပ္မယ့္ စုပ္ေတာ့လည္း ဆရာမႀကီး အထာနဲ႔ပါလား၊ အသစ္သာဆိုတယ္ ကြၽမ္းသလိုလိုပဲ” သူမက ၾကားေသာ္လည္း မၾကားဟန္ျပဳကာ ထြန္းထြန္းလီးစုပ္ၿပီး ေက်ာ္ေက်ာ္လီးကို စုပ္လိုက္သည္။

“၁၂ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ၊ ငါဗိုက္ဆာၿပီ” ခံလို႔ျဖင့္ အားမရေသးခ်ိန္တြင္ အဖ်က္မေလး မိုးယုက ဝင္လာသည္။ ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ပါသည္။ မနက္ ၈ နာရီကတည္းက သူတို႔ လိုးေနၾကသည္။ ပထမခ်ီဘယ္ခ်ိန္ၿပီးလိုက္မွန္း မသိ။ အပ်ိဳစင္ဘဝလည္း ဘယ္လို ကုန္သြားမွန္း မသိပါ။ ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ ထြန္းထြန္းလည္း ေဆးစားထားသည္ ဟုဆိုသည္။ သူမမွာလည္း ခံနည္းေတြ နည္းနည္း သိသြားသည္။ ဆရာမကလည္း သင္ေပးသည္။ ဖင္ကို ေတာင္းလိုးက်ေသာ္လည္း ဝတ္မြဳံက ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ ေစာင့္ခိုင္းသည္။ မိုးယုလာေခၚခ်ိန္မွာ ထြန္းထြန္းက သူမကို ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး ေနာက္မွ လိုးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမမွာ မနက္ကတည္းက ခံေနရေသာေၾကာင့္ ေလးဘက္မေထာက္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေရွ႕ကို ငိုက္စိုက္က်ေနသည္။ ေက်ာ္ေက်ာ္က တေစာင္းလိုက္ ခိုင္ႏွင္းဖင္ကို ေဆာ္ေနသည္။ “ၿပီးေတာ့မယ္ ခဏ” ထြန္းထြန္းက ေျပာသည္။ မိုးယုလည္း ေအာင့္သာ ေနေနသည္။ လိုးသံေတြက ဆူညံေနသည္မို႔ စိတ္က ခပ္ပါပါ ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းေကာင္းပင္ မညည္းႏိုင္ေတာ့ေသာ ဝတ္မြဳံကို ၾကည့္ကာလည္း လန႔္မိသည္။

အခန္း(၅) ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းခန္းမတစ္ခုလုံးကို ပုံစံေျပာင္း၍ ခန္းမတြင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီသာ ဝတ္ထားၾကေသာ ဆက္ေနာင္၏ေဘးတြင္ ဘသက္၊ ခ်စ္ေမာင္၊ ရဲလြင္ႏွင့္ စိုးေအာင္တို႔ တစ္ဘက္ႏွစ္ေယာက္စီ ဆိုဖာဆက္တီခုံတြင္ ထိုင္ေနၾကသည္။ ေဘးတြင္ မိသားစုအိပ္ ဆိုဖာကုတင္ႀကီးတစ္လုံး ရွိသည္။ စားပြဲခုံႏွစ္ခုံ ရွိသည္။ စားပြဲ တစ္လုံးေပၚတြင္ လိုးဖို႔အသုံးျပဳ၍ ရသည့္ ႀကိဳးမ်ား၊ လည္ပတ္မ်ား၊ လီးတုမ်ားႏွင့္ စုံစိစြာ ရွိေနသည္။ ဗြီဒီယိုကင္မရာ ေဒါက္တိုင္တစ္ခုမွ ဗြီဒီယိုကင္မရာက record မီးနီေလး ျပေနသည္။ တိုက္႐ိုက္ျပေသာ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လုံးရွိသည္။ ေဘးတြင္ အသံတိုးတိုးျဖင့္ အဂၤလိပ္ကားႏွင့္ အာရွကားမ်ား ျပေနေသာ ကြန္ပ်ဴတာ ႏွစ္လုံးရွိသည္။ “ေဒၚခိုင္ႏွင္း ႂကြပါခင္ဗ်ာ” ေဒါင့္တစ္ေနရာတြင္ အလွျပင္ပစၥည္းမ်ား၊ အဝတ္အစားမ်ားထားသည့္ အခန္းကို လိုက္ကာျဖင့္ ဖြဲ႕ထားေပးသည္။ ထိုထဲတြင္ ခိုင္ႏွင္း၊ ဝတ္မြဳံႏွင့္ မိုးယုတို႔ရွိသည္။ ထိုထဲမွ ခိုင္ႏွင္း ထြက္လာသည္။ ခိုင္ႏွင္းသည္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ပြဲတက္ ဝတ္စုံေလး ဝတ္ထားသည္။

