Author: Akhayarsalone

အသက္ ( ၁၈ ) ႏွစ္အရြယ္ ေခ်ာေမာလွပ ၊ ေတာင့္တင္းျဖဴဝင္း ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ဗင္ကားအျဖဴေလး၏ ကားတံခါးကို ဆြဲဖြင့္၍ကူရွင္ေပၚတင္ပါးလႊဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီးေျခေထာက္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲ၍တင္လိုက္သည္..။ေပါင္လည္ေလာက္နီးနီးသို႕ပင္တိုကပ္ေနေသာစကပ္တိုေလးအနားကဝဲခနဲလန္တက္သြားသည္..ေကာင္မေလး……အေတာ္လွလာတာပဲ…….ဒရိုင္ဘာခုံတြင္ ထိုင္ေနေသာ ကိုေက်ာ္စိန္ကႏြယ္နီလိႈ္င္ကို ၾကည္႕ရင္း စိတ္ထဲမွ မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိသည္..။ သူမကားတံခါးကိုဂ်ိဳင္းခနဲဆြဲပိတ္လိုက္ေတာ့မွကိုေက်ာ္စိန္၏အၾကည္႕ကသူမထံမွလႊဲ၍ေရွ႕တူရူသို႕လွည္႕လိုက္သည္ေမာင္းေတာ့…..ဦးေလး……ဘယ္ကိုဝင္ဦးမလဲ….ႏြယ္နီအင္း…..မရွိေတာ့ပါဘူး..အိမ္ကိုပဲျပန္တာေပါ႕……”ႏြယ္နီလိႈိင္စဥ္းစဥ္းစားစားႏွင့္ေတြးေတြးဆဆေလးေျပာသည္..။ၿပီးေတာ့ခ်က္ခ်င္းပင္ကိုေက်ာ္စိန္ရွိရာဖက္သို႕လွည္႕လိုက္ျပန္သည္..။ ေအာ္….ေမ႕လို႕….ဟို….ဒယ္ဒီမွာခဲ႕တဲ႕ကိစၥလုပ္ရဦးမယ္….ဦးေလး….၊ပန္းရံသမားေတြဆင္းခိုင္းဖို႕ေလ……အင္း….ခုပဲအဲဒီဖက္ကိုတစ္ခါတည္းလွည္႕ဝင္လိုက္မယ္အစ္ကိုႀကီးကဒီတစ္ေခါက္ၾကာမယ္နဲ႕တူတယ္…..ဟုတ္တယ္….ဦးေလး….ဒက္ဒီနဲ႕မာမီက မာမီ႕တူမ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးမွ မႏၱေလးကျပန္မွာဆိုေတာ့တစ္လနီးပါးေလာက္ ၾကာလိမ္႕မယ္နဲ႕ တူတယ္ႏြယ္နီ႕ အန္တီေလးက အိမ္မွာလာေနေပးမွာေပါ႕…..ဟုတ္တယ္…ဦးေလး…သူလာၿပီး မေနလဲ ႏြယ္နီ႕သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္အိမ္မွာေခၚထားလိုက္ရုံပဲအန္တီေလးကဒက္ဒီ႕ညီမဆိုေပမယ္႕ဖေအတူမေအကြဲညီမေလဆိုးလို႕ အိမ္ကပစ္ထားတာ…ျပန္ေခၚတာေတာင္တစ္ႏွစ္မျပည္႕ေသးဘူးအရင္တစ္ေခါက္အစ္ကိုႀကီးတို႕သြားတုန္းမာလာခိုင္ဒီမွာလာေနေတာ့ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ…ဒီမွာကေတာ့ ခဏပဲလာေနတာေလ…ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီ႕အိမ္လဲျဖစ္ ႏြယ္နီကလဲ ရွိေတာ့သူၿငိမ္ေနတာေပါ႕…. ၊ ဒါေပမယ္႕ အန္တီေလးက ႏြယ္နီ႕အေပၚေတာ့ ေကာင္းပါတယ္…အရင္တစ္ခါကလို ညေနက်ရင္ မာလာခိုင္ကို ဦးေလး သြားေခၚေပးရဦးမလား….အန္တီေလးက ဖုန္းဆက္ထားတယ္….ညေနက်ရင္ သူ႕ဖာသာပဲ လာခဲ႕မယ္တဲ႕..ဦးေလး…သြားေခၚဖို႕မလိုေတာ့ဘူး…..