နှုတ်ဆော့မိမှတော့ မထူးတော့ပေ။ သူကလည်း စိန်ခေါ်ပြီလေ။ ဒီတော့ ဘွာခတ်နေလို့ ညံ့ရာကျသွားမှာပေါ့။ ဤသို့ပင် ‘တက်လူ’ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သွေးက စကားပြောလာသည်။ သွေးဆိုတာက လူပျိုသွေး။ တက်လူအသက်က ၁၆ နှစ်ကျော်လာပြီ။ ဆန့်ကျင်ဘက်မိန်းမတွေရဲ့ အဓိကပစ်မှတ်တွေကို အငမ်းမရ ကြည့်တတ်လာပြီ။ ပြီးတော့ အသံတွေပြောင်းလာသည်။ နှုတ်ခမ်းမွှေးနုနုလေးတွေ ခပ်ရေးရေးပေါက်လာပြီ။ ‘မာစတာဘေးရှင်း’ ခေါ် ဂွင်းတိုက်တတ်လာပြီ။ အားလုံးခြုံလိုက်လျှင် တက်လူတစ်ယောက် ကလေးမဟုတ်တော့ပဲ လူပျိုဖြစ်လာပြီ။ ကြီးကောင်ဝင်လာပြီဟု ပြောရပေတော့မည် ။ မနက်ပိုင်းက သူ့အမေကို မြစ်ဆိပ်သို့ လှည်းနှင့်လိုက်ပို့ပြီး အပြန်တွင် မရင်မေနှင့် တွေ့၏။ တွေ့သောနေရာက ရွာနှင့်အတော်လှမ်းသော တောင်ကြားလမ်းတစ်နေရာမှာ ဖြစ်သည်။ မရင်မေဆိုတာက အသက် ၂၉-၃၀ ဝန်းကျင် ကလေးနှစ်ယောက်အမေ ဖြစ်သည်။ တစ်သားမွေးတစ်သွေးလှ ဆိုသည့်အတိုင်း မရင်မေတစ်ယောက် […]
Month: October 2019
နိဂံုး
ခပ္ခ်ိဴ ခ်ိဳ ဝိုင္ တစ္ခြက္ကို တေျမ့ေျမ့ေသာက္ရင္းး အတိတ္အေႀကာင္းးကိုစဥ္းစားမိတိုငး္း ေသမတတ္နာက်င္ရတယ္။ စုမာယာ ခပ္တိုးးတိုးးေခၚသံက နားထဲဗံုးခြဲလိုက္သလို ခံစားရတယ္။ ႀကင္နာစြာခ်စ္ျမတ္ႏိုးလာခဲ႔တဲ႔ ၃ႏွစ္အတြင္း အရမ္းခ်စ္ျပသေလာက္ လက္ထပ္ျပီးသြားသည့္ေနာက္ပိုင္း မာန္ရဲ႕ပံုစံေတြေျပာင္းလဲလာသည္။ အလုပ္ကျပန္လာသည့္အခ်ိန္တိုင္း စုစုနားမွာပဲေနခ်င္တယ္ဆိုတဲ႔သူက အခုေတာ့ ပံုမွန္အိမ္ျပန္ခ်ိန္လြန္ေနတာေတာင္ စုစုအနားေရာက္မလာေသး။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ညေနစာထမင္းပင္မစားခ်င္။ည၁၀နာရီအထိေစာင့္ေပမယ့္ မာန္က ျပန္မလာေသး။ ကိုကို ခက္မာကို ခ်စ္လားး။ ခ်စ္တာေပါ့ခက္မာရယ္။ကိုကို ဘဝမွာ ခက္မာကိုသာ အခ်စ္ဆံုးပဲ။ ဟုတ္လို႔လားးကိုကို ရဲ႕။ ဟုတ္တာေပါ့ ခက္မာ။ ခက္မာက ကိုကိုရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵမွန္သမွ် မညည္းမညဴ လုပ္ေပးးတယ္ေလ။ အာ့ေႀကာင့္ ခ်စ္တာေပါ့ ဟုတ္လားးး။ ေအာ္ အာ့ေႀကာင့္တင္မဟုတ္ပါဘူး။ခက္မာရဲ႕ ကေလးဆန္တဲ႔ပံုစံေလးေတြ လည္းပါတာေပါ့။ ခက္မာ က ကိုကို လုပ္သမွ် လုပ္ခိုင္းစမွ် လုပ္ေပးတာကိုက […]
ယားတတ်လာသလို
