လြန္ခဲ့ေသာ၂၀၀၆ခုႏွစ္ကေတာ့က်မအသက္ ၂၃ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ကေပါ့ရွင္။ က်မေက်ာင္းၿပီးၿပီ အလုပ္အတြက္သင္တန္းေတြေျပးတက္ရင္း ေပါ့ၾကဳံခဲ့ဆုံခဲ့တာေလးေျပာပါရေစ။ဟီးဟီး ေျပာခ်င္ေဇာကမ်ားေနေတာ့နာမည္ေျပာဖို႔ေမ့ေနတယ္။က်မကပန္းသဇင္တဲ့။ပင္ျမင့္မွာပြင့္တဲ့ပန္းေလး လို႔ေဖေဖကနာမည္ေလးေပးခဲ့တာ။ က်မဘဝတိုးတက္ျမင့္မားဖို႔ရည္ရြယ္ၿပီးေပးထားတဲ့နာမည္ေလးေပါ့။ဒါေပမယ့္က်မကိုအရမ္းလွသလားလို႔ေမးရင္အရမ္းမလွေပမယ့္ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။အသားျဖဴတယ္။မ်က္ႏွာအက်ေကာင္းတယ္။ႏွာေခါင္းစင္းတယ္။မ်က္လုံးမ်က္ခုံးေကာင္းတယ္။အင္းကိုယ္လုံးလားလွတယ္လို႔ပဲေျပာရမွာေပါ့။ ဖြင့္ထြားတဲ့ရင္သားႏွင့္စြင့္ကားတဲ့တင္ရွိတယ္။ ကိုယ္ေရးေသြးတာေတာ့ဟုတ္ပါဘူးရွင့္ အင္းလိုရင္းပဲေျပာပါ့မယ္။ဒီလိုပါ က်မသင္တန္းတ၇စ္ခုတက္ရမယ္ဆိုေတာ့အလုပ္ကေနအေျပးအလႊားတက္တယ္။DMLမွာ ေပါ့။အလုပ္ထဲကလာရေတာ့ေနာက္က်သြားတယ္။ သင္တန္းေရာက္ေတာ့ထိုင္စရာခုံလိုက္ရွာတယ္။ေနာက္ဆုံးမွာ ခုံတန္းမွာတစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနတဲ့သူအနားက်မသြားၿပီး။ “ဟီး ေနာက္က်သြားလို႔အကိုထိုင္လို႔ရလား” “ဟာ ရပါတယ္ဗ်၊ရပါတယ္ထိုင္ပါ” “ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးရွင့္”ရည္ရည္မြန္မြန္ေျပာေနေပမယ့္ကိုယ့္အာရုံကသင္တန္းေနာက္က်ေနလို႔သူ႔ကိုဂရုမစိုက္မိဘူး။ထိုင္ၿပီးမွ သူ႔ဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ေနေလာင္အသားအရည္မို႔ညိဳေနပုံရေပမယ့္မူလအသားျဖဴပုံရတယ္။ေယာက္်ားပီသတဲ့မ်က္ႏွာေပါက္ပဲ။ဝတယ္လို႔ေျပာစရာမရွိတဲ့ကိုယ္လုံးပိုင္ရွင္။စပို႔ရွပ္ႏွင့္စတိုင္ေဘာင္းဘီက်က်နနဝတ္ထားတယ္။သင္တန္းမွာစာေတြသင္ရတဲ့အခ်ိန္ေတာ့ သူ႔ကိုအာရုံမထားမိေပမယ့္ကိုယ့္အနားမွာတစ္စိမ္းေယာက်ားေလးရွိတဲ့ဆိုတဲ့စိတ္ကမလုံမလဲႏွင့္ေပါ့။ခဏခဏေခ်ာင္းၾကည့္မိတယ္။ဟီးက်မကလည္းအေခ်ာင္းသူကလည္းအၾကည့္မွာႏွစ္လိုဖြယ္အျပဳံးႏွင့္တခ်က္ျပဳံးျပတယ္။ “အိုး ..”