။   အင္းအင္း……ကိုေက်ာ္စိန္ႏွင့္ႏြယ္နီလႈိင္တို႕ႏွစ္ေယာက္သားစကားစျပတ္သြားၾကသည္.စကားေျပာရင္းမာလာခိုင္၏အေၾကာင္းပါလာေတာ့ကိုေက်ာ္စိန္တစ္ေယာက္ ရင္ထဲ ေႏြးသြားမိသည္..။ အသက္(၃၀)ေလာက္ပင္ရွိေသးေသာမာလာခိုင္၏အလွကအသက္(၄၀)ေက်ာ္လူပ်ဳိႀကီးကိုေက်ာ္စိန္၏ရင္ကိုစြဲၿငိေစခဲ႕တာေတာ့အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္..။ဒါေပမယ္႕မာလာခိုင္ကသူ႕အလုပ္ရွင္အစ္ကိုႀကီးဦးထြန္းခိုင္၏ညီမျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္း၊ေနာက္ၿပီးမာလာခိုင္ကေခသူမဟုတ္ဒီအသက္အရြယ္ႏွင့္ ေယာက္်ားႏွစ္ေယာက္ရခဲ႕ဖူးၿပီးၿပီမာလာခိုင္၏ပထမ ေယာက္်ားက သူမတို႕အိမ္မွ […]

ေက်ာင္းမွျပန္လာေသာပိုးအိလြင္တေယာက္အိပ္ခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ေက်ာပိုးအိပ္ေလးကိုအသာခ်ကာ ေရခ်ိဳးဖို့ျပင္သည္။တံခါးလည္းေလာ့ခ်ၿပီးသား ျပဴတင္းေပါက္ခန္းစီးေတြလည္းပိတ္ၿပီးသားမို့ လြတ္ဘြတ္လပ္လပ္ပင္အဝတ္ေတြတခုၿပီးတခုခၽြတ္ကာ အိပ္ခန္းႏွင့္တြဲလ်က္ရွိေသာေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ခဲ့သည္။အိမ္မွာက အိမ္ေဖာ္မ်ားအတြက္မွလြဲလ်င္ေရခ်ူိးခန္း ေတြခ်ည္းျဖစ္သည္။ေဖေဖႏွင့္ေမေမကတစ္ခန္းlသူမကတစ္ခန္းlမမ ႏွင္းအိလြင္ကတစ္ခန္းlဧည့္သည္မ်ားအတြက္ထားေသာအိပ္ခန္းသုံးခန္းလည္းရွိေသးသည္။ဖိုးဖိုးရွိစဥ္က အိပ္ခန္းလည္းအခုေတာ့ ဧည့္သည္ခန္းထဲပါသြားၿပီ။ မႏွစ္က သူမစာေမးပြဲရက္မွာ ဖိုးဖိုးကြယ္လြန္သြားခဲ့သည္။ေဖေဖနဲ႔ေမေမမွာ ပထမေတာ့ သမီးႏွင္းအိလြင္တေယာက္သာရွိသည္။ႏွင္းအိလြင္ဆယ္ႏွစ္သမီးအရြယ္ခန္႔မွာ ဖိုးဖိုးငယ္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ့တဦးတည္းေသာသားျဖစ္သူ အသက္သုံးဆယ္အရြယ္မွာကြယ္လြန္သြားတာကိုျမင္ေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမကို ဖိုးဖိုးကနားခ်သည္။သားသမီးတေယာက္တည္းေမြးထားျခင္းျဖင့္ မိဘမ်ားအရြယ္လြန္ခ်ိန္က်မွ သားသမီးဆုံးပါးသြားခဲ့လ်င္ မိမိမ်ိဳးဆက္မက်န္နိုင္ေၾကာင္း မိဘမ်ားကအရင္ကြယ္လြန္ခဲ့လ်င္လည္း ေလာကအလယ္တြင္ က်န္ခဲ့မည့္သားသမီးအေနျဖင့္ အရင္းဆုံးေဆြမ်ိဳးဟူသည္မွာ တဝမ္းကြဲသာျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းကိစၥႀကီးငယ္ေပၚေပါက္လာပါက ေမာင္ႏွမအရင္းအျခာကသာ ေက်ာခ်င္းကပ္ ရင္ခ်င္းအပ္ေလ့ရွိေၾကာင္း စသည္ျဖင့္နားခ်ေသာေၾကာင့္ ပိုးအိလြင္ကိုထပ္ေမြးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဖိုးဖိုးကလည္း ေျမးအငယ္ဆုံးေလးကိုတုန္ေနေအာင္ခ်စ္သလို သူမဆႏၵမွန္သမၽွအကုန္ျဖည့္ဆည္းေပးေသာဖိုးဖိုးကိုသူမကလည္း အလြန္ခ်စ္ခဲ့သည္။သူမကိုအလြန္ခ်စ္ေသာဖိုးဖိုး သူမကလည္းအလြန္ခ်စ္ေသာဖိုးဖိုးကြယ္လြန္ေတာ့ သူမစာေမးပြဲဆက္မေျဖနိုင္ေတာ့။ ထို့ေၾကာင့္ ဆယ္တန္းကိုျပန္တက္ေနရျခင္းျဖစ္သည္။ကားျပခန္း ႏွင့္သြင္းကုတ္ထုတ္ကုန္လုပ္ငန္းရွင္ဖခင္ႏွင့္ စိန္ေရႊရတနာဆိုင္ဖြင့္ထားေသာမိခင္တို့၏ႂကြယ္ဝမွုမ်ားေၾကာင့္ အပူအပင္မရွိ ေဘာ္ဒါတက္နိုင္ေသာ္လည္း အိမ္ႏွင့္မခြဲနိုင္ေသာသူမက သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္စုၿပီး ဝိုင္းက်ဴရွင္သာတက္သည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းကစာေတာ္ခဲ့ေသာသူမကို မိဘေတြကလည္းယုံၾကည္သည္။သူမဆႏၵအတိုင္းသာျဖစ္ေစသည္။တေန႔လ်င္ အနည္းဆုံး သုံးဝိုင္းခန္႔လွည့္တက္ေနရသည္။ သူမအိမ္မွာေတာ့ အဂၤ […]

သာယာၾကည္လင္တဲ့ မနက္ခင္း ေလးရဲ့ေအးျမတဲ့ေလညင္းေလးေတြနဲ႔့အတူသားသားတစ္ေယာက္ နိုးထလာခဲ့တယ္။ ဒီေန႔ဆိုရင္ဒီအိမ္ကိုေျပာင္းလာတာတစ္ပတ္တိတိရွိၿပီေလ။ ေဖေဖရယ္ေမေမရယ္တစ္ခန္း ကၽြန္ေတာ္ကတစ္ခန္း ၊ မမနဲ႔ညီမေလးကေတာ့ကၽြန္ေတာ့္ေဘးကအခန္းမွာေပါ့။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ့အထင္ကရေနရာတစ္ခုျဖစ္တာနဲ႔အညီ လူေတြလဲသြားလာလို႔ မနက္ခင္းေလးကသက္ဝင္လႈပ္ရွားေနၿပီ။ အိပ္ရာထဲမွာဟိုဒီေတြေနရင္းနဲ႔ အခန္းအျပင္ကေမေမအသံကိုၾကားလိုက္ရတယ္။ ခဏဆိုမနက္စာစားၿပီးေဖေဖ စက္႐ုံသြားေတာ့မယ္ေလ။ ေမေမလဲဆိုင္သြားေတာ့မွာဆ္ိုေတာ့အိမ္မွာမမရယ္ကၽြန္ေတာ္ရယ္ညီမေလးရယ္သုံးေယာက္ထဲက်န္ခဲ့ရတဲ့ရက္ေတြကမ်ားတယ္။ မမက ေမေမ အမရဲ့သမီးေပါ့ ငယ္ငယ္ထဲကမိဘေတြမရွိေတာ့ ေဖေဖနဲ႔ေမေမပဲသမီးေလးလိုေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့တာေလ။ အခုဆို မမက ၂၈ ကၽြန္ေတာ္က ၂၃ ၊ညီမေလးက ၁၉ ရွိၿပီေပါ့။ အားလုံးငယ္ငယ္ထဲကသိုက္သိုက္ဝန္းဝန္းပါပဲ ခ်စ္လဲ ခ်စ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေအာက္အလႊာမွာေတာ့ ေမေမေမာင္အငယ္တို႔လင္မယားေနၾကတယ္ေလ။ ဒီလိုေနလာၾကရင္းနဲ႔ တစ္ေန႔ေပါ့ေမေမအကိုအႀကီးဆုံးကဖုန္းဆက္လာတယ္။ သူေလၽွွာက္ေပးထားတဲ့ Green Card ကရၿပီတဲ့ေလ။ အဲ့ဒီေတာ့အိမ္မွာလဲတစ္မ်ိဳးေျပာင္းစဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့။ သူတို႔သြားမယ္ဆိုရင္ကၽြန္ေတာ္တို႔သုံးေယာက္ပဲက်န္ခဲ့မွာေလ။ ျဖစ္ရဲ့လားေပါ့။ ေနာက္ဆုံးေတာ့သြားျဖစ္ပါတယ္ သူတို႔အရင္သြားၾကည့္မယ္ ညီမေလးက၂၁ ႏွစ္မေက်ာ္ေသးေတာ့လိုက္သြားလို႔ရတယ္အဆင္ေျပၿပီဆိုလာေခၚမယ္ေပါ့။ အဲ့လို႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမသုံးေယာက္ေနလာၾကတာ သုံးေလး လေလာက္ရွိလာတဲ့တစ္ေန႔ေပါ့၊ အဲ့ဒီေန႔ကညီမေလးေမြးေန႔ေလ ။အိမ္မွာ ပါတီေလးလုပ္ခ်င္တယ္ဆိုတာနဲ႔လုပ္ေပးရတယ္။ […]

မပုေရ စိုးကိုသံပုရာရည္တစ္ခြက္ေလာက္ယူခဲ့ေပးပါ” အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေသာ္လည္းမပုကေပၚမလာေခ်၊ထို့ေၾကာင့္စိုးမိုးခိုင္သည္ထိုင္ေနရာမွထ ကာမီးဖိုေခ်ာင္သို့ထြက္လာေလသည္၊မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္လည္းမပုကိုမေတြ႕ရေသာေၾကာင့္အလုပ္ သမားတန္းလ်ားဖက္သို့ထြက္လာေလသည္၊မပု၏အခန္းေရွ႕တြင္ေယာက္်ားဖိနပ္တစ္ရံႏွင့္မပု၏ ဖိနပ္ကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္သူမ၏စိတ္ထဲမွစဥ္းစားလိုက္မိသည္၊ “အင္း ။ မပုမွာေယာက္်ားမရွိဘူး ။ သူ႔ဧည့္သည္လားမသိဘူး” စိုးမိုးခိုင္သည္တန္းလ်ားနားသို့တျဖည္းျဖည္းကပ္သြားရင္းေလွခါးနားေရာက္ေသာအခါအိမ္ ထဲမွအသံမ်ားကိုၾကားလိုက္ရေလသည္၊ငယ္ရြယ္သူပီပီစပ္စုလိုေသာေၾကာင့္ထရံအေပါက္မွအသာ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေလသည္၊အခန္းထဲတြင္မပုႏွင့္ၿခံေစာင့္ကိုေအးတို့ကိုျမင္လိုက္ရသည္၊ကိုေအး ကအေပၚပိုင္းတြင္အ၀တ္မရွိဘဲပုဆိုးကိုကြင္းသိုင္းထားကာမပု၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ေဆာင့္ ေၾကာင့္ထိုင္ေနေလသည္၊ မပု၏အ၀တ္မ်ားသည္လည္းေဘးတြင္ပုံက်ေနကာတစ္ကိုယ္လုံးဗလာ ျဖစ္ေနေလသည္၊ကိုေအးသည္မပု၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုအသာဆြဲျဖဲလိုက္ၿပီးသူမ၏နို့အုံမ်ားကိုလက္ ျဖင့္ဆုပ္နယ္ေနေလသည္၊မပုကကိုေအး၏လီးႀကီးကိုလက္ျဖင့္ကိုင္ွုသူမ၏ေစာက္ဖုတ္အ၀တြင္ ေတ့ေပးလိုက္သည္၊ “ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေနာ္ကိုေအး” “ေအးပါကြာ” စိုးမိုးခိုင္သည္ထိုျမင္ကြင္းကိုအသည္းတယားယား။ ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ၾကည့္ေနမိေလသည္၊ အသက္အရြယ္ကအသိဥာဏ္ေပးေသာ္လည္းမ်က္ျမင္ေတြ႕ရျခင္းသည္ပထမအႀကိမ္ျဖစ္ေလသည္၊ အိမ္ကေလးသည္တစ္ခ်က္။ႏွစ္ခ်က္မဋသိမ့္ကနဲတုန္သြားသည္၊ကိုေအးကသူ၏တင္ပါးကိုေရွ႕သို့ တြန္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေလသည္၊ ထို့ေနာက္ကိုေအးသည္မပု၏နို့ကိုဆုပ္နယ္ေနေသာသူ၏ လက္မ်ားျဖင့္မပု၏ခါးကိုကိုင္လိုက္ၿပီးဆြဲယူလိုက္ရာမပုသည္ေကာ့ပၽွုံပါလာေလသည္၊စိုးမိုးခိုင္ သည္မ်က္လုံးေလးျပႇူုးၾကည့္ေနရင္းတံေတြးကိုအသံမထြက္ေအာင္မ်ိဳခ်လိုက္မိသည္၊ကိုေအး သည္ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွဒူးေထာက္လိုက္ေသာအခါမပု၏ခါးႏွင့္ေက်ာျပင္သည္ကုတင္ေပၚ သို့ျပန္က်သြားေလသည္၊ထို့ေနာက္ကိုေအးကမပု၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုေပၚသို့တြန္းတင္လိုက္ ရာမပု၏တင္ပါးမ်ားသည္အေပၚသို့ေျမာက္တက္သြားကာအိပ္ယာႏွင့္လြတ္ေနေလသည္၊ထို့ေနာက္ ကိုေအးကမပု၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေအာက္မွလက္လဋွိုသူမ၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကိုလွမ္းဆြဲလိုက္သည္၊ကို ေအးကသူ၏လီးႀကီးကိုတျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲထုတ္လိုက္။ထိုးသြင္းလိုက္လုပ္ေနေလသည္၊ စိုးမိုးခိုင္ သည္မပု၏လွုပ္ရွားမွုမ်ားကိုအေသအခ်ာၾကည့္လိုက္မိေသာအခါမ်က္စိမ်ားကိုမွိတ္ထားလ်က္ကို ေအးကလီးႀကီးကိုထိုးသြင္းလိုက္တိုင္းတင္ပါးမ်ားကိုေကာ့ေကာ့ေပးသည္ကိုသတိထားလိုက္မိေလ သည္၊ထိုသို့တျဖည္းျဖည္းအထုတ္အသြင္းလုပ္ေနရာမွကိုေအးကႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ခပ္ျမန္ျမန္ ေဆာင့္လိုက္ေလသည္၊ထိုအခါတြင္အိမ္ေလးသည္သိမ့္ကနဲလွုပ္သြားေလသည္၊ထို့အျပင္မပု၏ တဟင့္ဟင့္ညည္းတြားသံႏွင့္အတူဖတ္ဖတ္ဟူေသာအသံကိုပါၾကားလိုက္ရေလသည္၊ “မပု ။ ကိုေအးလိုးတာေကာင္းရဲ့လားဟင္” “အို သိပ္ေကာင္းတာေပါ့ေတာ္ ။ နာနာေလးလိုးစမ္းပါကိုေအးရယ္ ။ ခံလို့ကိုမ၀နိုင္ဘူး” ထိုအခါကိုေအးသည္အသားကုန္လိုးေလေတာ့သည္၊ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာစိုးမိုးခိုင္မွာ လည္းရာဂစိတ္မ်ားတျဖည္းျဖည္းထႂကြလာေလသည္၊ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိမ့္ထြက္ေနေသာေၾကာင့္ေစာက္ဖုတ္အေပၚရွိထဘီမွာစိုစိစိျဖစ္ေနေလသည္၊သူမ၏လက္ကလည္း ေစာက္ဖုတ္ေပၚသို့အုပ္ကိုင္လ်က္ပြတ္သပ္ေနမိေလသည္၊ထိုစဥ္တစ္ဖက္ၿခံမွစိုးမိုးခိုင္၏အစ္မ၏ ရည္းစားျဖစ္ေသာေဇာ္ထြန္းသည္စိုးမိုးခိုင္၏အစ္မရွိသည္ဟုထင္ွုသူမတို့၏ၿခံတြင္းသို့မလြယ္ […]