ခင္းထားေသာ ေကာ္ေဇာအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။ အျပာရင့္ရင့္ ဝတ္စုံႏွင့္ ဆံပင္မ်ားကို ထုံးေနွာင္ထားသည္။ မဟာနဖူးမွာ ထင္းေနသလို ရင္မွာလည္း တင္းေနသည္။ ကိုယ္ကို တစ္ပတ္လွည့္ျပေသာအခါ တင္မွာလည္း လုံးက်စ္ေနသည္။ သူတို႔ငါးေယာက္က ဝိုင္းဖြဲ႕၍ စားမတတ္ ၾကည့္ေနမိသည္။ ခိုင္ႏွင္းမွာ ေယာက်ာ္းမ်ားကို စိတ္ႀကိဳက္ကစားခဲ့သမွ် ယခုေတာ့ ဝဋ္လည္ေလၿပီ။ သူမ တစ္ကိုယ္လုံး ေပါင္းတင္ရင္း ဝတ္မြဳံႏွင့္ မိုးယုကို ေခ်ာ့ရသည္။ အလွျပင္သည္။ ဝတ္စုံမ်ား ဝယ္သည္။ အားေဆးမ်ား ဝယ္ကာ ေကြၽးသည္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့ အခန္းက ပုံစံေျပာင္းေနသည္။ စားပြဲေပၚတြင္ လီးတုမ်ား၊ ပါးစပ္ပိတ္ဘုလုံးမ်ား၊ ႀကိဳးမ်ား၊ လည္ပတ္မ်ားစသည့္ ဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ားကို ေတြ႕ရေတာ့ ၾကက္သီးနည္းနည္း ထမိသည္။ ခိုင္ႏွင္းသည္ ခိုင္းသည့္ အတိုင္း တေဝမသိမ္း လိုက္နာရသည္။ သူမဆီးစပ္တြင္ လိပ္ျပာ႐ုပ္ စေတကာ ကပ္သည္။ မိုးယုတြင္ ႏွင္းဆီ႐ုပ္ စေတကာ ကပ္သည္။ ဝတ္မြဳံတြင္ အသည္းကြဲ႐ုပ္ စေတကာ ကပ္သည္။ ခဏ ခဏငိုၾကေသာ ဝတ္မြဳံႏွင့္ မိုးယုကိုလည္း ေခ်ာ့ရသည္။ ခိုင္ႏွင္းသည္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ဝတ္စုံျဖင့္ ဝတ္ကာ သေကာင့္သားမ်ားကို အျပင္ပန္း အလွျပသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ သူမ မ်က္ႏွာတြင္ ျပဳျပင္မြမ္းမံရေသာ အလွအပမ်ားကို ျမင္ဟန္မေပၚၾကပါ။ အျဖဴေရာင္ အတြင္းခံမ်ားသာ ဝတ္ထားၾကေသာ ဆက္ေနာင္တို႔ ငါးေယာက္သည္ သူမတင္ဆီကိုသာ အာ႐ုံေရာက္ေနၾကသည္။ “ဝတ္မြဳံႂကြပါ” ဝတ္မြဳံကလည္း ျမန္မာ့႐ိုးရာ ဝတ္စုံအနီအစင္းေလး ဝတ္လာသည္။

အထင္တြင္ အမည္းေရာင္ေလး ျဖစ္ေနသည္။ သူမလည္း ဆံပင္ကို ေနာက္သို႔ စီးထားသည္။ မဟာနဖူးျပင္ကို ရင္ႏွင့္ တင္နဲ႔ လိုက္ဖက္ေအာင္ ေျပာင္ေနေအာင္ ထားသည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာက္ၿပီး ကိုယ္ကိုလွည့္ျပသည္။ “သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ လိုးႏိုင္မွာလဲ၊ သူတို႔ ငါးေယာက္ လီးငါးေခ်ာင္းပဲပါတယ္၊ ဘယ္သူမွ လီးႏွစ္ေခ်ာင္း မပါဘူး၊ ငါတို႔ သုံးေယာက္ကို တစ္ရက္တည္း အခ်ီ (၂၀) သူတို႔ မဆြဲႏိုင္ပါဘူး၊ ဆြဲႏိုင္လည္း မိန္းကေလးက အႏိုင္ခ်ည္းပါ၊ စစ္သား ႏွစ္ရာကို မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ထိန္းတဲ့ ပုံျပင္ေတြ သိတယ္ မဟုတ္လား” တင္ကို ပစ္ၿပီး ေလွ်ာက္လမ္းေဘးတြင္ ရပ္ေနလိုက္ေတာ့ ဆက္ေနာင္၏ မိုးယုကို ေခၚသံၾကားရသည္။ မိုးယုက ၾကက္ေသြးေရာင္ ဝမ္းဆက္ေလး ဝတ္လာသည္။ ထမီစြန္းနဲ႔ အက်ႌစြန္းတြင္ ပန္းပြင့္ေလးပါသည္။ နဖူးကို ေပၚေအာင္ ဆံပင္မ်ားကို သပ္တင္ကာ ဆံညႇပ္ျဖင့္ ညႇပ္ထားၿပီး ဆံႏြယ္မ်ားကို ေဘးႏွစ္ဖက္သို႔ ခ်ထားသည္။ သူမလည္း တင္ကို ျပကာ ရပ္ေနလိုက္သည္။ “နည္းနည္းေလး ကုန္းၾကပါ” ခိုင္ႏွင္းက ခါးေလးနည္းနည္းကိုင္းကာ ကုန္းေပးသည္။ မိုးယုႏွင့္ ဝတ္မြဳံလည္း ခိုင္ႏွင္းလုပ္သျဖင့္ လိုက္လုပ္သည္။ “ရၿပီ ျပန္မတ္လိုက္ၿပီး တစ္ပတ္လွည့္ျပ၊ ၿပီးရင္ သြားေတာ့” ဆက္ေနာင္တို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း တီးတိုး သဖန္းပိုး ထိုးၾကသည္။

ဘသက္အသံက ပိုက်ယ္သည္။ “အိုးေတြကေတာ့ စစ္ကိုင္းအိုးေတြခ်ည္းပဲ၊ အိုးစိမ္းကေတာ့ ပိုအယ္တယ္” “ဒီေကာင္ ကြင္းေတာင္ ထုေနၿပီ ဟဟ” အနီးရွိ ခ်စ္ေမာင္က လွမ္းေျပာသျဖင့္ ဘသက္က သူ႔ဟာကို အတြင္းခံထဲ မရမက ျပန္သိပ္ထည့္သည္။ ဆက္ေနာင္ အသံက လိုက္ကာ တစ္ဖက္ရွိ အလိုးေတာ္ခံရန္ေစာင့္ေနေသာ မမသုံးေယာက္ထံသို႔ ေရာက္လာသည္။ မမသုံးေယာက္က တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ ေစာဒက တက္ခြင့္မရွိသည့္ အေျခအေန။ “မိုးယု ထြက္လာခဲ့ပါ၊ တစ္ေယက္တည္းေပါ့” သစ္သီးတို႔တြင္ မွည့္သည့္အသီးက စားေကာင္းေသာ္လည္း မိန္းကေလးတို႔တြင္ စိမ္းသည့္အသီးက ပိုေကာင္းသည္ မဟုတ္ပါလား။ မိုးယုတစ္ေယာက္ ေျခလက္မ်ား နည္းနည္းေအးစက္ေနသည္။ ေလွ်ာက္၍သာ သြားလိုက္ရသည္။ ဘယ္ကေန ဘယ္လို ေရာက္သြားသည္ မသိ။ “ကိုယ့္ေဘးနားေလး လာထိုင္ၿပီး ဟိုကားထဲျမင္ေနရသလိုေလး ကိုယ့္ဟာကို မြဳတ္ေပးပါဦး” မိုးယုသည္ တံေတြးသီးသြားသည္။ အမိန႔္ကိုလည္း လြန္ဆန္လို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့။ ဆက္ေနာင္ ေဘးတြင္ ထိုင္ကာ ဆက္ေနာင္၏ အတြင္းခံကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ရဲလြင္က သူမႏို႔ကို လာစမ္းသည္။

