Month: February 2020

နိုင်ထူး တက်ကသိုလ် စတက်တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားက ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက် နှင်းပွင့်ကို ခိုးခိုး ကြည့်ရသည်က အမော။ စာသင်ခန်းဟောလ်ထဲတွင် လူပေါင်းများစွာ ရှိသည့်ထဲမှ သူမကိုသာ ကြည့်မိနေသည်။ များသောအားဖြင့် သူမသည် နိုင်ထူး ထိုင်နေကျ ခုံတန်းလေးရဲ့ ဘယ်ဘက် အနောက် ခပ်ကျကျ နေရာ ခုံတန်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနှင့် အတူ ထိုင်တတ်သည်။ အကြည့်ချင်း ဆုံရင် ရင်ခုန်ရတာက နိုင်ထူး။ ကျောင်းတက်ရက်တွေတိုင်း သူမကို ကြည့်သည်။ အကြည့်ချင်း ဆုံနေအောင်ကို ကြည့်တာပါ။ ကျောင်းမှာ ကွင်း (အလှဘုရင်မ) မဖြစ်ပေမယ့် […]

ဇင္ကိုနဲ႔ စုယမင္းက အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝတည္းက ခ်စ္သူရည္းစားေတြပါ။ အခု တကၠသိုလ္တက္ေတာ့လဲ အတူတူပဲ။ ႏွစ္ေယာက္လုံးက အထန္ေတြခ်ည္းမို႔ အဆင္ေျပရင္ေျပသလို လိင္ဆက္ဆံေလ့ရွိပါတယ္။ တကၠသိုလ္ဝန္းမွာ သူတို႔မဖြယ္မရာလုပ္ေနတာကို သန႔္ရွင္းေရးဝန္ထမ္းနဲ႔ ဆရာ/ဆရာမေတြ မၾကာခဏမိေပမဲ့ ဇင့္ကိုအေဖတိုင္ကြန္းႀကီးက အသျပာနဲ႔ ေျဖရွင္းေပးေတာ့ ဘာျပႆနာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ဇင္ကိုက စုယမင္းကို အစြဲႀကီးစြဲေနေတာ့ စုယမင္းက လႊမ္းမိုးထားႏိုင္ပါတယ္။ မိဘေတြ အိမ္မွာမရွိတဲ့အခ်ိန္ဆိုလဲ ဇင္ကိုက စုယမင္းကို အိမ္ေခၚၿပီး ျဖဳတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ရတဲ့အခြင့္အေရးကို ျဖဳန္းမပစ္ပါဘူး။ ဇင္ကိုေရာ စုယမင္းပါ လိင္ဆက္ဆံတိုင္း အသစ္အဆန္းေတြလုပ္ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ၾကပါတယ္။ ဇင္ကို ဝင့္ရည္ကို စသတိထားမိတာ စာေမးပြဲ မစခင္ႏွစ္လေလာက္အလိုကပါ။ အရင္က အတန္းလစ္တာမ်ားတာကတေၾကာင္း၊ စုယမင္းရွိေနတာကတေၾကာင္းမို႔ ဝင့္ရည္ကို သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ ဝင့္ရည္အတန္းထဲဝင္လာတာၾကည့္ၿပီး ဇင္ကိုတေယာက္မင္သက္သြားရတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီေန႔က စုယမင္း အတန္းလစ္ပါတယ္။ သူတို႔ကမာၻထဲ […]

“လာ.. မမ ရောက်ပြီ တက်ရအောင်..” “အင်.. ဘယ်ကို တက်ရမှာတုန်း..” “မွန်း ပြောတဲ့ဆိုင်က ဒီတိုက်လေ မမ.. မမြင့်ပါဘူး ပထမထပ်မှာ..” “အော်.. မမက ဆိုင် ဆိုတော့ မြေညီပဲ ထင်တာလေ.. ရပါတယ် မွန်းရဲ့.. မြင့်လည်း မြင့်ပေါ့.. မမ တက်နိုင်ပါတယ်..” “ဟုတ်.. လာ မမ..” ခင်မင်သူများက မွန်း ဟု ချစ်စနိုးခေါ်ကြသည့် ငွေလမင်း ဆိုသော ကောင်မလေး၊ ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် တိုက်ခန်း လှေခါးကို ရှေ့မှ တက်သွားသည်။ အသက် (၂၀) အရွယ်၊ အရပ် (၅)ပေ ပြည့်ရုံကလေးနှင့် လူကောင်ကလည်း ကျစ်ကျစ် သွယ်သွယ်လေး၊ ပုခုံး ထိ ရောက်ရုံ ဆံပင် ဖြောင့်စင်းစင်းလေးကို ခပ်မြောက်မြောက် […]

ကြာခဲ့ပါပြီ။ ၈၂- ၈၃ လောက်ကထင်တယ်။ တီဗွီဆိုတာပေါ်ကာစ၊ ကျနော်တို့လမ်းထဲမှာ တီဗီရှိတဲ့အိမ်က တအိမ်ထဲရယ်။ အဲဒီတော့သူတို့က ညဘက်ဆိုရင် လူတယောက် ပြား ၅၀ ယူပြီးပြစားတယ်ဗျ။ မြန်မာ့အသံကပြတာတွေကိုဘဲ ငါးမူးပေးပြီးကြည့်ရတာပေါ့။ ဒါတောင်လူတွေကကြိတ်ကြိတ်တိုး။ အဲဒီအိမ်အကြောင်းအရင်ပြောရမယ်။ အိမ်ရှင်က ကိုအောင်မြင့်တဲ့။ သူ့မိန်းမက မတင့်တင့်။ ကိုအောင်မြင့်က အသက် ၃၉-၄၀ လောက်ရှိပြီး အမယု့ကလည်း သူနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းပါဘဲ။ ကျနော်တို့က ၂၀ ပတ်ချာလည် တွေပေါ့။ ကျောင်းပြီးကာစ အစိုးရအလုပ်ကလေးဝင်ကာစပေါ့။ ကိုအောင်မြင့်တို့ အမယု့တို့က ကျနော်တို့နဲ့ အသက်ကွာပေမဲ့ လူငယ်တွေနဲ့ လူငယ်ပေါင်း ပေါင်းတော့ ကျနော်တို့က အကို အမဘဲ ခေါ်ကြပါတယ်။ သူတို့အိမ်ကြီးက နှစ်ဆောင်ပြိုင်အိမ်ကြီး၊ အပေါ်ထပ်မှာ သူတို့မိသားစုနေကြတယ်။ အောက်ထပ် ခြေရင်းဘက် ခြမ်းမှာ ညဆိုတီဗီပြတယ်။ နေ့ဆိုရင်တော့ဧည့်ခန်းလုပ်ထားတာပေါ့။ […]