က်မရင္ခုန္ၿပီးရွက္သြားတယ္။က်မအပ်ိဳစင္ေလးပါ။ တစိမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕အျပဳံးမွာအရည္ေပ်ာ္သလိုျဖစ္သြားတယ္။က်မျပန္ျပဳံးျပလိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့သင္တန္းဆရာျပတဲ့ဖက္ကိုအာရုံစိုက္ေပမယ့္ခုန္ေနတဲ့ရင္ကို မဖုံးဖိႏိုင္ဘူးေလ သင္တန္းခဏနားခ်ိန္မွာေတာ့။ သူကက်မဖက္လွည့္ၿပီး “က်ေနာ္ ျပည့္ၿဖိဳးဦးပါ” “ဟုတ္ကဲ့အကိုက်မကပန္းသဇင္ပါ” “ဟုတ္ကဲ့နာမည္ေလးကအရမ္းလွတယ္” “ဟင္းးးမုန္႔္ဝယ္ေကြ်းပါ့မယ္” “ဟားး က်ေနာ္မုန္႔စားခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး၊နာမည္နဲ႔လူႏွင့္လည္းအရမ္းလိုက္ဖက္တယ္အာ့ေၾကာင့္ပါ” “ခစ္ခစ္ အရမ္းအေျပာေကာင္းတယ္” “အေျပာမေကာင္းရပါဘူးဗ်ာ။က်ေနာ္ကစစ္သားပါဗ်ာ” “ခစ္ ခစ္ ကိုကိုစစ္သားႀကီးကအေျပာ၂ေကာင္းတယ္’” “ဟားးဟားးတကယ္လားဗ်ာ၊က်ေနာ္ေတာင္ ေျမာက္ခ်င္လာၿပီ” “ေအာဒါႏွင့္ ဘယ္တပ္ကလဲ” “က်ေနာ္၆၇၇၇ ကေလာတပ္နယ္မွာတာဝန္က်ပါတယ္” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” “ဘာရာထူးလဲရွင့္” “ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ပါပဲ” “ဟုတ္ ဗိုလ္ႀကီး” “ဟာ မပန္းသဇင္ကလည္းဗ်ာ” […]
Author: Akhayarsalone
အေတြ႕ရယ္တဲ႔
လူလြတ္ျဖစ္သူ ေနာင္ရဲသည္ ေသြးသား ဆန္ဒ အရ လိင္ဆက္ဆံခ်င္လာလွ်င္ အခေၾကးေငြေပးကာ မိန္းကေလးမ်ား ေပ်ာ္ပါးတတ္သည္။ ရံဖန္ရံခါလည္း တိုးတက္ေနေသာ ေခတ္ၾကီးမွာ စက္ကိရိယာမ်ား အသံုးျပဳကာ ဆန္ဒကို ေျဖေဖ်ာက္တတ္သည္။ အခု ေရာက္ရိွေနတဲ့ ႏိုင္ငံကလည္း လိင္ႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ အစံု ရိွသည္။ ေက်ာင္းသူ ဝတ္စံုေလးေတြ ဝတ္တာေရာ၊ ၾကာပြတ္ကအစ အခၽြန္အတက္ေတြ အဆံုး လိုခ်င္တာ အကုန္ ရႏိုင္သည္။ အမိေျမကေန ထြက္ခြာလာေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းသမား ေနာင္ရဲ အဖို႔ ျမင္ျမင္သမွ် လိုခ်င္၊ လုပ္ခ်င္ေနမိသည္။ ငယ္ရြယ္တုန္းကေတာ့ ဂ်ပန္မေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္ ရည္းစားျဖစ္ကာ အတူတူ ေနဖူးေသာ္လည္း ယူမည္ ဆိုေတာ့မွ ျမန္မာႏိုင္ငံက မို႔လို႔ မိမိတို႔ သမီးကို ဆင္းရဲတဲ့ ႏိုင္ငံထဲ အပါ […]
အခ်စ္ရဲ႕သေကၤတ