စိုးေအာင္က သူမေျခသလုံးကို ပြတ္သည္။ ဆက္ေနာင္လီးႀကီးသည္ ဖီးစိမ္းငွက္ေပ်ာသီးလီးကို ေကာက္ေနသည္။ အေၾကာမ်ား ၿပိန္းၿပိန္းထေနသည္။ လီးလုံးကို ကိုင္ကာ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ လီးထိပ္ကို ဝိုင္းေပးလိုက္သည္။ “ဝူး ကြၽမ္းသားပဲ” ေဘးမွ ၾကည့္ေနေသာ ဘသက္က ေျပာသည္။ ေနာက္မွ အက်ႌကို ခြၽတ္ေနၾကသည္။ သူမ ေရွ႕ကိုသာ မဲလ်က္ေပးေနလိုက္သည္။ စိုးေအာင္ထင္ပါသည္။ သူမတင္တစ္ျခမ္းကို ဖြဖြကိုက္သည္။ ဘသက္နဲ႔ ခ်စ္ေမာင္လည္း ထလာသည္။ သူမ ဒဲ့ေနကာ လီးကို စုပ္ေပးလိုက္သည္။ ဆက္ေနာင္က လီးကို ကိုင္ၿပီး ပင့္ထားသျဖင့္ ေဂြးေစ့မ်ားကို တစ္လုံးစီငုံသည္။ “ငုံးဥျပဳတ္ပူပူေလး” မိုးယု၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေနာက္သို႔ ဆြဲသိမ္းထားသျဖင့္ လီးကို မကိုင္ရဘဲ စုပ္ေပးရသည္။ လီးေၾကာႀကီးကို လ်က္သည္။ လႁပြတ္ကို တစ္လုံးစီငုံခိုင္းသျဖင့္ ငုံသည္။ ႏို႔ကို တစ္ေယာက္တစ္လုံးကိုင္ကာ “ႏုအိေနတာပဲ” “အယ္ခ်က္ကေတာ့ ကန္းကုန္” “တင္းတယ္ေနာ္” “ႏို႔သီးကိုင္ၾကည့္ ေတာ္ေတာ္မာတယ္” စသျဖင့္ ေျပာေနၾကသည္။ ေနာက္မွ တင္ကို ၿဖဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို ကစားေနၾကသူကလည္း “ခုနက အလိုးခံထားရေပမယ့္ ေစာက္ဖုတ္ကေတာ့ လန္းလန္းေလးပဲ ေဟ့ေကာင္ေရ” “ေစာက္ေစ့က ရဲတြတ္ေနတာေနာ္” “ေဟ့ ေစာက္ေစ့ကို ငါကလိမယ္” “ငါ လ်က္မယ္ကြာ၊ လ်က္ခ်င္စရာေလး” “တင္ကို ငါၿဖဲထားေပးမယ္” “ငန္တယ္ကြ ထြီ” “ဟုတ္ေလာက္ပါဘူးကြာ ငါလ်က္ၾကည့္မယ္” “အလကားေျပာတာ ငါဆက္လ်က္မယ္” တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ႏွင့္ လုပ္ေနၾကသည္။ မိုးယုသည္ ဆက္ေနာင္ကို ခြလိုက္သည္။ “ေသခ်ာၾကည့္ၾကရေအာင္” ဟုဆိုကာ က်န္ေလးေယာက္က ေအာက္ကို ငုံ႔ၾကည့္ၾကသည္။ မိုးယုက မာထန္ေနေသာ ဆက္ေနာင္လီးကို ကိုင္လိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္အက္ေၾကာင္းတြင္ ေတ့လိုက္သည္။ “ေစာက္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ လီးႀကီးႀကီးဇာတ္လမ္း စပါၿပီခင္ဗ်ာ” တစ္ေယာက္က ေျပာသည္။

“ကိုယ္တိုင္သြင္းမယ့္ ဇာတ္လမ္းခင္ဗ်” တစ္ေယာက္က ေျပာျပန္သည္။ ကာမစိတ္ႂကြေဆးေသာက္ထား၍သာ မိုးယုတစ္ေယာက္ မြန္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္ကေတာ့ မလြယ္ပါ။ လီးထိပ္ကို ေစာက္ပတ္အက္ေၾကာင္းတြင္ ေရွ႕ေနာက္ေမြြၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ခုနက သူမအလိုမတူဘဲ ေဆာင့္လိုးခဲ့စဥ္က ဘာမွန္းမသိခဲ့ေသာ္လည္း ခုေတာ့ နာသည္။ သို႔ေသာ္ သူမအားစိုက္ကာ ေဆာင့္ထိုင္ခ်သည္။ လီးလုံးႀကီးမွာ သူမအဖုတ္ထဲ တျဖည္းျဖည္း ျမဳပ္ဝင္ေနသည္။ “အ..” တစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ သူမခဏ ျပန္ထုတ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေဆးအစြမ္းေၾကာင့္ စိတ္က ႂကြေနသည္။ ျပန္ေဆာင့္ခ်သည္။ “အိုး…….” ဆုံးေအာင္ ျမဳပ္ဝင္သြားေတာ့ ဆက္ေနာင္က ေအာ္သည္။ မိုးယုက ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေပးသည္။ ဆက္ေနာင္သည္ မိုးယု၏ တင္ကိုဆုတ္ကိုင္ကာ အသာေလး ဆက္လုပ္ခိုင္းသည္။ မ်က္လုံးမွိတ္ကာ အျပည့္ခံစားသည္။ မိုးယုက ဆက္လက္၍ ေဆာင့္ခ်သည္။ တပြက္ပြက္ျမည္ေနသည္။ က်န္ေလးေယာက္မွာ အံ့အားသင့္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က မိုးယုတင္လုံးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္ကာ သူကလည္း ေဆာင့္တက္သည္။ အားလုံးပိုဆာလာၾကသည္။ “ဘသက္ ျပင္ထား” ဘသက္က ေဘးတြင္ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေအာင္ေနကာ လီးကို ေထာင္ေနေအာင္ ကိုင္ထားသည္။ “ကဲ သူ႔ေပၚတက္” ဆက္ေနာင္က မိုးယုတင္ေလးကို ပုတ္လိုက္ၿပီး ေျပာင္းခိုင္းသည္။ မိုးယုက ဘသက္ေပၚတက္ေဆာင့္သည္။ “အိုး .. အား အိုး…” ဘသက္လက္ကို ေနာက္သို႔ခ်ိတ္ကာ မိုးယုေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္သည္ကို ၿငိမ္ခံသည္။ မိုးယု ေဆာင့္ခ်ၿပီ။ တပြက္ပြက္နဲ႔ ျမည္သည္။ မိုးယုႏို႔အုံေလး အထက္ေအာက္လြဳပ္ခါေနသည္။

