Month: January 2020

သူက ကြၽန္မကို အိပ္ယာေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္သည္။ကြၽန္မ ကိုယ္ေပၚမွာ အနက္ေရာင္အတြင္းခံ ဝမ္းဆက္ ေလးကလြဲ ၿပီး ဘာမွမက်န္ေတာ့ ။သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာလဲ အားကစားေဘာင္းဘီတိုေလးတစ္ထည္တည္း ဝတ္ထားေတာ့သည္။ သူက ကြၽန္မလည္တိုင္ကို ဖြဖြ နမ္းရင္ ဘရာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္လိုက္သည္။ျဖဴေဖြး ဝင္းမြတ္ၿပီး ဆူၿဖိဳးလွတဲ့ကြၽန္မရင္သားေတြက အကာအကြယ္မဲ့ ေပၚလာသည္။သူ႔လက္တစ္ဖက္က ကြၽန္မႏို႔အံုႀကီးတစ္ဖက္ကို ဆုပ္နယ္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းခြၽန္ခြၽန္ေလးကို ငံုစို႔လိုက္သည္။ ေနာက္လက္တစ္ဖက္က ကြၽန္မ ဝမ္းဗိုက္ေပၚပြတ္သပ္ရင္း ေအာက္ကို ဆင္းသြားသည္။အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးနား ေရာက္လာသည္။ေဘာင္းဘီေအာက္ထဲ လက္ကို နိႈက္လိုက္သည္။လက္ေခ်ာင္းေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ကြၽန္မရဲ႕အကြဲေၾကာင္းေလး တစ္ေလွ်ာက္ပြတ္သပ္ရင္း အေပါက္ထဲကို ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ထိုးလိုက္သြင္းလိုက္ မွန္မွန္ေလးလုပ္ေပးေနရင္း ကြၽန္မ အဖုတ္ကစိုရႊဲ လာၿပီးခဏၾကာေတာ့ ၿပီးသြားသည္။ “မင္း ၿပီးသြားတဲ့ပံုစံေလးက သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ “ကြၽန္မက တအင္းအင္း ညည္းရင္ သူ႔ရဲ႕ေဘာင္းဘီတိုကို ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ သူကလဲ ကြၽန္မအတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ကြၽန္မေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားမွာေနရာ […]

ခိခိ … မမထား … အဖုတ်ကြီးက အသံတွေ ထွက်နေတာ ” ” ထွက်မှာပေါ့ … မင်းပဲ မညှာမတာ … လိုးထားတာကို ” ” အဲလိုတော့ မပြောပါနဲ့ … မမထားရာ … ကျနော်က မမထားကို ဖြည့်စီးပေးတာပါ ” ” အမလေးတော် … ပြောတတ်တာ ” ” ဟုတ်တယ်လေ … နေ့လည်က ကိုကြီးစိုးမြင့် … မမထားကို လိုးရင်း … လီးက ပျော့ခွေပြီး ကျွတ်သွားတာ … ပြီးတော့ မမထားလည်း ” ” ဟယ် … ဖြိုးသူ ချောင်းကြည့်နေတာလား ” ” ကျနော် […]

အဖုံးဖွင့်ထားသော လေးထောင့်သံပုံး၏ အဝတွင် သစ်သားတုတ် ကန့်လန့်ခံကာ ချိတ်ဖြင့် ချိတ်..တံပိုးဖြင့် ထမ်းလာခဲ့သော ရေအပြည့်ပါသည့် သံပုံးနှစ်ပုံးကို ရင်မောင်သည် သူ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အသာထိန်းပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးကာ မြေပေါ်ကို ချလိုက်၏ ။ ပြီးတော့ ပုံးနှစ်ပုံးတွင် ချိတ်ထားတဲ့ ချိတ်နှစ်ချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး သူ၏ ပုခုံးပေါ်မှ တံပိုးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ယူပြီး အနီးရှိ အုန်းပင်မြစ်အုံကြီးတွင် မှီကာ ထောင်လို့ ထားလိုက်၏ ။ပြီးတော့ ရေအပြဘ့်ပါလာသော သံပုံးနှစ်ပုံး အတွင်းမှ ရေများကို ရင်မောင်သည် တပုံးချင်းမပြီး အနီးရှိ ဒီဇယ်ပေပါကို ထက်ပိုင်း ဖြတ်ထားသော စည်ပိုင်းဖြတ် အတွင်းသို့ လောင်းပြီး ထည့်လိုက်၏ ။ ရင်မောင် ထမ်းလာသော သံပုံးနှစ်ပုံးအတွင်းမှ ရေများ ကုန်သောအခါတွင် စည်ပိုင်းပြတ်အတွင်းတွင် […]