ဒီေန႔ က်ေနာ္ ခ်စ္ရတဲ့သူႏွင့္ ခ်ိန္းထားသည္။ က်ေနာ္တို႔ ေန႔တိုင္းနီးပါး ဆံုေနရေပမယ့္ အခုလို အားလပ္ရက္ေလးမွာ အၾကင္နာေတြ ဖလွယ္ဘို႔ ခဏခဏ ေတြ႔ျဖစ္သည္။ မနက္ ေစာစီးစြာ ေရမိုးခ်ဳိးျပီး ကိုယ္လံုးတင္မွန္မွာ ေပၚေနသည့္ မိမိ ကိုယ္ကို ၾကည့္ကာ ပီတိျဖစ္ေနမိသည္။ အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ေပမယ့္ ဘီယာဗိုက္ မထြက္၊ ေမး ၂ ထပ္ မျဖစ္ပဲ သပ္ရပ္စြာ ေနတတ္လို႔လည္း မိမိမွာ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္း မ်ားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆံပင္ကို ဂ်ယ္လ္ ထည့္ျပီး ေသသပ္စြာ ဖီးလမ္းကာ အနည္းငယ္ ေထာင္ေနသည့္ဟန္ ျပဳထားသည္။ လူလတ္ပိုင္းဝင္ျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း လူငယ္အသြင္ပင္ ျပင္ဆင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ အိမ္က စီစဥ္ေပးထားေသာ မနက္စာကို အျမန္စားကာ […]
အရမ္းပဲ
“အ… ကို… ျမန္ျမန္ေဆာင့္… ငယ္ ျပီးေတာ့မယ္…” “အင္း… ကို အရိွန္ ထပ္တင္လိုက္မယ္ေနာ္…” တေျဖာင္းေျဖာင္း တဘုန္းဘုန္း ႏွင့္ ေနာင္ရဲသည္ သူ႔ခ်စ္သူ ငယ္ငယ္ ရဲ႕ ေသးသိမ္ေနေသာ ခါးကို ကိုင္ကာ မက္မြန္သီးဟန္ စြံကားေနေသာ တင္ပါးကို ေဆာင့္ခ်ျပီး လိုးေတာ့သည္။ “အ… ကို… ငယ္… ျပီးျပီ…” “အင္း… ငယ္… ကိုလည္း ျပီးေတာ့မယ္… ကို႔ အရည္ေတြ ေသာက္ဦးမွာလား…” “ေမးစရာ လိုေသးလို႔လား ကိုရ… ငယ့္ အၾကိဳက္ဆံုးေလ…” “ဒါဆို ငယ့္ထဲကေန ခၽြတ္လိုက္ေတာ့မယ္… စုပ္ေပးေတာ့…” “လာခဲ့…” ငယ္ငယ္ရဲ႕ ညီမေလးထဲကေန ျပြတ္ကနဲ အသံျမည္ကာ ေနာင္ရဲရဲ႕ ညီေလးက ကၽြတ္ထြက္လာသည္။ ဖင္ကုန္းေနရာမွ ထိုင္သည့္ ပံုစံ […]
အညွာလြယ္
လင္းခက္ေႏြ သည္ အစိုးရရံုးတစ္ရံုးရဲ႕ စက္ရံု ၾကီးၾကပ္ေရးမွဴး တစ္ေယာက္ပါ။ သူမရဲ႕ လက္ေအာက္တြင္ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ အလုပ္သမား (အထူးသျဖင့္ မိန္းကေလးေတြ မ်ားသည္) ကို အုပ္ခ်ဳပ္ရတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ေပ။ ပံုမွန္ ခပ္တည္တည္ ေနတတ္ေသာ လင္းခက္ေႏြသည္ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံလွ်င္ ပိုျပီး ေအးစက္စက္ ႏိုင္လွသည္။ တကိုယ္တည္း အပ်ဳိၾကီး ျဖစ္တာေၾကာင့္လည္း ဘယ္အရာမဆို ခပ္ထက္ထက္ေတြးျပီး ခပ္ျပတ္ျပတ္ေျပာသည္။ အကုန္လံုးက ေလးစားေၾကာက္ရြံ႕ရတဲ့ သူေပါ့။ တစ္ရက္ေတာ့ အစိုးရဌာန ထံုးစံအတိုင္း ဝန္ထမ္းအဆင့္ ရာထူးတိုးဘို႔အတြက္ မြမ္းမံသင္တန္းကို ပို႔ျခင္း ခံရသည္။ သင္တန္းျပီးမွ ရာထူးတိုးစာေမးပြဲ ေျဖရမည္ ျဖစ္သည္။ လူအမ်ား ေျပာသည့္ ေဖာင္ၾကီးဆင္းရင္ ဖင္ၾကီးေစာင္းသြားမည္ ဆိုသည့္ ေဖာင္ၾကီးျမိဳ႕ေလးကို ရန္ကုန္မွေန လိုင္းကားစီးျပီး […]