ဆံပင္မ်ားလည္း ဝဲလြင့္ေနသည္။ ဘသက္က မိုးယုႏို႔ကို လွမ္းကိုင္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ မိုးယုမွ က်န္သုံးေယာက္ဆီသို႔ တက္ကာ ေဆာင့္ရသည္။ ေခြၽးမ်ားပင္ စို႔ေနသည္။ “မင္းက ဒီနားမွာပဲ အနားယူလိုက္ဦး၊ ေဟ့ေကာင္ေတြ ပါးကို ဝေအာင္နမ္း၊ ႏို႔ကို ဝေနေအာင္ ကိုင္ၾကေပါ့၊ ကဲ အခန္းထဲက ဝတ္မြဳံႂကြပါ” ဝတ္မြဳံတစ္ေယာက္ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ထြက္လာသည္။ သူမတစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းဖိန္းေနသည္။ “ကိုယ္ကို တစ္ပတ္လွည့္ျပပါဦး” ဝတ္မြဳံသည္ ေဘးသို႔ တစ္ခ်က္ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ေတာ့ မိုးယုကို ရဲလြင္ႏွင့္စိုးေအာင္က အငမ္းမရ နမ္းေနၾကသည္။ ႏို႔ကိုလည္း ပင့္ေခ်ကိုင္ထားၾကသည္။ ဝတ္မြဳံသည္ကိုယ္ကို တစ္ပတ္လွည့္လိုက္သည္။ ေက်ာကိုျပၿပီး အက်ႌကို ခြၽတ္ခ်သည္။ ထမီကို ခြၽတ္ခ်သည္။ ေဘာ္လီနဲ႔ စပင္ဒါကိုလည္း တစ္ပါတည္း ခြၽတ္လိုက္သည္။ ေနာက္ ကိုယ့္အဖုတ္ကို ကိုယ္အုပ္ထားကာ ျပန္လွည့္ေပးသည္။ “ေမာင္ေတာ္တို႔ လီးနဲ႔ မေတြ႕ရေသးတဲ့ မင္းရဲ႕ အဖုတ္ကို ကုန္းၿပီး ၿဖဲျပေပးပါဦးလား သခင္မဖုရား” ဆက္ေနာင္က သေရာ္သလိုလို ေျပာသျဖင့္ ဝတ္မြဳံက လွည့္ကုန္းကာ တင္ကို ၿဖဲျပရေသးသည္။ “လန္းေတာ္မူတယ္ မဟုတ္လား ေမာင္မင္းတို႔” ဆက္ေနာင္က ရယ္ကာ ေျပာသည္။

“မင္းရဲ႕ အဖုတ္ကေန တစ္ဆင့္ မင္းရဲ႕ သားအိမ္ကို ထိုးေမြြၿပီး မင္းကို နတ္ျပည္ပို႔ေပးမယ့္ ေဟာဒီေမာင္ရဲ႕ လီးကို စုပ္ေတာ္မူေပးပါဦး သခင္မဖုရား” ဝတ္မြဳံသည္ ဘသက္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္လီးကို တစ္ဖက္စီကိုင္ကာ ဆက္ေနာင္၏ လီးကို စုပ္ေပးသည္။ ခဏသာ စုပ္ခြင့္ေပးသည္။ ေနာက္လွည့္၍ ေဆာင့္ခ်ေပးရသည္။ ဝတ္မြဳံလည္း တစ္ေယာက္စီ ေနာက္လွည္ၿပီး ေဆာင့္ခ်ေပးရသည္။ ၿပီးေနာက္ ဘသက္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္၏ အနမ္းမ်ားေအာက္ ခဏနားသည္။ ႏြဳတ္ခမ္းမ်ားကို စုပ္သည္။ ႏို႔မ်ားကို ကိုင္သည္။ ဆက္ေနာင္က ခိုင္ႏွင္းကို ေခၚသည္။ ခိုင္ႏွင္းေရာက္လာၿပီး ဆက္ေနာင္ လီးကို စုပ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ေပါင္တစ္ဖက္ခြၿပီး ထိုင္ကာ ေဆာင့္ခ်ေပးသည္။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ေပၚ ေဆာင့္ခ်ရသည္။ ကုတင္ေပၚသို႔ မေခ်ာသုံးေယာက္ ပက္လက္ကေလး အိပ္သည္။ စိုးေအာင္၊ ဘသက္ႏွင့္ ရဲလြင္က ေစာက္ပတ္ အသီးသီးသို႔ သူတို႔လီးကို ခ်ိန္လိုက္သည္။ တၿပိဳင္နက္ ေဆာင့္ခ်သည္။ ေနာက္ ၿပိဳင္တူဆြဲသည္။ ခိုင္ႏွင္းက သိပ္မေအာ္ေသာ္လည္း မိုးယုႏွင့္ ဝတ္မြဳံကေတာ့ ေအာ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းေကာင္းေတာ့ ေအာ္လို႔မရ။ ဆက္ေနာင္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္က သူတို႔ပါးစပ္ထဲ လီးကို သိပ္ထည့္ထားၾကသည္။ ဇာတ္သိမ္းေတာ့ ခိုင္ႏွင္းကို လက္ေနာက္ပစ္ထား ဒူးေထာက္ကာ ေနခိုင္းသည္။ မ်က္ႏွာေမာ့ၿပီး ပါးစပ္ဟထားသည္။ ဘသက္က ခပ္သြက္သြက္ ကြင္းထုခ်သည္။ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ကြင္းထုခ်သည္။ ခိုင္ႏွင္း ေထြးထုတ္သမွ် ရင္ဘတ္ေပၚတြင္ ေပက်ံေနသည္။