မှောင်မိုက်နေသောကောင်းကင်ပြင်ထက်မှာ ကြယ်ရောင်တချို့က စိန်ပွင့်လေးများကြဲပက်ထားသကဲ့သို့ တလက်လက်ဖြင့် လင်းတခါမှိန်တလှဲ့ ဖြင့် သူတို့တတ်နိုင်သော အလင်းကလေးဖြင့် ကမ္ဘာမြေထက်သို့ လင်းချပေးနေသည်။ ပူလောင်ပြင်းပြသော နွေလယ်ညရဲ့ မှောင်မိုက်မှု့အောက်မှာပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး တိတ်ဆိတ်လို့နေသည်။ သုတ်ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းတစ်ချက်ကြောင့် အမှောင်အောက်မှာအိပ်ငိုက်နေသော သစ်ပင်တို့လူးလွန့်လှုပ်ရှားသွားကြသည်။ “ရှဲ….” ကနဲတိုက်ခတ်လိုက်သော လေပြည်ညင်းရဲ့တိုးဝှေ့ကျီစယ်မှု့ကြောင့်လားမသိပေမဲ့တစ်ခုသော တစ်ထပ်တိုက်ကလေးရဲ့အခန်းငယ်လေးထဲမှ အသက် ၃၀ ဝန်းကျင်ရှိ အမျိုးသမီးတဦး အိပ်ယာထက်မှ ဖျပ်ကနဲ လန့်နိုးလာသည်။ သူမနာမည်က ခင်မဟုခေါ်သည်။တင်းတင်းပြည့်ပြည့်ဖွံ့ဖွံ့ထွားထွားခန္ဓာကိုယ်မျိုး ပိုင်ဆိုင်ထားပြီးခေတ်စကားဖြင့်ပြောရလျင် တော်တော်လေး ကိတ်သည်ဟုပြောရမည်။ ခင်မအိပ်ယာခေါင်းရင်းရှိမီးခလုတ်ကို နှိပ်ဖွင့်လိုက်ကာ ကပိုကရိုဖြစ်နေသောဆံပင်တို့ကို သားရေကွင်းဖြင့်စည်းနှောင်လိုက်သည်။ အခန်းမီးမဖွင့်တော့ပဲကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာအိမ်သာသွားရန်အခန်းပြင်သို့ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ တိတ်ဆိတ်နေသော ညလယ်မှာ သေးပေါက်ရန်အတွက်ထွက်လာသောခင်မ အခန်းတံခါးကို အသံမထွက်စေရန် ဖြည်းညင်းစွာ ပိတ်လိုက်သည်။ ခင်မတို့အိမ်မှရေလောင်းအိမ်သာကတိုက်နှင့်တဆက်တည်းမဟုတ်ပဲတိုက်နောက်ဘက်ပေနှစ်ဆယ်လောက်အကွာမှာ ဆောက်ထားသည်။ ဧည့်ခန်းကို ဖြတ်ကာ အနောက်ဘက်သို့ ခြေလှမ်းခပ်သုတ်သုတ်လှမ်းဖို့ပြင်လိုက်သည့်ခင်မမျက်ဝန်းတွေကအိမ်၏နောက်ဆုံးအခန်းဖြစ်သော တူတော်မောင် စိုးနိုင်ထွန်းအခန်းတံခါးရှေ့မှအဖြတ်တွင် […]
စုပ်အားကိုမခံနိုင်
သူငယ်ချင်း ၃ယောက်.. ဖြူဖွေး.. နှင်းအိ.. ကျော်ကြီး.. တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် စာမေးပွဲဖြေပြီးလို့ ၃ယောက်သား ပျော်ပျော်ပါးပါး ချောင်းသာကို ခရီးထွက်ကြတာပေါ့.. ချောင်းသာရောက်တော့ တည်းခိုခန်းတခုမှာ ဖြူဖွေးနဲ့ နှင်းအိက တခန်း.. ကျော်ကြီးက တယောက်ထဲ တခန်းပေါ့… ညက အိပ်ရေးပျက်လာကြတာတော့ တည်းခိုခန်းရောက်တာနဲ့ တရေးတမော အိပ်နှင့်လိုက်ကြတာပေါ့.. နေပူတာလည်း ပါတာပေါ့.. ညနေကျမှ ပျော်ပျော်ပါးပါး အုန်းရေသောက်ကြ.. ပင်လယ်ထဲဆင်းပြီး ရေဆော့ကြတော့တာပေါ့… အဲ့အချိန်မှာ မတော်တဆ ဖြူဖွေးက ရေမွမ်းသွားတာကို ကျော်ကြီးနဲ့ နှင်းအိတို့ တွေ့တော့ ဖြူဖွေးကို ကျော်ကြီးက ရေထဲကနေ ပွေ့ပြီး ကမ်းစပ်ပေါ်ခေါ်လာရော.. အရေးပေါ်ကယ်နည်းနဲ့ ကျော်ကြီးက ပြုစုပေးလိုက်တာပေါ့… တော်သေးတာပေါ့.. ဖြူဖွေး ပုံမှန်အသက်ပြန်ရှုလာလို့.. အဲ့အချိန်မှာ ကျော်ကြီးရဲ့လက်က ဖြူဖွေးရဲ့ လုံးအိ နုထွားနေတဲ့ […]
လေးကြိမ်မြောက်
ညက တိတ်ဆိတ်လွန်း၍ အမှောင်က သိပ်သည်းလွန်းနေသည်။ ချစ်ထွန်း အပိုင်စားရထားသော ကားဂိုဒေါင်၏ နောက်ဖက် အိပ်ခန်းလေးထဲ၌မူ အပြာရောင် မီးပွင်းလေးက လင်းလက်၍နေသည်။ “ ဒါ အကို့ အိမ်လားဟင်…” “ ဟင့်အင်း….ကိုယ်က သူများဆီမှာ ကပ်နေရတာ…” “ အင်း…တော်တော် ချမ်းသာတာပဲ…” ကောင်မလေးက စကားတတ်ပြီး ဖေါ်ရွှေ၏။ ညဉ့်မယ်လေးတစ်ယောက်ကို ချစ်ထွန်းက ညလုံးပေါက်ဆွဲလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ “ မင်း…ကိုယ့်ကို ဈေးမပြောရသေးဘူးနော်…” “ ငါးခုလေ…အဲဒီပေါက်ဈေးပဲ…” “ အဟဲ…ငါးရာလား…” “ အဲ…ဟယ်…ငါးထောင်လေ ဆရာကြီးရဲ့…” “ ကိုယ် တကယ်မသိလို့ပါ…အခုမှ မင်းကို ပထမဆုံး ခေါ်မိတာပါ…” “ သနားလိုက်ရတော့မလား…” “ မသနားပါနဲ့…ရပါတယ်….သုံးထောင်ဆို မရဘူးလား…” “ အလိုလေးတော်…ဘာမှတ်လို့ ဈေးဆစ်နေရတာလဲ…တစ်ညလုံး ရှင်နဲ့နေရမယ့် […]
လိုအပ်နေတဲ့အချိန်
ကျမနာမည်က ဇင်ဇင်ပြုံးပါ..။ သိတဲ့အတိုင်းပါဘဲ..။ ရင်အုံကြီးကြီး ၊ တင်သားထွားထွား နဲ့ မြင်ရတဲ့သူ ဘဝင်ဆူသွားရစေတဲ့ ကိုယ်လုံးပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူပါ..။ ကျမအသားက ခပ်ညိုညိုနဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ခပ်တောင့်တောင့်ပါ..။ သူများတွေက ပြောကြတယ်လေ..။ ကျမကိုယ်ခန္ဓာက ဆူဖြိုးကျစ်လစ်လို့ ဖုထစ်မို့မောက်နေရမယ့်နေရာတွေက ဖုထစ်မို့မောက်နေသတဲ့ ရှင်ရယ်..။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားက ပြောရရင်တော့ အရပ်က ၅ ပေ မပြည့်တတ်ပေမဲ့ ရင်က ၃၉ ၊ ခါးက ၃၀ ၊ တင်က ၄၀ ရှိတယ်ရှင့်..။ ကျမရဲ့ ဖင်ဆုံအိုးကြီးတွေက ထွားထွားပြည့်ပြည့် တင်းတင်းကားကား ဖြိုးဖြိုးအိအိကြီးတွေပါ..။ ကျမ လမ်းလျှောက်သွားရင် ကျမဖင်ဆုံအိုးကြီးတွေ အချက်ကျကျနဲ့ အနိမ့်အမြင့် လှုပ်ရှားနေပုံတွေက မြင်ရသူ ပုရိသယောက်ျားတွေရဲ့ စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်စေတာပေါ့ ရှင်..။ သူတို့ရဲ့ […]
