Month: February 2020

နိုင်ထူး တက်ကသိုလ် စတက်တော့ သူမနှင့် စပြီး ဆုံတွေ့ခွင့်ရခဲ့သည်။ သူမရဲ့ နာမည်က နှင်းပွင့်။ နာမည်နဲ့ မလိုက်အောင် အသားက ညိုသည်။ မချောပေမယ့် လှသည်။ လူပျိုခြေတက်လေး ဖြစ်သည့် နိုင်ထူး တစ်ယောက် နှင်းပွင့်ကို ခိုးခိုး ကြည့်ရသည်က အမော။ စာသင်ခန်းဟောလ်ထဲတွင် လူပေါင်းများစွာ ရှိသည့်ထဲမှ သူမကိုသာ ကြည့်မိနေသည်။ များသောအားဖြင့် သူမသည် နိုင်ထူး ထိုင်နေကျ ခုံတန်းလေးရဲ့ ဘယ်ဘက် အနောက် ခပ်ကျကျ နေရာ ခုံတန်းမှာ သူငယ်ချင်းတွေနှင့် အတူ ထိုင်တတ်သည်။ အကြည့်ချင်း ဆုံရင် ရင်ခုန်ရတာက နိုင်ထူး။ ကျောင်းတက်ရက်တွေတိုင်း သူမကို ကြည့်သည်။ အကြည့်ချင်း ဆုံနေအောင်ကို ကြည့်တာပါ။ ကျောင်းမှာ ကွင်း (အလှဘုရင်မ) မဖြစ်ပေမယ့် […]

ဇင္ကိုနဲ႔ စုယမင္းက အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝတည္းက ခ်စ္သူရည္းစားေတြပါ။ အခု တကၠသိုလ္တက္ေတာ့လဲ အတူတူပဲ။ ႏွစ္ေယာက္လုံးက အထန္ေတြခ်ည္းမို႔ အဆင္ေျပရင္ေျပသလို လိင္ဆက္ဆံေလ့ရွိပါတယ္။ တကၠသိုလ္ဝန္းမွာ သူတို႔မဖြယ္မရာလုပ္ေနတာကို သန႔္ရွင္းေရးဝန္ထမ္းနဲ႔ ဆရာ/ဆရာမေတြ မၾကာခဏမိေပမဲ့ ဇင့္ကိုအေဖတိုင္ကြန္းႀကီးက အသျပာနဲ႔ ေျဖရွင္းေပးေတာ့ ဘာျပႆနာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ဇင္ကိုက စုယမင္းကို အစြဲႀကီးစြဲေနေတာ့ စုယမင္းက လႊမ္းမိုးထားႏိုင္ပါတယ္။ မိဘေတြ အိမ္မွာမရွိတဲ့အခ်ိန္ဆိုလဲ ဇင္ကိုက စုယမင္းကို အိမ္ေခၚၿပီး ျဖဳတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ရတဲ့အခြင့္အေရးကို ျဖဳန္းမပစ္ပါဘူး။ ဇင္ကိုေရာ စုယမင္းပါ လိင္ဆက္ဆံတိုင္း အသစ္အဆန္းေတြလုပ္ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ၾကပါတယ္။ ဇင္ကို ဝင့္ရည္ကို စသတိထားမိတာ စာေမးပြဲ မစခင္ႏွစ္လေလာက္အလိုကပါ။ အရင္က အတန္းလစ္တာမ်ားတာကတေၾကာင္း၊ စုယမင္းရွိေနတာကတေၾကာင္းမို႔ ဝင့္ရည္ကို သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ ဝင့္ရည္အတန္းထဲဝင္လာတာၾကည့္ၿပီး ဇင္ကိုတေယာက္မင္သက္သြားရတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီေန႔က စုယမင္း အတန္းလစ္ပါတယ္။ သူတို႔ကမာၻထဲ […]

“လာ.. မမ ရောက်ပြီ တက်ရအောင်..” “အင်.. ဘယ်ကို တက်ရမှာတုန်း..” “မွန်း ပြောတဲ့ဆိုင်က ဒီတိုက်လေ မမ.. မမြင့်ပါဘူး ပထမထပ်မှာ..” “အော်.. မမက ဆိုင် ဆိုတော့ မြေညီပဲ ထင်တာလေ.. ရပါတယ် မွန်းရဲ့.. မြင့်လည်း မြင့်ပေါ့.. မမ တက်နိုင်ပါတယ်..” “ဟုတ်.. လာ မမ..” ခင်မင်သူများက မွန်း ဟု ချစ်စနိုးခေါ်ကြသည့် ငွေလမင်း ဆိုသော ကောင်မလေး၊ ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် တိုက်ခန်း လှေခါးကို ရှေ့မှ တက်သွားသည်။ အသက် (၂၀) အရွယ်၊ အရပ် (၅)ပေ ပြည့်ရုံကလေးနှင့် လူကောင်ကလည်း ကျစ်ကျစ် သွယ်သွယ်လေး၊ ပုခုံး ထိ ရောက်ရုံ ဆံပင် ဖြောင့်စင်းစင်းလေးကို ခပ်မြောက်မြောက် […]

ႀကာခဲ့ပါၿပီ။ ၈၂- ၈၃ ေလာက္ကထင္တယ္။ တီဗြီဆိုတာေပၚကာစ၊ က်ေနာ္တို႔လမ္းထဲမွာ တီဗီရွိတဲ့အိမ္က တအိမ္ထဲရယ္။ အဲဒီေတာ့သူတို႔က ညဘက္ဆိုရင္ လူတေယာက္ ၿပား ၅၀ ယူၿပီးၿပစားတယ္ဗ်။ ၿမန္မာ့အသံကၿပတာေတြကိုဘဲ ငါးမူးေပးၿပီးႀကည့္ရတာေပါ့။ ဒါေတာင္လူေတြကႀကိတ္ႀကိတ္တိုး။ အဲဒီအိမ္အေႀကာင္းအရင္ေၿပာရမယ္။ အိမ္ရွင္က ကိုေအာင္ၿမင့္တဲ့။ သူ႔မိန္းမက မတင့္တင့္။ ကိုေအာင္ၿမင့္က အသက္ ၃၉-၄၀ ေလာက္ရွိၿပီး အမယု႔ကလည္း သူနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းပါဘဲ။ က်ေနာ္တို႔က ၂၀ ပတ္ခ်ာလည္ ေတြေပါ့။ ေက်ာင္းၿပီးကာစ အစိုးရအလုပ္ကေလး၀င္ကာစေပါ့။ ကိုေအာင္ၿမင့္တို႔ အမယု႔တို႔က က်ေနာ္တို႔နဲ႔ အသက္ကြာေပမဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ လူငယ္ေပါင္း ေပါင္းေတာ့ က်ေနာ္တို႔က အကို အမဘဲ ေခၚႀကပါတယ္။ သူတို႔အိမ္ႀကီးက ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္အိမ္ႀကီး၊ အေပၚထပ္မွာ သူတို႔မိသားစုေနႀကတယ္။ ေအာက္ထပ္ ေၿခရင္းဘက္ ၿခမ္းမွာ ညဆိုတီဗီၿပတယ္။ ေန႔ဆိုရင္ေတာ့ဧည့္ခန္းလုပ္ထားတာေပါ့။ […]