မ်က္ခုံးေမြးေပၚ ပါးေပၚ ႏွာတံေပၚတြင္လည္း လီးရည္မ်ား ေပက်ံေနသည္။ ဇာတ္သိမ္း “ထပ္သြင္းေပးဦး” ခိုင္ႏွင္းတစ္ေယက္ ထိုကဲ့သို႔ မေျပာႏိုင္။ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္လွေသာ ဘသက္လီးေပၚ သူမေစာက္ဖုတ္ သိပ္ထည့္ထားရသည္။ ဘသက္က ေခါင္းအုံးေလးေပၚ အုံးကာ ပက္လက္ေလး ၾကမ္းေပၚ အိပ္ေနသည္။ သူမ ဖင္ေပါက္ထဲသို႔ ရဲလြင္၏ ရွည္ရွည္မဲမဲႏွင့္ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ လီးက ျမဳပ္ဝင္ကာ ခ်ီးအိမ္ထိေအာင္ တဒုတ္ဒုတ္ေဆာင့္ေနသည္။ ခ်စ္ေမာင္ႏွင့္စိုးေအာင္က ဒူးေထာက္ကာ သူမကိုယ္ကို တစ္ေစာင္းဆြဲၿပီးလွ်င္ ပါးစပ္ထဲသို႔ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ ထည့္ၾကသည္။ ေအာက္မွ ေဆာင့္တက္လိုက္၊ ေနာက္မွ ဖိလိုးလိုက္ၾကားမွ ခ်စ္ေမာင္က သူမေမးေစ့ကိုဆြဲကာ လီးကို အာေခါင္စိုက္ေအာင္ သြင္းၿပီး ေခါင္းကို ဘယ္ညာယမ္းသည္။ စိုးေအာင္က ႏို႔ကိုဆြဲသည္။ ရဲလြင္က လီးကို အျပင္ထုတ္လိုက္သည္။ ေဖာက္ခနဲ ျမည္သြားေသာ အသံႏွင့္အတူ ခိုင္ႏွင္း၏ ဖင္ေပါက္မွာ ေဟာင္းေလာင္းက်န္ေနခဲ့သည္။ ရဲလြင္တံေတြးတစ္ခ်က္ ေထြးထည့္သည္။ “စိ စိ..” ရဲလြင္က သူ႔လီးေခါင္းကို သိပ္ထည့္ကာ ထိုးထည့္ေတာ့ တံေတြးမ်ားျဖင့္ တစိစိျမည္ေနသည္။ ခိုင္ႏွင္းသည္ နာသည္ဟု မညည္းအား။ စိုးေအာင္လီးကို တစ္လွည့္ငုံကာ ခ်စ္ေမာင္လီးကို ကြင္းထုေပးရသည္။ စိုးေအာင္က ေနာက္ေစ့မွ ဆံပင္မ်ားကို ပင့္ကိုင္ကာ ပါးစပ္ကို လိုးေနသည္။ ေအာက္ကလည္း ေဆာင့္တက္သည္။ ရဲလြင္ကလည္း ဖင္ကို ေဆာင့္လိုးရာ တင္လုံးမွာ တုန္တုန္တက္သြားသည္။ ပါးစပ္ကလည္း ဟထားရသျဖင့္ ေနာက္ကေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေရွ႕ကလီးကို အဆုံးငုံၿပီးသားလို ျဖစ္ကာ ပါးစပ္ျဖင့္ ခံေပးသလို ျဖစ္ေနသည္။ “ဖင္ကို ငါေဆာ္ဦးမယ္” ဟုဆိုကာ စိုးေအာင္က ေနာက္သို႔ ယြန္းရာ ရဲလြင္က တစ္ခ်က္ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ၿပီး ထုတ္ေပးသည္။ ေရွ႕ကိုလွမ္းကာ ပါးစပ္ထဲသိပ္ထည့္ဖို႔ ျပင္သည္။ ဝတ္မြဳံႏွင့္ မိုးယုတို႔မွာ လက္ကို အေပၚသို႔ေျမာက္ကာ ႀကိဳးျဖင့္ အခ်ည္ခံထားရသည္။ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ မနီး။ ပါးစပ္ကို ဘုလုံးျဖင့္ ပိတ္ထားသည္။ အဝတ္အစား အျပည့္အစုံ ပါသည့္အျပင္ ေဘာ္လီလည္း အၾကပ္၊ အတြင္းခံလည္း ႏွစ္အထပ္ထပ္ ဝတ္ထားေပးသည္။ ထို႔အျပင္ ေျခႏွစ္ဖက္ၾကားတြင္ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ မနီးေအာင္ ေခါင္းအုံးညႇပ္ထားေပးသည္။ ေျခဖဝါးက ၾကမ္းျပင္ကို မထိတထိျဖစ္ေနသည္။

