Month: February 2020

သဲ ေရာက္ေတာ့မယ္ ကို က အသာလႈပ္ႏိႈးေတာ့မွ မိမိ ခါးေလး မတ္လိုက္သည္။အျပင္ဘက္ ၾကည့္မိေတာ့ တရိပ္ ရိပ္ေျပးေနေသာ သစ္ပင္ ေတာင္ကုန္းမ်ားကို ေတြ႔ေနရသည္။ ”အင္း” ရႈပ္ပြေနေသာ ဆံပင္ ကိုသပ္ တြန္႔ေနေသာ အကၤီ်ကို အသာဆြဲခ်လို႔ မိမိတို႔ ႏွစ္ေယာက္အေပၚ ျခံဳထားေသာ ေစာင္ ကိုလည္း ဆြဲဖယ္ေခါက္သိမ္းသည္။ ”ကို ညက အရမ္းဆိုးတာပဲ””သဲ ကလည္းကြာ ခ်စ္လို႔ေပါ့”ေျပာရင္းနဲ႔ ကိုယ္က မိမိပါးေလးကို ရြွတ္ခနဲ နမ္းသည္။ ”ေတာ္ပါ”ေခ်ာင္းသာသို႔ ေရာက္ခါနီးလို႔ လမ္းေတြက အေကြ႔အေကာက္ ပိုမ်ားလာသည္ထင္သည္။ ကားႀကီးက လႈပ္ရမ္းေနသည္္။မိမိတို႔ ေရွ့ခံုက လင္မယားႏွစ္ေယာက္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသးလားမသိ။တုပ္တုပ္မွ မလႈပ္။ ”ဟိုႏွစ္ေယာက္ေတာ့ အိပ္ ေကာင္းေနတယ္ ထင္တယ္ ကို ဟင္း ဟင္း” ”အိမ္မွာ […]

ကျနော်ခု ၁၇ရှိပြီ။ဆယ်တန်းပြန်ဖြေထားသည်။ စော်မချဖူးသေးပါ။ ဖာချဖို့ကျတော့ ပိုက်ဆံကမရှိ ရှိလည်းမချရဲ။ ထန်လည်းထန်သည်။မိထွေးစောက်ဖုတ်တော့ အနီးကပ်မြင်ဖူးသည်။ကလေး၂ယောက်မွေးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက နီရဲလန်ပြဲ ကြွက်နားရွက်တွေပင်လိပ်နေပြီ။ ဖင်ကြီးကတော့ကျန်သေးသည်။ဝလာလို့ပိုကိတ်လာသည်။အရမ်းကြီးတော့မဝသေး ပြည့်ရုံသာ။ နို့တွေကနည်းနည်းတော့တွဲနေပြီ။ အဖေနဲ့လိုးကြတိုင်းထချောင်းနေကြဆိုတော့ အကုန်သိနေပြီ။ အမေက ကျနော်၁၀နှစ်လောက်မှာ အဖေနှင့်ကွဲသည်။ ဖင်ဆော့တာအဖေမိပြီး ရိုက်ကြနှက်ကြတောင်ဖြစ်ကြသေးသည်။အဖေက မာနကြီးသည်။ဒေါသကြီးသည်။အမေကို ကွာရှင်းပြီးနှင်ချသည်။ ကျနော့်ကိုအဖွားအိမ်ပို့ ထားလိုက်သည်။အမေကတော့ဘယ်ရောက်လို့ရောက်မှန်းမသိရ။အမေ့ကိုတွေ့ချင်ပေမယ့်အဖေ့ဆီမှ အမေ့အကြောင်းပြောသံမကြားရ မေးလျှင်လည်း အရိုက်ခံရသည်။ထိုကြောင့်မမေးရဲ။ ် ကြာကူလီဘဲကြီးလည်း ခြေထောက်ကျိုးပြီးမယားခိုးမှုနဲ့ထောင်ကျသည်။ အဖေလည်းရိုက်မှုနဲ့ထောင်ကျသည်။ ၆လကြာတော့ လွတ်ငြိမ်းနဲ့တိုးပြီးပြန်လွတ်လာသည်။နောက်၃နှစ် လောက်ကြာတော့ မိန်းမထပ်ယူသည်။   မိထွေးဆိုပေမယ့်ကျနော့်ကိုချစ်သည်။သူများမိထွေး တွေလိုမနှိပ်စက်။အဖေတို့က၃၀ကျော် လုပ်နိုင်တဲ့အရွယ်တစ်ခုလတ်တွေဆိုတော့ မင်္ဂလာဦးညမှာ ဘုလိုက်ကြတာမှ တဂျိန်းဂျိန်း။ ကျနော်အိပ်နေပြီထင်ပြီး ဘုနေကြတာ။ထရံသာခြားပေ မယ့် ဝါးကြမ်းခင်းဆိုတော့ တစ်ဆက်တည်းလေ။ ကျနော် ငလျင်လှုပ်သည် ထင်၍ကုန်းထသည်။ ပြီးမှအဖေတို့အခန်းထဲမှ တဘွတ်ဘွတ် တဘတ်ဘတ် ကြားတော့မှ […]