ခ်စ္ပါကိုရယ္
” ကိုျမတ္ေဆြ လူစံုၿပီလား စံုရင္ထြက္ရေအာင္ ေနျပည္ေတာ္ဝင္တာအရမ္းေနာက္က်ေနမယ္” “ဟုတ္ကဲ့စံုၿပီထင္တာပဲဗ် ခဏေလးဗ်ာ ဟဲ့ ကတံုးမ နင့္ေယာက္က်ားေကာ ” “လာၿပီဦးေလး ကေလး႐ွဴးသြားတည္ေနလို႔ ” “ေအးေအး ျမန္ျမန္လာခိုင္းလိုက္ ဦးဝင္းတင္တို႔ မိသားစုစံုၿပီေနာ္ ” “ဟုတ္ကဲ့ဆရာ စံုၿပီ ဟိုမွာဟိုသားအဖလည္းေျပးလာၿပီဆရာ” “ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ ရၿပီကိုစည္သူေရ ေ႐ွ႕မွာေတြ႔တဲ့ဆိုင္က်ရပ္ဦးဗ်ာ ေန႔လည္စာ မစားရေသးဘူး ” “ဟုတ္ကဲ့ ကိုျမတ္ေဆြ ျမကန္သာနားက ေတာင္ႀကီးကေဖးပဲသြားလိုက္မယ္ေလ အဲ့ဒီဆိုင္က ေပါက္စီနဲ႔ ဝက္သားေပါင္းက ေတာင္ႀကီးမွာေတာ့ နာမည္ႀကီးပဲဗ် ” “အဆင္ေျပတဲ့ဆိုင္သာေမာင္းဗ်ာ” ကားစထြက္ေတာ့ ညေန၃နာရီခြဲေနၿပီ ဒီတိုင္းဆို ေနျပည္ေတာ္ကိုေရာက္တာ ညနက္ေတာ့မည္။ သိပ္ေနာက္မက်ခ်င္။ မနက္က် အလုပ္သမားတဖြဲ႔ႀကိဳၿပီးျပန္တက္ရမည္။ ပစၥည္းမ်ားရင္ တင္ေနတာနဲ႔ပဲေန႔တဝက္နီးနီးသြားႏိုင္သည္။ ေတာင္ႀကီးျပန္ေရာက္တာလည္း ေနာက္က်ႏိုင္သည္။ မတတ္ႏိုင္ ကားသမားဆိုေတာ့လည္း […]
တစ်ခါမှမပြီးဘူးသေး
နွေးထွေးလှတဲ့ သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရတဲ့အချိန်ဆိုတာ ကမ္ဘာပေါ်က အရာရာတိုင်းကို မေ့နေချိန်ပေါ့။ နုအိထွေးနေသော နှုတ်ခမ်းလေးကိုသာ အဆက်မပျက် တတ်မက်နေမိတဲ့အချိန် ကျွန်တော် နောက်ဆုတ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲ….. “ကို… ဘာလို့လဲ လူလာနေလို့လား” “ဟင်…. အော် ဟုတ်တယ်ချစ်ရဲ့ ကိုလူသံကြားလားလို့” “ကိုကလဲကွာ ဒီကိုလာတဲ့လူတိုင်းက အတွဲတွေပဲဟာ ဂရုစိုက်မနေနဲ့” “ဟုတ်ပါပြီကွာ……ကဲလာ” “အွင့်” ကျွန်တော်လဲ သူမနှုတ်ခမ်းဖူးလေးကိုနမ်းရင်း လုံးဝန်းနေတဲ့ သူမရင်သားလေးအား ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ တကယ်တော့ သူမနှုတ်ခမ်းလေးမှ ရလိုက်သောရနံတစ်ခုဟာ ကျွန်တော်နဲ့ မေသက်နွယ်လို့ခေါ်တဲ့ အတန်းထဲက အချောအလှလေးနဲ့ ချစ်သူဖြစ်တာ အခုဆိုရင် ခြောက်လပင်ကျော်လာပြီ ဖြစ်သည်။ မေသက်နွယ်ကလဲ ခပ်အေးအေးနေတတ်တဲ့ ကျွန်တော်ကို အရင်ထဲက သဘောကျခဲ့သည်ထင်သည်။ သူမကလဲ ကျွန်တော်ကို တအားချစ်ရှာသည်။ ကျွန်တော့်မှာတော့ သူမပြုံးပြလိုက်တိုင်း ရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်ကာ သူမအား ရူးလောက်အောင် ချစ်ရသည်။ […]
ဆရာကတော်
ဦးစိုးခိုင်နှင့် ဒေါ်မီမီစိုးတို့သည် စီးပွါးရေး လုပ်ငန်းတွင် အောင်မြင်ကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ငယ်ရီးစားများ ဖြစ်ကြသော်လည်း စီးပွါးရေးကို အလေးထားကြသဖြင့် ဦးစိုးခိုင် အသက် 30 ၊ ဒေါ်မီမီစိုး 28 နှစ် အရွယ်မှ အိမ်ထောင်ပြုဖြစ်သည်။ ဦးစိုးခိုင်သည် ငယ်စဉ်ကပင် မိဘနှစ်ပါး အိမ်ထောင် ကွဲသွား၍ အိမ်ထောင်ရေး ကို သိပ်မယုံ။ မိခင်က အဖေ ရှိလျှက်နှင့် မိမိ ရှေ့မှာတင် Driver ဦးလေးနှင့် ဖေါက်ပြန်သည်။ Driver နှင့် မိခင် ဆက်ဆံတိုင်း Driver က ရိုက်နှပ် နှိပ်စက်ကာ ဆက်ဆံသည်ကို မိခင်က ကျေနပ်နေသည်။ သူတို့ ဆက်ဆံတိုင်း ခိုးကြည့်ဖြစ်သည်။ မိခင် ဖေါက်ပြန်သည်ကို ဖခင် သိသွားတော့ စကားများကြကာ […]
အထာေပးေနမွေတာ့
ေက်ာ္ေဌးႏွင့္ သီတာတို႔ လင္မယားမွာ အရင္ကလို တက်က္က်က္ စကားမ်ားရန္ျဖစ္ရံုပင္မကေတာ့။ သတ္ပုတ္ရိုက္ႏွက္သည္အထိ ျဖစ္လာသည္။ သားသမီးမရွိေတာ့ တေယာက္ႏွင့္ တေယာက္ သိပ္ၿပီး သံေယာဇဥ္ထားၾကပံုမရေပ။ သူတို႔လင္မယား အိမ္ေထာင္က်တာ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည္။ တႏွစ္ေလာက္ပဲ ေသာကကင္းကင္းျဖင့္ ေနခဲ့ရသည္။ တႏွစ္ေက်ာ္ေတာ့ ေက်ာ္ေဌးက ေဗြေဖာက္လာသည္။ ေက်ာ္ေဌးအေၾကာင္းေတြကို သီတာ မၾကားခ်င္လဲ ၾကားရသည္။ မသိခ်င္ပဲ သိရသည္။ ေက်ာ္ေဌး အေပ်ာ္အပါးလိုက္စားသည္တဲ့။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သီတာက ေျဖာင္းဖ်ေျပာဆိုေတာ့ သူကရန္လုပ္သည္။ အိမ္ျပန္လာတိုင္းလည္း မူးမူးလာတတ္သည္။ လုပ္သည့္အလုပ္က လိုင္းကား ဒရိုင္ဘာ။ ဝင္ေငြေကာင္းေတာ့ ေက်ာ္ေဌး ပ်က္ေတာ့သည္။ ဇနီးမယား သီတာကိုလည္း ၾကင္ၾကင္နာနာ မရွိသည့္ အျပင္ ဘာမဟုတ္သည့္ ကိစၥေလးႏွင့္ ရိုးမယ္ဖြဲ႕ ရိုက္လားပုတ္လားလုပ္လာသည္။ သူတို႔လင္မယားကို ဘယ္သူကမွ ေပးစားခဲ့တာမဟုတ္။ […]