ဆက္ေနာင္က ႀကိမ္လုံးျဖင့္ တင္လုံးကို ခပ္ဆတ္ဆတ္႐ိုက္သည္။ “ျဖန္း……” “အုဝု” မိုးယုတစ္ေယာက္ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ရည္မ်ား ထြက္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က ဝတ္မြဳံကို ႐ိုက္ျပန္သည္။ “ျဖန္း……..” “အု……….” “ဖုတ္ ဖုတ္” “ဝု ဝု” ဆက္ေနာင္က မိုးယုႏွင့္ ဝတ္မြဳံတို႔ရဲ႕ တင္ကို ဖုတ္ခနဲပုတ္ၿပီး ကုတ္လိုက္သည္။ ျမင္ကြင္းထဲတြင္ ခိုင္ႏွင္းကို ေယာက်္ားေလးေယာက္က ပက္ပက္စက္စက္ ဝိုင္းလိုးေနၾကသည္။ သို႔ေသာ္သူမတို႔ကလည္း ခံခ်င္ေလာက္ေအာင္ ဖီးလ္ကတက္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ဘယ္လိုမွ လုပ္မရ။ ႐ိုက္လိုက္ ကုတ္လိုက္လုပ္ေတာ့ ႐ုန္းၾကသည္။ သည္အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုလီးလာလာ၊ ဘာပဲ လုပ္ေပးရ လုပ္ေပးရ၊ ဘယ္လိုပဲ လုပ္လုပ္၊ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ပဲလိုးလိုး ခံေပးခ်င္ေနခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ခိုင္ႏွင္းက ဒူးေထာက္ကာ ေမွာက္ေပးသည္။ ရဲလြင္ႏွင့္ ခ်စ္ေမာင္က ဖင္ကို တစ္ခ်က္စီသြင္းသည္။ ခိုင္ႏွင္းကို ေမာ့ခိုင္းသည္။ ခိုင္ႏွင္း၊ ဝတ္မြဳံႏွင့္ မိုးယုတို႔ အၾကည့္ခ်င္းဆုံထားသည္။ ရဲလြင္က ေနာက္မွ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ကာ ခိုင္ႏွင္းဖင္ကို လိုးသည္။ နာသျဖင့္ ခိုင္ႏွင္း ႐ြဳံ႕မဲ့ေနသည္။ ရဲလြင္က ဖင္ထဲကထုတ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကိုတစ္လွည့္လိုးသည္။ က်န္သုံးေယာက္က ေနာက္မွ ရပ္ကာ ကြင္းထုေနၾကသည္။ ရဲလြင္နားေတာ့ ခ်စ္ေမာင္ဝင္သည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သြင္းလိုက္သျဖင့္ ခိုင္ႏွင္းေအာ္ညည္းသည္။ ခ်စ္ေမာင္က ခပ္သြက္သြက္လိုးသည္။ တဗြက္ဗြက္ျမည္ေနသည္။ ခ်စ္ေမာင္လည္း ဖင္လိုးလို႔ အားရေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကို သြင္းသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကိုလိုးၿပီး နားသည္။ ဘသက္အလွည့္ေရာက္လာသည္။ ဘသက္က ပြင့္ေနေသာ ခိုင္ႏွင္းဖင္ေပါက္ကို တံေတြးေထြးထည့္သည္။

လီးကို တံေတြးဆြတ္သည္။ လီးေခါင္းအရင္သိပ္ထည့္လိုက္ၿပီး ခါးေစာင္းကိုင္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးသည္။ ခိုင္ႏွင္းမွာ ေခါင္းမ်ားပင္ စိုက္က်ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က ေမာ့ေနဖို႔ ေျပာသည္။ ဘသက္က ဆက္လိုးသည္။ တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ ျမည္ေနသည္။ ဘသက္က ဖင္သက္သက္လိုးၿပီး နားသည္။ စိုးေအာင္ ဝင္ဆြဲျပန္သည္။ ခိုင္ႏွင္းက ပါးစပ္ကို မပြင့္တပြင့္ဟထားကာ ဒူးေထာက္၍ ေမာ့ေပးသည္။ စိုးေအာင္က ေဘးမွေန၍ မ်က္ႏွာေပၚ ကြင္းထုခ်သည္။ တဗြက္ဗြက္နဲ႔ ထုေနေသာ္လည္း လီးရည္က မထြက္သျဖင့္ ခိုင္ႏွင္းလည္း ေမာေမာႏွင့္ စုပ္ေပးလိုက္သည္။ ထြက္ခါနီးေတာ့ ခိုင္ႏွင္းမ်က္ႏွာကို နည္းနည္း ဆုတ္ေပးသည္။ လီးရည္က ႏြဳတ္ခမ္းတစ္ဝိုက္ႏွင့္ အထက္ ပါးျပင္ေပၚသို႔ တဗ်စ္ဗ်စ္ပန္းထြက္သည္။ အရွိန္ပါသျဖင့္ နားထင္ဆံစထိ စိုကုန္သည္။ လီးရည္လည္း မ်ားသည္။ ပါးျပင္တစ္ခုလုံး ေဖြးသြားသည္။ ရဲလြင္က ခိုင္ႏွင္းမ်က္ႏွာတည့္တည့္ ကြင္းထုသည္။ သူမပါးျပင္တြင္ စိုးေအာင္လီးရည္မ်ား ႐ြြဲနစ္ကာ အမ်ားအျပားစီးက်ေနသည္။ ရဲလြင္လီးရည္ေတြလည္း တဗ်စ္ဗ်စ္ထြက္သည္။ ေမးေစ့မွ နဖူးထိ တန္းခနဲ တန္းခနဲ က်သည္။ ကုန္ခါနီးေတာ့ ႏြဳတ္ခမ္းေပၚ ပိုက်သည္။ သူမမေထြး မၿမိဳဘဲ အတိုင္းထားသည္။ ဘသက္က ဆက္၍ မ်က္ႏွာေပၚ ကြင္းထုခ်သည္။ ေခါင္းကို ေသခ်ာကိုင္ကာ လြတ္ေနေသာ ပါးျပင္တစ္ဖက္ေပၚသို႔ လီးထိပ္နဲ႔ ေထာက္ကာ ကြင္းထုခ်သည္။ လီးရည္မ်ား ပါးျပင္ေပၚ ပုံကာ က်သည္။ ႐ြြဲနစ္ကာ ေအာက္ႏို႔ေပၚထိ စီးက်သည္။ ခ်စ္ေမာင္က ခပ္လွမ္းလွမ္းကေနသာ ကြင္းထုခ်သည္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းဆိုေသာ္လည္း မ်က္ႏွာႏွင့္ ငါးလက္မေလာက္ အကြာကသာ ျဖစ္သည္။ သူမၿငိမ္ၿငိမ္ေမာ့ေနေသာ္လည္း ပထမတစ္ခ်က္ ႏွာေခါင္း၊ ဒုတိယတစ္ခ်က္ နား႐ြက္ တတိယတစ္ခ်က္ နားထင္ႏွင့္ လည္ပင္းမ်ားသို႔က်ကုန္သည္။ “ပါးစပ္ထဲ ဝင္တာေတြ ေထြးလိုက္ ဒီတိုင္းကိုယ့္ပါးစပ္ေပၚ ကိုယ္ျပန္ေထြး” ခိုင္ႏွင္းက ပူစီေပါင္းမ်ားထေနေသာ လီးရည္ကို ေထြးထုတ္သည္။ လီးရည္မ်ားက နား႐ြက္တြင္လည္း တြဲက်ေနသည္။ ႏို႔ေပၚသို႔ တစ္စက္စက္ က်ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က မိုးယုႏွင့္ ဝတ္မြဳံတို႔ကို လြတ္ေပးသည္။ သို႔ေသာ္ လည္ပင္းတြင္ ေခြးလည္ပတ္ ပတ္ေပးလိုက္သည္။ “ေျပာင္ေနေအာင္ စားေပးၾက” လီးရည္တို႔ကို လ်က္ခိုင္းေလသည္။ သူမတို႔လည္း ဘာျဖစ္ျဖစ္ အေနအထားတြင္ ေရာက္သျဖင့္ စားလိုက္သည္။ မိုးယုက နား႐ြက္မွကပ္ၿပီး တြဲက်ေနေသာ ခပ္ခဲခဲ လီးရည္ကို စလ်က္ေပးသည္။ ေနာက္ပါးျပင္တြင္ အစင္းလိုက္ ယိုေနေသာ လီးရည္ကို လ်က္သည္။

