ဗမာပြည်က နာစ့်လေးတွေက ဖင်လုံးလုံးလေးတွေဆို အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာ။ ထမီ ကြက်သွေးရောင်လေးနောက်မှာ လုံးတံးုတုံးနဲ့ ဘယ်ညာရွေ့သွားတာလေးတွေကြည့်ရတာ ဖီးလ်ပဲ။ ဘတ်(စ်)ကားစီးတုန်းများဆို မထောက်ဖို့ မနည်းအားတင်းရတယ်။ ဒါမျိုး လူပျိုတိုင်းခံစားရမှာ သေချာတယ်။ အခုစဉ်းစားရင်တောင် တံတွေးမျိုချမိတာအမှန်။ ဆိုးတာတစ်ခုက ကျနော်တို့ဗမာကောင်လေးတချို့အမြင်မှာ နာစ့်တွေဆိုတာက ဒီပစ္စည်းတွေမြင်နေတွေ့နေကျဆိုတော့ ဖီလ်းမလာမှာတို့ ကိုယ့်ထက် စကေးကြမ်းနေမှာတို့ အသေလန့်တာ။ ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်ပါတယ်။ ကျနော်တွေ့ဖူးတဲ့ နာစ့်တော်တော်များများက ငထန်နဲ့ ဇယားမတွေချည်းပဲ။ ပိုက်ဆံချူရင်ချူမချူရင် သုက်တော့ချူတာပဲ။ ဖြစ်ချင်တော့ ကျနော့်သူငယ်ချင်းက နာစ့်တစ်ယောက်နဲ့ ယူချလိုက်ပါလေရော။ ဒီမှာ ဇာတ်လမ်းက ရှုပ်တော့တာပဲ။ နာမည်က ခင်မေတဲ့။ ဆော်ကအလန်းဗျ။ ဘော်ဒီကရှယ်ပဲ။ ရင်သားကြီးတွေဆိုတာ အလှူတွေမှာ ငါးပိချက်ထည့်တဲ့ ကြွေပန်ကန်လုံးလောက်ရှိသဗျာ။ တင်ကလည်း ကျွတ်ဆင်ကြီး။တင်ကိတ်ရုံတင်မဟုတ်ဘူး ခါးကလည်း သိမ်တယ်။ GYM ဆော့တယ်ထင်ပါရဲ့။ သူငယ်ချင်းက ဘောစိဆိုတော့ […]