လိုက္မွာမလား
“ေနာင္ရဲေရ… မနက္ဖန္က်ရင္ မင္းအေဖ ရိွရာ လားရိႈးဘက္ကို လိုက္ရမယ္… ကားနဲ႔ပဲ သြားမွာ ဆိုေတာ့ လမ္းမွာ တစ္ည အိပ္ရမယ္ကြ… ေမေလးကေတာ့ မႏၱေလးမွာ တစ္ည ဝင္အိပ္မယ္ စဥ္းစားထားတယ္… မႏၱေလးည ေလွ်ာက္လည္ၾကတာေပါ့… မင္း… အထုပ္အပိုးေတြ ေမေလး ျပင္ေပးထားတယ္… မင္းလည္း စာေမးပြဲ ျပီးေနျပီဆိုေတာ့… ေအးေဆးပဲမလား…” “ဟုတ္… ေမေလး… ေအးေဆးပါပဲ… အေဖက ဘာလို႔ ေခၚတာလဲဗ်…” “ေၾသာ္… သူလည္း တို႔ေတြနဲ႔ ခြဲေနရတာ ၄ လ ေလာက္ ရိွေတာ့ လြမ္းလို႔ ေနမွာေပါ့… မင္းလည္း ေက်ာင္းျပီးတာနဲ႔ တခါထဲ ေခၚလိုက္တာ… ဘာလဲ… ရည္းစားေတြ လြမ္းက်န္ခဲ့မွာ စိုးလို႔လား…” “ဟုတ္တယ္… ေမေလးရ… ေစာေစာ ေျပာေရာေပါ့ဗ်ာ… […]
ေက်နပ္အားရမိ
က်မ အပ်ဳိျဖစ္ေပမယ့္ အပ်ဳိေဘာ္ မဝင္ေသး။ ရႈပ္သြားလား မသိဘူး။ အသက္က ၁၈ ႏွစ္ ေက်ာ္ေနျပီ။ ဒါေပမယ့္ ရာသီေသြး မေပၚေသးဘူး။ က်မ ေနတာကလည္း ရန္ကုန္ မႏၱေလး အေဝးေျပးလမ္းမွာ ရိွတဲ့ ရြာေလး တစ္ရြာမွာေပါ့။ က်မတို႔ ရြာကေန ပုဆိုးေတြ ထြက္ပါတယ္။ ထားပါေတာ့ ရြာအေၾကာင္းကို။ က်မ က အလယ္တန္းအထိပဲ ေက်ာင္းေနတယ္။ ေက်ာင္းစာလည္း စိတ္မဝင္စားဘူးေလ။ စာေမးပြဲလည္း ခဏခဏ က်တာနဲ႔ ေက်ာင္းထြက္ျပီး မိဘ လုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့ ပုဆိုးေတြ ခ်ဳပ္၊ ေဆးဆိုးတဲ့ အလုပ္ပဲ လုပ္တယ္။ အေမျဖစ္သူကလည္း က်မ ရာသီေသြး မေပၚေသးတာကို စိုးရိမ္လာတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ “သမီးေရ…ညဥ္းလည္း ဟိုဟာက မလာေသးဘူး…အေမေတာ့ စိုးရိမ္တယ္ကြယ္…အဲ့ဒါ ညဥ္းအေဖနဲ႔ […]
ေဆးေပးမီးယူ
အျဖစ္အပ်က္က ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း သိပ္အငယ္ေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ အလုပ္အကိုင္ နဲ႕ ျဖစ္ေနၿပီ မိသားစု နဲ႕ လည္း ျဖစ္ေနၿပီ။ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ေတြပဲ ဆံုၾကတဲ့ မိသားစု ေတြ ရဲ႕ အထိမ္းအမွတ္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေလး တခု မွာေပါ့။ အဲဒီ ပြဲမွာ ေတာ့ အစစအရာရာ ယွဥ္လိုက္ရင္ ကိုယ္က အသက္ အငယ္ဆံုး ဝါ အႏွိမ့္ဆံုး လို႕ ေျပာရမယ္။ လူမ်ိဳး ကလည္း တမ်ိဳးထည္း မဟုတ္ ေတာ့ ဘံုဘာသာ ဘိုလို ေျပာၾကတဲ့ ပြဲေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာ သူရာ ကလည္း ေရတံခြန္က က်သလို ႀကိဳက္သေလာက္ ႀကိဳက္တဲ့ဟာ ယူသံုးေဆာင္လို႕ ရေတာ့ လူက နည္းနည္း […]