သူမလ်က္ရသမွ်ကို ဝတ္မြဳံပါးစပ္ထဲ ေထြးထည့္ေပးသည္။ ဝတ္မြဳံကို မ်ိဳခ်သည္။ ေနာက္ ဝတ္မြဳံက ျပန္လ်က္သည္။ ဝတ္မြဳံလ်က္၍ ရသမွ်ကို မိုးယုပါးစပ္ထဲ ေထြးထည့္သည္။ မိုးယုက မ်ိဳခ်သည္။ ပထမတစ္ရက္ဟူေသာ အေနအထားတြင္ ထိုမွ် အဆင့္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ရာ သူမတို႔ ထိပ္လန႔္ရမည္လား ဝမ္းသာရမည္လား မေတြးတတ္ေတာ့။ မိုးယုႏွင့္ဝတ္မြဳံတို႔ အခ်င္းခ်င္း ႏြဳတ္ခမ္းစုပ္သည္။ အခ်င္းခ်င္း အက်ႌခြၽတ္သည္။ ႏို႔သီးခ်င္းခ်င္း ပြတ္သည္။ ထမီခြၽတ္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္ေပါင္ၾကားထဲသို႔ တစ္ေယာက္ေပါင္တစ္ဖက္စီထည့္ကာ ေစာက္ေစ့ခ်င္းပြတ္သည္။ သူမတို႔ကို ခိုင္ႏွင္းအား တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ဖက္ၾက နမ္းၾက ဆြဲၾက ကိုင္ၾက ႏႈိက္ၾကလုပ္ေနေသာ ရဲလြင္၊ ဘသက္၊ ခ်စ္ေမာင္၊ စိုးေအာင္ႏွင့္အတူ ယခုမွ ေဘာင္းဘီခြၽတ္ၿပီး ကြင္းစထုေနေသာ ဆက္ေနာင္တို႔ျဖစ္သည္။ “လာ” မိုးယုႏွင့္ ဝတ္မြဳံတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆက္ေနာင္ေပါင္ၾကားထဲတြင္ ထိုင္ခ်ၿပီး လီးကိုစုပ္ေပးသည္။ ဝတ္မြဳံက စစုပ္သည္။ မိုးယုက လႁပြတ္ကိုပင့္ေပးထားသည္။ ဝတ္မြဳံဖယ္ေတာ့ မိုးယုက လႁပြတ္ကို စုပ္ေပးသည္။ ဝတ္မြဳံက ဆက္ေနာင္ေပါင္ကို ခြက အဖုတ္နဲ႔ပြတ္ရင္း ကြင္းထုေပးရင္း လွ်ာနဲ႔လ်က္သည္။ မိုးယုက လႁပြတ္ကို စုပ္ရင္းဆြဲကာ လြတ္သည္။ ဝတ္မြဳကလည္း လီးထိပ္ကို စုပ္သည္။ “မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကုန္းလိုက္” မိုးယုႏွင့္ ဝတ္မြဳံတို႔က ကုန္းလိုက္သည္။ “ေပါင္နည္းနည္းကား” သူမတို႔ကလည္း ခိုင္းသည့္အတိုင္းလုပ္သည္။ “ေဟ့ သူငယ္ခ်င္းတို႔ ဘယ္ဖင္ေပါက္က ပိုလန္းလဲ ဆႏၵမဲေလး ေပးၾကပါဦးကြ” “ခ်စ္ ဆုံးျဖတ္ေပးကြာ” ရဲလြင္က ခိုင္ႏွင္းကို ဖက္ရင္းထလာၿပီး ပါးကို တ႐ြြတ္႐ြြတ္နမ္းကာ ေျပာသည္။ “ေအး ဟုတ္တယ္၊ ခိုင္ႏွင္း မင္းဆုံးျဖတ္” ဟုဆိုကာ ဆက္ေနာင္က ေျပာလိုက္သည္။ တစ္ဆက္တည္းပင္ ဆက္ေနာင္က “မင္း လ်က္ေပးရမွာပဲ၊ မင္း လ်က္တဲ့ဖင္ကို ငါအရင္ခ်မယ္” ခိုင္ႏွင္းက ဝတ္မြဳံဖင္ကို လ်က္ရန္ တင္ကို ၿဖဲလိုက္သည္။ မိုးယုက ခိုင္ႏွင္းၿဖဲေပးထားေသာ ဝတ္မြဳံဖင္ေညႇာင့္႐ိုးေပၚသို႔ တံေတြးေထြးခ်သည္။ တံေတြးက ဝတ္မြဳံ၏ ေဖြးႏုေနေသာ ဖင္စီးေၾကာင္းအတိုင္း စီးဆင္းသြားၿပီး ဖင္ေပါက္တည့္တည့္တြင္ စုသည္။