အချိန်က ည ၉နာရီခွဲလုပြီ။ ရန်ကုန် မအူကုန်းရပ်ကွက်သည် နေ့လည်ဘက်တွင် လူစည်ကားသလောက် ညနက်လာလျှင် လူအသွား အလာက ပြတ်လာမြဲဖြစ်သည်။ ၁၂၃လမ်းထဲရှိ ‘ထွန်းတောက်’ ဆေးခန်းထဲတွင် ဒေါက်တာကိုလတ်တယောက်ထဲ စာထိုင်ဖတ်နေမိ၏။ မိုးဖွဲဖွဲရွာနေသည်မို့ ည၈နာရီကျော်လောက်ကတည်းက ဆေးခန်းကို လူနာမလာတော့ … ၉နာရီခွဲ ဆေးခန်းပိတ်ချိန်အထိတော့ လူနာ မလာလည်း မပြန်သေးပဲ ဆက်ထိုင်နေတတ်သည်က ကိုလတ် အကျင့်ဖြစ်နေပြီ။ စောသေးလျှင် ကားလမ်းပေါ်တွင်ကားတွေက ပြည့်ကြပ်နေတတ်သေးသည်မို့ ကားမောင်းရတာ မောင်းလို့မကောင်း။ .. ၉နာရီခွဲနှင့်ဆယ်နာရီကြားထဲလောက်ဆိုမှ ကားရှင်းပြီး မောင်းလို့ကောင်း၏ တခါတခါတော့လဲ လူနာမလာပါပဲ ထိုင်နေရတာ ပျင်းစရာကောင်းလှသည်။ အလုပ်မရှိတော့ စိတ်တွေကလဲ ဟိုရောက်ဒီရောက် … ။ ဒီနေ့တော့ ကိုလတ်စိတ်ထဲ ရွာမှငယ်ရည်းစား နီလာ့ကို ထူးထူးခြားခြားသတိရနေမိသည်။ .. သူကသာ သတိရနေမိတာပါ […]

ကြ်န္မက်ဴရွင္ကို ေနာက္က်မွ ေရာက္သြားျပန္သည္။တံခါးကို ဖြင့္ကာ စာသင္ခန္းထဲ ဝင္ရန္ ခြင့္ေတာင္းလိုက္ေတာ့ ဆရာက သင္ေနတာကိုရပ္ျပီး လွမ္းၾကည့္သည္။ ”မင္း ထပ္ျပီးေနာက္က်ျပန္ျပီ။လာ ျမန္ျမန္ဝင္။ေနာက္တစ္ခါ ဆို ေနာက္မက်ေစနဲ႔။ဆရာက အခ်ိန္တိက်မွၾကိဳက္တာ အားလံုးမွတ္ထားေနာ္’ အတန္းသားေတြ ေရွ႕တြင္ အေျပာခံေနရ၍ မၾကည္ခ်င္သည့္စိတ္က တိုသြားသည္။ ” ၁၅မိနစ္ေလာက္ပဲ ေနာက္က်တာပါ ဆရာကလည္း” ကြ်န္မကျပန္ေျပာလိုက္သည့္ အသံတြင္ စိတ္မေက်မနပ္မႈေပၚလြင္ေနသည္။တကယ္ေတာ့ ဆရာႏွင့္ကြ်န္မက ခ်စ္သူေတြျဖစ္သည္။သို႔ေသာ္ လူမႈေရး ပတ္ဝန္းက်င္ တြင္ ဆရာ တပည့္ တြဲလ်ွင္ အေျပာခံရသည္မွာ မ်ား၍ ဘယ္သူမွမသိေအာင္တြဲၾကသည္။ဒါေပမယ့္ ခုလို လူေတြေရွ႕ဆူတာမ်ိဳးကို ကြ်န္မမၾကိဳက္ပါ။သူက ႏွစ္ေယာက္သားခ်ိန္းေတြ႔သည့္ အခ်ိန္မွာပါ ဆရာလုပ္ခ်င္သူျဖစ္သည္။ ကြ်န္မေနရာတြင္ ဝင္ထိုင္၍ သူသင္တာကို အာရံုစိုက္ရန္ၾကိ ဳးစားလိုက္သည္။ေက်ာင္းသားတစ္ခ်ိဳ႕ လွည့္၍ေျပာင္ျပေန၍ ကြ်န္မျပံဳး ျပီး လက္ခလယ္ […]