တုန္ခါေနတဲ႔
ေမာ္ၾကီး ေဇာ္၀ိတ္တို႕အိမ္ကို အ၀တ္တထည္ ကိုယ္တခုနဲ႕ ေရာက္ခဲ႕တာပါ ။ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ဆိုတဲ႕ သံေယာဇဥ္နဲ႕ ေဇာ္၀ိတ္က ေမာ္ၾကီးကို သူတို႕အိမ္မွာ ေနဖို႕ ခြင္႕ၿပဳခဲ႕တယ္ ။ ေဇာ္၀ိတ္ရဲ႕ မေဟသီ မသက္ကလည္း ေမာ္ၾကီးအေပၚ ဟိုးအရင္ထဲက ေကာင္းတယ္ ။ သူတို႕ အိမ္ကို လာရင္ ရွိတာအကုန္ခ်ေကြ်း ပြင္႕လင္း သေဘာေကာင္းခဲ႕တယ္ ။ အခုဟာက ေမာ္ၾကီးလို ေထာင္က ထြက္လာတဲ႕လူတေယာက္ကို သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြက ကူညီဖို႕ လက္ခံဖို႕ မေၿပာနဲ႕ ေဆးေဖၚေၾကာဖက္ေတာင္ လုပ္ခ်င္ၾကတာ မဟုတ္ဘူး ။ ေဇာ္၀ိတ္တို႕ လင္မယားကေတာ႕ အရင္က အတိုင္းဘဲ ။ ေနစရာေပး ထမင္းေကြ်းထားတယ္ ။ ေဇာ္၀ိတ္ကဘဲ ေမာ္ၾကီးကို အလုပ္ရွာေပးတယ္ ။ သူအလုပ္မ်ားတဲ႕ၾကားက […]
အခန္႔မသင့္ရင္
က်ေနာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကေပါ့ဗ်ာ..။ က်ေနာ့္ အိမ္မွာ အပ္ခ်ဳပ္စက္ေလးတစ္လံုး ရွိတယ္ဗ်..။ အရင္တုန္းက ရယ္ဒီမိတ္ေတြထက္ ခ်ဳပ္ဝတ္ၾကတဲ့ေခတ္ဆိုေတာ့ အေမက ကိုယ္တိုင္လည္းခ်ဳပ္တတ္ေနေတာ့ စက္ဆိုင္ မအပ္ေတာ့ဘဲ ကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္တယ္။ အစ္မလည္း အစက ေဘးကဝိုင္းကူရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူလည္း ကိုယ္တိုင္ ခ်ဳပ္တတ္သြားတယ္..။ ဆိုေတာ့ကာ အပ္ခ်ဳပ္စက္ေလးက အေမက သံုးလိုက္ အစ္မက သံုးလိုက္နဲ႔ အိမ္ေလးထဲမွာ ေဂ်ာက္ဂ်က္ ေဂ်ာက္ဂ်က္နဲ႔ ေန႔တိုင္းနီးပါး ျမည္ေနတတ္တယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ခ်ာတိတ္ေပါက္စအရြယ္ဆိုေတာ့ အဲဒီ ေဂ်ာက္ဂ်က္ ေဂ်ာက္ဂ်က္ျမည္သံႀကီးကို စိတ္ဝင္စားၿပီး အေမနဲ႔ အစ္မတို႔ အဝတ္ခ်ဳပ္ေနတိုင္း အပ္ခ်ဳပ္စက္နားမွာ ရွိေနတတ္တယ္..။ အပ္ခ်ဳပ္စက္ရဲ႕ ေျခနင္းကို နင္းလိုက္တိုင္း ေဘးက အဝိုင္းႀကီးလည္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီးလည္း သေဘာေတြက်လို႔….။ ေနာက္ပိုင္းလည္းက်ေရာ အေဖက အရုပ္ေတြ ခဏခဏဝယ္ေပးေတာ့ အာရံုက […]