ခိုင္ႏွင္းက ေစာက္ပတ္အထက္မွေန၍ လွ်ာကို အျပားလိုက္ထားကာ ဖင္ေပါက္ကို လ်က္သည္။ “အြန္းးး” ဝတ္မြဳံသည္ ဆက္ေနာင္လီးကို ငုံရင္း ဖင္မွ ခိုင္ႏွင္း၏ လွ်ာၾကမ္းၾကမ္းျဖင့္ လ်က္သည္ကို ဖီးလ္တက္သျဖင့္ ညည္းမိသည္။ စီးထားေသာ သူမဆံပင္ကို ကိုင္ကာ သူမဖင္အလ်က္ခံသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရင္း ပါးစပ္ထဲ လီးကို ထိုးသြင္းထားေသာ ဆက္ေနာင္၏ ေပါင္ကို ဖက္ထားသည္။ “အ ကြၽတ္ ကြၽတ္” ဆက္ေနာင္ စသြင္းၿပီ။ မိုးယုက ဖင္ကို ၿဖဲေပးထားသည္။ ခိုင္ႏွင္းက ဖင္ေပါက္ထဲတည့္ေအာင္ သိပ္ထည့္ေပးသည္။ လီးေခါင္းကို အတင္းထိုးသိပ္ရသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲဝင္သည္ႏွင့္ မတူသျဖင့္ ဝတ္မြဳံမွာ တအင္းအင္းနဲ႔ ညည္းရသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို နာသည္။ လီးေခါင္းျမဳပ္ကတည္းက နာေနရာ ဇြတ္ထိုးထည့္သည့္ အေနအထားတြင္ ပိုနာသည္။ “နာလိုက္တာကြာ၊ ကိုယ့္လီးကို မန္းေပးပါဦး” ဆက္ေနာင္က ခိုင္ႏွင္းကို လီးစုပ္ခိုင္းသည္။ ခိုင္ႏွင္းက ဝတ္မြဳံဖင္မွ ထုတ္လာေသာ လီးကို စုပ္ေပးသည္။ “ဝူးးး” ဆက္ေနာင္က ျပန္လိုးသည္။ မိုးယုက ၿဖဲေပးသည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ျမဳပ္ဝင္သြားသည္။ ဝတ္မြဳံေတာ္ေတာ္ ေအာ္ရသည္။ “ခ်ီးယား” “ဆရာ့ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မြဳအတြက္” “ေနာက္ေနာင္လည္း ဆရာသမား အသစ္ကေလးေတြ မ်ားမ်ား ေဖာက္ႏိုင္ပါေစ” တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ခ်ီးက်ဴးၾကၿပီး အရက္ခြက္မကာ ေသာက္ၾကသည္။ ဆက္ေနာင္က ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲသည္။ ဝတ္မြဳံမွာ ေခြၽးမ်ားျပန္ေနသည္။ ဖင္ထဲတစ္ခုခုဆို႔ေနသလို ခံစားရသည္။ ဖင္ကို ငါးမိနစ္ေလာက္ စိမ္လိုးၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို တြယ္သည္။ ပုံစံေျပာင္းကာ ဖင္ခ်လိုက္ ေစာက္ပတ္လိုးလိုက္လုပ္သည္။ ဆက္ေနာင္ၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ေမာေမာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္သူမွာ မိုးယုျဖစ္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့လည္း ဖင္ကို ဝိုင္းလိုးၾကသည္ဟု အိပ္မက္မက္သျဖင့္ လန႔္ႏိုးျပန္သည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀကိဳးစားေသာ္လည္း အိပ္မရ ျဖစ္ေနသည္။

ဖ်တ္ခနဲ အိပ္ေပ်ာ္မည္လုပ္ေတာ့ “အိပ္ယာက ႏိုးႏိုးခ်င္း မ်က္ႏွာမသစ္ေသးခင္ ျမင္ရတဲ့ ပုံစံဟာ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ပကတိပုံစံ အစစ္ကြ၊ စိုးေအာင္နဲ႔ ခ်စ္ေမာင္က ခိုင္ႏွင္း၊ ရဲလြင္ႏွင့္ ဘသက္က ဝတ္မြဳံေလးနဲ႔ မိန္းကေလးေေတြရဲ႕ ပကတိပုံစံ ျဖစ္တဲ့ သဘာဝအလွရဲ႕ အရသာကို မ်က္ႏွာ မသစ္ခင္ တစ္ခ်ီ ခံစားၾကကြာ၊ ငါေတာ့ အားလုံး က်က္သေရ မဂၤလာႏွင့္ ျပည့္စုံသြားေအာင္ သူ႔ဖင္ကို ေဟာဒီလီးနဲ႔ ေဖာက္ေပးမယ္၊ ေက်နပ္ၾကလား မင္းႀကီးမ်ား” “ေက်နပ္ၾကေၾကာင္းပါ ဘုရား” “သင့္ေလွ်ာ္ေလ်ာက္ပတ္မြဳေကာ ရွိရဲ႕လား” “သင့္ေလွ်ာ္ေၾကာင္းပါ ဘုရား” ဆက္ေနာင္၏ သူမတင္ကို ပုတ္ကာ ပုတ္ကာ ေျပာေသာစကားကို သူတို႔ပိုင္ဆိုင္သည့္ တစ္ေယာက္ထံ ခ်ဥ္းကပ္ၾကရင္း ေကာင္းခ်ီးၾသဘာ ေပးေနၾကသည္။ မိုးယုေမွာက္အိပ္ေနသည္။ ဆက္ေနာင္က သူမေပါင္ၾကားထဲသို႔ ေလးဘက္ေထာက္ ဝင္လာသည္။ “ပက္” သူမဖင္ေပါက္ေပၚတည့္တည့္ တံေတြးစက္ က်လာသည္။ ဆက္ေနာင္က ေခြးလို အူကာ သေရာ္သည္။ ေနာက္ လွ်ာျပားျဖင့္ ေလးငါးခ်က္ ေခြးမ်ား အမဲ႐ိုးလ်က္သလို သူမဖင္ေပါက္ကို လ်က္သည္။ “ထြီ” ဆက္ေနာင္က သူ႔လီးဆြတ္ဖို႔ လက္ဝါးေပၚ တံေတြးေထြးခ်ၿပီး လီးကို သုတ္သည္။ မနက္ ေျခာက္နာရီထိုးေနၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း အေတာ္ေမွာင္ရီေနေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မိုးယုတစ္ေယာက္၏ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးႀကီး ပူခနဲ ထိုးဆင္းလာေတာ့ ပိုေမွာင္သြားသည္…… “ၿပီး” ။